Ríkisútvarpið af auglýsingamarkaði og efling samkeppnissjóða Elliði Vignisson skrifar 8. febrúar 2019 09:12 Mér þykir lítið varið í frumvarp Lilju Alfreðsdóttur um bætt rekstrarumhverfi fjölmiðla og það kemur mér á óvart ef þingmenn Sjálfstæðisflokksins geta stutt það. Stefna Sjálfstæðisflokksins er enda ekki að auka hlutfall skatta (endurgreiðsla) í rekstri fjölmiðla eins og Lilja stefnir á, heldur að draga úr því. Stefna Sjálfstæðisflokksins er að Ríkisútvarpið fari af auglýsingamarkaði. Þar að auki vilja margir Sjálfstæðismenn og fleiri að fé sé fremur veitt til gerð íslensks efnis í gegnum samkeppnissjóði fremur en með ríkisrekstri.260 starfsmenn ríkisins hafa 6600 milljónir til að reka ríkismiðilinn Ríkisútvarpið er að mörgu, jafnvel flestu leyti, ágætis miðill. Sjálfur nota ég hann meira en aðra hefðbundna miðla og á það við um sjónvarp, útvarp og ekki hvað síst stafræna miðlun efnis í gegnum netið. Sem betur fer tekst um 260 starfsmönnum þessa miðils ágætlega að spila úr þeim 6600 milljónum sem miðillinn hefur í tekjur. Afstaða mín, og sennilega flestra Sjálfstæðismanna, er því ekki að gera þurfi breytingar þar sem starfsmenn Ríkisútvarpsins eru ekki standa sig. Afstaðan byggist fyrst og fremst á því að á meðan skattfé er notað í rekstur þá sé óeðlilegt að sá sami rekstur keppi við einkaaðila. Þeirri afstöðu fylgir stundum það álit að fjölmiðlun sé allt eins vel sinnt af einkaaðilum. Sjálfstæðisflokkurinn vill Ríkisútvarpið af auglýsingamarkaði Í landsfundarályktun Sjálfstæðisflokksins segir:„Rekstur fjölmiðla og fjárhagslegur grundvöllur þeirra er mikilvægur lýðræði, gegnsæi og trúverðugleika í samfélaginu. Endurskoða þarf hlutverk ríkisútvarpsins með það að markmiði að þrengja verksvið þess í ljósi breytinga sem orðið hafa á fjölmiðlamarkaði. Rekstur ríkisins á fjölmiðlum má ekki hamla frjálsri samkeppni og raska rekstrargrundvelli annarra fjölmiðla. RÚV á að fara af auglýsingamarkaði.“Þessu er ég og flestir þeir Sjálfstæðismenn sem ég þekki sammála. Fyrir liggur að ríkið leggur þessum rekstri sínum til amk. 4000 milljónir á ári (2017) í formi sérstakra skatta sem kallast „útvarpsgjald“ og er um 17.500 á alla sem eru 16 til 70 ár. Þess má geta að hægt er að fljúga til Kaupmannahafnar og til baka fyrir þessa upphæð, eða fara um það bil 8 sinnum á tónleika Sinfó. Eða kaupa Lottómiða, karamellur eða hvað það annað sem fólk vill gera fyrir sitt sjálfsaflafé. Sumir vilja til dæmis án vafa frekar nota þessa peninga sem þeir unnu sér inn í kaup á öðrum fjölmiðlum. Ríkið sækir um 2300 milljónir í samkeppni við einkaaðila Þar til viðbótar sækir ríkið grimmt á auglýsingamarkað og sækir sér þangað um 2300 milljónir í samkeppni við einkaaðila sem ekki fá aðgengi að skattfé. Í skýrslu fjölmiðlanefndar kemur fram að heildarvelta á innlendum auglýsingamarkaði er um 10 milljarðar. Ríkiútvarpið tekur til sín yfir 20% af þeim markaði. Það er í mínum huga brogað rekstrarumhverfi. Eina norðurlandið þar sem ríkið keppir á auglýsingamarkaði Það er ekki nokkur trygging á því að eitthvað sé rétt, sé það gert í útlöndum. Engu að síður er rétt að geta þess að ekkert ríkisútvarp á hinum Norðurlöndunum eru á auglýsingamarkaði. Einhver er væntanlega ástæðan fyrir því. Neyslumunstur er að breytast hratt, rekstrarumhverfið þarf að breytast með Umhverfi fjölmiðla er í stöðugri breytingu og það finn ég á sjálfum mér. Í dag nota ég langmest hin svokölluðu podköst og er þar lang oftast um að ræða miðla sem ekki eru í tengslum við hina hefðbundnu miðla. Í viðbót nota ég Twitter, Facebook, Youtube og fl. til að sækja mér fréttir, menningarefni, afþreyingu og fl. Einkaaðilar geta allt eins sinnt menningu Ég myndi því vilja sjá flokkinn minn stíga fram í takt við landsfundarályktun og beita sér fyrir því að Ríkisútvarpið fari af auglýsingamarkaði. Sjálfur myndi ég einnig vilja sjá að stórt hlutfall af því fjármagni sem í dag fer í rekstur RÚV færi í samkeppnissjóð þangað sem fjölmiðlafólk, listamenn, stjórnmálaskýrendur og allir aðrir geta sótt um í, óháð því hvert þeir svo selja efnið eða hvar þeir finna því framrás. Ég er sannfærður um að það mikilvæga verkefni að halda á lofti íslenskri menningu á íslenskri tungu er síst verr komið hjá einkaaðilum en starfsmönnum ríkisins, svo góðir sem þeir nú samt eru. Verum óhrædd við að gera breytingar.Höfundur er bæjarstjóri í Ölfusi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Öll með? – 4.020 kr. hækkun fyrir skatt eftir 16 mánuði! Unnur Helga Óttarsdóttir Skoðun Jákvæður orðaforði eykur hamingju og vellíðan Helga Fjóla Sæmundsdóttir Skoðun Vekjum risann Guðmundur Karl Brynjarsson Skoðun Katrín Jakobsdóttir forseti Viðar Pálsson Skoðun Mýtan um launin Elsa Nore Skoðun Að mæðra barn í hjarta sínu Hólmfríður Anna Baldursdóttir Skoðun Látum hjartað ráða för Sigrún Traustadóttir Skoðun Samt kýs ég Katrínu Jökull Sólberg Auðunsson Skoðun Tíminn að renna út Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun Forysta til framtíðar Hópur presta Skoðun Skoðun Skoðun Að mæðra barn í hjarta sínu Hólmfríður Anna Baldursdóttir skrifar Skoðun Jákvæður orðaforði eykur hamingju og vellíðan Helga Fjóla Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Öll með? – 4.020 kr. hækkun fyrir skatt eftir 16 mánuði! Unnur Helga Óttarsdóttir skrifar Skoðun Látum hjartað ráða för Sigrún Traustadóttir skrifar Skoðun Vekjum risann Guðmundur Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Katrín Jakobsdóttir forseti Viðar Pálsson skrifar Skoðun Þjóðarsátt líka fyrir fatlað fólk Geirdís Hanna Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Í ker eða kistu Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Gummi Kalli er rétti kosturinn sem biskup Íslands Áslaug Helga Hálfdánardóttir,Dís Gylfadóttir,Guðni Már Harðarson skrifar Skoðun Gummi Kalli, einlægur, skemmtilegur og frábær leiðtogi Arnar Ragnarsson skrifar Skoðun Ræstingafyrirtæki og starfsmannaleigur í jafnréttisparadísinni Valgerður Árnadóttir skrifar Skoðun Forysta til framtíðar Hópur presta skrifar Skoðun Fyrir hverja eru skoðanakannanir? Einar Jóhannes Guðnason skrifar Skoðun Án varna, ekkert frelsi Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Mýtan um launin Elsa Nore skrifar Skoðun Samt kýs ég Katrínu Jökull Sólberg Auðunsson skrifar Skoðun Viltu vera memm? Birna Dröfn Birgisdóttir skrifar Skoðun Tíminn að renna út Ragnar Þór Ingólfsson skrifar Skoðun Átt þú rétt á sumarbústað? Unnur Hrefna Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Vonbrigði fyrir þá verst settu Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Fögnum unnum sigrum og aðlögumst nýjum tímum Kolbrún Halldórsdóttir skrifar Skoðun Baldur Þórhallsson er minn forseti! Sara Dögg Svanhildardóttir skrifar Skoðun Baráttan heldur áfram Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Forsetinn minn 2024 Ágústa Árnadóttir skrifar Skoðun Vanefndir Flugakademíu Íslands Gunnar Hjörtur Hagbarðsson skrifar Skoðun Hippókratesareiðurinn þarf að verða að veruleika Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Ólafur og Katrín á RÚV Þorvaldur Logason skrifar Skoðun Úthvíld ríkisstjórn? Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Raforkan er auðlind þjóðarinnar Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Að velja forseta Stefán Bogi Sveinsson skrifar Sjá meira
Mér þykir lítið varið í frumvarp Lilju Alfreðsdóttur um bætt rekstrarumhverfi fjölmiðla og það kemur mér á óvart ef þingmenn Sjálfstæðisflokksins geta stutt það. Stefna Sjálfstæðisflokksins er enda ekki að auka hlutfall skatta (endurgreiðsla) í rekstri fjölmiðla eins og Lilja stefnir á, heldur að draga úr því. Stefna Sjálfstæðisflokksins er að Ríkisútvarpið fari af auglýsingamarkaði. Þar að auki vilja margir Sjálfstæðismenn og fleiri að fé sé fremur veitt til gerð íslensks efnis í gegnum samkeppnissjóði fremur en með ríkisrekstri.260 starfsmenn ríkisins hafa 6600 milljónir til að reka ríkismiðilinn Ríkisútvarpið er að mörgu, jafnvel flestu leyti, ágætis miðill. Sjálfur nota ég hann meira en aðra hefðbundna miðla og á það við um sjónvarp, útvarp og ekki hvað síst stafræna miðlun efnis í gegnum netið. Sem betur fer tekst um 260 starfsmönnum þessa miðils ágætlega að spila úr þeim 6600 milljónum sem miðillinn hefur í tekjur. Afstaða mín, og sennilega flestra Sjálfstæðismanna, er því ekki að gera þurfi breytingar þar sem starfsmenn Ríkisútvarpsins eru ekki standa sig. Afstaðan byggist fyrst og fremst á því að á meðan skattfé er notað í rekstur þá sé óeðlilegt að sá sami rekstur keppi við einkaaðila. Þeirri afstöðu fylgir stundum það álit að fjölmiðlun sé allt eins vel sinnt af einkaaðilum. Sjálfstæðisflokkurinn vill Ríkisútvarpið af auglýsingamarkaði Í landsfundarályktun Sjálfstæðisflokksins segir:„Rekstur fjölmiðla og fjárhagslegur grundvöllur þeirra er mikilvægur lýðræði, gegnsæi og trúverðugleika í samfélaginu. Endurskoða þarf hlutverk ríkisútvarpsins með það að markmiði að þrengja verksvið þess í ljósi breytinga sem orðið hafa á fjölmiðlamarkaði. Rekstur ríkisins á fjölmiðlum má ekki hamla frjálsri samkeppni og raska rekstrargrundvelli annarra fjölmiðla. RÚV á að fara af auglýsingamarkaði.“Þessu er ég og flestir þeir Sjálfstæðismenn sem ég þekki sammála. Fyrir liggur að ríkið leggur þessum rekstri sínum til amk. 4000 milljónir á ári (2017) í formi sérstakra skatta sem kallast „útvarpsgjald“ og er um 17.500 á alla sem eru 16 til 70 ár. Þess má geta að hægt er að fljúga til Kaupmannahafnar og til baka fyrir þessa upphæð, eða fara um það bil 8 sinnum á tónleika Sinfó. Eða kaupa Lottómiða, karamellur eða hvað það annað sem fólk vill gera fyrir sitt sjálfsaflafé. Sumir vilja til dæmis án vafa frekar nota þessa peninga sem þeir unnu sér inn í kaup á öðrum fjölmiðlum. Ríkið sækir um 2300 milljónir í samkeppni við einkaaðila Þar til viðbótar sækir ríkið grimmt á auglýsingamarkað og sækir sér þangað um 2300 milljónir í samkeppni við einkaaðila sem ekki fá aðgengi að skattfé. Í skýrslu fjölmiðlanefndar kemur fram að heildarvelta á innlendum auglýsingamarkaði er um 10 milljarðar. Ríkiútvarpið tekur til sín yfir 20% af þeim markaði. Það er í mínum huga brogað rekstrarumhverfi. Eina norðurlandið þar sem ríkið keppir á auglýsingamarkaði Það er ekki nokkur trygging á því að eitthvað sé rétt, sé það gert í útlöndum. Engu að síður er rétt að geta þess að ekkert ríkisútvarp á hinum Norðurlöndunum eru á auglýsingamarkaði. Einhver er væntanlega ástæðan fyrir því. Neyslumunstur er að breytast hratt, rekstrarumhverfið þarf að breytast með Umhverfi fjölmiðla er í stöðugri breytingu og það finn ég á sjálfum mér. Í dag nota ég langmest hin svokölluðu podköst og er þar lang oftast um að ræða miðla sem ekki eru í tengslum við hina hefðbundnu miðla. Í viðbót nota ég Twitter, Facebook, Youtube og fl. til að sækja mér fréttir, menningarefni, afþreyingu og fl. Einkaaðilar geta allt eins sinnt menningu Ég myndi því vilja sjá flokkinn minn stíga fram í takt við landsfundarályktun og beita sér fyrir því að Ríkisútvarpið fari af auglýsingamarkaði. Sjálfur myndi ég einnig vilja sjá að stórt hlutfall af því fjármagni sem í dag fer í rekstur RÚV færi í samkeppnissjóð þangað sem fjölmiðlafólk, listamenn, stjórnmálaskýrendur og allir aðrir geta sótt um í, óháð því hvert þeir svo selja efnið eða hvar þeir finna því framrás. Ég er sannfærður um að það mikilvæga verkefni að halda á lofti íslenskri menningu á íslenskri tungu er síst verr komið hjá einkaaðilum en starfsmönnum ríkisins, svo góðir sem þeir nú samt eru. Verum óhrædd við að gera breytingar.Höfundur er bæjarstjóri í Ölfusi.
Skoðun Gummi Kalli er rétti kosturinn sem biskup Íslands Áslaug Helga Hálfdánardóttir,Dís Gylfadóttir,Guðni Már Harðarson skrifar