Að dansa eða ekki dansa? Friðrik Agni Árnason skrifar 18. október 2019 17:10 Dansinn meðfæddur en bældur fyrir sumum? Tengist það að dansa einhverri berskjöldun? Af hverju er það: Ég dansa ekki, stelpur dansa? Ég er bara að velta ýmsu tengt dansi fyrir mér. Ekki skrítið þar sem samfélagið er sjúkt í dans. Bókstaflega. Það er dans út um allt. Það eru opin danskvöld í hverri viku í ólíkum dansstílum fyrir hinn almenna dansunnenda ;Salsa, Bachata, Kizomba, Tango ásamt því að það eru opnir tímar í Zumba og Jallabina í líkamsræktarstöðvum. Önnur þáttaröð af Allir geta dansað er að hefja göngu sína og Sporið á RÚV fór af stað með hvelli fyrir tveimur vikum. Það er ekki hægt að segja að það sé ekki áhugi fyrir dansi. En mér finnst samt sem áður enn þá vera eitthvað ,,tabú" fyrir karlmenn að viðurkenna að þeir hafi gaman af dansi. Alls ekki allir samt sem betur fer en ég er með dæmi: Kona tekur manninn sinn í óvænta heimsókn í World Class í hóptíma með mér. Það er Zumbatími og hann hefur ekki hugmynd um það fyrst. Hann áttar sig samt fljótt áður en tíminn byrjar að þetta sé danstími og hann segir við mig að hann sé að farast úr stressi og fer strax að svitna. Ég tala við hann aðeins í gríni og skynja að hann er virkilega í alvörunni stressaður. 99% konur í tímanum. Hann skimar í kringum sig mikið og er svona frekar órólegur. Hann ætlar samt að tækla þetta á hnefanum og ef hann er á lífi eftir tímann þá á hann skilið bjór. Auðvitað þarf að vera bjór. Konan var búinn að vara mig við fyrir tímann - hann kann ekki að dansa. Viti menn, þessi elska var alger danskóngur, kláraði tímann með stæl og hélt svei mér þá að hann myndi mæta aftur. Þú þarft nefnilega ekki að kunna að dansa til að dansa. Mér finnst ólíklegt að hann hafi uppgötvað bara akkúrat þarna í þessum tíma hve gaman það er að dansa. Ég vil allavega ekki taka allan heiðurinn. Það hlýtur að hafa verið einhver undirliggjandi gleði og áhugi innra með honum gagnvart dansi. Það bara var ekki búið að kveikja almennilega á honum. Þarna var hann kominn í öruggt umhverfi þar sem allir fá að dansa og vera eins og þeir eru. Enginn tími til að vera að spá hvort einhver sé góður dansari eða ekki. Þarna voru samt fyrir fram ákveðnar forsendur sem gerðu það að verkum að óöryggi mannsins við að dansa var til staðar. Eitthvað í samfélaginu; strákar dansa ekki, stelpur dansa! Konan búin að ákveða að engir danshæfileikar væru til í blessaða manninum. Með fullri virðingu fyrir akkúrat þessu pari og konu mannsins að sjálfsögðu en þetta er ekki einsdæmi. Við gefum okkur oft að miðaldra karlmenn bæði kunna ekki, geti ekki og vilji ekki dansa. Það er bara eitthvað stimplað inn í okkur. Ég segi það aftur að það þarf ekki að kunna að dansa til að dansa. Finnst einhverjum virkilega leiðinlegt að dansa í fullri einlægni? Eða er þetta óöryggi sem verður að hræðslu sem verður svo að fordómum jafnvel? Ef einhverjum finnst það virkilega þá er það gott og gilt svo sem en sú hugdetta er verulega fjarri mér. Ég skil að sumu fólki líður illa við aðstæðurnar og stressast hreinlega yfir því að dansa. Það er af því þeim líður eða hefur heyrt að það geti ekki dansað. En ég held að það snúist að miklu leyti einmitt um hvernig aðstæður við sköpum fyrir heildina. Ef við sköpum nógu uppbyggjandi umhverfi og umræðu almennt og sleppum þessu: Stelpur dansa gersamlega og tökum það alveg úr umferð. Hvað gerist þá? Margir karlmenn dansa sér til yndisauka. Á fjölmörgum stöðum í heiminum tíðkast það að dansa úti á götu og sums staðar jafnvel koma vinir saman, hlusta á tónlist og dansa saman. Þessu varð ég vitni að í miðausturlöndum og einnig hér á Íslandi þegar ég hitti unga hælisleitendur frá hinum ýmsu löndum. Við höfum dansað í þúsundir ára. Hér á norðurslóðum og í hinum vestræna heimi hefur bara einhver ofurkarlmennskumýta tekið yfir og fest sig í sessi í danssamhenginu. Stingum henni í vasann og hristum á okkur skrokkinn þessa helgina og segjum: Ég dansa, allir dansa! Þessi pistill á alls ekki að ráðast gegn einum né neinum og ég geri mér fulla grein fyrir því að margir karlmenn dansa. Mörg pör fara saman í danstíma. Ég held bara samt að við getum gert betur. Við getum eflt karlmennina okkar enn meira og oftar því ég held að við fáum margt gott úr því. Sjáumst á dansgólfinu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Dans Friðrik Agni Árnason Mest lesið Er kominn tími á Útlendingafrí? Marion Poilvez Skoðun 1. maí er líka fyrir fatlað fólk! Geirdís Hanna Kristjánsdóttir Skoðun Börnin á Gasa Ebba Margrét Magnúsdóttir Skoðun Janus og jakkalakkarnir Óskar Guðmundsson Skoðun Immigrant Women: Essential Workers, Rising Voices on Labor Day Maru Alemán Skoðun Verkalýðshreyfingin á næsta leik í Evrópuumræðunni Dagbjört Hákonardóttir Skoðun Hvað ert þú að gera? Eiður Welding Skoðun Samtalið um dauðann veldur okkur óöryggi Ingrid Kuhlman Skoðun Á milli steins og sleggju Heinemann Ólafur Stephensen Skoðun Allir eiga rétt á virku lífi — líka fatlað fólk Anna Margrét Bjarnadóttir Skoðun Skoðun Skoðun Embætti þitt geta allir séð Ragnheiður Davíðsdóttir skrifar Skoðun Opið bréf til hæstvirts innviðaráðherra, Eyjólfs Ármannssonar, um íslensku og ábyrgð Nichole Leigh Mosty skrifar Skoðun Hver á dómur að vera hjá ungmenni fyrir að fremja alvarlegt afbrot, jafnvel morð? Davíð Bergmann skrifar Skoðun Sigursaga Evrópu í 21 ár Pawel Bartoszek skrifar Skoðun Verkalýðshreyfingin, Dagbjört og ESB Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Börnin á Gasa Ebba Margrét Magnúsdóttir skrifar Skoðun Myndir þú ráða fatlað fólk í vinnu? Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Hvað ert þú að gera? Eiður Welding skrifar Skoðun Rauðir sokkar á 1. maí Sveinn Ólafsson skrifar Skoðun 1. maí er líka fyrir fatlað fólk! Geirdís Hanna Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Verkalýðshreyfingin á næsta leik í Evrópuumræðunni Dagbjört Hákonardóttir skrifar Skoðun Á milli steins og sleggju Heinemann Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Heiðrum íslenska hestinn Berglind Margo Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Allir eiga rétt á virku lífi — líka fatlað fólk Anna Margrét Bjarnadóttir skrifar Skoðun Er kominn tími á Útlendingafrí? Marion Poilvez skrifar Skoðun Janus og jakkalakkarnir Óskar Guðmundsson skrifar Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir skrifar Skoðun Hvað ætlar þú að vera þegar þú verður stór? Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Samtalið um dauðann veldur okkur óöryggi Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Sköpum störf við hæfi! Unnur Hrefna Jóhannsóttir skrifar Skoðun Immigrant Women: Essential Workers, Rising Voices on Labor Day Maru Alemán skrifar Skoðun Tikkað í skipulagsboxin Samúel Torfi Pétursson skrifar Skoðun Það sem er ósagt varðandi vinnubrögð hjá Háskólanum á Akureyri Þóra Sigurðardóttir skrifar Skoðun Sjúklingur settur í fangaklefa Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Opið bréf til fjármálaráðherra, Daða Más Kristóferssonar Íris Róbertsdóttir skrifar Skoðun Ég kalla hann Isildur; mentorinn minn er gervigreind Björgmundur Guðmundsson skrifar Skoðun Hvað er „furry“ annars? Jóhanna Jódís Antonsdóttir skrifar Skoðun Jafnaðarmennskan og verkalýðsbaráttan Sigfús Ómar Höskuldsson skrifar Skoðun Hljóð og mynd íslenskra varna Arnór Sigurjónsson skrifar Skoðun Kveðjur úr Grafarvogi til þeirra sem kasta steinum úr glerhúsi Davíð Már Sigurðsson skrifar Sjá meira
Dansinn meðfæddur en bældur fyrir sumum? Tengist það að dansa einhverri berskjöldun? Af hverju er það: Ég dansa ekki, stelpur dansa? Ég er bara að velta ýmsu tengt dansi fyrir mér. Ekki skrítið þar sem samfélagið er sjúkt í dans. Bókstaflega. Það er dans út um allt. Það eru opin danskvöld í hverri viku í ólíkum dansstílum fyrir hinn almenna dansunnenda ;Salsa, Bachata, Kizomba, Tango ásamt því að það eru opnir tímar í Zumba og Jallabina í líkamsræktarstöðvum. Önnur þáttaröð af Allir geta dansað er að hefja göngu sína og Sporið á RÚV fór af stað með hvelli fyrir tveimur vikum. Það er ekki hægt að segja að það sé ekki áhugi fyrir dansi. En mér finnst samt sem áður enn þá vera eitthvað ,,tabú" fyrir karlmenn að viðurkenna að þeir hafi gaman af dansi. Alls ekki allir samt sem betur fer en ég er með dæmi: Kona tekur manninn sinn í óvænta heimsókn í World Class í hóptíma með mér. Það er Zumbatími og hann hefur ekki hugmynd um það fyrst. Hann áttar sig samt fljótt áður en tíminn byrjar að þetta sé danstími og hann segir við mig að hann sé að farast úr stressi og fer strax að svitna. Ég tala við hann aðeins í gríni og skynja að hann er virkilega í alvörunni stressaður. 99% konur í tímanum. Hann skimar í kringum sig mikið og er svona frekar órólegur. Hann ætlar samt að tækla þetta á hnefanum og ef hann er á lífi eftir tímann þá á hann skilið bjór. Auðvitað þarf að vera bjór. Konan var búinn að vara mig við fyrir tímann - hann kann ekki að dansa. Viti menn, þessi elska var alger danskóngur, kláraði tímann með stæl og hélt svei mér þá að hann myndi mæta aftur. Þú þarft nefnilega ekki að kunna að dansa til að dansa. Mér finnst ólíklegt að hann hafi uppgötvað bara akkúrat þarna í þessum tíma hve gaman það er að dansa. Ég vil allavega ekki taka allan heiðurinn. Það hlýtur að hafa verið einhver undirliggjandi gleði og áhugi innra með honum gagnvart dansi. Það bara var ekki búið að kveikja almennilega á honum. Þarna var hann kominn í öruggt umhverfi þar sem allir fá að dansa og vera eins og þeir eru. Enginn tími til að vera að spá hvort einhver sé góður dansari eða ekki. Þarna voru samt fyrir fram ákveðnar forsendur sem gerðu það að verkum að óöryggi mannsins við að dansa var til staðar. Eitthvað í samfélaginu; strákar dansa ekki, stelpur dansa! Konan búin að ákveða að engir danshæfileikar væru til í blessaða manninum. Með fullri virðingu fyrir akkúrat þessu pari og konu mannsins að sjálfsögðu en þetta er ekki einsdæmi. Við gefum okkur oft að miðaldra karlmenn bæði kunna ekki, geti ekki og vilji ekki dansa. Það er bara eitthvað stimplað inn í okkur. Ég segi það aftur að það þarf ekki að kunna að dansa til að dansa. Finnst einhverjum virkilega leiðinlegt að dansa í fullri einlægni? Eða er þetta óöryggi sem verður að hræðslu sem verður svo að fordómum jafnvel? Ef einhverjum finnst það virkilega þá er það gott og gilt svo sem en sú hugdetta er verulega fjarri mér. Ég skil að sumu fólki líður illa við aðstæðurnar og stressast hreinlega yfir því að dansa. Það er af því þeim líður eða hefur heyrt að það geti ekki dansað. En ég held að það snúist að miklu leyti einmitt um hvernig aðstæður við sköpum fyrir heildina. Ef við sköpum nógu uppbyggjandi umhverfi og umræðu almennt og sleppum þessu: Stelpur dansa gersamlega og tökum það alveg úr umferð. Hvað gerist þá? Margir karlmenn dansa sér til yndisauka. Á fjölmörgum stöðum í heiminum tíðkast það að dansa úti á götu og sums staðar jafnvel koma vinir saman, hlusta á tónlist og dansa saman. Þessu varð ég vitni að í miðausturlöndum og einnig hér á Íslandi þegar ég hitti unga hælisleitendur frá hinum ýmsu löndum. Við höfum dansað í þúsundir ára. Hér á norðurslóðum og í hinum vestræna heimi hefur bara einhver ofurkarlmennskumýta tekið yfir og fest sig í sessi í danssamhenginu. Stingum henni í vasann og hristum á okkur skrokkinn þessa helgina og segjum: Ég dansa, allir dansa! Þessi pistill á alls ekki að ráðast gegn einum né neinum og ég geri mér fulla grein fyrir því að margir karlmenn dansa. Mörg pör fara saman í danstíma. Ég held bara samt að við getum gert betur. Við getum eflt karlmennina okkar enn meira og oftar því ég held að við fáum margt gott úr því. Sjáumst á dansgólfinu.
Skoðun Opið bréf til hæstvirts innviðaráðherra, Eyjólfs Ármannssonar, um íslensku og ábyrgð Nichole Leigh Mosty skrifar
Skoðun Hver á dómur að vera hjá ungmenni fyrir að fremja alvarlegt afbrot, jafnvel morð? Davíð Bergmann skrifar
Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir skrifar
Skoðun Það sem er ósagt varðandi vinnubrögð hjá Háskólanum á Akureyri Þóra Sigurðardóttir skrifar