Haltu kjafti og vertu sæt! Valgerður Árnadóttir skrifar 8. mars 2018 11:53 Ég lærði seint að taka pláss, ég var svona mús í grunnskóla, ég var þæg og góð og gerði það sem mér var sagt þar til að ég kom í unglingadeild og fór í leiklist og var kennt að svara fyrir mig, það var bókstaflega staðið fyrir framan mig og öskrað ónotum í mig og mér skipað að svara fyrir mig Það var kona sem það gerði, hún heitir María Reyndal, ég á henni þökk skilið, hún lét rödd mína loks heyrast. Það var ekki vegna þess að ég hafði ekki sterkar kvenfyrirmyndir sem ég var þæg, ég hafði sannarlega sterkar og háværar konur í kringum mig, amma og mamma voru miklar baráttukonur femínisma og verkalýðsbaráttu, þær strituðu myrkranna á milli fyrr börnin sín og létu í sér heyra, einstæðar mæður með ríka réttlætiskennd. En það var kannski vegna þess að þær voru einstæðar sem ég var þæg, ég tengdi karlmannsleysi þeirra við baráttuandann, hvaða karlmaður þorði að vera með svona sterkum konum? Ég lærði snemma að það væri betra að vera soldið þæg, yfirmenn og kærastar kunnu að meta að maður væri ekki með of mikil læti, manni var verðlaunað fyrir það að haga sér eins þeir vildu. Ég var vel liðin í starfi hvert sem ég kom, en stundum gerðist eitthvað í vinnu þar sem réttlætiskennd minni var svo misboðið að ég lét í mér heyra, ég vann eitt sinn á karlmannsvinnustað í þjónustu við stórfyrirtæki, einn karlmaður hjá stærsta fyrirtækinu sem við þjónustuðum var alltaf mjög dónalegur við mig og samstarfsmenn mína, hann hellti sér yfir okkur við minnsta tilefni með svívirðingum. Eitt föstudagskvöld þegar ég var loks komin heim eftir mikla vinnutörn þar sem ég hafði eytt vikunni í að reyna þjónusta þennan mann með tilheyrandi niðrandi athugasemdum þá hringdi hann og hellti sér yfir mig og vinnuna sem við höfðum skilað og kallaði samtarfskonur mínar heimskar, hæfileikalausar og þaðan fram eftir götunum, þá fékk ég nóg, ég sagði honum “að hoppa upp í rassgatið á sér” og skellti á hann. Ég vissi hver afleiðing þess yrði, mér yrði vikið úr starfi, og það stóðst, mér var sama, ég gat ekki lengur unnið á vinnustað þar sem svona framkoma var liðin og yfirmenn mínir leyfðu viðskiptavinum að koma illa fram við starfsfólk sitt. Þessum manni var svo mánuði seinna vikið úr starfi á sínum vinnustað vegna hegðunar sinnar. Ég er ekki fyrsta og ekki síðasta konan til að vera rekin úr starfi fyrir að vilja lágmarks virðingu, mannsæmandi laun og vinnuskilyrði, þegar við höfum hátt þá hefur það afleiðingar og við þurfum að geta tekið þeim, en sumar konur hafa ekki val. Margar konur hafa ekki bakland sem styður þær, þær vinna í láglaunastörfum, eru margar erlendar og án fjölskyldu hér og hafa fyrir börnum að sjá, þær þora ekki að láta í sér heyra. Vinnuveitendur þeirra eru sjaldnast að kynna þeim réttindi sín og allt of algengt er að á þeim er brotið. Þegar #metoo sögur kvenna af erlendum uppruna komu í dagsljósið í vetur komst skíturinn upp á yfirborðið. Við urðum öll sjokkeruð yfir meðferðinni sem þær máttu sæta, ég varð að hætta að lesa þessar sögur því ég grét svo mikið, ég skammaðist mín, ég skammaðist mín fyrir að hafa ekki vitað af þessu og hafa ekki gert betur til að huga að konum í lægstu stéttum samfélagsins. En sem betur fer er fólk sem vill gera betur, það er ný dögun í uppsiglingu, Sólveig Anna Jónsdóttir og félagar hennar í B-lista hlutu yfirburða sigur í kosningum Eflingar, þar er fólk á ferð sem mun vinna fyrir lægstu stéttir og bæta kjör þeirra, kynna þeim réttindi sín og að framfylgja þeim. “Sólveig Anna skekur markaðinn” er fyrirsögn ársins í Viðskiptablaðinu, og það er satt, markaðurinn má vara sig, græðgisöfl mega vara sig, konur hafa rödd og munu láta í sér heyra. Innan Pírata eru sterkar konur sem ég hef kynnst gegnum starf mitt þar, konur sem eru með ríka réttlætiskennd, vinna fyrir bættum kjörum fólks og gegn spillingu. Við höfum loks stofnað Femínistafélag Pírata og fannst mér sérstaklega ánægjulegt að á stofnfundinn mættu karlar sem og konur og Helgi Hrafn er til að mynda með okkur í stjórn. Í Pírötum styðja karlmenn baráttu kvenna og það er mikilvægt, þar eru menn ekki hræddir við sterkar konur því þeir eru sterkir sjálfir. Eða eins og vinur minn sagði eitt sinn við mig þegar ég sagðist vera fráhrindandi fyrir karlmenn vegna “öfgafulla” skoðanna minna, “Hvers vegna ættir þú að vilja vera með manni sem ekki þolir baráttuanda þinn, karlmaður með baráttuanda lítur á það sem sinn helsta kost og aðdráttarafl, þú ættir að gera það líka!” Áfram Stelpur!Höfundur er stofnandi Puzzy Patrol og býður sig fram í prófkjöri Pírata í Reykjavík Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Valgerður Árnadóttir Mest lesið Börnin á Gasa Ebba Margrét Magnúsdóttir Skoðun Opið bréf til hæstvirts innviðaráðherra, Eyjólfs Ármannssonar, um íslensku og ábyrgð Nichole Leigh Mosty Skoðun Embætti þitt geta allir séð Ragnheiður Davíðsdóttir Skoðun Hver á dómur að vera hjá ungmenni fyrir að fremja alvarlegt afbrot, jafnvel morð? Davíð Bergmann Skoðun Er kominn tími á Útlendingafrí? Marion Poilvez Skoðun Immigrant Women: Essential Workers, Rising Voices on Labor Day Maru Alemán Skoðun Janus og jakkalakkarnir Óskar Guðmundsson Skoðun 1. maí er líka fyrir fatlað fólk! Geirdís Hanna Kristjánsdóttir Skoðun Samtalið um dauðann veldur okkur óöryggi Ingrid Kuhlman Skoðun Myndir þú ráða fatlað fólk í vinnu? Alma Ýr Ingólfsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Embætti þitt geta allir séð Ragnheiður Davíðsdóttir skrifar Skoðun Opið bréf til hæstvirts innviðaráðherra, Eyjólfs Ármannssonar, um íslensku og ábyrgð Nichole Leigh Mosty skrifar Skoðun Hver á dómur að vera hjá ungmenni fyrir að fremja alvarlegt afbrot, jafnvel morð? Davíð Bergmann skrifar Skoðun Sigursaga Evrópu í 21 ár Pawel Bartoszek skrifar Skoðun Verkalýðshreyfingin, Dagbjört og ESB Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Börnin á Gasa Ebba Margrét Magnúsdóttir skrifar Skoðun Myndir þú ráða fatlað fólk í vinnu? Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Hvað ert þú að gera? Eiður Welding skrifar Skoðun Rauðir sokkar á 1. maí Sveinn Ólafsson skrifar Skoðun 1. maí er líka fyrir fatlað fólk! Geirdís Hanna Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Verkalýðshreyfingin á næsta leik í Evrópuumræðunni Dagbjört Hákonardóttir skrifar Skoðun Á milli steins og sleggju Heinemann Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Heiðrum íslenska hestinn Berglind Margo Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Allir eiga rétt á virku lífi — líka fatlað fólk Anna Margrét Bjarnadóttir skrifar Skoðun Er kominn tími á Útlendingafrí? Marion Poilvez skrifar Skoðun Janus og jakkalakkarnir Óskar Guðmundsson skrifar Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir skrifar Skoðun Hvað ætlar þú að vera þegar þú verður stór? Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Samtalið um dauðann veldur okkur óöryggi Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Sköpum störf við hæfi! Unnur Hrefna Jóhannsóttir skrifar Skoðun Immigrant Women: Essential Workers, Rising Voices on Labor Day Maru Alemán skrifar Skoðun Tikkað í skipulagsboxin Samúel Torfi Pétursson skrifar Skoðun Það sem er ósagt varðandi vinnubrögð hjá Háskólanum á Akureyri Þóra Sigurðardóttir skrifar Skoðun Sjúklingur settur í fangaklefa Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Opið bréf til fjármálaráðherra, Daða Más Kristóferssonar Íris Róbertsdóttir skrifar Skoðun Ég kalla hann Isildur; mentorinn minn er gervigreind Björgmundur Guðmundsson skrifar Skoðun Hvað er „furry“ annars? Jóhanna Jódís Antonsdóttir skrifar Skoðun Jafnaðarmennskan og verkalýðsbaráttan Sigfús Ómar Höskuldsson skrifar Skoðun Hljóð og mynd íslenskra varna Arnór Sigurjónsson skrifar Skoðun Kveðjur úr Grafarvogi til þeirra sem kasta steinum úr glerhúsi Davíð Már Sigurðsson skrifar Sjá meira
Ég lærði seint að taka pláss, ég var svona mús í grunnskóla, ég var þæg og góð og gerði það sem mér var sagt þar til að ég kom í unglingadeild og fór í leiklist og var kennt að svara fyrir mig, það var bókstaflega staðið fyrir framan mig og öskrað ónotum í mig og mér skipað að svara fyrir mig Það var kona sem það gerði, hún heitir María Reyndal, ég á henni þökk skilið, hún lét rödd mína loks heyrast. Það var ekki vegna þess að ég hafði ekki sterkar kvenfyrirmyndir sem ég var þæg, ég hafði sannarlega sterkar og háværar konur í kringum mig, amma og mamma voru miklar baráttukonur femínisma og verkalýðsbaráttu, þær strituðu myrkranna á milli fyrr börnin sín og létu í sér heyra, einstæðar mæður með ríka réttlætiskennd. En það var kannski vegna þess að þær voru einstæðar sem ég var þæg, ég tengdi karlmannsleysi þeirra við baráttuandann, hvaða karlmaður þorði að vera með svona sterkum konum? Ég lærði snemma að það væri betra að vera soldið þæg, yfirmenn og kærastar kunnu að meta að maður væri ekki með of mikil læti, manni var verðlaunað fyrir það að haga sér eins þeir vildu. Ég var vel liðin í starfi hvert sem ég kom, en stundum gerðist eitthvað í vinnu þar sem réttlætiskennd minni var svo misboðið að ég lét í mér heyra, ég vann eitt sinn á karlmannsvinnustað í þjónustu við stórfyrirtæki, einn karlmaður hjá stærsta fyrirtækinu sem við þjónustuðum var alltaf mjög dónalegur við mig og samstarfsmenn mína, hann hellti sér yfir okkur við minnsta tilefni með svívirðingum. Eitt föstudagskvöld þegar ég var loks komin heim eftir mikla vinnutörn þar sem ég hafði eytt vikunni í að reyna þjónusta þennan mann með tilheyrandi niðrandi athugasemdum þá hringdi hann og hellti sér yfir mig og vinnuna sem við höfðum skilað og kallaði samtarfskonur mínar heimskar, hæfileikalausar og þaðan fram eftir götunum, þá fékk ég nóg, ég sagði honum “að hoppa upp í rassgatið á sér” og skellti á hann. Ég vissi hver afleiðing þess yrði, mér yrði vikið úr starfi, og það stóðst, mér var sama, ég gat ekki lengur unnið á vinnustað þar sem svona framkoma var liðin og yfirmenn mínir leyfðu viðskiptavinum að koma illa fram við starfsfólk sitt. Þessum manni var svo mánuði seinna vikið úr starfi á sínum vinnustað vegna hegðunar sinnar. Ég er ekki fyrsta og ekki síðasta konan til að vera rekin úr starfi fyrir að vilja lágmarks virðingu, mannsæmandi laun og vinnuskilyrði, þegar við höfum hátt þá hefur það afleiðingar og við þurfum að geta tekið þeim, en sumar konur hafa ekki val. Margar konur hafa ekki bakland sem styður þær, þær vinna í láglaunastörfum, eru margar erlendar og án fjölskyldu hér og hafa fyrir börnum að sjá, þær þora ekki að láta í sér heyra. Vinnuveitendur þeirra eru sjaldnast að kynna þeim réttindi sín og allt of algengt er að á þeim er brotið. Þegar #metoo sögur kvenna af erlendum uppruna komu í dagsljósið í vetur komst skíturinn upp á yfirborðið. Við urðum öll sjokkeruð yfir meðferðinni sem þær máttu sæta, ég varð að hætta að lesa þessar sögur því ég grét svo mikið, ég skammaðist mín, ég skammaðist mín fyrir að hafa ekki vitað af þessu og hafa ekki gert betur til að huga að konum í lægstu stéttum samfélagsins. En sem betur fer er fólk sem vill gera betur, það er ný dögun í uppsiglingu, Sólveig Anna Jónsdóttir og félagar hennar í B-lista hlutu yfirburða sigur í kosningum Eflingar, þar er fólk á ferð sem mun vinna fyrir lægstu stéttir og bæta kjör þeirra, kynna þeim réttindi sín og að framfylgja þeim. “Sólveig Anna skekur markaðinn” er fyrirsögn ársins í Viðskiptablaðinu, og það er satt, markaðurinn má vara sig, græðgisöfl mega vara sig, konur hafa rödd og munu láta í sér heyra. Innan Pírata eru sterkar konur sem ég hef kynnst gegnum starf mitt þar, konur sem eru með ríka réttlætiskennd, vinna fyrir bættum kjörum fólks og gegn spillingu. Við höfum loks stofnað Femínistafélag Pírata og fannst mér sérstaklega ánægjulegt að á stofnfundinn mættu karlar sem og konur og Helgi Hrafn er til að mynda með okkur í stjórn. Í Pírötum styðja karlmenn baráttu kvenna og það er mikilvægt, þar eru menn ekki hræddir við sterkar konur því þeir eru sterkir sjálfir. Eða eins og vinur minn sagði eitt sinn við mig þegar ég sagðist vera fráhrindandi fyrir karlmenn vegna “öfgafulla” skoðanna minna, “Hvers vegna ættir þú að vilja vera með manni sem ekki þolir baráttuanda þinn, karlmaður með baráttuanda lítur á það sem sinn helsta kost og aðdráttarafl, þú ættir að gera það líka!” Áfram Stelpur!Höfundur er stofnandi Puzzy Patrol og býður sig fram í prófkjöri Pírata í Reykjavík
Opið bréf til hæstvirts innviðaráðherra, Eyjólfs Ármannssonar, um íslensku og ábyrgð Nichole Leigh Mosty Skoðun
Hver á dómur að vera hjá ungmenni fyrir að fremja alvarlegt afbrot, jafnvel morð? Davíð Bergmann Skoðun
Skoðun Opið bréf til hæstvirts innviðaráðherra, Eyjólfs Ármannssonar, um íslensku og ábyrgð Nichole Leigh Mosty skrifar
Skoðun Hver á dómur að vera hjá ungmenni fyrir að fremja alvarlegt afbrot, jafnvel morð? Davíð Bergmann skrifar
Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir skrifar
Skoðun Það sem er ósagt varðandi vinnubrögð hjá Háskólanum á Akureyri Þóra Sigurðardóttir skrifar
Opið bréf til hæstvirts innviðaráðherra, Eyjólfs Ármannssonar, um íslensku og ábyrgð Nichole Leigh Mosty Skoðun
Hver á dómur að vera hjá ungmenni fyrir að fremja alvarlegt afbrot, jafnvel morð? Davíð Bergmann Skoðun