Ekki fleiri hægri slys í Reykjavík Aron Leví Beck skrifar 1. febrúar 2018 13:59 Það eru spennandi tímar í gangi í Reykjavík. Uppbygging af öllu tagi á sér stað um allar koppagrundir, borgarhlutar ganga í gegnum endurnýjun lífdaga og loksins eru alvöru almenningssamgöngur í sjónfæri. Það hefur verið hreint ótrúlegt að fylgjast með umbreytingum á Grandanum og í Hverfisgötu þar sem verslun og mannlíf blómstrar sem aldrei fyrr. Til stendur að reisa glæsilega byggð í Vogum, Skeifunni og Kringlu og langt komin er kærkomin uppbygging í kringum RÚV við Efstaleiti. Síðast en ekki síst eru komin upp áform um Borgarlínu sem mun umbylta samgöngumálum í Reykjavík og loksins bjóða upp á hágæða almenningssamgöngur í borg sem er nánast búin að skikka alla til að eiga og reka bíl með tilheyrandi kostnaði. Þetta er bara örfá dæmi en Reykjavík er eftirsóttur staður til að búa á og kemur til með að vera það áfram – sér í lagi vegna þess að borgin er komin á einstaklega spennandi vegferð. Í raun er þá ekki sérstök furða að minnihlutinn í borginni sé örlítið ráðþrota og leitar logandi ljósi að stefnumálum til að hengja sig á. Ekki einungis virðist lítil stefna vera til staðar heldur hefur reynst ansi þungbært að finna frambjóðendur. Ekki virðist liggja fyrir hverjir bjóða sig fram fyrir Framsókn eða undir hvaða nafni það framboð muni ganga og sömu sögu má segja hliðsjálf Framsóknar, Miðflokkinn og Flokk Fólksins. Um svo fátæklegan garð var að gresja meðal Sjálfstæðismanna í borginni að engum þriggja borgarfulltrúa flokksins var treyst til að leiða kosningar í vor. Tveir reyndir borgarfulltrúar nutu ekki brautargengis og oddvitinn hrökklaðist frá þegar upp komst að hann hafði ekkert til málanna að leggja. Samt bregða Sjálfstæðismenn í borginni aftur á það ráð að sækja sér kall úr sveitarstjórnarpólitíkinni utan af landi til að standa í brúnni. Eyþór Arnalds er nýr í borgarpólitíkinni og virðist ennþá vera að fóta sig í skipulagsmálunum. Í einn stað segir hann þéttingu byggðar hafa mistekist en í þann næsta stingur hann upp á 15 þúsund manna byggð í Örfirisey – ljómandi hugmynd sem er jú einmitt nákvæmlega þétting byggðar. Eyþóri er einnig flugvallarmálið hugleikið enda stofnmeðlimur samtakanna 102 Reykjavík sem hefur það að höfuðmarkmiði að flugvöllurinn hverfi úr Vatnsmýrinni. Eitthvað virðist hann þó hafa þurft að hagræða seglum eftir pólitískum vindum og segist núna varla hafa áhuga á málinu verandi samt stofnmeðlimur samtaka sem hafa það eina markmið að hafa áhuga á málinu. Auk þess hefur hann réttilega vakið athygli á meinlegu svifryksmagni á Höfuðborgarsvæðinu en vill samhliða veg einkabílsins sem mestan. Vaðallinn í oddvitanum er að mörgu leyti ákveðin birtingarmynd vandræða Sjálfstæðisflokksins í borginni sem veit ekki hvort hann er að koma eða fara. Í pólitískum krummafót og veit ekki heldur í hvorn fótinn á að stíga. Oddvitinn nýi hefur þó bjargfasta stefnu varðandi almenningssamgöngur en hann virðist hafa einstaklega takmarkaða trú á þeim. Varla þarf hér að rekja augljósa gagnsemi og nauðsyn góðra almenningssamgangna en sumar vísur eru aldrei of oft kveðnar. Borgarbúar á Íslandi eiga skilið til jafns við borgarbúa erlendis að hafa raunhæft val um samgöngur. Í öllum heimshornum bjóða borgir upp á góðar almenningssamgöngur, hvað er því til fyrirstöðu í Reykjavík? Þegar allt kemur til alls eru það þær sem létta helst á umferðinni og svifrykinu. Reykvíkingar eiga jafnframt skilið vistvæna og fallega borg – ekki borg undirlagða malbiki, hraðbrautum, svifryki og mengun frá bílum. Síðast en ekki síst geta góðar almenningssamgöngur verið öryggisatriði enda á fólk til dæmis að geta gengið að öruggum samgöngumáta að kvöld- og næturlagi. Góðar almenningssamgöngur eru einnig árangursríkur liður í því að fækka ökumönnum undir áhrifum áfengis, markmið sem Eyþór hlýtur að deila með mér og okkur öllum. Íslenskum stjórnmálamönnum hefur oft legið á hálsi að velja skammtímalausnir fremur en að líta til framtíðar en það stefnir í að komandi borgarstjórnarkosningar muni snúast nákvæmlega um það. Eftir örvæntingarfulla leit virðist minnihlutinn helst detta í hug nákvæmlega þær aðferðir sem hafa komið Reykjavík sem verst og kostað sem mest. Ekki nóg með að breikkun gatna, mislæg gatnamót og útþensla byggðar séu skammtímalausnir sem leysa engan vanda til framtíðar þá eru þetta líka dýrustu lausnirnar. Kostnaður sem veltist að stóru leyti á komandi kynslóðir. Mér finnst þær allavega eiga betra skilið.Höfundur er formaður Ungra jafnaðarmanna í Reykjavík Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Grindavík lifir Kristín María Birgisdóttir,Dagmar Valsdóttir Skoðun Sósíalistaflokkurinn kaus breytingar Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun Vér erum úr sömu sveit Steinþór Logi Arnarsson Skoðun Er sanngjarnt að hækka virðisaukaskatt á mat og gistingu til að láta erlenda ferðamenn borga meira? Þórir Garðarsson Skoðun „Ef hún hefði haft val, hefði konan mín þá kosið að láta heilabilunina hafa sinn gang?” Ingrid Kuhlman Skoðun Réttlát leiðrétting veiðigjalda Elín Íris Fanndal Skoðun Stéttarkerfi Halldóra Lillý Jóhannsdóttir Skoðun Heiðmörk: Gaddavír og girðingar Auður Kjartansdóttir Skoðun Ég á þetta ég má þetta Arnar Atlason Skoðun Að vera eða ekki vera – hvað er raunverulegur árangur? Ásta Kristín Sigurjónsdóttir,Inga Hlín Pálsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Grindavík lifir Kristín María Birgisdóttir,Dagmar Valsdóttir skrifar Skoðun Sósíalistaflokkurinn kaus breytingar Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Vér erum úr sömu sveit Steinþór Logi Arnarsson skrifar Skoðun „Ef hún hefði haft val, hefði konan mín þá kosið að láta heilabilunina hafa sinn gang?” Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Réttlát leiðrétting veiðigjalda Elín Íris Fanndal skrifar Skoðun Að vera eða ekki vera – hvað er raunverulegur árangur? Ásta Kristín Sigurjónsdóttir,Inga Hlín Pálsdóttir skrifar Skoðun Er sanngjarnt að hækka virðisaukaskatt á mat og gistingu til að láta erlenda ferðamenn borga meira? Þórir Garðarsson skrifar Skoðun Heiðmörk: Gaddavír og girðingar Auður Kjartansdóttir skrifar Skoðun Tuttugu ár af röddum sem áður voru þaggaðar, og framtíðin er okkar Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun #blessmeta - önnur grein Guðrún Hrefna Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Hvers virði er lambakjöt? Hafliði Halldórsson skrifar Skoðun Lífið er eins og konfektkassi, þú veist aldrei hvernig mola þú færð Elín Íris Fanndal skrifar Skoðun Þjóðareign, trú og skattar Svanur Guðmundsson skrifar Skoðun Hamas og átökin við Ísrael – hvað er ekki sagt upphátt? Einar G Harðarson skrifar Skoðun Gjaldfrjálsar máltíðir fyrir leikskólabörn Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Næstu sólarhringar á Gaza skipta sköpum Hlynur Már Vilhjálmsson skrifar Skoðun Hvernig gengur nýjum kennurum í grunnskólakennslu? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Aðalheiður Anna Erlingsdóttir,Andri Rafn Ottesen,Maríanna Jónsdóttir Maríudóttir,Valgerður S. Bjarnadóttir skrifar Skoðun Huglæg réttlætiskennd og skattar á verðmætasköpun Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Loksins fær þyrlan heimili fyrir norðan Njáll Trausti Friðbertsson skrifar Skoðun Opið bréf til stjórnvalda Elín Ýr Arnar Hafdísardóttir skrifar Skoðun Við skuldum þeim að hlusta Ólafur Adolfsson skrifar Skoðun „Litla stúlkan og ruddarnir“ - Hugleiðing um stöðu Íslands á alþj.vettv. Flosi Þorgeirsson skrifar Skoðun Mikilvæg gagnrýni eða tilraun til valdayfirtöku í Sósíalistaflokknum? Ása Lind Finnbogadóttir skrifar Skoðun Matvælaverð hefur nær þrefaldast frá stofnun Viðskiptaráðs! Sigríður Ingibjörg Ingadóttir skrifar Skoðun Alvarleg staða í umhverfi fréttamiðla Rósa Guðbjartsdóttir skrifar Skoðun Stéttarkerfi Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Stöðvum Hamas. Einungis þannig getum við stöðvað hryllinginn á Gaza BIrgir Finnsson skrifar Skoðun Dagur líffræðilegrar fjölbreytni 2025 Rannveig Magnúsdóttir,Ole Sandberg,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Rebecca Thompson,Skúli Skúlason,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Æfingin skapar meistarann! Sigurjón Már Fox Gunnarsson skrifar Skoðun 140 sinnum líklegra að verða fyrir eldingu Sigurður G. Guðjónsson skrifar Sjá meira
Það eru spennandi tímar í gangi í Reykjavík. Uppbygging af öllu tagi á sér stað um allar koppagrundir, borgarhlutar ganga í gegnum endurnýjun lífdaga og loksins eru alvöru almenningssamgöngur í sjónfæri. Það hefur verið hreint ótrúlegt að fylgjast með umbreytingum á Grandanum og í Hverfisgötu þar sem verslun og mannlíf blómstrar sem aldrei fyrr. Til stendur að reisa glæsilega byggð í Vogum, Skeifunni og Kringlu og langt komin er kærkomin uppbygging í kringum RÚV við Efstaleiti. Síðast en ekki síst eru komin upp áform um Borgarlínu sem mun umbylta samgöngumálum í Reykjavík og loksins bjóða upp á hágæða almenningssamgöngur í borg sem er nánast búin að skikka alla til að eiga og reka bíl með tilheyrandi kostnaði. Þetta er bara örfá dæmi en Reykjavík er eftirsóttur staður til að búa á og kemur til með að vera það áfram – sér í lagi vegna þess að borgin er komin á einstaklega spennandi vegferð. Í raun er þá ekki sérstök furða að minnihlutinn í borginni sé örlítið ráðþrota og leitar logandi ljósi að stefnumálum til að hengja sig á. Ekki einungis virðist lítil stefna vera til staðar heldur hefur reynst ansi þungbært að finna frambjóðendur. Ekki virðist liggja fyrir hverjir bjóða sig fram fyrir Framsókn eða undir hvaða nafni það framboð muni ganga og sömu sögu má segja hliðsjálf Framsóknar, Miðflokkinn og Flokk Fólksins. Um svo fátæklegan garð var að gresja meðal Sjálfstæðismanna í borginni að engum þriggja borgarfulltrúa flokksins var treyst til að leiða kosningar í vor. Tveir reyndir borgarfulltrúar nutu ekki brautargengis og oddvitinn hrökklaðist frá þegar upp komst að hann hafði ekkert til málanna að leggja. Samt bregða Sjálfstæðismenn í borginni aftur á það ráð að sækja sér kall úr sveitarstjórnarpólitíkinni utan af landi til að standa í brúnni. Eyþór Arnalds er nýr í borgarpólitíkinni og virðist ennþá vera að fóta sig í skipulagsmálunum. Í einn stað segir hann þéttingu byggðar hafa mistekist en í þann næsta stingur hann upp á 15 þúsund manna byggð í Örfirisey – ljómandi hugmynd sem er jú einmitt nákvæmlega þétting byggðar. Eyþóri er einnig flugvallarmálið hugleikið enda stofnmeðlimur samtakanna 102 Reykjavík sem hefur það að höfuðmarkmiði að flugvöllurinn hverfi úr Vatnsmýrinni. Eitthvað virðist hann þó hafa þurft að hagræða seglum eftir pólitískum vindum og segist núna varla hafa áhuga á málinu verandi samt stofnmeðlimur samtaka sem hafa það eina markmið að hafa áhuga á málinu. Auk þess hefur hann réttilega vakið athygli á meinlegu svifryksmagni á Höfuðborgarsvæðinu en vill samhliða veg einkabílsins sem mestan. Vaðallinn í oddvitanum er að mörgu leyti ákveðin birtingarmynd vandræða Sjálfstæðisflokksins í borginni sem veit ekki hvort hann er að koma eða fara. Í pólitískum krummafót og veit ekki heldur í hvorn fótinn á að stíga. Oddvitinn nýi hefur þó bjargfasta stefnu varðandi almenningssamgöngur en hann virðist hafa einstaklega takmarkaða trú á þeim. Varla þarf hér að rekja augljósa gagnsemi og nauðsyn góðra almenningssamgangna en sumar vísur eru aldrei of oft kveðnar. Borgarbúar á Íslandi eiga skilið til jafns við borgarbúa erlendis að hafa raunhæft val um samgöngur. Í öllum heimshornum bjóða borgir upp á góðar almenningssamgöngur, hvað er því til fyrirstöðu í Reykjavík? Þegar allt kemur til alls eru það þær sem létta helst á umferðinni og svifrykinu. Reykvíkingar eiga jafnframt skilið vistvæna og fallega borg – ekki borg undirlagða malbiki, hraðbrautum, svifryki og mengun frá bílum. Síðast en ekki síst geta góðar almenningssamgöngur verið öryggisatriði enda á fólk til dæmis að geta gengið að öruggum samgöngumáta að kvöld- og næturlagi. Góðar almenningssamgöngur eru einnig árangursríkur liður í því að fækka ökumönnum undir áhrifum áfengis, markmið sem Eyþór hlýtur að deila með mér og okkur öllum. Íslenskum stjórnmálamönnum hefur oft legið á hálsi að velja skammtímalausnir fremur en að líta til framtíðar en það stefnir í að komandi borgarstjórnarkosningar muni snúast nákvæmlega um það. Eftir örvæntingarfulla leit virðist minnihlutinn helst detta í hug nákvæmlega þær aðferðir sem hafa komið Reykjavík sem verst og kostað sem mest. Ekki nóg með að breikkun gatna, mislæg gatnamót og útþensla byggðar séu skammtímalausnir sem leysa engan vanda til framtíðar þá eru þetta líka dýrustu lausnirnar. Kostnaður sem veltist að stóru leyti á komandi kynslóðir. Mér finnst þær allavega eiga betra skilið.Höfundur er formaður Ungra jafnaðarmanna í Reykjavík
Er sanngjarnt að hækka virðisaukaskatt á mat og gistingu til að láta erlenda ferðamenn borga meira? Þórir Garðarsson Skoðun
„Ef hún hefði haft val, hefði konan mín þá kosið að láta heilabilunina hafa sinn gang?” Ingrid Kuhlman Skoðun
Að vera eða ekki vera – hvað er raunverulegur árangur? Ásta Kristín Sigurjónsdóttir,Inga Hlín Pálsdóttir Skoðun
Skoðun „Ef hún hefði haft val, hefði konan mín þá kosið að láta heilabilunina hafa sinn gang?” Ingrid Kuhlman skrifar
Skoðun Að vera eða ekki vera – hvað er raunverulegur árangur? Ásta Kristín Sigurjónsdóttir,Inga Hlín Pálsdóttir skrifar
Skoðun Er sanngjarnt að hækka virðisaukaskatt á mat og gistingu til að láta erlenda ferðamenn borga meira? Þórir Garðarsson skrifar
Skoðun Tuttugu ár af röddum sem áður voru þaggaðar, og framtíðin er okkar Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar
Skoðun Lífið er eins og konfektkassi, þú veist aldrei hvernig mola þú færð Elín Íris Fanndal skrifar
Skoðun Hvernig gengur nýjum kennurum í grunnskólakennslu? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Aðalheiður Anna Erlingsdóttir,Andri Rafn Ottesen,Maríanna Jónsdóttir Maríudóttir,Valgerður S. Bjarnadóttir skrifar
Skoðun „Litla stúlkan og ruddarnir“ - Hugleiðing um stöðu Íslands á alþj.vettv. Flosi Þorgeirsson skrifar
Skoðun Mikilvæg gagnrýni eða tilraun til valdayfirtöku í Sósíalistaflokknum? Ása Lind Finnbogadóttir skrifar
Skoðun Matvælaverð hefur nær þrefaldast frá stofnun Viðskiptaráðs! Sigríður Ingibjörg Ingadóttir skrifar
Skoðun Dagur líffræðilegrar fjölbreytni 2025 Rannveig Magnúsdóttir,Ole Sandberg,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Rebecca Thompson,Skúli Skúlason,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir skrifar
Er sanngjarnt að hækka virðisaukaskatt á mat og gistingu til að láta erlenda ferðamenn borga meira? Þórir Garðarsson Skoðun
„Ef hún hefði haft val, hefði konan mín þá kosið að láta heilabilunina hafa sinn gang?” Ingrid Kuhlman Skoðun
Að vera eða ekki vera – hvað er raunverulegur árangur? Ásta Kristín Sigurjónsdóttir,Inga Hlín Pálsdóttir Skoðun