Ég er líka til Bríet Finnsdóttir skrifar 3. mars 2017 09:36 Intersex er regnhlífarhugtak og þótt að fáir hafi heyrt um það er það alls ekki sjaldgæft. Talið hefur verið 1.7 % heimsins falli undir það regnhlífarhugtak, nýjar rannsóknir sýna að þær tölur eru líklega vanmetnar. Undir regnhlífinni er fjölbreyttur hópur fólks sem á það sameiginlegt að líffræðin þeirra eða kyneinkenni eru aðeins öðruvísi en hjá flestu fólki. Þetta getur tengst kynfærum eða æxlunarfærum, hórmónaframleiðslu eða hormóna upptöku, litningum og öllum þeim kyneinkennum sem koma fram við kynþroska.Að vera Intersex er líffræðilegt og tengist ekki kynvitund eða kynhneigð. Intersex einstaklingar eru ósýnilegir í samfélaginu, lifa oft með leyndarmálið sitt, þora ekki að segja frá því og hafa sjaldnast haft stjórn á því hvaða aðgerðir og meðhöndlun hafa verð framkvæmdar á þeim. Upplifun þessa hóps er á margan hátt sú sama og Hinsegins fólks og vegna þess hefur intersex fólk oft gengið til liðs við hinsegin samtök.Baráttumál Intersex fólks eru viðurkenning á tilvist sinni og líkamleg friðhelgi.Viðhorf læknastéttarinnarMín reynsla er sú að viðhorf læknastéttarinnar hefur aðallega verið tvenns konar, annað hvort hitti ég lækna sem vita ekki hvað Intersex er, eða lækna sem telja að Intersex sé vandamál sem þurfi að vinna saman til að leysa. Oft er litið á Intersex sem persónulegt vandamál og að því skuli vera haldið innan nánustu fjölskyldu eða jafnvel algjöru leyndarmáli. Þetta finnst mér mjög sorglegt viðhorf þar sem Intersex er ekki vandamál að mínu mati, heldur náttúrulegur fjölbreytileiki sem finnst alls staðar í náttúrunni. Sérstaklega finnst mér sorglegt þegar gengið er svo langt í að viðhalda leyndarmálinu að aðgerðir séu framkvæmdar á Intersex börnum, allt niður í ungabörn til að viðhalda leyndinni. Aðgerðir sem eru í svo miklum meirihluta, einungis útlitslegar og að algjöru óþarfar. Í raun og veru eru aðgerðirnar meira en bara óþarfar, því að eftir þær er Intersex fólk oft háð heilbrigðiskerfinu allt sitt líf.Baráttan við leyndarmáliðÞarna kemur vandamálið varðandi það að vera háður heilbrigðiskerfi sem er að stórum hluta ómeðvitað um tilvist mína. Oft eyði ég læknatímum hjá nýjum læknum í að útskýra hvað intersex er og fæ þá útskýringar læknisins að hann muni eitthvað eftir að hafa lesið eitthvað um þetta í náminu en viti í raun ekkert. Vegna þess að svo fáir læknar vita hvernig ég er og hvernig skuli meðhöndla mig týndist ég í kerfinu. Í tvö ár hafði ég ekki aðgang að þeirri þjónustu sem ég þurfti. Enginn læknir vildi taka við mér þar sem þeir höfðu ekki reynslu og enn færri höfðu tíma til að lesa sér til um litla “leyndarmálið“ mitt. Að lokum komst ég þó til læknis eftir krókaleiðum og gat þá byrjað að glíma við veikindin sem höfðu hrúgast upp allan tímann sem ég var án læknisaðstoðar, Veikindi sem eru afleiðing aðgerðar sem ég þurfti ekki, en var framkvæmd á mér þegar ég var ungabarn.Ósk til heilbrigðiskerfisinsÞessi pistill er ekki hugsaður sem skammarbréf. Heilbrigðiskerfið er stútfullt af fólki sem hefur helgað líf sitt að hjálpa öðrum og ég dáist að því, ég vildi bara óska mér þess að viðhorf kerfisins breytist því ég er ekki lítið leyndarmál sem þarf að laga. Ég er bara manneskja sem dreymir um jafnrétti og að fá að lifa opinská með mitt líf. Að fá að vera heilbrigð og ég sjálf, og að komandi kynslóðir lendi ekki í sömu sporum og ég.Greinin er hluti af greinaskriftaátaki Jafnréttisnefndar Stúdentaráðs Háskóla Íslands, í tilefni Litlu jafnréttisdaga jafnréttisnefndar SHÍ sem standa yfir dagana 27. febrúar. - 3. mars. Dagskrá má finnahér. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Tengdar fréttir Gott aðgengi er ekki kók í gleri Og alls ekki geimvísindi. 28. febrúar 2017 09:58 Við þurfum öll að pissa Kannski ættum við að hætta þessari þrálátu kynjaskiptingu og skipta frekar upp í klósett þar sem fólk fær að pissa í friði og klósett þar sem fólk getur áreitt hvort annað? 27. febrúar 2017 10:26 Að sætta sig við það að maður muni kannski aldrei „læknast“ Ég var reitt barn. Reið út í heiminn, reið út í fólkið sem gerði mér illt og reið út í sjálfa mig fyrir að geta ekki verið eðlileg. 1. mars 2017 10:23 Aðgengilegt nám Auðvitað á að taka upp fyrirlestra í Háskóla Íslands. 2. mars 2017 10:36 Mest lesið Er mörgum lesendum Vísis slétt sama um afkomu sína og velferð? Ole Anton Bieltvedt Skoðun Er óverðtryggða lánið að ganga frá fjölskyldunni? Alma Björk Ástþórsdóttir Skoðun Tökum Viktor á þetta og enn lengra Guðmunda G. Guðmundsdóttir Skoðun Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun Táknmyndir íslenska lýðveldisins Skoðun Núll prósent skynsemi Lára G. Sigurðardóttir Skoðun Svar við bréfi Ingós: 3.233.700.000 krónur Runólfur Ágústsson Skoðun Að fórna hamingju fyrir verslunarfrelsi Gunnar Hersveinn Skoðun Hvers eiga Vestfirðingar að gjalda? Ingólfur Ásgeirsson Skoðun Birgir Þórarinsson er enn að Hjálmtýr Heiðdal Skoðun Skoðun Skoðun Táknmyndir íslenska lýðveldisins skrifar Skoðun Er óverðtryggða lánið að ganga frá fjölskyldunni? Alma Björk Ástþórsdóttir skrifar Skoðun Tökum Viktor á þetta og enn lengra Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Er mörgum lesendum Vísis slétt sama um afkomu sína og velferð? Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Til hamingju með daginn! Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Vetur að vori - stuðningur eftir óveður Bjarkey Olsen Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Skömm stjórnvalda - íslensk börn með erlendan bakgrunn Birna Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Að fórna hamingju fyrir verslunarfrelsi Gunnar Hersveinn skrifar Skoðun Er þensla vegna íbúðauppbyggingar? Jónas Atli Gunnarsson skrifar Skoðun Birgir Þórarinsson er enn að Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Viðurkennum þjóðarmorð á Armenum Eiríkur Rögnvaldsson skrifar Skoðun Þegar kvíðinn tekur völdin Sóley Dröfn Davíðsdóttir skrifar Skoðun Atvinnulífið og fíkniefnasalan Ólafur Kjartansson skrifar Skoðun Drasl Hafþór Reynisson skrifar Skoðun Er lýðræðinu viðbjargandi? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Þegar forréttindafólk í valdastöðu skerðir mannréttindi jaðarsettra hópa Sema Erla Serdaroglu skrifar Skoðun Forsetapróf Auður Guðna Sigurðardóttir skrifar Skoðun Aukin sala áfengis ógnar grundvallarmarkmiðum lýðheilsu Aðalsteinn Gunnarsson skrifar Skoðun Svik VG í jafnréttismálum Jana Salóme Ingibjargar Jósepsdóttir skrifar Skoðun Spennandi tímar fyrir ungt fólk í Hafnarfirði Kristín Thoroddsen,Margrét Vala Marteinsdóttir skrifar Skoðun Ingólfur krítar liðugt Kristinn H. Gunnarsson skrifar Skoðun Fáu spáð en vel fylgst með Ari Trausti Guðmundsson skrifar Skoðun Armæða um íslenska tungu Hermann Stefánsson skrifar Skoðun Það eru lög í landinu Líneik Anna Sævarsdóttir skrifar Skoðun Svar við bréfi Ingós: 3.233.700.000 krónur Runólfur Ágústsson skrifar Skoðun Úr buffi í klút Gunnhildur Birna Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Rétturinn til heilnæms umhverfis vs bæjaryfirvöld Hafnarfjarðar Björg Sveinsdóttir skrifar Skoðun Málsvari minksins Lárus Karl Arnbjarnarson skrifar Skoðun Skuldum við 17 þúsund íbúðir á höfuðborgarsvæðinu? Sigurður Stefánsson skrifar Skoðun Förum vel með byggingarvörur Eyþór Bjarki Sigurbjörnsson skrifar Sjá meira
Intersex er regnhlífarhugtak og þótt að fáir hafi heyrt um það er það alls ekki sjaldgæft. Talið hefur verið 1.7 % heimsins falli undir það regnhlífarhugtak, nýjar rannsóknir sýna að þær tölur eru líklega vanmetnar. Undir regnhlífinni er fjölbreyttur hópur fólks sem á það sameiginlegt að líffræðin þeirra eða kyneinkenni eru aðeins öðruvísi en hjá flestu fólki. Þetta getur tengst kynfærum eða æxlunarfærum, hórmónaframleiðslu eða hormóna upptöku, litningum og öllum þeim kyneinkennum sem koma fram við kynþroska.Að vera Intersex er líffræðilegt og tengist ekki kynvitund eða kynhneigð. Intersex einstaklingar eru ósýnilegir í samfélaginu, lifa oft með leyndarmálið sitt, þora ekki að segja frá því og hafa sjaldnast haft stjórn á því hvaða aðgerðir og meðhöndlun hafa verð framkvæmdar á þeim. Upplifun þessa hóps er á margan hátt sú sama og Hinsegins fólks og vegna þess hefur intersex fólk oft gengið til liðs við hinsegin samtök.Baráttumál Intersex fólks eru viðurkenning á tilvist sinni og líkamleg friðhelgi.Viðhorf læknastéttarinnarMín reynsla er sú að viðhorf læknastéttarinnar hefur aðallega verið tvenns konar, annað hvort hitti ég lækna sem vita ekki hvað Intersex er, eða lækna sem telja að Intersex sé vandamál sem þurfi að vinna saman til að leysa. Oft er litið á Intersex sem persónulegt vandamál og að því skuli vera haldið innan nánustu fjölskyldu eða jafnvel algjöru leyndarmáli. Þetta finnst mér mjög sorglegt viðhorf þar sem Intersex er ekki vandamál að mínu mati, heldur náttúrulegur fjölbreytileiki sem finnst alls staðar í náttúrunni. Sérstaklega finnst mér sorglegt þegar gengið er svo langt í að viðhalda leyndarmálinu að aðgerðir séu framkvæmdar á Intersex börnum, allt niður í ungabörn til að viðhalda leyndinni. Aðgerðir sem eru í svo miklum meirihluta, einungis útlitslegar og að algjöru óþarfar. Í raun og veru eru aðgerðirnar meira en bara óþarfar, því að eftir þær er Intersex fólk oft háð heilbrigðiskerfinu allt sitt líf.Baráttan við leyndarmáliðÞarna kemur vandamálið varðandi það að vera háður heilbrigðiskerfi sem er að stórum hluta ómeðvitað um tilvist mína. Oft eyði ég læknatímum hjá nýjum læknum í að útskýra hvað intersex er og fæ þá útskýringar læknisins að hann muni eitthvað eftir að hafa lesið eitthvað um þetta í náminu en viti í raun ekkert. Vegna þess að svo fáir læknar vita hvernig ég er og hvernig skuli meðhöndla mig týndist ég í kerfinu. Í tvö ár hafði ég ekki aðgang að þeirri þjónustu sem ég þurfti. Enginn læknir vildi taka við mér þar sem þeir höfðu ekki reynslu og enn færri höfðu tíma til að lesa sér til um litla “leyndarmálið“ mitt. Að lokum komst ég þó til læknis eftir krókaleiðum og gat þá byrjað að glíma við veikindin sem höfðu hrúgast upp allan tímann sem ég var án læknisaðstoðar, Veikindi sem eru afleiðing aðgerðar sem ég þurfti ekki, en var framkvæmd á mér þegar ég var ungabarn.Ósk til heilbrigðiskerfisinsÞessi pistill er ekki hugsaður sem skammarbréf. Heilbrigðiskerfið er stútfullt af fólki sem hefur helgað líf sitt að hjálpa öðrum og ég dáist að því, ég vildi bara óska mér þess að viðhorf kerfisins breytist því ég er ekki lítið leyndarmál sem þarf að laga. Ég er bara manneskja sem dreymir um jafnrétti og að fá að lifa opinská með mitt líf. Að fá að vera heilbrigð og ég sjálf, og að komandi kynslóðir lendi ekki í sömu sporum og ég.Greinin er hluti af greinaskriftaátaki Jafnréttisnefndar Stúdentaráðs Háskóla Íslands, í tilefni Litlu jafnréttisdaga jafnréttisnefndar SHÍ sem standa yfir dagana 27. febrúar. - 3. mars. Dagskrá má finnahér.
Við þurfum öll að pissa Kannski ættum við að hætta þessari þrálátu kynjaskiptingu og skipta frekar upp í klósett þar sem fólk fær að pissa í friði og klósett þar sem fólk getur áreitt hvort annað? 27. febrúar 2017 10:26
Að sætta sig við það að maður muni kannski aldrei „læknast“ Ég var reitt barn. Reið út í heiminn, reið út í fólkið sem gerði mér illt og reið út í sjálfa mig fyrir að geta ekki verið eðlileg. 1. mars 2017 10:23
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun
Skoðun Þegar forréttindafólk í valdastöðu skerðir mannréttindi jaðarsettra hópa Sema Erla Serdaroglu skrifar
Skoðun Spennandi tímar fyrir ungt fólk í Hafnarfirði Kristín Thoroddsen,Margrét Vala Marteinsdóttir skrifar
Skoðun Rétturinn til heilnæms umhverfis vs bæjaryfirvöld Hafnarfjarðar Björg Sveinsdóttir skrifar
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun