Skoðun

Kosningaloforð og séríslenskir stjórnarhættir

Arndís Herborg Björnsdóttir skrifar
Við erum orðin yfir okkur þreytt á sérhagsmunagæslunni sem ríkir á alþingi, stofnun sem njóta ætti trausts og virðingar. Svo illa er komið fyrir þeirri stofnun að kalla mætti hana Sirkusinn við Austurvöll.  Hugsjónafullir frambjóðendur sem hljóta þingsæti umbreytast þegar sætinu er náð.  Þá hlýða þeir skipunum forystu  flokks síns í atkvæðagreiðslum eins og rakkar.  Hugsjónirnar fyrir bí og loforðin gleymd.  

 Væri þjóðarkökunni réttlátlega skipt, lifðu þúsundir Íslendinga ekki í sárafátækt.

 Hjá stjórnarflokkunum fyrirfinnst ekki félagsleg samkennd, samviska og skilningur gagnvart þeim sem lifa sultarlífi á lífeyri sínum. Eldri kynslóðin í dag byggði upp þetta þjóðfélag.  Hún situr uppi með ónýta lífeyrissjóði vegna lélegrar stjórnunar og tapfjárfestinga þeirra sem á ofurlaunum  áttu að ávaxta lífeyrisgreiðslur þeirra á ábyrgan hátt.  Þessir aðilar vita að þeir sæta aldrei  ábyrgð.  Sú smán sem fólk fær úr lífeyrissjóði hverfur í hít fordæmalausra skerðinga og tekjutenginga.  Skattlagning hefst við rúml. 150 þús. kr. sem er út í hött.

 Hvers vegna er ekki viðhöfð raunsönn tala við útreikning skatta?  Skattar á lægstu laun eru alltof háir - skattar ofurlaunafólksins skammarlega lágir.

 Sömuleiðis er ótækt að stærstur hluti auðmanna skuli komast upp með að greiða einungis 20% fjármagnstekjuskatt til samneyslunnar.

 Smádæmi:  Líklegt þingmannsefni gefur upp 73 þús. kr. í mánaðartekjur.  Viðkomandi á fyrirtæki.  Í gegnum fyrirtækið fer allur kostnaður við framfærslu hans og fjölskyldunnar, húsnæðis- og matarkostnaður, bifreið, ferðalög, sími/ar o.s.frv.  Þetta fólk notar samfélagsþjónustuna til fulls. Endalaust mætti nefna dæmi, nefna nöfn -  skýrir þetta hvers vegna ákveðnir hópar vilja loka á birtingu skattskráa.  

 Um tíma var rætt um að auðfólki  yrði gert að telja fram eðlilegar tekjur, ella kæmi til áætlunar tekna þess.  Því var auðvitað sópað undir teppið. 

 Í tíð þessarar stjórnar hefur svo verið staðið dyggilega vörð um kennitöluflakkið, þann svarta blett á íslensku þjóðfélagi.

 Á þessu kjörtímabili hafa hinir ríku auðgast gríðarlega.  Stórlækkun sjálfsagðra gjalda á útgerðina, afnám auðlegðarskatts á sama tíma og venjulegt fólk er að sligast undan útgjöldum.  Fólk  greiðir sífellt meira í læknisaðstoð, lyf, sjúkraþjálfun svo að eitthvað sé nefnt.  Ekki er nefnt að engin greiðsluþátttaka er í mörgum lífsnauðsynlegum lyfjum.  Í apótekinu er viðkvæðið: "Engin greiðsluþátttaka SR í þessu lyfi." Heilbrigðis-og velferðarkerfið er í molum.  

 Það fór alveg með vinstri stjórnina sem tók við Íslandi í rjúkandi rúst - stjórnina sem lofaði norrænu velferðarkerfi - að taka hinn 1.7.2009 AFTURVIRKT af eldri borgurum og öryrkjum þá rýru 3% hækkun sem þeir höfðu fengið 1.1.2009.  Sú stjórn studdi ekki við velferðarkerfið en gerði margt óafsakanlegt til hjálpa hrunverjum að ná vopnum sínum á ný.  Hin svokallaða skjaldborg heimilanna var orðagjálfur.  Venjulegt fólk missti allt - það hafði ekki innherjaupplýsingar - þúsundir lífeyrisþega töpuðu þar lífssparnaðinum.  Siðblinda og siðspilling réðu ríkjum og gera enn.

 Fjármálaráðherra lagði allt undir þegar hann sendi eldri borgurum einlægt bréf þess efnis að kæmist hann að yrðu tekjutengingar afnumdar.  Eldri borgarar ættu að njóta lífeyristekna sinna án þess að þær skertu greiðslur frá TR.  Mörg önnur loforð voru í bréfinu góða. Grunnlífeyri skyldu allir fá - við það var staðið - en í nýju frumvarpi um almannatryggingar er þeim lífeyri kippt út.

 Ríkisstjórnin hefur neyðst til að flýta kosningum vegna spillingarmála, aflandsreikninga og annars ófögnuðar.  Tæknivæðingin veldur því að ekki er lengur hægt að mata okkur á ósannindum,  líkt og í Norður-Kóreu.

 Hvers vegna stofnar fólk reikninga í skattaskjólum?  Ef það er af öðrum ástæðum en að fela fjármuni þurfa viðkomandi að upplýsa okkur - hinn heimska lýð - um annað.  Tveir ráðherrar í ríkisstjórninni eiga slíka reikninga.  Skýlaus krafa okkar er að  FYRIR kosningar opinberi þeir skattframtöl sín 10 ár aftur í tímann.  

 Á Íslandi er gjá milli þings og þjóðar.  Við treystum ekki stjórnvöldum, trúum ekki kosningaloforðum sem rétt fyrir kosningar öðlast nýtt líf eftir svikin á efndum þeirra á líðandi kjörtímabili.

 EF stjórnarflokkunum er alvara með að bæta smánarkjör lífeyrisþega geta þeir gert það STRAX.  Þinghaldi er ekki lokið - fyrst svona mikil samstaða er um málið í þinginu ætti að vera hægt að afgreiða það án umræðna. 

 Meira að segja hundtryggir kjósendur eru vaknaðir.

 Þúsundir lífeyrisþega munu nú leita á önnur mið ef ekki verður staðið við hin einlægu loforð gamla flokksins þeirra.  

Kosningar 2016 Skoðun

Mest lesið


Skoðun

Skoðun

Börnin á Gaza eru ekki í fríi

Bjarni Fritzson,Blær Guðmundsdóttir ,Elías Rúni Þorsteinsson,Elísabet Thoroddsen,Gunnar Helgason,Linda Ólafsdóttir,Lóa Hlín Hjálmtýsdóttir,Yrsa Þöll Gylfadóttir skrifar

Sjá meira


×

Mest lesið