Hamfarir með augum barnsins Sigríður Jónsdóttir skrifar 12. febrúar 2015 13:30 Andrea Ösp Karlsdóttir er í hlutverki sveitastúlkunnar Sólveigar en Pétur Eggerz og Alda Arnardóttir fara með öll önnur hlutverk verksins. Visir/GVA Eldbarnið Höfundur: Pétur Eggerz Leikstjóri:Sigrún Valbergsdóttir Leikarar:Alda Arnardóttir, Andrea Ösp Karlsdóttir og Pétur Eggerz Leikmynd og búningar:Guðrún Øyahals Tónlist: Kristján Guðjónsson Lýsing:Arnþór ÞórsteinssonMöguleikhúsið sýnir Eldbarnið í Tjarnarbíói um þessar mundir og er leikritið byggt á sömu atburðum og sýningin Eldklerkurinn sem hefur verið í sýningu hjá hópnum síðustu misseri. Sögusviðið er Ísland árið 1783, nánar til tekið Austurland, þegar Lakagígar hófu að gjósa þá um sumarið. Afleiðingarnar voru ekkert annað en skelfilegar og er sýningin tilraun til þess að sjá þessar hryllilegu hamfarir með barnsaugum. Sveitastúlkan Sólveig, sem nýlega hefur misst föður sinn af slysförum, og móðir hennar flýja undan Skaftáreldum af miklu harðfylgi en finna loks skjól hjá séra Jóni Steingrímssyni og verða vitni að goðsagnakenndri eldmessu hans. Eftir að frekari áföll dynja á stúlkubarninu endar hún í samfylgd með þjófum sem ferðast um landsvæðið í þýfisleit. Andrea Ösp Karlsdóttir leikur hina þjáðu Sólveigu og gerir það ágætlega þó að eitthvað vanti upp á tilfinningalegu dýptina sem hún sýnir. Viðbrögð Sólveigar við öllum þeim harmi sem umvefur líf hennar sveiflast á milli undrunar og ótta en lítið meira, jafnvel þegar öll von virðist úti. Alda Arnardóttir og Pétur Eggerz sjá um að leika allar hinar persónur verksins en þær eru flestar skissur af fólki frekar en þrívíðar persónur fyrir utan Jón Steingrímsson sem Pétur hefur mikla reynslu af að leika og stífu sýslumannsfrúna í leik Öldu. Handritið er frekar einsleitt og blæbrigðin fá í textanum sem er á köflum bæði of þungur og óþjáll fyrir yngstu kynslóðina, gamansömu uppbrotin hefðu líka mátt vera fleiri. Leikritið er rammað inn með veikri sögu af ungri stelpu á okkar tímum sem er að uppgötva fjölskyldusögu sína í gegnum frásagnir eldri bónda. Ekki er þörf á stóru stökki til að sjá ákveðið samhengi milli Skaftárelda fyrri tíma og eldgossins í Holuhrauni nú, tengingarnar eru undirstrikaðar í Eldbarninu en eru iðulega yfirborðskenndar. Sviðshönnunin er skemmtilega unnin og útfærð, Guðrún Øyahals hefur næmt auga fyrir smáatriðum og má þar sérstaklega nefna notkunina á sviðsmununum. Sviðsetningin er mjög minimalísk en í höndum Sigrúnar Valbergsdóttur kvikna áhugaverðar myndir út frá litlum augnablikum. Aftur á móti hefði verið gaman að sjá jafn góða vinnu í búningunum en þeir voru helst til of einfaldir og ófrumlegir. Tónlistin er hljómþýð en ekkert sérstaklega afgerandi og sömu sögu má segja um lýsinguna.Niðurstaða:Magnaður efniviður og skýr grunnhugmynd en Eldbarnið er að mestu kraftlaust. Gagnrýni Menning Mest lesið Örlagaríkt viðtal varð að tuttugu ára vináttu Lífið Steindi og Saga leika í hverju einasta atriði Lífið Jóladrottningin stal senunni Jól Arnór hættur með Sögu Lífið Hafa stutt við bætta heilsu þjóðarinnar í aldarfjórðung Lífið samstarf Nanna hlaut titilinn Framúrskarandi ungur Íslendingur 2024 Lífið Ragga Sveins flutt heim og selur Arnarneshöllina Lífið Að ánetjast eldri konum Lífið samstarf Silkimjúkur kaffibrúnn er litur ársins 2025 Lífið Vígðu bleikan bekk við skólann til minningar um Bryndísi Klöru Lífið Fleiri fréttir Helgi Björns tryllti lýðinn á 40 ára afmæli Stúlkan með nálina: Hver gerir svona kvikmynd? Ástkona njósnarans skildi eftir sig sjóðheit bréf Efni sem veldur uppköstum, yfirliðum og eilífri æsku The Bikeriders: Hvenær komum við í flugeldaverksmiðjuna!? Sjá meira
Eldbarnið Höfundur: Pétur Eggerz Leikstjóri:Sigrún Valbergsdóttir Leikarar:Alda Arnardóttir, Andrea Ösp Karlsdóttir og Pétur Eggerz Leikmynd og búningar:Guðrún Øyahals Tónlist: Kristján Guðjónsson Lýsing:Arnþór ÞórsteinssonMöguleikhúsið sýnir Eldbarnið í Tjarnarbíói um þessar mundir og er leikritið byggt á sömu atburðum og sýningin Eldklerkurinn sem hefur verið í sýningu hjá hópnum síðustu misseri. Sögusviðið er Ísland árið 1783, nánar til tekið Austurland, þegar Lakagígar hófu að gjósa þá um sumarið. Afleiðingarnar voru ekkert annað en skelfilegar og er sýningin tilraun til þess að sjá þessar hryllilegu hamfarir með barnsaugum. Sveitastúlkan Sólveig, sem nýlega hefur misst föður sinn af slysförum, og móðir hennar flýja undan Skaftáreldum af miklu harðfylgi en finna loks skjól hjá séra Jóni Steingrímssyni og verða vitni að goðsagnakenndri eldmessu hans. Eftir að frekari áföll dynja á stúlkubarninu endar hún í samfylgd með þjófum sem ferðast um landsvæðið í þýfisleit. Andrea Ösp Karlsdóttir leikur hina þjáðu Sólveigu og gerir það ágætlega þó að eitthvað vanti upp á tilfinningalegu dýptina sem hún sýnir. Viðbrögð Sólveigar við öllum þeim harmi sem umvefur líf hennar sveiflast á milli undrunar og ótta en lítið meira, jafnvel þegar öll von virðist úti. Alda Arnardóttir og Pétur Eggerz sjá um að leika allar hinar persónur verksins en þær eru flestar skissur af fólki frekar en þrívíðar persónur fyrir utan Jón Steingrímsson sem Pétur hefur mikla reynslu af að leika og stífu sýslumannsfrúna í leik Öldu. Handritið er frekar einsleitt og blæbrigðin fá í textanum sem er á köflum bæði of þungur og óþjáll fyrir yngstu kynslóðina, gamansömu uppbrotin hefðu líka mátt vera fleiri. Leikritið er rammað inn með veikri sögu af ungri stelpu á okkar tímum sem er að uppgötva fjölskyldusögu sína í gegnum frásagnir eldri bónda. Ekki er þörf á stóru stökki til að sjá ákveðið samhengi milli Skaftárelda fyrri tíma og eldgossins í Holuhrauni nú, tengingarnar eru undirstrikaðar í Eldbarninu en eru iðulega yfirborðskenndar. Sviðshönnunin er skemmtilega unnin og útfærð, Guðrún Øyahals hefur næmt auga fyrir smáatriðum og má þar sérstaklega nefna notkunina á sviðsmununum. Sviðsetningin er mjög minimalísk en í höndum Sigrúnar Valbergsdóttur kvikna áhugaverðar myndir út frá litlum augnablikum. Aftur á móti hefði verið gaman að sjá jafn góða vinnu í búningunum en þeir voru helst til of einfaldir og ófrumlegir. Tónlistin er hljómþýð en ekkert sérstaklega afgerandi og sömu sögu má segja um lýsinguna.Niðurstaða:Magnaður efniviður og skýr grunnhugmynd en Eldbarnið er að mestu kraftlaust.
Gagnrýni Menning Mest lesið Örlagaríkt viðtal varð að tuttugu ára vináttu Lífið Steindi og Saga leika í hverju einasta atriði Lífið Jóladrottningin stal senunni Jól Arnór hættur með Sögu Lífið Hafa stutt við bætta heilsu þjóðarinnar í aldarfjórðung Lífið samstarf Nanna hlaut titilinn Framúrskarandi ungur Íslendingur 2024 Lífið Ragga Sveins flutt heim og selur Arnarneshöllina Lífið Að ánetjast eldri konum Lífið samstarf Silkimjúkur kaffibrúnn er litur ársins 2025 Lífið Vígðu bleikan bekk við skólann til minningar um Bryndísi Klöru Lífið Fleiri fréttir Helgi Björns tryllti lýðinn á 40 ára afmæli Stúlkan með nálina: Hver gerir svona kvikmynd? Ástkona njósnarans skildi eftir sig sjóðheit bréf Efni sem veldur uppköstum, yfirliðum og eilífri æsku The Bikeriders: Hvenær komum við í flugeldaverksmiðjuna!? Sjá meira