Auðveldasta leiðin ekki alltaf sú rétta Hilmar Hilmarsson skrifar 16. júlí 2014 07:00 Sumt er talið svo göfugt og fallegt að það er eins og ekkert megi verða í vegi þess og tilgangur geti helgað öll meðul. Íþróttaiðkun og skógrækt eru dæmi um málefni sem virðast falla í þennan flokk hér á Íslandi. Svo ekki sé minnst á notkun reiðhjólahjálma. Í umræðu undanfarinna daga um reglur um auglýsingar í skóla- og frístundastarfi Reykjavíkurborgar hefur lítið borið á því að andstæðingar reglnanna tækjust á við þau sjónarmið og þá röksemdafærslu sem að baki reglunum búa. Í aðalatriðum er látið nægja að segja reglurnar vondar vegna þess að íþróttaiðkun barna sé eftirsóknarverð. Borgaryfirvöld eru hvött til að breyta reglunum enda séu þær „vitlausar og illa ígrundaðar“ (MT Fréttablaðið 12. júlí 2014). Ég þykist geta fullyrt að reglurnar hafi verið settar að mjög vel athuguðu máli og mín skilaboð til nýrrar borgarstjórnar eru því þessi: Farið ykkur hægt við breytingar á þessum reglum.Almennar reglur Mikilvægt er að hafa í huga að reglur þessar eru almennar en beinast ekki að íþróttahreyfingunni sérstaklega. Það sjónarmið liggur að baki reglunum að óviðeigandi sé að beina auglýsingum að börnum og að skólakerfi sem skyldar öll börn til skólagöngu hljóti að ábyrgjast að í skólanum séu börn óhult fyrir auglýsingum. Gildir þá einu hvort hið auglýsta getur í einhverjum skilningi talist göfugt eða jákvætt fyrir þroska barnanna. Mörkin verður einhvers staðar að draga og önnur leið en sú að banna allar utanaðkomandi viðskiptaauglýsingar getur hæglega leitt menn í ógöngur. Nú um stundir er mikið rætt um að auka þurfi lestur og lestrarfærni. Viljum við leyfa bókaútgefendum að markaðssetja vöru sína innan veggja skólanna í jólabókaflóðinu? Eða plötuútgefendur? Fáir mótmæla því að tónlist geti göfgað mannsandann. Sumum finnst upplagt að nota póstlista skólanna til að koma boðum um frístundatilboð beint til foreldra. Auglýsingar í gegnum póstlista eru ásættanlegar þegar þannig háttar til að neytendur geta að skaðlausu skráð sig af listunum. Sú er ekki raunin með þá póstlista sem skólar nota til að koma nauðsynlegum boðum til foreldra nemenda sinna. Foreldrar verða því að geta treyst því að þeir séu ekki nýttir til markaðssetningar. Eitt af því sem nefnt hefur verið sem röksemd fyrir breytingum á reglunum er að erfitt sé að koma boðum um íþróttastarf til erlendra foreldra. Það er vafalaust rétt og almennt hygg ég að segja megi að á flestum sviðum mætti gera betur í að kynna þá möguleika sem í boði eru fyrir fólki sem ekki hefur íslensku fullkomlega á valdi sínu. En hér verða menn að finna aðrar leiðir. Það er vissulega rétt að það er auðvelt að koma boðum í gegnum skólana en það er ekki alltaf rétt að velja auðveldustu leiðina. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Brottvísanir sem öllum var sama um Finnur Thorlacius Eiríksson Skoðun Umburðarlyndi og kærleikur Snorri Ámundsson Skoðun Mamma er gulur góð einkunn? Díana Dögg Víglundsdóttir Skoðun Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson Skoðun Þeir vökulu og tungumálið sem stjórntæki Jóhanna Jakobsdóttir Skoðun Engu slaufað Eydís Ásbjörnsdóttir Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun Faglegt mat eða lukka? II. Viðurkenning og höfnun Bogi Ragnarsson Skoðun Krabbameinsfélagið í stafni í aðdraganda storms Halla Þorvaldsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Þeir vökulu og tungumálið sem stjórntæki Jóhanna Jakobsdóttir skrifar Skoðun Umburðarlyndi og kærleikur Snorri Ámundsson skrifar Skoðun Kolbrún og Kafka Pétur Orri Pétursson skrifar Skoðun Brottvísanir sem öllum var sama um Finnur Thorlacius Eiríksson skrifar Skoðun Mamma er gulur góð einkunn? Díana Dögg Víglundsdóttir skrifar Skoðun Gervigreind í vinnunni: Frá hamri til heilabús Björgmundur Guðmundsson skrifar Skoðun Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Engu slaufað Eydís Ásbjörnsdóttir skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? II. Viðurkenning og höfnun Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Krabbameinsfélagið í stafni í aðdraganda storms Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Lénsherratímabilið er hafið Einar G Harðarson skrifar Skoðun Þéttur eða þríklofinn Sjálfstæðisflokkur Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Bras og brall við gerð Brákarborgar Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Auðlindarentan heim í hérað Arna Lára Jónsdóttir skrifar Skoðun Héraðsvötn og Kjalölduveitu í nýtingarflokk Jens Garðar Helgason,Ólafur Adolfsson skrifar Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir skrifar Skoðun Hvað kosta mannréttindi? Anna Lára Steindal skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? I: Frá kennslustofu til stafbókar Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Hvers vegna ekki bókun 35? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun 1 stk. ísl. ríkisborgararéttur - kr. 1,600 Róbert Björnsson skrifar Skoðun Ný nálgun fyrir börn með fjölþættan vanda Guðmundur Ingi Þóroddsson,Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar Skoðun Setjum kraft í íslenskukennslu fullorðinna Anna Linda Sigurðardóttir skrifar Skoðun Áhrif veiðigjalda ná út fyrir atvinnugreinina Ásgerður Kristín Gylfadóttir skrifar Skoðun Við stöndum með Anahitu og Elissu Valgerður Árnadóttir,Rósa Líf Darradóttir,Aldís Amah Hamilton,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson skrifar Skoðun RÚV - ljósritunarstofa ríkisins? Birgir Finnsson skrifar Skoðun Að vera hvítur og kristinn Guðbrandur Einarsson skrifar Skoðun Heilbrigðisþjónusta í heimabyggð – loksins orðin að veruleika Anton Guðmundsson skrifar Sjá meira
Sumt er talið svo göfugt og fallegt að það er eins og ekkert megi verða í vegi þess og tilgangur geti helgað öll meðul. Íþróttaiðkun og skógrækt eru dæmi um málefni sem virðast falla í þennan flokk hér á Íslandi. Svo ekki sé minnst á notkun reiðhjólahjálma. Í umræðu undanfarinna daga um reglur um auglýsingar í skóla- og frístundastarfi Reykjavíkurborgar hefur lítið borið á því að andstæðingar reglnanna tækjust á við þau sjónarmið og þá röksemdafærslu sem að baki reglunum búa. Í aðalatriðum er látið nægja að segja reglurnar vondar vegna þess að íþróttaiðkun barna sé eftirsóknarverð. Borgaryfirvöld eru hvött til að breyta reglunum enda séu þær „vitlausar og illa ígrundaðar“ (MT Fréttablaðið 12. júlí 2014). Ég þykist geta fullyrt að reglurnar hafi verið settar að mjög vel athuguðu máli og mín skilaboð til nýrrar borgarstjórnar eru því þessi: Farið ykkur hægt við breytingar á þessum reglum.Almennar reglur Mikilvægt er að hafa í huga að reglur þessar eru almennar en beinast ekki að íþróttahreyfingunni sérstaklega. Það sjónarmið liggur að baki reglunum að óviðeigandi sé að beina auglýsingum að börnum og að skólakerfi sem skyldar öll börn til skólagöngu hljóti að ábyrgjast að í skólanum séu börn óhult fyrir auglýsingum. Gildir þá einu hvort hið auglýsta getur í einhverjum skilningi talist göfugt eða jákvætt fyrir þroska barnanna. Mörkin verður einhvers staðar að draga og önnur leið en sú að banna allar utanaðkomandi viðskiptaauglýsingar getur hæglega leitt menn í ógöngur. Nú um stundir er mikið rætt um að auka þurfi lestur og lestrarfærni. Viljum við leyfa bókaútgefendum að markaðssetja vöru sína innan veggja skólanna í jólabókaflóðinu? Eða plötuútgefendur? Fáir mótmæla því að tónlist geti göfgað mannsandann. Sumum finnst upplagt að nota póstlista skólanna til að koma boðum um frístundatilboð beint til foreldra. Auglýsingar í gegnum póstlista eru ásættanlegar þegar þannig háttar til að neytendur geta að skaðlausu skráð sig af listunum. Sú er ekki raunin með þá póstlista sem skólar nota til að koma nauðsynlegum boðum til foreldra nemenda sinna. Foreldrar verða því að geta treyst því að þeir séu ekki nýttir til markaðssetningar. Eitt af því sem nefnt hefur verið sem röksemd fyrir breytingum á reglunum er að erfitt sé að koma boðum um íþróttastarf til erlendra foreldra. Það er vafalaust rétt og almennt hygg ég að segja megi að á flestum sviðum mætti gera betur í að kynna þá möguleika sem í boði eru fyrir fólki sem ekki hefur íslensku fullkomlega á valdi sínu. En hér verða menn að finna aðrar leiðir. Það er vissulega rétt að það er auðvelt að koma boðum í gegnum skólana en það er ekki alltaf rétt að velja auðveldustu leiðina.
Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson Skoðun
„Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun
Skoðun Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson skrifar
Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar
Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir skrifar
Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir skrifar
Skoðun Ný nálgun fyrir börn með fjölþættan vanda Guðmundur Ingi Þóroddsson,Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar
Skoðun Við stöndum með Anahitu og Elissu Valgerður Árnadóttir,Rósa Líf Darradóttir,Aldís Amah Hamilton,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson skrifar
Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson Skoðun
„Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun