Er heimakennsla leyfð á Íslandi? Guðni Þór Þrándarson og Marie Legatelois skrifar 20. nóvember 2014 09:00 Við erum bjartsýn fjölskylda og ánægð með að fá að ala dóttur okkar upp á Íslandi. En áhyggjurnar af því að þurfa að treysta íslenskum grunnskólum fyrir tíu árum af ævi hennar skyggja á. Hvern hryllir ekki við því að setja börnin sín inn á stofnun þar sem 30% drengja og 14% stúlkna ná ekki grunn-lesskilningi? Þegar menntamálaráðherra talaði um skólakerfið á Hrafnseyri þann 17. júní og óskaði eftir umræðu og tillögum að umbótum fannst okkur hann tala til okkar. Við ákváðum að kynna okkur kennslu á grunnskólastigi og komumst að því að heimakennsla gæti leyst mörg vandamál sem ráðamenn glíma nú við. Í heimakennslu eru foreldrarnir kennarar svo heimili og skóli verða eitt. Árið 1746 varð það lögbundin skylda foreldra að kenna börnum sínum að lesa og síðan þá hafa heimaæfingar verið mikilvægasti þáttur lestrarkennslu. Til eru ótal aðferðir við heimakennslu en allar hafa þær meiri sveigjanleika í tíma og efnistökum en skólakennsla. Efnið má nálgast út frá áhugasviði og getu hvers barns en þar með má fara yfir breiðara svið og kafa dýpra ofan í fræðilegan bakgrunn eða hagnýtingu þegar hugur stendur til. Rannsóknir sýna að heimakennsla býr börnin betur undir framhaldsmenntun og vinnumarkað en skólarnir. Margir halda að börn sem fá heimakennslu skorti félagsfærni. Fjöldi nemenda lendir þó úti á kanti í skólakerfinu, á erfitt með að sitja undir eintali kennara, er útilokaður af samnemendum eða líður af einhverjum ástæðum ekki vel. Í heimakennslu gefst góður tími til tómstundastarfs og virkrar samfélagsþátttöku. Börnunum líður betur, eru öruggari með sig og að sjálfsögðu er einelti nánast óþekkt.Brot á jafnræðisreglu Það kemur flestum á óvart að heimakennsla sé lögleg á Íslandi, enda hefur u.þ.b. einn nemandi fengið heimakennslu frá 2008. Áhugi foreldra er til staðar, en regluverkið bannar í reynd foreldrum að nýta þann sjálfsagða rétt að kenna börnum sínum sjálfir. Hins vegar mega grunnskólakennarar kenna heima, ef þeir fylgja námsskránni í einu og öllu. Þetta fyrirkomulag er óþolandi, skýrt brot á jafnræðisreglu stjórnarskrárinnar og þekkist ekki neins staðar annars staðar. Vissulega hafa grunnskólarnir sínu hlutverki að gegna og eðlilegt að hafa styrka umgjörð um heimakennsluna, en ef kerfið útrýmir skipulega allri samkeppni, þarf ekki að koma neinum á óvart að gæði kennslunnar fari hríðversnandi. Við höfum sex ár til að gefa dóttur okkar færi á heimakennslu, en okkur langar ekki að flytja til Danmerkur, Frakklands eða annarra landa þar sem heimakennsla er vel skipulögð og árangursrík. Við ætlum að berjast fyrir fleiri valkostum í menntun barna. Menntamálaráðherra gæti svarað eigin ákalli um aukinn árangur grunnskólakerfisins og afnumið einfaldlega skilyrði um kennaramenntun í gildandi reglugerð. Námsskrána, og skilyrði um að fylgja henni nákvæmlega eftir, þyrfti líka að endurskoða, en þar gætum við lært af þeim þjóðum sem hafa skýra umgjörð um heimakennslu. Loks hvetjum við alla til að kynna sér kosti heimakennslu, árangurinn og umsagnir foreldra. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Ráðherrann og illkvittnu einkaaðilarnir Freyr Ólafsson Skoðun Ekkert ævintýri fyrir mongólsku hestana María Lilja Tryggvadóttir Skoðun Þegar hæstaréttarlögmenn kynda undir mismunun og kerfisbundnu ofbeldi Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Er einhver hissa á fúskinu? Magnús Guðmundsson Skoðun „Þótt náttúran sé lamin með lurk!“ Sigurjón Þórðarson Skoðun Nám í skugga óöryggis Sigurður Árni Reynisson Skoðun Tískuorð eða sjálfsögð réttindi? Vigdís Ásgeirsdóttir Skoðun Tæknin á ekki að nota okkur Anna Laufey Stefánsdóttir Skoðun Áttatíu ár frá Hírósíma og Nagasakí Snæbjörn Guðmundsson Skoðun Réttmætar áhyggjur eða ósanngjarnar alhæfingar? Friðþjófur Helgi Karlsson Skoðun Skoðun Skoðun Gleði eða ógleði? Haraldur Hrafn Guðmundsson skrifar Skoðun Tískuorð eða sjálfsögð réttindi? Vigdís Ásgeirsdóttir skrifar Skoðun Ráðherrann og illkvittnu einkaaðilarnir Freyr Ólafsson skrifar Skoðun Áttatíu ár frá Hírósíma og Nagasakí Snæbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Er einhver hissa á fúskinu? Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Þegar hæstaréttarlögmenn kynda undir mismunun og kerfisbundnu ofbeldi Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Réttmætar áhyggjur eða ósanngjarnar alhæfingar? Friðþjófur Helgi Karlsson skrifar Skoðun „Þótt náttúran sé lamin með lurk!“ Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Ekkert ævintýri fyrir mongólsku hestana María Lilja Tryggvadóttir skrifar Skoðun Nám í skugga óöryggis Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Tæknin á ekki að nota okkur Anna Laufey Stefánsdóttir skrifar Skoðun Ytra mat í skólum og hvað svo? Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Stjórnun, hönnun og framkvæmd öryggisráðstafana í Reynisfjöru Magnús Rannver Rafnsson skrifar Skoðun Sorglegur uppgjafar doði varðandi áframhaldandi stríðin í dag Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Tóbakslaust Ísland! - Með hjálp stefnu um skaðaminnkun Bjarni Freyr Guðmundsson skrifar Skoðun Meðsek um þjóðarmorð vegna aðgerðaleysis? Pétur Heimisson skrifar Skoðun Tími ábyrgðar í útlendingamálum – ekki uppgjafar Friðþjófur Helgi Karlsson skrifar Skoðun Takk starfsfólk og forysta ÁTVR Siv Friðleifsdóttir skrifar Skoðun Þjóðarmorðið í Palestínu Arnar Eggert Thoroddsen skrifar Skoðun Eldra fólk, þolendum ofbeldis oft ekki trúað Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Tölfræði og raunveruleikinn Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Umgengnistálmanir – brot á réttindum barna Einar Hugi Bjarnason skrifar Skoðun Frá dulúð til daglegs lífs: Hvernig nýjasta gervigreindin vinnur með þér – og gerir þig klárari Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Stjórnun, hönnun og framkvæmd öryggisráðstafana í Reynisfjöru Magnús Rannver Rafnsson skrifar Skoðun Ósýnilegur veruleiki – Alvarlegt ME og baráttan fyrir skilningi Helga Edwardsdóttir skrifar Skoðun Baráttan um þjóðarsálina Alexandra Briem skrifar Skoðun Lagaleg réttindi skipta máli Kári Garðarsson skrifar Skoðun Pride and Progress: Advancing Equality Through Unity Clara Ganslandt skrifar Skoðun Hver rödd skiptir máli! Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Sýnum þeim frelsið Þorbjörg Þorvaldsdóttir skrifar Sjá meira
Við erum bjartsýn fjölskylda og ánægð með að fá að ala dóttur okkar upp á Íslandi. En áhyggjurnar af því að þurfa að treysta íslenskum grunnskólum fyrir tíu árum af ævi hennar skyggja á. Hvern hryllir ekki við því að setja börnin sín inn á stofnun þar sem 30% drengja og 14% stúlkna ná ekki grunn-lesskilningi? Þegar menntamálaráðherra talaði um skólakerfið á Hrafnseyri þann 17. júní og óskaði eftir umræðu og tillögum að umbótum fannst okkur hann tala til okkar. Við ákváðum að kynna okkur kennslu á grunnskólastigi og komumst að því að heimakennsla gæti leyst mörg vandamál sem ráðamenn glíma nú við. Í heimakennslu eru foreldrarnir kennarar svo heimili og skóli verða eitt. Árið 1746 varð það lögbundin skylda foreldra að kenna börnum sínum að lesa og síðan þá hafa heimaæfingar verið mikilvægasti þáttur lestrarkennslu. Til eru ótal aðferðir við heimakennslu en allar hafa þær meiri sveigjanleika í tíma og efnistökum en skólakennsla. Efnið má nálgast út frá áhugasviði og getu hvers barns en þar með má fara yfir breiðara svið og kafa dýpra ofan í fræðilegan bakgrunn eða hagnýtingu þegar hugur stendur til. Rannsóknir sýna að heimakennsla býr börnin betur undir framhaldsmenntun og vinnumarkað en skólarnir. Margir halda að börn sem fá heimakennslu skorti félagsfærni. Fjöldi nemenda lendir þó úti á kanti í skólakerfinu, á erfitt með að sitja undir eintali kennara, er útilokaður af samnemendum eða líður af einhverjum ástæðum ekki vel. Í heimakennslu gefst góður tími til tómstundastarfs og virkrar samfélagsþátttöku. Börnunum líður betur, eru öruggari með sig og að sjálfsögðu er einelti nánast óþekkt.Brot á jafnræðisreglu Það kemur flestum á óvart að heimakennsla sé lögleg á Íslandi, enda hefur u.þ.b. einn nemandi fengið heimakennslu frá 2008. Áhugi foreldra er til staðar, en regluverkið bannar í reynd foreldrum að nýta þann sjálfsagða rétt að kenna börnum sínum sjálfir. Hins vegar mega grunnskólakennarar kenna heima, ef þeir fylgja námsskránni í einu og öllu. Þetta fyrirkomulag er óþolandi, skýrt brot á jafnræðisreglu stjórnarskrárinnar og þekkist ekki neins staðar annars staðar. Vissulega hafa grunnskólarnir sínu hlutverki að gegna og eðlilegt að hafa styrka umgjörð um heimakennsluna, en ef kerfið útrýmir skipulega allri samkeppni, þarf ekki að koma neinum á óvart að gæði kennslunnar fari hríðversnandi. Við höfum sex ár til að gefa dóttur okkar færi á heimakennslu, en okkur langar ekki að flytja til Danmerkur, Frakklands eða annarra landa þar sem heimakennsla er vel skipulögð og árangursrík. Við ætlum að berjast fyrir fleiri valkostum í menntun barna. Menntamálaráðherra gæti svarað eigin ákalli um aukinn árangur grunnskólakerfisins og afnumið einfaldlega skilyrði um kennaramenntun í gildandi reglugerð. Námsskrána, og skilyrði um að fylgja henni nákvæmlega eftir, þyrfti líka að endurskoða, en þar gætum við lært af þeim þjóðum sem hafa skýra umgjörð um heimakennslu. Loks hvetjum við alla til að kynna sér kosti heimakennslu, árangurinn og umsagnir foreldra.
Þegar hæstaréttarlögmenn kynda undir mismunun og kerfisbundnu ofbeldi Sigríður Svanborgardóttir Skoðun
Skoðun Þegar hæstaréttarlögmenn kynda undir mismunun og kerfisbundnu ofbeldi Sigríður Svanborgardóttir skrifar
Skoðun Stjórnun, hönnun og framkvæmd öryggisráðstafana í Reynisfjöru Magnús Rannver Rafnsson skrifar
Skoðun Sorglegur uppgjafar doði varðandi áframhaldandi stríðin í dag Matthildur Björnsdóttir skrifar
Skoðun Frá dulúð til daglegs lífs: Hvernig nýjasta gervigreindin vinnur með þér – og gerir þig klárari Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun Stjórnun, hönnun og framkvæmd öryggisráðstafana í Reynisfjöru Magnús Rannver Rafnsson skrifar
Skoðun Ósýnilegur veruleiki – Alvarlegt ME og baráttan fyrir skilningi Helga Edwardsdóttir skrifar
Þegar hæstaréttarlögmenn kynda undir mismunun og kerfisbundnu ofbeldi Sigríður Svanborgardóttir Skoðun