Guðsmynd íslams og kristni Stefán Karlsson skrifar 28. júlí 2014 11:00 Guðsmynd íslams er mótuð af vitundinni um almáttugan guð sem ákveður örlög manna. Hann er lögmálsguð, æðsti löggjafi sem gefur ströng fyrirmæli um hvernig eigi að haga lífinu. Mannleg hegðun er njörvuð niður með lögum sem útheimta skilyrðislausa hlýðni. Samkvæmt kristinni trú er guð ekki löggjafi heldur kærleikur. Hann skapar mennina til að lifa í kærleika og þess vegna veitir það þeim mesta lífsfyllingu að lifa slíku lífi. Kristnir menn eru ekki skuldbundnir til að fylgja siðferðiskröfunni vegna þess að hún sé sett fram með guðlegri tilskipun heldur vegna þess að hún er forsenda þess að mannlífið vaxi og dafni. Lögmál guðs er ekki eitthvað sem guð býr til heldur það sem guð er á sama hátt og þyngdarlögmálið er ekki það sem þyngdaraflið skapar heldur það sem þyngdaraflið er. Íslam leggur m.ö.o. mikið upp úr ytri hegðun og reglum en kristindómurinn skoðar hjartað og það sem býr innra með manninum. Í íslam er ekki greint á milli stjórnmála og trúarbragða. Íslamistar stefna að því að skapa guðveldi á jörð. Slík hjálpræðisvæðing hins veraldlega ríkis hefur sínar afleiðingar. Þegar andlegt ríki trúarinnar og veraldlegt ríki ytra heimsins falla saman fellur aðgreining guðs, manns og heims um sjálfa sig. Trúin hættir að vera bundin andlegum veruleika, innri veröld mannsins. Trúarlegar áherslur fara að beinast að ytri veruleika og veröldin verður vettvangur átaka góðs og ills. Trúarlegt ríki íslamista öðlast ígildi guðdómsins. Það er upphafið sem guðlegt fyrirbæri sem ekki má véfengja. Þetta er forskrift að alræðisríki sem teygir sig út yfir allan veruleika mannsins og kæfir allt eðlilegt mannlíf.Hafna lýðræðinu Íslamska ríkið getur aldrei orðið lýðræðislegt því að engum er heimilt að gagnrýna þá stofnun sem guð hefur sett á laggirnar. Íslamistar hafna líka lýðræðinu. Það sé hugarfóstur manna sem hvergi sé að finna stað í Kóraninum. Slíkt stjórnarform gengur gegn guðsmynd íslamista um guð sem strangan löggjafa sem hefur bæði birt sínar reglur í Kóraninum og þær refsingar sem liggja við brotum gegn þeim. Salmann Tamini hefur lýst því yfir að þegar íslamska ríkið verði að veruleika sé eðlilegt að taka upp þá reglu að handahöggva þjófa. Það er ekki tilviljun að lýðræðið á erfitt uppdráttar í íslamska heiminum. Í kristinni trú er gerður greinarmunur á trúarbrögðum og stjórnmálum. Ríki mitt er ekki af þessum heimi, sagði Kristur. Lúther setti fram hina svonefndu tveggja ríkja kenningu. Samkvæmt henni hefur guð sett á laggirnar tvö ríki, veraldlegt og andlegt. Andlega ríkið er endurfætt af náð og stjórnað af fagnaðarerindinu. Veraldlega ríkið er afskræmt af synd og stjórnað með lögum. Ríkjunum tveimur verði að halda aðskildum en það er forsenda hins veraldlega nútímaríkis. Í íslamskri trú er þessi aðgreining ekki viðurkennd. Íslamskt ríki skal það vera með sínum forneskjulegu reglum. Rithöfundurinn Salman Rushdie telur því að umbótahreyfingu þurfi til að laga mikilvægustu trúarsetningar íslams að samfélögum nútímans. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Þú getur leyft þér það Rannveig Borg Skoðun Breytum reiði í gleði Natan Kolbeinsson Skoðun Þarf að rífa eina niður til að hífa mig upp? Þórunn Rakel Gylfadóttir Skoðun Almannahagsmunir, fúsk eða spilling? Brynjar Níelsson Skoðun Látum frambjóðendur njóta sannmælis Vésteinn Ólason Skoðun Halldór 13.05.2024 Halldór Blóðugt upp fyrir axlir Arnar Eggert Thoroddsen Skoðun Fyrir ykkur, Blessing, Mary og Esther Guðrún Árnadóttir,Þorgerður Jörundsdóttir Skoðun Greind eða dómgreindarskortur Birna Gunnlaugsdóttir Skoðun Hvað þarf til að forseti beiti málskotsrétti? Salvör Nordal Skoðun Skoðun Skoðun Lyf og dáleiðsla Hannes Björnsson skrifar Skoðun Hvað þarf til að forseti beiti málskotsrétti? Salvör Nordal skrifar Skoðun Kosningar nálgast Halldóra Æsa Aradóttir skrifar Skoðun Auðlindirnar okkar Hólmfríður Sigþórsdóttir,Álfhildur Leifsdóttir skrifar Skoðun Almannahagsmunir, fúsk eða spilling? Brynjar Níelsson skrifar Skoðun Fagleg uppbygging myndlistar í forgrunni Tinna Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Breytum reiði í gleði Natan Kolbeinsson skrifar Skoðun Látum frambjóðendur njóta sannmælis Vésteinn Ólason skrifar Skoðun Blóðugt upp fyrir axlir Arnar Eggert Thoroddsen skrifar Skoðun Greind eða dómgreindarskortur Birna Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Stafrænt samstarf sveitarfélaga þarf aukið vægi Sigurjón Ólafsson skrifar Skoðun Fyrir ykkur, Blessing, Mary og Esther Guðrún Árnadóttir,Þorgerður Jörundsdóttir skrifar Skoðun Þarf að rífa eina niður til að hífa mig upp? Þórunn Rakel Gylfadóttir skrifar Skoðun Hver á að setja málið á dagskrá? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Góður málsvari íslenskrar menningar Kristín Huld Sigurðardóttir skrifar Skoðun Er hægt að fá bólusetningu gegn "Besserwisserum"? Eygló Halldórsdóttir skrifar Skoðun Söfn í þágu fræðslu og rannsókna Sigurjón Baldur Hafsteinsson skrifar Skoðun Um dánaraðstoð Steinunn Þórðardóttir,Oddur Steinarsson,Thelma Kristinsdóttir,Katrín Ragna Kemp,Magdalena Ásgeirsdóttir,Margrét Ólafía Tómasdóttir,Ragnar Freyr Ingvarsson,Teitur Ari Theodórsson,Theódór Skúli Sigurðsson skrifar Skoðun Meðmælabréf með forsetaefni Anna Hildur Hildibrandsdóttir skrifar Skoðun Sameiningartákn? Vilborg Ása Guðjónsdóttir skrifar Skoðun „Hlutdrægni” Ríkisútvarpsins og „hnignun” íslenskunnar Magnús Lyngdal Magnússon skrifar Skoðun Fylgishrun Höllu Hrundar staðfest Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hún Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Sósíalismi sem trúarbrögð Finnur Thorlacius Eiríksson skrifar Skoðun Á Bessastöðum? Ingunn Ásdísardóttir skrifar Skoðun Til hamingju, Kópavogur! Ásdís Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Búum til börn Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Ákall um aðgerðir í mansalsmálum Hafdís Hrönn Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Holan í kerfinu Jóhann Friðrik Friðriksson skrifar Skoðun Í dag er alþjóðlegi Lupusdagurinn Hrönn Stefánsdóttir skrifar Sjá meira
Guðsmynd íslams er mótuð af vitundinni um almáttugan guð sem ákveður örlög manna. Hann er lögmálsguð, æðsti löggjafi sem gefur ströng fyrirmæli um hvernig eigi að haga lífinu. Mannleg hegðun er njörvuð niður með lögum sem útheimta skilyrðislausa hlýðni. Samkvæmt kristinni trú er guð ekki löggjafi heldur kærleikur. Hann skapar mennina til að lifa í kærleika og þess vegna veitir það þeim mesta lífsfyllingu að lifa slíku lífi. Kristnir menn eru ekki skuldbundnir til að fylgja siðferðiskröfunni vegna þess að hún sé sett fram með guðlegri tilskipun heldur vegna þess að hún er forsenda þess að mannlífið vaxi og dafni. Lögmál guðs er ekki eitthvað sem guð býr til heldur það sem guð er á sama hátt og þyngdarlögmálið er ekki það sem þyngdaraflið skapar heldur það sem þyngdaraflið er. Íslam leggur m.ö.o. mikið upp úr ytri hegðun og reglum en kristindómurinn skoðar hjartað og það sem býr innra með manninum. Í íslam er ekki greint á milli stjórnmála og trúarbragða. Íslamistar stefna að því að skapa guðveldi á jörð. Slík hjálpræðisvæðing hins veraldlega ríkis hefur sínar afleiðingar. Þegar andlegt ríki trúarinnar og veraldlegt ríki ytra heimsins falla saman fellur aðgreining guðs, manns og heims um sjálfa sig. Trúin hættir að vera bundin andlegum veruleika, innri veröld mannsins. Trúarlegar áherslur fara að beinast að ytri veruleika og veröldin verður vettvangur átaka góðs og ills. Trúarlegt ríki íslamista öðlast ígildi guðdómsins. Það er upphafið sem guðlegt fyrirbæri sem ekki má véfengja. Þetta er forskrift að alræðisríki sem teygir sig út yfir allan veruleika mannsins og kæfir allt eðlilegt mannlíf.Hafna lýðræðinu Íslamska ríkið getur aldrei orðið lýðræðislegt því að engum er heimilt að gagnrýna þá stofnun sem guð hefur sett á laggirnar. Íslamistar hafna líka lýðræðinu. Það sé hugarfóstur manna sem hvergi sé að finna stað í Kóraninum. Slíkt stjórnarform gengur gegn guðsmynd íslamista um guð sem strangan löggjafa sem hefur bæði birt sínar reglur í Kóraninum og þær refsingar sem liggja við brotum gegn þeim. Salmann Tamini hefur lýst því yfir að þegar íslamska ríkið verði að veruleika sé eðlilegt að taka upp þá reglu að handahöggva þjófa. Það er ekki tilviljun að lýðræðið á erfitt uppdráttar í íslamska heiminum. Í kristinni trú er gerður greinarmunur á trúarbrögðum og stjórnmálum. Ríki mitt er ekki af þessum heimi, sagði Kristur. Lúther setti fram hina svonefndu tveggja ríkja kenningu. Samkvæmt henni hefur guð sett á laggirnar tvö ríki, veraldlegt og andlegt. Andlega ríkið er endurfætt af náð og stjórnað af fagnaðarerindinu. Veraldlega ríkið er afskræmt af synd og stjórnað með lögum. Ríkjunum tveimur verði að halda aðskildum en það er forsenda hins veraldlega nútímaríkis. Í íslamskri trú er þessi aðgreining ekki viðurkennd. Íslamskt ríki skal það vera með sínum forneskjulegu reglum. Rithöfundurinn Salman Rushdie telur því að umbótahreyfingu þurfi til að laga mikilvægustu trúarsetningar íslams að samfélögum nútímans.
Skoðun Um dánaraðstoð Steinunn Þórðardóttir,Oddur Steinarsson,Thelma Kristinsdóttir,Katrín Ragna Kemp,Magdalena Ásgeirsdóttir,Margrét Ólafía Tómasdóttir,Ragnar Freyr Ingvarsson,Teitur Ari Theodórsson,Theódór Skúli Sigurðsson skrifar