Skoðun

Takk Guðríður

Guðrún Högnadóttir skrifar
Flestir íslenskir vinnustaðir hefja haustið á ferskri rýni á grunnþáttum stefnumörkunar: Hlutverki og sýn, gildum, stefnu, markmiðum og leiðum. Fátt gefur tóninn í þeirri vinnu jafnvel og 1.000 ára einstök vegferð formóður margra Íslendinga: Guðríðar Þorbjarnardóttur – sem var ein víðförlasta kona miðalda.

Hún var fædd um 980 á Snæfellsnesi og var æska hennar mörkuð hrakningum. Hún missti fósturforeldra sína ung, henni var meinað að giftast fyrstu ástinni sinni – þrælssyni, og tveir fyrri eiginmenn hennar dóu, annar úr farsótt og hinn í sjóskaða. Farsælir vinnustaðir stíga jafnframt ölduna í lífsins ólgusjó, og læra af áföllum og mistökum og muna að deila þeim lærdómi með öllum kynslóðum starfsmanna.

Guðríður var haldin einstakri framsýni og tel ég tilgang hennar hafa verið að sækja á ný mið. Sú sýn færði henni æðruleysi og kjark á ferðum sínum en hún sigldi á opnu skipi til Vínlands með Þorfinni Karlsefni, þriðja eiginmanni, sínum og 160 manna föruneyti. Sýn hennar (e. vision) var að uppgötva, stefnan (e. mission) var skýr: að sækja vestur sem endaði í Hópi (Manhattan), og hluti af arfleifð hennar (e. legacy) er að vera móðir fyrsta hvíta mannsins sem fæddist í Ameríku: Snorra. Stefnan var vörðuð áföngum (e. goals) m.a. í bækistöðvum á Grænlandi til undirbúnings, vals á samferðafólki og til að kortleggja leiðina. Stefnumótun er afgerandi þáttur í farsælum rekstri – en þarf ekki að vera flókið ferli. Við þurfum einfaldlega að eiga svörin við spurningunum „Af hverju?“, „Hvað?“ og „Hvernig?“

1) Af hverju? – Hver er tilgangur vinnustaðarins? Sýn Guðríðar endaði ekki með uppgötvun Ameríku. Þaðan hrökkluðust þau heim til Íslands eftir útistöður við frumbyggja, en Guðríður hélt ótrauð áfram för sinni ein síns liðs, fótgangandi á sauðskinnsskónum til Ítalíu og dvaldi í Páfagarði við að rækta sína trú. Hún var ávallt sögð vel tengd við sín gildi (e. values). Rannsóknir undirstrika enn að langtímafarsæld vinnustaða byggist að miklu leyti á því hvernig þeir rækta og lifa gildin daglega.

2) Hvað? – Hvað ætlum við að gera til að þjóna okkar sýn? Líkt og Guðríður og föruneyti völdu leiðina vestur og hún síðan ein um Evrópu, þá er tryggð vinnustaða við stefnu afgerandi til árangurs. Þetta felur í sér að segja jafnvel nei við góðum hugmyndum, en já við þeim allra bestu. Ekki er síður mikilvægt að upplýsa samferðamenn stöðugt um stefnuna, þannig að þeir geti þjónað henni daglega með ákvörðunum sínum og hegðun.

3) Hvernig? – Því miður virðumst við oft byrja á að leita svara við þessari spurningu, í stað þess að tengja okkur við tilganginn. Langtímaárangur liggur í svari hópsins við spurningunni „Af hverju“?

Guðríður gekk aftur til Íslands eftir pílagrímsferð sína til Rómar – hún hafði þá siglt átta sinnum yfir úthöf og ferðast yfir þvera Evrópu. Hún gerðist einsetukona að Glaumbæ í Skagafirði og miðlaði af sínum fróðleik. Farsælir leiðtogar sem byggja sterka arfleið eru oft þekktir betur sem kennarar eða leiðbeinendur, fremur en harðstjórar.

Hvaða arfleið ætlar að þú að skilja eftir með þinni forgöngu og sýn?




Skoðun

Skoðun

Stöðvum hel­víti á jörðu

Birna Þórarinsdóttir,Bjarni Gíslason,Gísli Rafn Ólafsson,Sigríður Schram,Stella Samúelsdóttir,Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar

Sjá meira


×