Þorp í blokk í Breiðholtinu Jón Yngvi Jóhannsson skrifar 27. desember 2013 11:00 Eva Rún Snorradóttir Bækur: Heimsendir fylgir þér alla ævi Eva Rún Snorradóttir Bjartur Kápa þessarar fyrstu ljóðabókar Evu Rúnar Snorradóttur er bæði falleg og snjöll og hún tengist innihaldi hennar náið. Öll kápan, bæði framhlið, bakhlið og innábrot eru ein samfelld mynd af kunnuglegu mótífi, blokk í Breiðholti þar sem skiptast á gluggar og formuð steinsteypa í tveimur litum. Myndin vekur ýmis hugrenningatengsl, við geómetríska abstraktlist, fjölskyldualbúm, jóladagadagatal, skákborð og þannig mætti áfram telja, en vísunin í veruleikann er líka skýr, í Breiðholtið og ákveðið tímabil, áttunda og níunda áratuginn. Ljóð Evu Rúnar eru augnabliksmyndir sem flestar eru frá þessum tíma og úr þessu umhverfi, úr einni blokk af mörgum þar sem búa „jafn margir íbúar/og í litlu þorpi úti á landi“. Hverfið er „Hrúga af þorpum/í stafrófsröð“ (7). Ljóðmælandi rifjar upp æsku sína í einu af þessum þorpum, barnaleiki og unglingsár, sársauka og gleði. Sum ljóðanna eru kankvís, jafnvel bregður fyrir ljúfsárri nostalgíu á stöku stað en áhrifamestu ljóðin eru þau þar sem óvæntur sársauki eða ljótleiki ryðst inn í hversdagsleikann eins og ljóðið um nýju blokkina sem „stendur eins og til að fela/ að þarna hafi verið sjoppa./ Sjoppa með sælgæti og kjallara/ starfsmann sem kunni að nýta sér þetta tvennt/ og laskaði drengina í hverfinu“.(22) Flest ljóðin eru án titils og saman mynda þau einn bálk. Þau er einfaldlega myndir eða minningar sem tengjast ákveðnum stað og tíma. Form ljóðanna er mjög einfalt, þau eru nær algerlega laus við stílbrögð, myndmál, endurtekningar eða önnur mælskubrögð. Ljóðmálið er tilgerðarlaust og einfalt þótt á stöku stað komi það á óvart, ýmist með mjög barnalegu orðalagi eða klúru. Þetta einfalda form gerir kröfur til skáldsins. Í langflestum ljóðanna heppnast þessi aðferð vel og myndirnar sem dregnar eru upp verða eftirminnilegar og stundum sláandi, einstaka ljóð skera sig úr, auk þeirra sem vitnað er í hér að ofan má nefna „Kona leikur eina krónu“ (9) en auðvitað eru önnur síður eftirminnileg. Heimsendir fylgir þér alla ævi er örstutt bók, 38 ljóð, flest aðeins nokkrar línur að lengd. Samt er í þessum ljóðum dreginn upp býsna sannfærandi heimur úr fortíðinni og ljóðin spanna vítt svið. Eva Rún fer vel af stað í þessari fyrstu bók sinni, þótt formið sé knappt og einfalt á yfirborðinu verður henni mikið úr efninu og bestu ljóðin í bókinni sitja í lesandanum.Niðurstaða: Fyrsta ljóðabók efnilegs skálds, einföld ljóð sem draga upp eftirminnilegar myndir. Gagnrýni Mest lesið Dauðlangar í kynlífsdúkku en óttast álit annarra Lífið Fagnar gagnrýni á „rasshausa-ummæli“ sín Lífið Maður geti þurft að díla við „konu sem er á túr“ og í vondu skapi Lífið Kynntust í Keflavík og gista saman í villu í Kenýa Ferðalög „Léleg“ hönnun gervigreindar reyndist mannanna verk Menning Enginn í joggingbuxum í París Lífið „Hættið að senda mér gervigreindarmyndbönd af pabba“ Bíó og sjónvarp Andri og Anne selja í Fossvogi Lífið Dreymir um að finna fólkið sem gaf hana frá sér Lífið Silja Rós og Magnús eiga von á dreng Lífið Fleiri fréttir Skömminni skilað Friðrik Ómar bauð upp á sveppi – og Villi hefði elskað það! Freðinn faðir, fáránlegir fasistar og fyrsta flokks bíó Veisla fyrir augu og eyru Ekki er allt gull sem glóir Þeir fátæku borga brúsann Auður í Bæjarbíói: Frá slaufun í standandi fagnaðarlæti Alvöru bíó en hægt brenna Eldarnir Er Lína Langsokkur woke? Kórtónleikar: Heilög naumhyggja eða heilalaust suð Barnaefni fyrir fullorðna Balta bregst bogalistin Þú heyrðir rétt: klassík getur verið skemmtileg Sjá meira
Bækur: Heimsendir fylgir þér alla ævi Eva Rún Snorradóttir Bjartur Kápa þessarar fyrstu ljóðabókar Evu Rúnar Snorradóttur er bæði falleg og snjöll og hún tengist innihaldi hennar náið. Öll kápan, bæði framhlið, bakhlið og innábrot eru ein samfelld mynd af kunnuglegu mótífi, blokk í Breiðholti þar sem skiptast á gluggar og formuð steinsteypa í tveimur litum. Myndin vekur ýmis hugrenningatengsl, við geómetríska abstraktlist, fjölskyldualbúm, jóladagadagatal, skákborð og þannig mætti áfram telja, en vísunin í veruleikann er líka skýr, í Breiðholtið og ákveðið tímabil, áttunda og níunda áratuginn. Ljóð Evu Rúnar eru augnabliksmyndir sem flestar eru frá þessum tíma og úr þessu umhverfi, úr einni blokk af mörgum þar sem búa „jafn margir íbúar/og í litlu þorpi úti á landi“. Hverfið er „Hrúga af þorpum/í stafrófsröð“ (7). Ljóðmælandi rifjar upp æsku sína í einu af þessum þorpum, barnaleiki og unglingsár, sársauka og gleði. Sum ljóðanna eru kankvís, jafnvel bregður fyrir ljúfsárri nostalgíu á stöku stað en áhrifamestu ljóðin eru þau þar sem óvæntur sársauki eða ljótleiki ryðst inn í hversdagsleikann eins og ljóðið um nýju blokkina sem „stendur eins og til að fela/ að þarna hafi verið sjoppa./ Sjoppa með sælgæti og kjallara/ starfsmann sem kunni að nýta sér þetta tvennt/ og laskaði drengina í hverfinu“.(22) Flest ljóðin eru án titils og saman mynda þau einn bálk. Þau er einfaldlega myndir eða minningar sem tengjast ákveðnum stað og tíma. Form ljóðanna er mjög einfalt, þau eru nær algerlega laus við stílbrögð, myndmál, endurtekningar eða önnur mælskubrögð. Ljóðmálið er tilgerðarlaust og einfalt þótt á stöku stað komi það á óvart, ýmist með mjög barnalegu orðalagi eða klúru. Þetta einfalda form gerir kröfur til skáldsins. Í langflestum ljóðanna heppnast þessi aðferð vel og myndirnar sem dregnar eru upp verða eftirminnilegar og stundum sláandi, einstaka ljóð skera sig úr, auk þeirra sem vitnað er í hér að ofan má nefna „Kona leikur eina krónu“ (9) en auðvitað eru önnur síður eftirminnileg. Heimsendir fylgir þér alla ævi er örstutt bók, 38 ljóð, flest aðeins nokkrar línur að lengd. Samt er í þessum ljóðum dreginn upp býsna sannfærandi heimur úr fortíðinni og ljóðin spanna vítt svið. Eva Rún fer vel af stað í þessari fyrstu bók sinni, þótt formið sé knappt og einfalt á yfirborðinu verður henni mikið úr efninu og bestu ljóðin í bókinni sitja í lesandanum.Niðurstaða: Fyrsta ljóðabók efnilegs skálds, einföld ljóð sem draga upp eftirminnilegar myndir.
Gagnrýni Mest lesið Dauðlangar í kynlífsdúkku en óttast álit annarra Lífið Fagnar gagnrýni á „rasshausa-ummæli“ sín Lífið Maður geti þurft að díla við „konu sem er á túr“ og í vondu skapi Lífið Kynntust í Keflavík og gista saman í villu í Kenýa Ferðalög „Léleg“ hönnun gervigreindar reyndist mannanna verk Menning Enginn í joggingbuxum í París Lífið „Hættið að senda mér gervigreindarmyndbönd af pabba“ Bíó og sjónvarp Andri og Anne selja í Fossvogi Lífið Dreymir um að finna fólkið sem gaf hana frá sér Lífið Silja Rós og Magnús eiga von á dreng Lífið Fleiri fréttir Skömminni skilað Friðrik Ómar bauð upp á sveppi – og Villi hefði elskað það! Freðinn faðir, fáránlegir fasistar og fyrsta flokks bíó Veisla fyrir augu og eyru Ekki er allt gull sem glóir Þeir fátæku borga brúsann Auður í Bæjarbíói: Frá slaufun í standandi fagnaðarlæti Alvöru bíó en hægt brenna Eldarnir Er Lína Langsokkur woke? Kórtónleikar: Heilög naumhyggja eða heilalaust suð Barnaefni fyrir fullorðna Balta bregst bogalistin Þú heyrðir rétt: klassík getur verið skemmtileg Sjá meira