Meiri dirfsku, takk Jónas Sen skrifar 5. desember 2013 12:00 La Poesie kammertónlist eftir Þórð Magnússon. Fréttablaðið/Hörður Tónlist: La Poesie Kammertónlist eftir Þórð Magnússon Smekkleysa Besta tónsmíð Þórðar Magnússonar á þessum geisladiski er Rapsódía fyrir kontrabassa og píanó. Hún er flutt af Þóri Jóhannssyni og Sólveigu Önnu Jónsdóttur. Þar hefur ímyndunarafl tónskáldsins fengið að njóta sín óheft. Rapsódía er einmitt slíkt tónlistarform, mjög frjálslegt, nánast spunakennt. Kontrabassi og píanó er þar að auki óvanaleg samsetning. Samspil hljóðfæraleikaranna á geisladiskinum er svo dínamískt og magnað að unaður er á að hlýða. Frumleiki skáldskaparins í tónlistinni er mergjaður. Maður hefði viljað hafa meira svona; hin verkin eru ekki eins spennandi. Tveir kvartettar, annar fyrir píanó, selló, fiðlu og klarinettu, hinn fyrir saxófóna, eru reyndar stílhreinir og snyrtilegir, en ekkert sérstaklega aðlaðandi. Ljóðrænir kaflar koma vissulega fyrir, en þó er hvergi nein laglína sem er reglulega grípandi. Fyrir bragðið virkar tónlistin eins og stílæfing. Tónskáldinu virðist ekki liggja neitt á hjarta með henni. Enn síðri er „Það mótlæti þankinn ber“ sem er upphaflega fyrir hljómsveit en er hér í umritun fyrir tvö píanó. Þau Anna Guðný Guðmundsdóttir og Snorri Sigfús Birgisson leika prýðilega, en klisjur úr píanótónlist frá fyrri hluta 20. aldarinnar (Stravinskí sérstaklega) eru svo áberandi að það er hálf bagalegt. Þórður er greinilega efnilegt tónskáld, en hann mætti slaka meira á og leyfa sér að vera djarfur og skemmtilegur. Rapsódían fyrir kontrabassann og píanóið sannar að hann getur það.Niðurstaða: Fagmannlega unnin tónlist, en vantar oft sjarma. Gagnrýni Mest lesið Frægustu vinslit Íslandssögunnar Lífið Bíllinn fannst þremur vikum eftir þjófnaðinn og þá lögfræðibók með Lífið Stefán Einar og Sara Lind í sundur Lífið Bryan Adams breytti Eldborg í grátkór íslenskra karla Gagnrýni Elti ástina til Íslands Tónlist Taka ákvörðun á hverjum degi að elska hvort annað Lífið Fyrsta íslenska myndin í Cannes Premiere-flokki Bíó og sjónvarp Hjartaknúsarinn tileinkaði íslenskri fyrirsætu rómantískan slagara Lífið „Gæti skrifað bókaseríu um vandræðileg stefnumót“ Makamál Tólf og þrettán ára fatahönnuðir á Akureyri slá í gegn Lífið Fleiri fréttir Bryan Adams breytti Eldborg í grátkór íslenskra karla Þetta er ástæðan fyrir því að þú átt aldrei að bjóða óperusöngvara í matarboð Spegill, spegill, herm þú mér, hve léleg endurgerðin er Rislítil ástarsaga Eldborg breyttist í vélrænt helvíti Kaldrifjað morð, ungar karlrembur og kæfandi andrúmsloft Strípibúlluást sem hleypir öllu í háaloft Stormur fellur á prófinu Víkingur Heiðar á fjölbreyttri afmælisveislu með ljóslifandi hápunktum Leiksigur Ladda Elísabet fær uppreist æru Sjá meira
Tónlist: La Poesie Kammertónlist eftir Þórð Magnússon Smekkleysa Besta tónsmíð Þórðar Magnússonar á þessum geisladiski er Rapsódía fyrir kontrabassa og píanó. Hún er flutt af Þóri Jóhannssyni og Sólveigu Önnu Jónsdóttur. Þar hefur ímyndunarafl tónskáldsins fengið að njóta sín óheft. Rapsódía er einmitt slíkt tónlistarform, mjög frjálslegt, nánast spunakennt. Kontrabassi og píanó er þar að auki óvanaleg samsetning. Samspil hljóðfæraleikaranna á geisladiskinum er svo dínamískt og magnað að unaður er á að hlýða. Frumleiki skáldskaparins í tónlistinni er mergjaður. Maður hefði viljað hafa meira svona; hin verkin eru ekki eins spennandi. Tveir kvartettar, annar fyrir píanó, selló, fiðlu og klarinettu, hinn fyrir saxófóna, eru reyndar stílhreinir og snyrtilegir, en ekkert sérstaklega aðlaðandi. Ljóðrænir kaflar koma vissulega fyrir, en þó er hvergi nein laglína sem er reglulega grípandi. Fyrir bragðið virkar tónlistin eins og stílæfing. Tónskáldinu virðist ekki liggja neitt á hjarta með henni. Enn síðri er „Það mótlæti þankinn ber“ sem er upphaflega fyrir hljómsveit en er hér í umritun fyrir tvö píanó. Þau Anna Guðný Guðmundsdóttir og Snorri Sigfús Birgisson leika prýðilega, en klisjur úr píanótónlist frá fyrri hluta 20. aldarinnar (Stravinskí sérstaklega) eru svo áberandi að það er hálf bagalegt. Þórður er greinilega efnilegt tónskáld, en hann mætti slaka meira á og leyfa sér að vera djarfur og skemmtilegur. Rapsódían fyrir kontrabassann og píanóið sannar að hann getur það.Niðurstaða: Fagmannlega unnin tónlist, en vantar oft sjarma.
Gagnrýni Mest lesið Frægustu vinslit Íslandssögunnar Lífið Bíllinn fannst þremur vikum eftir þjófnaðinn og þá lögfræðibók með Lífið Stefán Einar og Sara Lind í sundur Lífið Bryan Adams breytti Eldborg í grátkór íslenskra karla Gagnrýni Elti ástina til Íslands Tónlist Taka ákvörðun á hverjum degi að elska hvort annað Lífið Fyrsta íslenska myndin í Cannes Premiere-flokki Bíó og sjónvarp Hjartaknúsarinn tileinkaði íslenskri fyrirsætu rómantískan slagara Lífið „Gæti skrifað bókaseríu um vandræðileg stefnumót“ Makamál Tólf og þrettán ára fatahönnuðir á Akureyri slá í gegn Lífið Fleiri fréttir Bryan Adams breytti Eldborg í grátkór íslenskra karla Þetta er ástæðan fyrir því að þú átt aldrei að bjóða óperusöngvara í matarboð Spegill, spegill, herm þú mér, hve léleg endurgerðin er Rislítil ástarsaga Eldborg breyttist í vélrænt helvíti Kaldrifjað morð, ungar karlrembur og kæfandi andrúmsloft Strípibúlluást sem hleypir öllu í háaloft Stormur fellur á prófinu Víkingur Heiðar á fjölbreyttri afmælisveislu með ljóslifandi hápunktum Leiksigur Ladda Elísabet fær uppreist æru Sjá meira