Hvenær telst maður gamall? Sigurbjörg Hannesdóttir og Guðrún Jóhanna Hallgrímsdóttir skrifar 25. júní 2013 08:35 Hvenær telst maður gamall? Er það þegar maður stendur frammi fyrir þeirri ákvörðun að þurfa að flytjast burt af heimili sínu, heimili til áratuga jafnvel, og inn á öldrunarheimili? Á efri árum standa margir frammi fyrir þeim veruleika og eðlilegt er að þá leiti á hugann hvað taki við sem gefi lífinu gildi á slíkum stað. Sumir gætu efast um að það væri margt. Er öldrunarheimili ekki sá staður sem fólk kemur til að deyja á, gætu jafnvel einhverjir spurt. Auðvitað er það svo að öldrunarheimili eru í flestum tilvikum síðasta heimili íbúa á lífsleiðinni. En það er hins vegar fjarri lagi að þar ríki drungi og deyfð, þó svo að líkaminn sé oft á tíðum farinn að gefa sig og minnið orðið gloppótt. Reynsla margra er sú að oft á tíðum kviknar lífsneistinn aftur eftir að viðkomandi flyst á öldrunarheimili og þá aukist lífsgæði á ný. Einmanaleiki og kvíði minnkar, félagsleg virkni og sjálfsöryggi eykst. Viðhorf hvers og eins til lífsins og persónulegar aðstæður hafa að sjálfsögðu mikil áhrif á þá upplifun sem fylgir flutningi á öldrunarheimili. Miklu máli skiptir að þar sé notalegt og umhverfið hvetjandi og fullt af tækifærum. Við þær aðstæður eru góðir möguleikar til að lifa við mikil lífsgæði, gleði og möguleika til að takast á við ný hlutverk sé viljinn fyrir hendi.Nýjar tómstundirReynsla margra er að á öldrunarheimili öðlist íbúar á ný tækifæri til að kynnast nýjum tómstundum af margvíslegu tagi og þeim áhugamálum sem setið hafa á hakanum lengi. Margir nýta sér aðstöðuna og fara í sund og leikfimi, taka þátt í útiveru og njóta samverustunda með öðru fólki í ríkari mæli en áður var. Aðrir nýta tækifærið og halda áfram að þroskast og læra nýja hluti.Getan meiri en margur heldur Þrátt fyrir háan aldur eða heilsubrest hefur það sýnt sig í iðjuþjálfun Hrafnistuheimilanna að ýmsir möguleikar eru fyrir hendi, það er ef viljinn er til staðar hjá einstaklingnum. Það kemur gjarnan mörgum íbúum og aðstandendum þeirra á óvart hversu mikil getan er í raun og veru. Tími til tómstunda, vilji til verka, jákvætt og vinalegt viðmót starfsfólks og heimilislegt en jafnframt hvetjandi umhverfi þar sem fagfólk á sviði iðjuþjálfunar veitir ríka aðstoð eru í þessu sambandi þau lykilatriði sem ráða miklu um árangurinn.Hlutverk iðjuþjálfa Iðjuþjálfar veita margvíslega og fjölbreytta þjónustu sem er aðlöguð getu og þörfum sérhvers sem á þarf að halda. Við iðjuþjálfun er meðal annars notast við ýmis hjálpartæki, ásamt því að veita hagnýta fræðslu og ráðgjöf. Markmiðið er að styðja einstaklinginn til að taka þátt á þeim sviðum sem veita honum ánægju og skipta hann máli. Sú iðja getur þróast og mótast í samstarfi iðjuþjálfans og einstaklingsins, því þjónustan við hvern og einn tekur mið af þörfum og óskum þeirra sem njóta. Um þessar mundir er um áratugur síðan fyrsti iðjuþjálfinn hóf störf á Hrafnistu. Þeir eru nú sjö og verða enn fleiri frá og með næsta hausti. Iðjuþjálfar hafa umsjón með daglegu félagsstarfi á heimilunum í heild og einnig vinnustofum, þar sem stundað er fjölbreytt handverk, svo sem smíðar, myndlist, leirlist, glerlist og margt fleira. Iðjuþjálfarnir skipuleggja einnig framkvæmd kvöldskemmtana, ferðalaga og annarra viðburða og því er oft mikið líf í tuskunum.FramtíðinÁ tölvuöld fleygir tækninni sífellt fram. Þeir sem nú eru í blóma lífsins velta kannski ekki endilega fyrir sér hvernig lífið verði á öldrunarheimilunum í framtíðinni. En hvernig verður veruleikinn árið 2030? Internetkaffihús á öllum öldrunarheimilum? Sannleikurinn er sá að það er nú þegar til staðar á Hrafnistu. Við hvetjum lesendur til að kynna sér nánar starfsemi Hrafnistu og þá fjölbreyttu iðjuþjálfun sem þar er í boði með því að heimsækja heimasíðu heimilanna – eða líta við á Facebook! Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Nýr rektor og 2025 – tímamót í háskólamálum Ástráður Eysteinsson,Magnús Karl Magnússon,Margrét Helga Ögmundsdóttir,Tinna Laufey Ásgeirsdóttir Skoðun Má berja blaðamenn? Sigríður Dögg Auðunsdóttir Skoðun Samfélagið innan samfélagsins Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Hagur hluthafanna alltaf og undantekningarlaust í forgangi Jón Kaldal Skoðun Að flokka hver vinnur og hver tapar Tryggvi Rúnar Brynjarsson Skoðun Vonir um vopnahlé eins og hálmstrá Sveinn Rúnar Hauksson Skoðun Orðhengilsháttur og lygar Elín Erna Steinarsdóttir Skoðun Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson Skoðun Hvers vegna hatar SFS smábáta? Svarið tengist veiðigjöldum Kjartan Páll Sveinsson Skoðun „Oft er flagð undir fögru skinni“ Guðmunda G. Guðmundsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Að flokka hver vinnur og hver tapar Tryggvi Rúnar Brynjarsson skrifar Skoðun Hagur hluthafanna alltaf og undantekningarlaust í forgangi Jón Kaldal skrifar Skoðun Má berja blaðamenn? Sigríður Dögg Auðunsdóttir skrifar Skoðun Nýr rektor og 2025 – tímamót í háskólamálum Ástráður Eysteinsson,Magnús Karl Magnússon,Margrét Helga Ögmundsdóttir,Tinna Laufey Ásgeirsdóttir skrifar Skoðun Vonir um vopnahlé eins og hálmstrá Sveinn Rúnar Hauksson skrifar Skoðun Samfélagið innan samfélagsins Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Til hamingju Íslendingar með nýja Óperu Andri Björn Róbertsson skrifar Skoðun Hvers vegna hatar SFS smábáta? Svarið tengist veiðigjöldum Kjartan Páll Sveinsson skrifar Skoðun „Oft er flagð undir fögru skinni“ Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Orðhengilsháttur og lygar Elín Erna Steinarsdóttir skrifar Skoðun Fjögurra daga vinnuvika – nýr veruleiki? Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Ráðherra gengur fram án laga Svanur Guðmundsson skrifar Skoðun Hagkvæmur kostur utan friðlands Jóna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Gagnsæi og inntak Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Sumargjöf Þórunn Sigurðardóttir skrifar Skoðun Hannað fyrir miklu stærri markaði Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Grafarvogur framtíðar verður til Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Málþófið um veiðigjöldin vekur miskunnsama Samverja Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Menntastefna 2030 Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Ágætu fyrrum samstarfsaðilar á Þjóðminjasafni Íslands Uggi Jónsson skrifar Skoðun Ferðamannaþorpin - Náttúruvá Þóra B. Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson skrifar Skoðun Laxaharmleikur Jóhannes Sturlaugsson skrifar Skoðun Lýðræðið í skötulíki! Lilja Rafney Magnúsdóttir skrifar Skoðun Stærðfræðikennari sem kann ekki að reikna? (Og getur ekki lært það!) Brynjólfur Þorvarðsson skrifar Skoðun Íslendingar greiða sama hlutfall útgjalda í mat og Norðurlöndin Margrét Gísladóttir skrifar Skoðun Til varnar jafnlaunavottun Magnea Marinósdóttir skrifar Skoðun Heimaþjónusta og velferðartækni: Lykillinn að sjálfbæru heilbrigðiskerfi Auður Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Barnaræninginn Pútín Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar Skoðun Um þjóð og ríki Gauti Kristmannsson skrifar Sjá meira
Hvenær telst maður gamall? Er það þegar maður stendur frammi fyrir þeirri ákvörðun að þurfa að flytjast burt af heimili sínu, heimili til áratuga jafnvel, og inn á öldrunarheimili? Á efri árum standa margir frammi fyrir þeim veruleika og eðlilegt er að þá leiti á hugann hvað taki við sem gefi lífinu gildi á slíkum stað. Sumir gætu efast um að það væri margt. Er öldrunarheimili ekki sá staður sem fólk kemur til að deyja á, gætu jafnvel einhverjir spurt. Auðvitað er það svo að öldrunarheimili eru í flestum tilvikum síðasta heimili íbúa á lífsleiðinni. En það er hins vegar fjarri lagi að þar ríki drungi og deyfð, þó svo að líkaminn sé oft á tíðum farinn að gefa sig og minnið orðið gloppótt. Reynsla margra er sú að oft á tíðum kviknar lífsneistinn aftur eftir að viðkomandi flyst á öldrunarheimili og þá aukist lífsgæði á ný. Einmanaleiki og kvíði minnkar, félagsleg virkni og sjálfsöryggi eykst. Viðhorf hvers og eins til lífsins og persónulegar aðstæður hafa að sjálfsögðu mikil áhrif á þá upplifun sem fylgir flutningi á öldrunarheimili. Miklu máli skiptir að þar sé notalegt og umhverfið hvetjandi og fullt af tækifærum. Við þær aðstæður eru góðir möguleikar til að lifa við mikil lífsgæði, gleði og möguleika til að takast á við ný hlutverk sé viljinn fyrir hendi.Nýjar tómstundirReynsla margra er að á öldrunarheimili öðlist íbúar á ný tækifæri til að kynnast nýjum tómstundum af margvíslegu tagi og þeim áhugamálum sem setið hafa á hakanum lengi. Margir nýta sér aðstöðuna og fara í sund og leikfimi, taka þátt í útiveru og njóta samverustunda með öðru fólki í ríkari mæli en áður var. Aðrir nýta tækifærið og halda áfram að þroskast og læra nýja hluti.Getan meiri en margur heldur Þrátt fyrir háan aldur eða heilsubrest hefur það sýnt sig í iðjuþjálfun Hrafnistuheimilanna að ýmsir möguleikar eru fyrir hendi, það er ef viljinn er til staðar hjá einstaklingnum. Það kemur gjarnan mörgum íbúum og aðstandendum þeirra á óvart hversu mikil getan er í raun og veru. Tími til tómstunda, vilji til verka, jákvætt og vinalegt viðmót starfsfólks og heimilislegt en jafnframt hvetjandi umhverfi þar sem fagfólk á sviði iðjuþjálfunar veitir ríka aðstoð eru í þessu sambandi þau lykilatriði sem ráða miklu um árangurinn.Hlutverk iðjuþjálfa Iðjuþjálfar veita margvíslega og fjölbreytta þjónustu sem er aðlöguð getu og þörfum sérhvers sem á þarf að halda. Við iðjuþjálfun er meðal annars notast við ýmis hjálpartæki, ásamt því að veita hagnýta fræðslu og ráðgjöf. Markmiðið er að styðja einstaklinginn til að taka þátt á þeim sviðum sem veita honum ánægju og skipta hann máli. Sú iðja getur þróast og mótast í samstarfi iðjuþjálfans og einstaklingsins, því þjónustan við hvern og einn tekur mið af þörfum og óskum þeirra sem njóta. Um þessar mundir er um áratugur síðan fyrsti iðjuþjálfinn hóf störf á Hrafnistu. Þeir eru nú sjö og verða enn fleiri frá og með næsta hausti. Iðjuþjálfar hafa umsjón með daglegu félagsstarfi á heimilunum í heild og einnig vinnustofum, þar sem stundað er fjölbreytt handverk, svo sem smíðar, myndlist, leirlist, glerlist og margt fleira. Iðjuþjálfarnir skipuleggja einnig framkvæmd kvöldskemmtana, ferðalaga og annarra viðburða og því er oft mikið líf í tuskunum.FramtíðinÁ tölvuöld fleygir tækninni sífellt fram. Þeir sem nú eru í blóma lífsins velta kannski ekki endilega fyrir sér hvernig lífið verði á öldrunarheimilunum í framtíðinni. En hvernig verður veruleikinn árið 2030? Internetkaffihús á öllum öldrunarheimilum? Sannleikurinn er sá að það er nú þegar til staðar á Hrafnistu. Við hvetjum lesendur til að kynna sér nánar starfsemi Hrafnistu og þá fjölbreyttu iðjuþjálfun sem þar er í boði með því að heimsækja heimasíðu heimilanna – eða líta við á Facebook!
Nýr rektor og 2025 – tímamót í háskólamálum Ástráður Eysteinsson,Magnús Karl Magnússon,Margrét Helga Ögmundsdóttir,Tinna Laufey Ásgeirsdóttir Skoðun
Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson Skoðun
Skoðun Nýr rektor og 2025 – tímamót í háskólamálum Ástráður Eysteinsson,Magnús Karl Magnússon,Margrét Helga Ögmundsdóttir,Tinna Laufey Ásgeirsdóttir skrifar
Skoðun Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson skrifar
Skoðun Stærðfræðikennari sem kann ekki að reikna? (Og getur ekki lært það!) Brynjólfur Þorvarðsson skrifar
Skoðun Íslendingar greiða sama hlutfall útgjalda í mat og Norðurlöndin Margrét Gísladóttir skrifar
Skoðun Heimaþjónusta og velferðartækni: Lykillinn að sjálfbæru heilbrigðiskerfi Auður Guðmundsdóttir skrifar
Nýr rektor og 2025 – tímamót í háskólamálum Ástráður Eysteinsson,Magnús Karl Magnússon,Margrét Helga Ögmundsdóttir,Tinna Laufey Ásgeirsdóttir Skoðun
Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson Skoðun