Á síðustu fjórum áratugum hafa um 110 Íslendingar horfið. Sjórinn hefur tekið meirihluta þessa hóps, eða yfir sjötíu manns. Eitt af óútskýrðum mannshvörfum er mál tveggja drengja sem hurfu sporlaust í Keflavík fyrir nítján árum.

Samfélagið á Suðurnesjum var slegið eftir að Óskar Halldórsson og Júlíus Karlsson, fjórtán og fimmtán ára drengir, hurfu sporlaust þann 24. janúar 1994.

Talið var að þeir hefðu mögulega farið í sjóinn og var mikil áhersla lögð á leit þar, en kafararnir þurftu að hafa sig alla við vegna kuldans. Þegar mest lét voru um fjögurhundruð manns við leit að drengjunum.

Ein af þeim vísbendingum sem llögreglan fékk var að lögreglan fékk var að drengirnig hefðu sést á milli fimm og sex síðdegis á hlaupum norður Austurgötu í átt að tónlistarskólanum. Þeir hafi átt að vera skellihægjandi, litið um öxl eins og þeir hefðu gert eitthvað af sér og einhver væri að elta þá.

Helga Arnardóttir fréttamaður fjallar um hvarf drengjanna, leitina að þeim og ræðir við ættingja þeirra, í fyrsta þætti af Mannshvörfum sem hefst á Stöð 2 í kvöld.

Yngsti bróðir Júlíusar var lagður í einelti í skólanum eftir að bróðir hans týndist. Hann fékk að heyra margt ljótt og bróðir hans meðal annars kallaður fiskafóður í hans eyru.

Drengirnir voru úrskurðaðir látnir þremur árum eftir að þeir hurfu. Fjölskyldur drengjanna hafa aldrei fengið nein svör og segir móðir Júlíusar að það sé það erfiðasta.

„Maður hugsar um barnið sitt, maður hugsar til hans," segir móðir Júlíusar. „Maður óskar þess svo innilega að einhvern tíma komi eitthvað sem segi hvað skeði."