Verkefnið skuldastaða heimilanna Jón Lárusson skrifar 12. apríl 2012 06:00 Við stöndum einungis frammi fyrir verkefnum og þau er annaðhvort hægt að leysa eða ekki. Vandamál er því ekki til, nema verkefnið sé óleysanlegt og hafi áhrif á aðra þætti í kringum okkur. Þessi einfalda staðreynd er ástæða þess að ég forðast að ræða skuldavanda heimilanna og horfi frekar til verkefnisins, skuldastaða heimilanna. Það er nefnilega lítið mál að leysa þetta verkefni. Það eina sem hefur komið í veg fyrir það, er viljaleysi þeirra sem eiga að vinna verkið.Hvaðan koma peningarnir Það er eitt sem almenningur verður að átta sig á, en það er staðreyndin um peningaframleiðsluna. Fæstir gera sér grein fyrir því að það er ekki ríkið sem býr til megnið af því fjármagni sem er í notkun, heldur eru það bankar sem búa það til með vaxtaberandi skuldsetningu. Í hvert sinn sem tekið er lán, þá er búinn til peningur sem samsvarar lánsupphæðinni. Þessi peningur er búinn til úr engu, bankanum að kostnaðarlausu. Þegar svo lánið er greitt til baka, þá eyðileggur bankinn peninginn. Peningaframleiðsla er nefnilega ekki flókin og kostar ekkert. Staðreyndin er nefnilega sú að peningar fæðast með skuldsetningu og deyja við greiðslu, en valdið yfir lífi og dauða er í höndum hins almáttuga bankakerfis. Þetta er einfaldlega spurningin um debet og kredit.Lausnin er einföld Ef við gefum okkur að meðalskuld á einstakling sé um 10 milljónir, þá er um að ræða 20 milljónir á sambýlisfólk. Ríkið á að búa til þetta fjármagn án skuldsetningar og vaxta. Sérhver einstaklingur fær þessa upphæð, en hún er skilyrt þannig að hún gangi fyrst upp í greiðslu á skuldum. Það sem gerist er að fjármagnið fer aldrei út í hagkerfið, heldur er eyðilagt við greiðslu lánanna. Þetta hefur engin áhrif á fjármagn í umferð og á því ekki að hafa áhrif á verðbólguna. Þetta eykur hins vegar kaupmátt almennings og þannig fara hjól efnahagslífsins af stað. Ef einstaklingur er með minni skuldsetningu en 10 milljónir, þá er honum frjálst að nota umframfjármagn til hvers sem hann vill. Sumir koma til með að kaupa sér eitthvað og þá fer fjármagnið í atvinnulífið sem getur létt á skuldum sínum og þannig hverfur það fjármagn úr umferð. Fjármagnið mun líka vera notað til fjármögnunar á rekstri sem mun styrkja fjárhagsstöðu fyrirtækja þannig að þau geti aukið framleiðslu og bætt rekstrargrundvöll sinn. Slíkt mun aðeins styrkja samfélagið til langframa. Til að tryggja að umframfjármagn valdi ekki þenslu, þá verður það tekið úr umferð með reglulegum hætti í gegnum skattlagningu næstu fimm árin. Einnig verður að horfa til þess að einstaklingar sem hafa fengið afskrifuð persónuleg lán sín eða fyrirtækja tengdra þeim munu ekki fá greiðslur, hafi afskriftirnar verið umfram 10 milljónir.Krafa um aðgerðir Skuldastaða heimilanna er ekki vandamál, heldur verkefni sem þarf að leysa. Það er kominn tími til þess að almenningur fái leiðréttingu þess óréttlætis sem hann hefur þurft að þola. Það er kominn tími til að almenningur hætti að skrimta og fái tækifæri til að lifa. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Hvenær leiddist þér síðast? Daðey Albertsdóttir,Silja Björk Egilsdóttir,Skúli Bragi Geirdal Skoðun Það er flókið að eiga næstum 500 milljarða króna á Íslandi Þórður Snær Júlíusson Skoðun Þegar rafmagn hættir að vera sjálfsagður hlutur Árni B. Möller Skoðun 5.maí Alþjóðadagur ljósmæðra Unnur Berglind Friðriksdóttir Skoðun Lýðræði og framtíð RÚV: Tími til breytinga? Erling Valur Ingason Skoðun Það er betra fyrir okkur öll að Háskóli Íslands efli fjarnám Darri Rafn Hólmarsson Skoðun Við höfum ekki efni á tvískinnungi SFS Vala Árnadóttir Skoðun Yfirfull fangelsi, brostið kerfi Guðmundur Ingi Þóroddsson Skoðun Æji nei innflytjendur Davíð Aron Routley Skoðun Ferðamenn: Vanmetnir skattgreiðendur í íslensku hagkerfi Þórir Garðarsson Skoðun Skoðun Skoðun Æji nei innflytjendur Davíð Aron Routley skrifar Skoðun Stríðsglæpir sem munu ekki gleymast! Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Samstaða, kjarkur og þor Björn Snæbjörnsson skrifar Skoðun Það er betra fyrir okkur öll að Háskóli Íslands efli fjarnám Darri Rafn Hólmarsson skrifar Skoðun Yfirfull fangelsi, brostið kerfi Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Þegar rafmagn hættir að vera sjálfsagður hlutur Árni B. Möller skrifar Skoðun Það er flókið að eiga næstum 500 milljarða króna á Íslandi Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Lýðræði og framtíð RÚV: Tími til breytinga? Erling Valur Ingason skrifar Skoðun 5.maí Alþjóðadagur ljósmæðra Unnur Berglind Friðriksdóttir skrifar Skoðun Endurnýjun hugarfarsins Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Ferðamenn: Vanmetnir skattgreiðendur í íslensku hagkerfi Þórir Garðarsson skrifar Skoðun Góð vísa... Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Við höfum ekki efni á tvískinnungi SFS Vala Árnadóttir skrifar Skoðun Hvað getum við lært af Víetnamstríðinu? Einar Magnússon skrifar Skoðun Góður rekstur Mosfellsbæjar og framtíðin björt Halla Karen Kristjánsdóttir,Anna Sigríður Guðnadóttir ,Lovísa Jónsdóttir skrifar Skoðun Fristund.is fyrir öll - líka eldra fólk Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Ríkisstjórn sem skeytir engu Diljá Matthíasardóttir skrifar Skoðun Áskorun til ráðherra mennta- og barnamála og ráðherra menningarmála Anna Klara Georgsdóttir skrifar Skoðun Fólkið sem gleymdist í Grindavík Bryndís Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Rússar pyntuðu og myrtu úkraínsku blaðakonuna Viktoriiu Roshchyna Erlingur Erlingsson skrifar Skoðun Á að sameina ÍSÍ og UMFÍ? Ómar Stefánsson skrifar Skoðun Elsku ASÍ, bara… Nei Sunna Arnardóttir skrifar Skoðun Gigtarmaí 2025 – Stuðlum að forvörnum, fræðslu og vitundarvakningu Hrönn Stefánsdóttir skrifar Skoðun Við höfum ekki efni á norsku leiðinni Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Sósíalistar á vaktinni í átta ár Sanna Magdalena Mörtudóttir skrifar Skoðun Styðjum þá sem bjarga okkur Jens Garðar Helgason skrifar Skoðun Hver er viðskiptalegur ávinningur af EES-samningnum? Sigurbjörn Svavarsson skrifar Skoðun Embætti þitt geta allir séð Ragnheiður Davíðsdóttir skrifar Skoðun Opið bréf til hæstvirts innviðaráðherra, Eyjólfs Ármannssonar, um íslensku og ábyrgð Nichole Leigh Mosty skrifar Skoðun Hver á dómur að vera hjá ungmenni fyrir að fremja alvarlegt afbrot, jafnvel morð? Davíð Bergmann skrifar Sjá meira
Við stöndum einungis frammi fyrir verkefnum og þau er annaðhvort hægt að leysa eða ekki. Vandamál er því ekki til, nema verkefnið sé óleysanlegt og hafi áhrif á aðra þætti í kringum okkur. Þessi einfalda staðreynd er ástæða þess að ég forðast að ræða skuldavanda heimilanna og horfi frekar til verkefnisins, skuldastaða heimilanna. Það er nefnilega lítið mál að leysa þetta verkefni. Það eina sem hefur komið í veg fyrir það, er viljaleysi þeirra sem eiga að vinna verkið.Hvaðan koma peningarnir Það er eitt sem almenningur verður að átta sig á, en það er staðreyndin um peningaframleiðsluna. Fæstir gera sér grein fyrir því að það er ekki ríkið sem býr til megnið af því fjármagni sem er í notkun, heldur eru það bankar sem búa það til með vaxtaberandi skuldsetningu. Í hvert sinn sem tekið er lán, þá er búinn til peningur sem samsvarar lánsupphæðinni. Þessi peningur er búinn til úr engu, bankanum að kostnaðarlausu. Þegar svo lánið er greitt til baka, þá eyðileggur bankinn peninginn. Peningaframleiðsla er nefnilega ekki flókin og kostar ekkert. Staðreyndin er nefnilega sú að peningar fæðast með skuldsetningu og deyja við greiðslu, en valdið yfir lífi og dauða er í höndum hins almáttuga bankakerfis. Þetta er einfaldlega spurningin um debet og kredit.Lausnin er einföld Ef við gefum okkur að meðalskuld á einstakling sé um 10 milljónir, þá er um að ræða 20 milljónir á sambýlisfólk. Ríkið á að búa til þetta fjármagn án skuldsetningar og vaxta. Sérhver einstaklingur fær þessa upphæð, en hún er skilyrt þannig að hún gangi fyrst upp í greiðslu á skuldum. Það sem gerist er að fjármagnið fer aldrei út í hagkerfið, heldur er eyðilagt við greiðslu lánanna. Þetta hefur engin áhrif á fjármagn í umferð og á því ekki að hafa áhrif á verðbólguna. Þetta eykur hins vegar kaupmátt almennings og þannig fara hjól efnahagslífsins af stað. Ef einstaklingur er með minni skuldsetningu en 10 milljónir, þá er honum frjálst að nota umframfjármagn til hvers sem hann vill. Sumir koma til með að kaupa sér eitthvað og þá fer fjármagnið í atvinnulífið sem getur létt á skuldum sínum og þannig hverfur það fjármagn úr umferð. Fjármagnið mun líka vera notað til fjármögnunar á rekstri sem mun styrkja fjárhagsstöðu fyrirtækja þannig að þau geti aukið framleiðslu og bætt rekstrargrundvöll sinn. Slíkt mun aðeins styrkja samfélagið til langframa. Til að tryggja að umframfjármagn valdi ekki þenslu, þá verður það tekið úr umferð með reglulegum hætti í gegnum skattlagningu næstu fimm árin. Einnig verður að horfa til þess að einstaklingar sem hafa fengið afskrifuð persónuleg lán sín eða fyrirtækja tengdra þeim munu ekki fá greiðslur, hafi afskriftirnar verið umfram 10 milljónir.Krafa um aðgerðir Skuldastaða heimilanna er ekki vandamál, heldur verkefni sem þarf að leysa. Það er kominn tími til þess að almenningur fái leiðréttingu þess óréttlætis sem hann hefur þurft að þola. Það er kominn tími til að almenningur hætti að skrimta og fái tækifæri til að lifa.
Skoðun Góður rekstur Mosfellsbæjar og framtíðin björt Halla Karen Kristjánsdóttir,Anna Sigríður Guðnadóttir ,Lovísa Jónsdóttir skrifar
Skoðun Áskorun til ráðherra mennta- og barnamála og ráðherra menningarmála Anna Klara Georgsdóttir skrifar
Skoðun Rússar pyntuðu og myrtu úkraínsku blaðakonuna Viktoriiu Roshchyna Erlingur Erlingsson skrifar
Skoðun Gigtarmaí 2025 – Stuðlum að forvörnum, fræðslu og vitundarvakningu Hrönn Stefánsdóttir skrifar
Skoðun Opið bréf til hæstvirts innviðaráðherra, Eyjólfs Ármannssonar, um íslensku og ábyrgð Nichole Leigh Mosty skrifar
Skoðun Hver á dómur að vera hjá ungmenni fyrir að fremja alvarlegt afbrot, jafnvel morð? Davíð Bergmann skrifar