Sport

Gaf allt sem ég átti í síðustu metrana

Eiríkur Stefán Ásgeirsson í London skrifar
Kári Steinn Karlsson kemur hér í mark í maraþoninu í gær fyrstur Íslendinga á Ólympíuleikum.
Kári Steinn Karlsson kemur hér í mark í maraþoninu í gær fyrstur Íslendinga á Ólympíuleikum. Mynd/Valli
Kári Steinn Karlsson sá til þess að Ólympíuleikarnir enduðu á jákvæðum nótum fyrir íslenska keppnisliðið en hann varð í 42. sæti í maraþonhlaupi karla sem fór fram í hjarta Lundúna í gær.

Hann hljóp á 2.18:47 klst. sem er um einni og hálfri mínútu frá Íslandsmeti hans. Engu að síður er árangurinn sérlega góður því brautin var hæg og margir hlauparar sem áttu betri tíma en Kári Steinn komu á eftir honum í mark eða féllu einfaldlega úr leik.

„Þetta snerist frekar um að taka fram úr heldur en að keppa við tímann," sagði hann við Fréttablaðið eftir hlaupið í gær. „Á stórmótum eins og Ólympíuleikum skiptir tíminn engu máli – það eina sem fólk vill vita er í hvaða sæti maður lenti."

98 af keppendunum 105 höfðu hlaupið hraðar en Kári Steinn átti best á sínum ferli en hann var að þreyta aðeins sitt þriðja maraþon frá upphafi í gær. Árangurinn er í því ljósi sérlega góður.

Þungt stórborgarloftKári Steinn segir að aðstæður hefðu verið nokkuð erfiðar – en þó ekki alslæmar. „Það hefði getað verið 30 stiga hiti og sól allan tímann," sagði hann en sólin skein þó lengst af í keppninni þó svo að hitastigið hafi ekki farið yfir 25 gráður.

„Það var því nokkuð þungt loft hér í miðri stórborginni og maður fann fyrir því. Ég svitnaði mikið og passaði mig vel upp á að drekka mikið á leiðinni. Það borgaði sig því menn hrundu niður eins og dauðar flugur síðustu kílómetrana, væntanlega vegna vökvaskorts."

Kári Steinn vann sig úr 94. sæti eftir fyrstu fimm kílómetrana og upp í 42. sæti. Hann vann sig upp um sæti hvert skipti sem millitími var tekinn, alveg fram á síðustu metrana.

„Mér finnst ég hafa gefið allt í þetta. Maður nær aldrei 100 prósent úr sér og mikil kúnst að halda einbeitingu allan tímann. Vissulega komu kaflar þar sem ég hefði getað gert betur en ég tók samt vel á því og kláraði mig svo alveg á síðustu metrunum."

Heyrði reglulega í ÍslendingumÓtrúlegur fjöldi áhorfenda kom sér fyrir við hlaupaleiðina sem lá frá Buckinghamhöll í vestri og Lundúnaturni í austri.

„Þetta var mjög flott leið og margar flottar byggingar á leiðinni. Stundum leið manni eins og bíl í Formúlu 1 eftir að hafa farið í gegnum allar þessar beygjur. En það gerði þetta bara enn skemmtilegra," sagði hann.

„Það var samt hálfgert sjokk að fara af stað og fá þennan mannfjölda til að taka á móti manni. Maður sá að þetta voru ekki bara 2-3 raðir af áhorfendum heldur algjört mannhaf. Þetta var eins og í skrúðgöngu og lætin voru þvílík," segir hann.

„Það var erfitt að halda ró sinni í upphafi og lá við að það væri þægilegra að hlaupa þá spotta þar sem áhorfendur máttu ekki vera. En þegar þreytan tók yfir hætti maður að taka eftir þessu."

Hann segist þó hafa heyrt kallað á sig með reglulegu millibili. „Ég heyrði alltaf reglulega í Íslendingum og var mjög gott að finna fyrir stuðningnum."

Á nóg eftirHann segist vera sáttur við niðurstöðuna og 42. sætið. Það gefi góð fyrirheit fyrir framhaldið.

„Þetta voru mínir fyrstu Ólympíuleikar og innan við ár frá því ég hljóp maraþon í fyrsta skipti. Ég á því nóg eftir og stefni enn hærra á næstu mótum og næstu Ólympíuleikum."




Fleiri fréttir

Sjá meira


×