Frjálslegt með stenslum Þóroddur Bjarnason skrifar 8. október 2012 11:19 Einn af þeim sýningarstöðum hér á landi sem vert er að fylgjast náið með ef maður vill komast í tæri við alþjóðlega strauma í myndlist er Gallerí Gangur á Rekagranda sem rekið er inni á heimili Helga Þorgils Friðjónssonar myndlistarmanns og fjölskyldu hans. Þar hafa margir góðir listamenn sýnt í gegnum tíðina, og nú sýnir þar ein af rísandi stjörnum breskrar málaralistar, Phoebe Unwin. Þó að sýning Unwin fari fram inni á milli húsgagna og innanstokksmuna á tiltölulega litlu svæði, þá eru verkin sem Unwin er með á sýningunni fjöldamörg, sérstaklega ef maður lítur til þess að hún sýnir m.a. bók sem er sneisafull af málverkum. Listamaðurinn er sífellt að vinna í bækur sem þessa, sem hún lítur á bæði sem skissubækur og sérstök verk út af fyrir sig. Á einn vegg í galleríinu hefur Unwin einnig hengt verk sem hún hefur unnið á pappír. Þessi verk líta út fyrir að vera hálf-fígúratívar formtilraunir, stundum nánast eins og eitthvað krot til að drepa tímann, svo látlaust er yfirbragð þeirra. Formin eru samt mörg þekkjanleg, svo sem stólar, sogrör og teppi. Á sýningunni eru einnig verk unnin á striga, strengd á blindramma með hefðbundinni aðferð, en stærsta verkið á sýninguni er unnið á röndótt lak, notað, að því er virðist, sem er hengt beint á vegginn, og heitir Picnic eða Nestisferð. Þetta verk vann Unwin sérstaklega fyrir sýninguna í galleríinu, en í því má sjá nokkur helstu höfundareinkenni Unwin, stenslanotkun, frjálslega efnisnotkun og sambland fíguratívrar myndlistar og abstrakt. Verkið er af, eins og nafnið ber með sér, nestisferð og til að búa til gras hefur hún stráð ósoðnu spaghettíi á lakið og síðan notar hún glasa- og diskaform sem stensla og spreyjar málningu yfir allt saman til að fá gras, glasa og diskaformin yfir á flötinn. Glasaformið endurtekur sig svo í öðrum verkum á sýningunni. Nálgun Unwin við málverkið er frjálsleg, látlaus og hversdagsleg. Hún er einnig rómantísk, frásagnarleg og tilraunakennd á köflum. Verkin eru oft litrík og hún er óhrædd við að nota mismunandi áferð og mismunandi málningarefni, allt eftir tilfinningu hverju sinni. Mest lesið Grátbað um að fá að deyja en fagnar nú öllum framförum Lífið „Nú eruð þið farin að draga mig aftur inn í pólitíska umræðu“ Lífið Óskandi að það væru fleiri börn með Downs á Íslandi Lífið Stjórn fyrirtækisins hefur formlega rannsókn Lífið Fréttatía vikunnar: Eldgos, heimsókn Ursulu og frægur gítar Lífið Charli xcx gifti sig Lífið Borgarbörnin orðin sveitaballasjúk: „Ef þú ferð þangað sérðu ekki einn síma á lofti“ Lífið Sætar og seiðandi einhleypar sumarskvísur Lífið Af hverju vinkar Teslan alltaf á sama stað? Lífið „Ég gat ekki haldið aftur tárunum“ Lífið Fleiri fréttir Gamli er (ekki) alveg með'etta Mömmustrákur skýtur uppvakningum ref fyrir rass Norah Jones: Tíminn stóð í stað þar til ljóskastarinn vakti mann Neistalaus trekantur leiðinlega fólksins Er Stalín listgagnrýnandi í Hörpu núna? Wardruna í vanda – þegar dulúðin náði ekki flugi Tom Cruise hrasar á síðasta snúning Messan sem var ekki tímamótaverk – en mig langaði samt til að gráta Sjá meira
Einn af þeim sýningarstöðum hér á landi sem vert er að fylgjast náið með ef maður vill komast í tæri við alþjóðlega strauma í myndlist er Gallerí Gangur á Rekagranda sem rekið er inni á heimili Helga Þorgils Friðjónssonar myndlistarmanns og fjölskyldu hans. Þar hafa margir góðir listamenn sýnt í gegnum tíðina, og nú sýnir þar ein af rísandi stjörnum breskrar málaralistar, Phoebe Unwin. Þó að sýning Unwin fari fram inni á milli húsgagna og innanstokksmuna á tiltölulega litlu svæði, þá eru verkin sem Unwin er með á sýningunni fjöldamörg, sérstaklega ef maður lítur til þess að hún sýnir m.a. bók sem er sneisafull af málverkum. Listamaðurinn er sífellt að vinna í bækur sem þessa, sem hún lítur á bæði sem skissubækur og sérstök verk út af fyrir sig. Á einn vegg í galleríinu hefur Unwin einnig hengt verk sem hún hefur unnið á pappír. Þessi verk líta út fyrir að vera hálf-fígúratívar formtilraunir, stundum nánast eins og eitthvað krot til að drepa tímann, svo látlaust er yfirbragð þeirra. Formin eru samt mörg þekkjanleg, svo sem stólar, sogrör og teppi. Á sýningunni eru einnig verk unnin á striga, strengd á blindramma með hefðbundinni aðferð, en stærsta verkið á sýninguni er unnið á röndótt lak, notað, að því er virðist, sem er hengt beint á vegginn, og heitir Picnic eða Nestisferð. Þetta verk vann Unwin sérstaklega fyrir sýninguna í galleríinu, en í því má sjá nokkur helstu höfundareinkenni Unwin, stenslanotkun, frjálslega efnisnotkun og sambland fíguratívrar myndlistar og abstrakt. Verkið er af, eins og nafnið ber með sér, nestisferð og til að búa til gras hefur hún stráð ósoðnu spaghettíi á lakið og síðan notar hún glasa- og diskaform sem stensla og spreyjar málningu yfir allt saman til að fá gras, glasa og diskaformin yfir á flötinn. Glasaformið endurtekur sig svo í öðrum verkum á sýningunni. Nálgun Unwin við málverkið er frjálsleg, látlaus og hversdagsleg. Hún er einnig rómantísk, frásagnarleg og tilraunakennd á köflum. Verkin eru oft litrík og hún er óhrædd við að nota mismunandi áferð og mismunandi málningarefni, allt eftir tilfinningu hverju sinni.
Mest lesið Grátbað um að fá að deyja en fagnar nú öllum framförum Lífið „Nú eruð þið farin að draga mig aftur inn í pólitíska umræðu“ Lífið Óskandi að það væru fleiri börn með Downs á Íslandi Lífið Stjórn fyrirtækisins hefur formlega rannsókn Lífið Fréttatía vikunnar: Eldgos, heimsókn Ursulu og frægur gítar Lífið Charli xcx gifti sig Lífið Borgarbörnin orðin sveitaballasjúk: „Ef þú ferð þangað sérðu ekki einn síma á lofti“ Lífið Sætar og seiðandi einhleypar sumarskvísur Lífið Af hverju vinkar Teslan alltaf á sama stað? Lífið „Ég gat ekki haldið aftur tárunum“ Lífið Fleiri fréttir Gamli er (ekki) alveg með'etta Mömmustrákur skýtur uppvakningum ref fyrir rass Norah Jones: Tíminn stóð í stað þar til ljóskastarinn vakti mann Neistalaus trekantur leiðinlega fólksins Er Stalín listgagnrýnandi í Hörpu núna? Wardruna í vanda – þegar dulúðin náði ekki flugi Tom Cruise hrasar á síðasta snúning Messan sem var ekki tímamótaverk – en mig langaði samt til að gráta Sjá meira