Borgarfulltrúi þvælir um mannréttindi í þágu presta Svanur Sigurbjörnsson skrifar 19. ágúst 2011 06:00 Nú liggja fyrir borgarráði ákaflega vandaðar reglur um samskipti skóla og lífsskoðunarfélaga, sem miða að því að skólar séu aðskildir frá trúarstarfi. Júlíus Vífill Ingvarsson, borgarfulltrúi sjálfstæðismanna, er óhress með þetta og skrifaði þann 17.8.2011 að „Það hefur reynst farsælt að treysta skjólastjórnendum og foreldrum til þess að taka sameiginlega ákvarðanir um samskipti við lífsskoðunar- og trúfélög. Hvað það er sem knýr fulltrúa Besta flokksins og Samfylkingar í borgarstjórn til að gera breytingar á samstarfi, sem góð sátt hefur ríkt um, er óskiljanlegt.“ Það eru til nokkrar leiðir til að fela sannleikann og Júlíus Vífill notar hér „allir eru ánægðir-aðferðina“. Þegar hann talar hér um farsæl samskipti og góða sátt, hefur hann kosið að láta sem þeir foreldrar sem hafa kvartað yfir því árum saman að börn þeirra séu látin taka þátt í trúarlegu starfi, sitja undir bænahaldi og fleira í þeim dúr, séu lítilsigldir ómerkingar. Sáttin sem hann talar um er ekki almenn, heldur milli þjóna Þjóðkirkjunnar og þeirra skólastjórnenda sem hafa leyft starfsemi þeirra í skólanum. Reglur mannréttindaráðs borgarinnar eru til komnar vegna ítrekaðra brota á rétti foreldra á að hafa börnin sín í hlutlausum skólum, þar sem þau verða ekki fyrir beinni eða óbeinni innrætingu. Það er ekkert „óskiljanlegt“ við það. Fólk vill ekki að félög sem hafa skoðanamyndandi áhrif eigi aðgang að skólabörnum. Skýrar reglur um það hvernig hlutlaust skólahald á að fara fram eru nauðsyn. Þessar reglur eru skólastjórnendum ekki höft, heldur stoð við að framfylgja mannréttindum í skólum. Með reglunum er ekki verið að skerða frelsi, heldur koma í veg fyrir að skólastarf snúist um annað en menntun barnanna. Júlíus Vífill sagði einnig: „Með tillögunum sem samþykktar voru í mannréttindaráði, …, er verið að gera viðurkennt félagsstarf barna og unglinga sem fram fer á vegum kirkjunnar og trúfélaga tortryggilegt. Þær eru settar fram án sjáanlegs tilefnis og án faglegs undirbúnings.“ Í reglunum felst enginn dómur um gæði starfs „kirkjunnar og trúfélaga“, heldur sú einfalda beiðni að starf þeirra fari fram utan skólanna vegna eðli starfsins sem er trúarleg iðkun og trúboð. Aftur móðgar hann foreldra sem kæra sig ekki um trúboð í skólum með því að segja að tillögurnar séu „án sjáanlegs tilefnis“. Eru áhyggjur þeirra ekki þess virði að teljast tilefni? Áfram þvælir Júlíus Vífill: „Tillögurnar hafa verið skreyttar hugtökum eins og trúfrelsi en vinna gegn grundvallarmannréttindum vegna þess að í trúfrelsi felst meðal annars frelsi til að velja. Og það er einmitt það sem Barnasáttmáli Sameinuðu þjóðanna á að tryggja börnum bæði félagslega og trúarlega.“ Það er ekki verið að skerða frelsi til grunnréttinda, heldur leggja af forréttindi þjóðkirkju svo að hlutleysi og jafnræði fái að ríkja. Ekkert frelsi er án takmarkana og við sýnum hvert öðru virðingu með því að halda okkar sérstöku persónulegu stefnum utan við skóla þar sem börn allra foreldra eru velkomin. Með því að gefa börnum menntun um, en ekki boðun um trú og veraldlegar lífsskoðanir, fá þau einmitt rými og frelsi til að taka sína eigin sjálfstæðu ákvörðun þegar þau hafa aldur til. Út á það ganga grundvallarmannréttindi í siðuðu lýðræðisþjóðfélagi. Reglum mannréttindaráðs ber að fagna því að þegar góðum reglum er framfylgt stuðla þær að velferð allra. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Sá tapar sem fyrstur nefnir nasistana: gengisfelling orðsins „rasisti“ Birgir Finnsson Skoðun Gleymdu að vanda sig Vanda Sigurgeirsdóttir Skoðun Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Heilbrigðiskerfið í bakkgír Ingibjörg Isaksen Skoðun Rasismi útskýrir stuðning við þjóðarmorð Ingólfur Gíslason Skoðun Svikin loforð í leikskólamálum Reykjanesbæjar Gígja Sigríður Guðjónsdóttir Skoðun Skuldin við jörðina: Kolefnisstjórnun skiptir sköpum Nótt Thorberg Skoðun Þetta eru börnin sem ég hef áhyggjur af í skólakerfinu Rakel Linda Kristjánsdóttir Skoðun Blóðrautt norðanáhlaup Snæbjörn Guðmundsson Skoðun Skref aftur á bak fyrir konur með endómetríósu Sigurður Ingi Jóhannsson Skoðun Skoðun Skoðun Gleymdu að vanda sig Vanda Sigurgeirsdóttir skrifar Skoðun Vindhögg Viðskiptaráðs Finnbjörn A. Hermannsson skrifar Skoðun Skref aftur á bak fyrir konur með endómetríósu Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Staða leikskólamála í Reykjanesbæ Guðný Birna Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Gervigreindaraðstoð: Kennarinn endurheimtir dýrmætan tíma Björgmundur Guðmundsson skrifar Skoðun Tökum höndum saman áður en það er of seint Karólína Helga Símonardóttir skrifar Skoðun PWC – Traustsins verðir? Björn Thorsteinsson skrifar Skoðun Rasismi útskýrir stuðning við þjóðarmorð Ingólfur Gíslason skrifar Skoðun Skuldin við jörðina: Kolefnisstjórnun skiptir sköpum Nótt Thorberg skrifar Skoðun Pólitískar kreddur á kostnað skattgreiðenda Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Þetta eru börnin sem ég hef áhyggjur af í skólakerfinu Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Óttumst við það að vera frjálsar manneskjur í frjálsu landi? Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Loftslagsváin bíður ekki Ívar Kristinn Jasonarson skrifar Skoðun Hvers vegna að kenna leiklist? Rannveig Björk Þorkelsdóttir,Jóna Guðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Jafnt aðgengi að geðheilbrigðisþjónustu fyrir öll Telma Sigtryggsdóttir skrifar Skoðun Svikin loforð í leikskólamálum Reykjanesbæjar Gígja Sigríður Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Heilbrigðiskerfið í bakkgír Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Blóðrautt norðanáhlaup Snæbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Í vítahring stöðnunnar og úreldra vísinda Björn Ólafsson skrifar Skoðun ,,Skildu rétt, hvar skórinn að þér kreppir. Skildu, hver í bönd þig hneppti og hneppir.” (EB) Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Við erum réttindalaus Sigurlín Margrét Sigurðardóttir skrifar Skoðun Raunir ríka fólksins og bænir þess Jónas Yngvi Ásgrímsson skrifar Skoðun Myglaða nestisboxið og gleymda sítrónan María Rut Kristinsdóttir skrifar Skoðun Talið við okkur áður en þið talið um okkur Ian McDonald skrifar Skoðun Björgunarleiðangur fyrir Heimsmarkmiðin Antonio Guterres skrifar Skoðun Átti ekki að klára dæmið í geðheilbrigðismálum? Ingveldur Anna Sigurðardóttir skrifar Skoðun Tómstunda- og félagsfræðinemar harma ákvörðun Akureyrarbæjar Hópur nemenda í tómstunda- og félagsmálafræði við HÍ skrifar Skoðun Nefhjól á Austurvelli – Skiptir öryggi fólks á fjölmennasta svæði landsins ekki máli? Daði Rafnsson,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir,Martin Swift skrifar Skoðun Óður til Sigga sjéní Ingvi Þór Georgsson skrifar Skoðun Álframleiðsla á Íslandi er ekki bara mikilvæg fyrir Ísland Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Sjá meira
Nú liggja fyrir borgarráði ákaflega vandaðar reglur um samskipti skóla og lífsskoðunarfélaga, sem miða að því að skólar séu aðskildir frá trúarstarfi. Júlíus Vífill Ingvarsson, borgarfulltrúi sjálfstæðismanna, er óhress með þetta og skrifaði þann 17.8.2011 að „Það hefur reynst farsælt að treysta skjólastjórnendum og foreldrum til þess að taka sameiginlega ákvarðanir um samskipti við lífsskoðunar- og trúfélög. Hvað það er sem knýr fulltrúa Besta flokksins og Samfylkingar í borgarstjórn til að gera breytingar á samstarfi, sem góð sátt hefur ríkt um, er óskiljanlegt.“ Það eru til nokkrar leiðir til að fela sannleikann og Júlíus Vífill notar hér „allir eru ánægðir-aðferðina“. Þegar hann talar hér um farsæl samskipti og góða sátt, hefur hann kosið að láta sem þeir foreldrar sem hafa kvartað yfir því árum saman að börn þeirra séu látin taka þátt í trúarlegu starfi, sitja undir bænahaldi og fleira í þeim dúr, séu lítilsigldir ómerkingar. Sáttin sem hann talar um er ekki almenn, heldur milli þjóna Þjóðkirkjunnar og þeirra skólastjórnenda sem hafa leyft starfsemi þeirra í skólanum. Reglur mannréttindaráðs borgarinnar eru til komnar vegna ítrekaðra brota á rétti foreldra á að hafa börnin sín í hlutlausum skólum, þar sem þau verða ekki fyrir beinni eða óbeinni innrætingu. Það er ekkert „óskiljanlegt“ við það. Fólk vill ekki að félög sem hafa skoðanamyndandi áhrif eigi aðgang að skólabörnum. Skýrar reglur um það hvernig hlutlaust skólahald á að fara fram eru nauðsyn. Þessar reglur eru skólastjórnendum ekki höft, heldur stoð við að framfylgja mannréttindum í skólum. Með reglunum er ekki verið að skerða frelsi, heldur koma í veg fyrir að skólastarf snúist um annað en menntun barnanna. Júlíus Vífill sagði einnig: „Með tillögunum sem samþykktar voru í mannréttindaráði, …, er verið að gera viðurkennt félagsstarf barna og unglinga sem fram fer á vegum kirkjunnar og trúfélaga tortryggilegt. Þær eru settar fram án sjáanlegs tilefnis og án faglegs undirbúnings.“ Í reglunum felst enginn dómur um gæði starfs „kirkjunnar og trúfélaga“, heldur sú einfalda beiðni að starf þeirra fari fram utan skólanna vegna eðli starfsins sem er trúarleg iðkun og trúboð. Aftur móðgar hann foreldra sem kæra sig ekki um trúboð í skólum með því að segja að tillögurnar séu „án sjáanlegs tilefnis“. Eru áhyggjur þeirra ekki þess virði að teljast tilefni? Áfram þvælir Júlíus Vífill: „Tillögurnar hafa verið skreyttar hugtökum eins og trúfrelsi en vinna gegn grundvallarmannréttindum vegna þess að í trúfrelsi felst meðal annars frelsi til að velja. Og það er einmitt það sem Barnasáttmáli Sameinuðu þjóðanna á að tryggja börnum bæði félagslega og trúarlega.“ Það er ekki verið að skerða frelsi til grunnréttinda, heldur leggja af forréttindi þjóðkirkju svo að hlutleysi og jafnræði fái að ríkja. Ekkert frelsi er án takmarkana og við sýnum hvert öðru virðingu með því að halda okkar sérstöku persónulegu stefnum utan við skóla þar sem börn allra foreldra eru velkomin. Með því að gefa börnum menntun um, en ekki boðun um trú og veraldlegar lífsskoðanir, fá þau einmitt rými og frelsi til að taka sína eigin sjálfstæðu ákvörðun þegar þau hafa aldur til. Út á það ganga grundvallarmannréttindi í siðuðu lýðræðisþjóðfélagi. Reglum mannréttindaráðs ber að fagna því að þegar góðum reglum er framfylgt stuðla þær að velferð allra.
Skoðun ,,Skildu rétt, hvar skórinn að þér kreppir. Skildu, hver í bönd þig hneppti og hneppir.” (EB) Þorsteinn Sæmundsson skrifar
Skoðun Tómstunda- og félagsfræðinemar harma ákvörðun Akureyrarbæjar Hópur nemenda í tómstunda- og félagsmálafræði við HÍ skrifar
Skoðun Nefhjól á Austurvelli – Skiptir öryggi fólks á fjölmennasta svæði landsins ekki máli? Daði Rafnsson,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir,Martin Swift skrifar
Skoðun Álframleiðsla á Íslandi er ekki bara mikilvæg fyrir Ísland Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar