Réttlæti réttarríkisins Snorri Páll Úlfhildarson skrifar 8. september 2010 06:00 Mál ríkisins gegn nímenningunum heldur áfram í dag og mun Ragnar Aðalsteinsson, verjandi fjögurra okkar, færa rök fyrir vanhæfni setts saksóknara, Láru V. Júlíusdóttur, vegna náinna tengsla hennar við brotaþolann Alþingi. Það er óþarfi að fara nánar út í sjálfar ákærurnar og gagnrýnina á þær, sem vaxið hefur fiskur um hrygg síðustu mánuðina. Þau vita sem vilja. Í síðustu fyrirtöku - þar sem Ragnar færði rök fyrir hlutdrægni dómarans Péturs Guðgeirssonar og krafðist þess að hann viki sæti - áttu fáein orðaskipti sér stað á milli Ragnars og Láru. Lára þvertók fyrir orð Ragnars um að lögreglan stjórni réttarhöldunum og sagði hana vera í dómshúsinu til þess að standa vörð um réttlætið rétt eins og saksóknari, dómari og verjendur. Mörgum er hugtakið réttlæti hugstætt. Ristjórar Morgun- og Fréttablaðsins skrifuðu til að mynda miklar varnarræður í kjölfar þess að nokkrir bankamenn voru handteknir snemma í sumar. Þeir Davíð Oddson, Haraldur Johannessen og Ólafur Þ. Stephensen sögðust treysta því að ef reglum réttarríkisins sé fylgt til hins ýtrasta muni réttarríkið á endanum virka. Stuttu seinna fullyrti hæstaréttarlögmaðurinn Heimir Örn Herbertsson að réttarríkið verndaði bæði sakborninga og brotaþola. Grunnur þess sé að fólk sé saklaust uns sekt sé sönnuð. Heldur hefur þó verið annar tónninn í greinum sömu manna um nímenningamálið. Davíð og Haraldur hafa m.a. gefið til kynna að almenningi stafi hætta af okkur og stuðningumönnum okkar. Með sama hætti leikur Ólafur sér að því að snúa út úr málefnalegri gagnrýni. Hvorugt blaðið hefur tekið afstöðu til gagnrýni sem byggir fyrst og fremst á meintum sönnunargögnum lögreglunnar. Ritstjórarnir eru úr fjölmennum hópi fólks sem annars vegar lofsamar meint réttlæti og göfuglyndi réttarríkisins og hikar ekki við að halda uppi eilífum vörnum fyrir þá örfáu gosa valda- og efnahagselítunnar sem hljóta réttarstöðu sakborninga, en hika ekki við að innprenta hugmyndina um sekt okkar og dæma okkur fyrirfram. Það er aldeilis göfugt og réttlátt réttarríki sem bíður upp á að fólk hljóti árslanga fangelsisvist og sviptingu mannréttinda - eins og dæmt var í máli þeirra sem mótmæltu inngöngu Íslands í Atlantshafsbandalagið árið 1949 - á sama tíma og hið sama ríki tekur með beinum eða óbeinum hætti þátt í fjöldamorðum um allan heim. Réttarríki sem býður upp á möguleikann á lífstíðarfangelsisvist einstaklinga, sem eftir einangrunarvist og pyntingar lögreglunnar - að skipun þýsks rannsóknarlögreglumanns á eftirlaunum - játa að hafa framið morð sem þeir frömdu ekki. Réttarríki sem byggir á þeirri hugmynd að Alþingi sé friðheilagt og hvergi megi raska friði þess. Slík hugmynd glæpgerir í raun allt andóf gegn þinginu og þeirri tragikómedíu sem alla jafna á sér stað innan þess. Slík hugmynd felur í sér það innbyggða máttleysi almennings sem ríkið stendur og fellur með: Að almenningur geti engin önnur áhrif haft á samfélag sitt en með krossi á blað, fjórða hvert ár. Undantekningum frá því beri að refsa. Og það er kjarni málsins gegn okkur níu. Við erum valin úr þrjátíu manna hópi, sökuð um árás á Alþingi og sögð leiðtogar árásarinnar. Að sama skapi erum við valin úr hópi þúsunda sem brutu friðhelgi Alþingis veturinn 2008 til 2009 með ýmsum hætti. Meira en 700 þeirra lýstu yfir samsekt með okkur en eru hunsuð. Öllu því sem ráðandi öflum þótti ljótt og óþægilegt við uppreisn þess vetrar hefur verið klínt á okkur sem erum talin veikburða skotmörk og henta vel til að fylla upp í ímynd ógnarinnar. Þeirri ímynd er svo viðhaldið með skólabókardæmi um hvernig fjórða valdið smellur eins og flís við rass hinna þriggja. Allt er þetta gert með refsingu að markmiði - refsingu sem á að halda andófi gegn ríkinu í lágmarki. Það er réttlæti réttarríkisins í hnotskurn. Árin 2001 til 2003 starfaði Lára V. Júlíusdóttir við rannsókn á hvarfi Geirfinns Einarssonar. Henni væri nær að halda því starfi áfram og einblína í nú á þá sem urðu fyrir barðinu á ofbeldi ríkisins og var neitað um endurupptöku málsins. Það er göfugra starf en það sem hún sinnir nú: Að keyra í gegn þetta pólitíska Geirfinnsmál sem ofsóknir ríkisins á hendur okkur nímenningunum raunverulega eru. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Stöndum saman fyrir íslenskan flugrekstur Bogi Nils Bogason Skoðun Fyrrverandi lögreglumaður heyrir enn röddina Sigurður Árni Reynisson Skoðun Baráttan heldur áfram! Hjálmtýr Heiðdal Skoðun Bætum lífsgæði þeirra sem lifa með krabbameini Sigríður Gunnarsdóttir Skoðun Fyrst heimsfaraldur, svo náttúruhamfarir, þá gjaldþrot og nú verkföll! Sigríður Margrét Oddsdóttir Skoðun Íslensk fátækt er bara kjaftæði Unnur Hrefna Jóhannsdóttir Skoðun Af hverju hafa Danir það svona óþolandi gott? Björn Teitsson Skoðun Hömpum morðingjunum sem hetjum Salvör Gullbrá Þórarinsdóttir. Skoðun Halldór 18.10.2025 Halldór Baldursson Halldór Landsbyggðin án háskóla? Ketill Sigurður Jóelsson Skoðun Skoðun Skoðun Stöndum saman fyrir íslenskan flugrekstur Bogi Nils Bogason skrifar Skoðun ,,Gallaður" hundur - söluhluturinn hundur - um úrskurð Kærunefndar vöru- og þjónustukaupa Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Fyrst heimsfaraldur, svo náttúruhamfarir, þá gjaldþrot og nú verkföll! Sigríður Margrét Oddsdóttir skrifar Skoðun Baráttan heldur áfram! Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Hvers virði er líf barns? Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Hvernig hljómar tilboðið einn fyrir þrjá? Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Fyrrverandi lögreglumaður heyrir enn röddina Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Bætum lífsgæði þeirra sem lifa með krabbameini Sigríður Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Offita á krossgötum Guðrún Þuríður Höskuldsdóttir,Tryggvi Helgason skrifar Skoðun Fórnir verið færðar fyrir okkur Björn Ólafsson skrifar Skoðun Launaþjófaður – vanmetinn glæpur á vinnumarkaði Kristjana Fenger skrifar Skoðun Áfram veginn í Reykjavík Gísli Garðarsson,Steinunn Rögnvaldsdóttir skrifar Skoðun Fjölgun kennara er allra hagur Haraldur Freyr Gíslason skrifar Skoðun Deilt og drottnað í umræðu um leikskólamál Halla Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Af hverju hafa Danir það svona óþolandi gott? Björn Teitsson skrifar Skoðun Fjárfestum í framtíðinni Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Togstreita, sveigjanleiki og fjölskyldur Sólveig Rán Stefánsdóttir skrifar Skoðun Hvað kostar gjaldtakan? Hildur Hauksdóttir skrifar Skoðun Víðerni verndar og virkjana Björg Eva Erlendsdóttir skrifar Skoðun Blóðpeningar vestrænna yfirvalda Bergljót T. Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Eigindlegar rannsóknir og umræðan um jafnrétti Stefan C. Hardonk skrifar Skoðun Þegar heilbrigðiskerfið molnar og ráðherrann horfir bara á Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar Skoðun Íslensk fátækt er bara kjaftæði Unnur Hrefna Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Börn í fangelsi við landamærin Inger Erla Thomsen skrifar Skoðun Tíminn er núna, fjarheilbrigðisþjónusta sem lykill að jafnræði og sjálfbærni í heilbrigðiskerfinu Helga Dagný Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Breytum fánalögunum og notum fánann meira Rósa Guðbjartsdóttir skrifar Skoðun Samtal um launajafnrétti og virðismat starfa í tilefni af Kvennaári Helga Björg O. Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Með góðri menntun eru börn líklegri til að ná árangri Sigurður Sigurjónsson skrifar Skoðun Hömpum morðingjunum sem hetjum Salvör Gullbrá Þórarinsdóttir. skrifar Skoðun Komum í veg fyrir að áföll erfist á milli kynslóða Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Sjá meira
Mál ríkisins gegn nímenningunum heldur áfram í dag og mun Ragnar Aðalsteinsson, verjandi fjögurra okkar, færa rök fyrir vanhæfni setts saksóknara, Láru V. Júlíusdóttur, vegna náinna tengsla hennar við brotaþolann Alþingi. Það er óþarfi að fara nánar út í sjálfar ákærurnar og gagnrýnina á þær, sem vaxið hefur fiskur um hrygg síðustu mánuðina. Þau vita sem vilja. Í síðustu fyrirtöku - þar sem Ragnar færði rök fyrir hlutdrægni dómarans Péturs Guðgeirssonar og krafðist þess að hann viki sæti - áttu fáein orðaskipti sér stað á milli Ragnars og Láru. Lára þvertók fyrir orð Ragnars um að lögreglan stjórni réttarhöldunum og sagði hana vera í dómshúsinu til þess að standa vörð um réttlætið rétt eins og saksóknari, dómari og verjendur. Mörgum er hugtakið réttlæti hugstætt. Ristjórar Morgun- og Fréttablaðsins skrifuðu til að mynda miklar varnarræður í kjölfar þess að nokkrir bankamenn voru handteknir snemma í sumar. Þeir Davíð Oddson, Haraldur Johannessen og Ólafur Þ. Stephensen sögðust treysta því að ef reglum réttarríkisins sé fylgt til hins ýtrasta muni réttarríkið á endanum virka. Stuttu seinna fullyrti hæstaréttarlögmaðurinn Heimir Örn Herbertsson að réttarríkið verndaði bæði sakborninga og brotaþola. Grunnur þess sé að fólk sé saklaust uns sekt sé sönnuð. Heldur hefur þó verið annar tónninn í greinum sömu manna um nímenningamálið. Davíð og Haraldur hafa m.a. gefið til kynna að almenningi stafi hætta af okkur og stuðningumönnum okkar. Með sama hætti leikur Ólafur sér að því að snúa út úr málefnalegri gagnrýni. Hvorugt blaðið hefur tekið afstöðu til gagnrýni sem byggir fyrst og fremst á meintum sönnunargögnum lögreglunnar. Ritstjórarnir eru úr fjölmennum hópi fólks sem annars vegar lofsamar meint réttlæti og göfuglyndi réttarríkisins og hikar ekki við að halda uppi eilífum vörnum fyrir þá örfáu gosa valda- og efnahagselítunnar sem hljóta réttarstöðu sakborninga, en hika ekki við að innprenta hugmyndina um sekt okkar og dæma okkur fyrirfram. Það er aldeilis göfugt og réttlátt réttarríki sem bíður upp á að fólk hljóti árslanga fangelsisvist og sviptingu mannréttinda - eins og dæmt var í máli þeirra sem mótmæltu inngöngu Íslands í Atlantshafsbandalagið árið 1949 - á sama tíma og hið sama ríki tekur með beinum eða óbeinum hætti þátt í fjöldamorðum um allan heim. Réttarríki sem býður upp á möguleikann á lífstíðarfangelsisvist einstaklinga, sem eftir einangrunarvist og pyntingar lögreglunnar - að skipun þýsks rannsóknarlögreglumanns á eftirlaunum - játa að hafa framið morð sem þeir frömdu ekki. Réttarríki sem byggir á þeirri hugmynd að Alþingi sé friðheilagt og hvergi megi raska friði þess. Slík hugmynd glæpgerir í raun allt andóf gegn þinginu og þeirri tragikómedíu sem alla jafna á sér stað innan þess. Slík hugmynd felur í sér það innbyggða máttleysi almennings sem ríkið stendur og fellur með: Að almenningur geti engin önnur áhrif haft á samfélag sitt en með krossi á blað, fjórða hvert ár. Undantekningum frá því beri að refsa. Og það er kjarni málsins gegn okkur níu. Við erum valin úr þrjátíu manna hópi, sökuð um árás á Alþingi og sögð leiðtogar árásarinnar. Að sama skapi erum við valin úr hópi þúsunda sem brutu friðhelgi Alþingis veturinn 2008 til 2009 með ýmsum hætti. Meira en 700 þeirra lýstu yfir samsekt með okkur en eru hunsuð. Öllu því sem ráðandi öflum þótti ljótt og óþægilegt við uppreisn þess vetrar hefur verið klínt á okkur sem erum talin veikburða skotmörk og henta vel til að fylla upp í ímynd ógnarinnar. Þeirri ímynd er svo viðhaldið með skólabókardæmi um hvernig fjórða valdið smellur eins og flís við rass hinna þriggja. Allt er þetta gert með refsingu að markmiði - refsingu sem á að halda andófi gegn ríkinu í lágmarki. Það er réttlæti réttarríkisins í hnotskurn. Árin 2001 til 2003 starfaði Lára V. Júlíusdóttir við rannsókn á hvarfi Geirfinns Einarssonar. Henni væri nær að halda því starfi áfram og einblína í nú á þá sem urðu fyrir barðinu á ofbeldi ríkisins og var neitað um endurupptöku málsins. Það er göfugra starf en það sem hún sinnir nú: Að keyra í gegn þetta pólitíska Geirfinnsmál sem ofsóknir ríkisins á hendur okkur nímenningunum raunverulega eru.
Fyrst heimsfaraldur, svo náttúruhamfarir, þá gjaldþrot og nú verkföll! Sigríður Margrét Oddsdóttir Skoðun
Skoðun ,,Gallaður" hundur - söluhluturinn hundur - um úrskurð Kærunefndar vöru- og þjónustukaupa Árni Stefán Árnason skrifar
Skoðun Fyrst heimsfaraldur, svo náttúruhamfarir, þá gjaldþrot og nú verkföll! Sigríður Margrét Oddsdóttir skrifar
Skoðun Þegar heilbrigðiskerfið molnar og ráðherrann horfir bara á Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar
Skoðun Tíminn er núna, fjarheilbrigðisþjónusta sem lykill að jafnræði og sjálfbærni í heilbrigðiskerfinu Helga Dagný Sigurjónsdóttir skrifar
Skoðun Samtal um launajafnrétti og virðismat starfa í tilefni af Kvennaári Helga Björg O. Ragnarsdóttir skrifar
Fyrst heimsfaraldur, svo náttúruhamfarir, þá gjaldþrot og nú verkföll! Sigríður Margrét Oddsdóttir Skoðun