Leikur að lýðræðinu Ása Valdís Árnadóttir, Björn Kristinn Pálmarsson og Smári Bergmann Kolbeinsson skrifa 23. október 2025 08:03 Um ábyrgð, heiðarleika og virðingu fyrir leikreglum samfélagsins Á undanförnum vikum hefur myndast umræða á samfélagsmiðlum þar sem frístundahúsaeigendur í Grímsnes- og Grafningshreppi eru hvattir til að skrá sig með „ótilgreint heimilisfang“ í sveitarfélaginu til að öðlast kosningarétt og hafa þannig áhrif á næstu sveitarstjórnarkosningar, þótt þeir búi ekki raunverulega í sveitarfélaginu. Í umræðunum má jafnvel sjá hagnýtar leiðbeiningar um hvernig framkvæma eigi slíka skráningu. Við vitum vel að margir sem dvelja reglulega í frístundahúsum í sveitarfélaginu hafa sterk tengsl við svæðið, eru virkir þátttakendur í samfélaginu og vilja hafa áhrif á þróun þess. Þessi tengsl eru dýrmæt og sveitarfélagið metur framlag frístundahúsaeigenda mikils. Þegar fólk er hvatt til að breyta skráningu sinni tímabundið til að hafa áhrif á kosningar, án þess að hafa fasta búsetu hér, þá er verið að spila með traustið sem lýðræðið byggir á. Lýðræði er ekki leikur. Það er samkomulag okkar allra um að virða reglurnar og bera ábyrgð á samfélaginu sem við erum hluti af. Ekki spurning um völd – heldur ábyrgð Mikilvægt er að taka fram að núverandi meirihluti í sveitarstjórn Grímsnes- og Grafningshrepps mun ekki bjóða sig fram í næstu sveitarstjórnarkosningum. Þessi umræða snýst því ekki um pólitískan ávinning eða um að halda í völd. Hún snýst um eitthvað miklu dýpra: virðingu fyrir leikreglunum, trausti til kerfisins og ábyrgð gagnvart samfélaginu öllu. Við berum öll ábyrgð á því að tryggja að ákvarðanir séu teknar á málefnalegum grunni en ekki með skipulögðum aðgerðum á samfélagsmiðlum sem geta breytt forsendum kosninga. Lýðræðið byggir á þátttöku þeirra sem búa allan ársins hring í samfélaginu, lifa með því og bera ábyrgð á því. Þegar lýðræði verður brothætt Lýðræðið krefst virkrar þátttöku, en einnig heiðarleika og jafnræðis.Þegar fólk er hvatt til að „skrá sig tímabundið“ í sveitarfélag til að kjósa, jafnvel með hugmynd um að „skrá sig til baka“ eftir kosningar þá er verið að nýta kerfið á hátt sem getur raskað trausti og jafnvægi í kosningum. Flestir sem taka þátt í slíku gera það ekki af vondum hug, heldur vegna þess að þeir vilja hafa áhrif á samfélag sem þeim þykir vænt um. Það breytir ekki því að aðgerðir af þessu tagi geta haft alvarlegar afleiðingar: þær brengla tölfræði Þjóðskrár, valda óvissu í áætlunum sveitarfélaga og geta raskað þeirri samstöðu sem þarf til að tryggja ábyrga stjórnsýslu. Þær geta einnig leitt til þess að ákvarðanir um þjónustu, skólamál, neyðarviðbrögð eða uppbyggingu byggjast á röngum forsendum – með tilheyrandi ójafnræði milli íbúa og í samstarfsverkefnum sveitarfélagsins. Þegar hópur fólks er hvattur til að breyta skráningu sinni eingöngu til að hafa áhrif á kosningaúrslit, án þess að hafa raunverulega búsetu eða ábyrgð á samfélaginu, þá er lýðræðislegur grundvöllur kosninga orðinn óljós. Það er hvorki í anda kosningalaga né í anda samfélagslegrar samstöðu. Skipulag og jafnræði í forgrunni Í Grímsnes- og Grafningshreppi eru nær 3.400 frístundahús og rúmlega 690 skráðir íbúar. Það er eðlilegt að eigendur frístundahúsa vilji hafa rödd í umræðu um skipulag, þjónustu og framtíðarsýn. En það er mikilvægt að muna að skipulag er verkfæri til að tryggja jafnvægi milli hagsmuna þeirra sem búa hér og þeirra sem nýta svæðið til frístunda.Ef kerfi lögheimilisskráningar er notað til að breyta því jafnvægi, þá er verið að grafa undan grundvallarhlutverki sveitarfélagsins, að tryggja réttláta, stöðuga og faglega stjórnsýslu. Skipulag er ekki aðeins teikningar eða reglur, það er rammi sem tryggir jafnræði og traust milli íbúa, frístundahúsaeigenda og stjórnvalda. Nauðsyn skýrleika og lagabreytinga Þessi staða sýnir að skýra þarf reglurnar betur. Endurskoða þarf lög um lögheimili og aðsetur þannig að þeir sem ekki eru með skráð lögheimili í íbúðarhúsnæði verði skráðir „ótilgreindir“ í því sveitarfélagi þar sem þeir höfðu síðast lögheimili með staðfangi, ekki í sveitarfélagi þar sem þeir dvelja tímabundið. Slík breyting myndi tryggja réttlæti, jafnræði og raunhæft skipulagsvald sveitarfélaga og sporna við því að hægt sé að sniðganga bann við fastri búsetu í frístundabyggð.Jafnframt þarf að efla fræðslu og eftirlit með því þegar hvatt er til slíkra skráninga, hvort sem það er gert af misskilningi eða ásetningi. Lokaorð Grundvöllur allra sveitarfélaga endurspeglast í virku íbúalýðræði. Þau verða að geta tekið ákvarðanir um skipulag, þjónustu og þróun byggðar á traustum upplýsingum og raunverulegri búsetu íbúa. Þegar kerfið er notað með þeim hætti að fólk er hvatt til að „skrá sig inn til að kjósa og út aftur þegar búið er að kjósa“, þá er hætta á að við glötum trausti á ferlunum sem halda samfélaginu saman. Við í Grímsnes- og Grafningshreppi stöndum ekki gegn nýjum röddum, breytingum eða þátttöku, heldur leggjum áherslu á að hún fari fram á heiðarlegum og gagnsæjum forsendum. Við viljum standa vörð um það sem sameinar okkur: virðingu, samstöðu og ábyrgð. Lýðræði krefst ábyrgðar – og hún byrjar á virðingu fyrir leikreglunum. Höfundar eru Ása Valdís Árnadóttir, Björn Kristinn Pálmarsson og Smári Bergmann Kolbeinsson fulltrúar í sveitarstjórn Grímsnes- og Grafningshrepps. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Grímsnes- og Grafningshreppur Skoðun: Sveitarstjórnarkosningar 2026 Mest lesið Væri Albert ekki frægur, íslenskur íþróttamaður Drífa Snædal Skoðun Fjarðarheiðargöng: Lífshætta, loforð og lokaðar dyr Eygló Björg Jóhannsdóttir Skoðun Selir eru mikilvægari en börn Elías Blöndal Guðjónsson Skoðun Erfðafjárskattur og vondir skattar Helgi Tómasson Skoðun Ríkisstjórn sem getur og gerir í stað þess að standa kyrr Guðmundur Ari Sigurjónsson Skoðun Erfðafjárskattur hækkar Nanna Margrét Gunnlaugsdóttir Skoðun Að fá óvæntan skatt í jólagjöf Tina Paic Skoðun Hækkaði Sjálfstæðisflokkurinn erfðafjárskatt um 6,3 milljarða? Þórður Snær Júlíusson Skoðun Jafnréttisbrot íslenskra stjórnvalda Huginn Þór Grétarsson Skoðun Ég á þetta ég má þetta Arnar Atlason Skoðun Skoðun Skoðun Selir eru mikilvægari en börn Elías Blöndal Guðjónsson skrifar Skoðun Fjarðarheiðargöng: Lífshætta, loforð og lokaðar dyr Eygló Björg Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Vitund - hin ósýnilega breytingavél Þórdís Filipsdóttir skrifar Skoðun Málfrelsi Hjörvar Sigurðsson skrifar Skoðun Gleðilega hátíð og baráttukveðjur Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Fatlað fólk ber ekki ábyrgð á velferð samfélagsins Rúnar Björn Herrera Þorkelsson skrifar Skoðun Er C svona sjö? Ívar Rafn Jónsson skrifar Skoðun Það þarf ekki krísu til að reka borg af ábyrgð Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar Skoðun Enginn er „bara fangi“ eða glæpamaður Gylfi Þorkelsson skrifar Skoðun Skuggi Dostójevskís og Vladimir Pútín Sigurður Árni Þórðarson skrifar Skoðun Eiga þakklæti og pólitík samleið? Berglind Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Brýtur Reykjavíkurborg vísvitandi á hlutastarfandi starfsmönnum með samþykki stéttarfélaga? Agnar Þór Guðmundsson skrifar Skoðun Jafnréttisbrot íslenskra stjórnvalda Huginn Þór Grétarsson skrifar Skoðun Hatur fyrir hagnað Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Er endurhæfing happdrætti? Svana Helen Björnsdóttir skrifar Skoðun Sveitarstjórn Grímsnes- og Grafningshrepps neitar að vinna vinnuna sína Ragna Ívarsdóttir,Guðrún Margrét Njálsdóttir,Þröstur Sverrisson skrifar Skoðun Hafa ferðamenn ekki áhuga á fornleifum? Eva Bryndís Ágústsdóttir,Arthur Knut Farestveit skrifar Skoðun Stafrænt ofbeldi lifir ekki í tómarúmi – það lifir í þögninni Erla Hrönn Hörpu Unnsteinsdóttir skrifar Skoðun 54 dögum síðar Margrét Ágústa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Ríkisstjórn sem getur og gerir í stað þess að standa kyrr Guðmundur Ari Sigurjónsson skrifar Skoðun Væri Albert ekki frægur, íslenskur íþróttamaður Drífa Snædal skrifar Skoðun Meðferð ungmenna í vanda er miklu meira en takmörkuð sálfræðimeðferð og lyfjagjafir. Davíð Bergmann skrifar Skoðun Lesblindir og vinnustaður framtíðarinnar Guðmundur S. Johnsen skrifar Skoðun Réttarríki barna: Færum tálmun úr geðþótta í lögbundið ferli Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Kaffistofa Samhjálpar og minnstu bræður okkar Einar Baldvin skrifar Skoðun Erfðafjárskattur og vondir skattar Helgi Tómasson skrifar Skoðun Sagan um þorskinn og sjálfstæðið Svanur Guðmundsson skrifar Skoðun Hvatning til Seðlabankans um að slaka á lánþegaskilyrðum Halla Gunnarsdóttir,Sigurður Hannesson skrifar Skoðun Réttlæti í almannatryggingum Eggert Sigurbergsson skrifar Skoðun Veljum íslensk jólatré – styðjum skógrækt og umhverfið Ragnhildur Freysteinsdóttir skrifar Sjá meira
Um ábyrgð, heiðarleika og virðingu fyrir leikreglum samfélagsins Á undanförnum vikum hefur myndast umræða á samfélagsmiðlum þar sem frístundahúsaeigendur í Grímsnes- og Grafningshreppi eru hvattir til að skrá sig með „ótilgreint heimilisfang“ í sveitarfélaginu til að öðlast kosningarétt og hafa þannig áhrif á næstu sveitarstjórnarkosningar, þótt þeir búi ekki raunverulega í sveitarfélaginu. Í umræðunum má jafnvel sjá hagnýtar leiðbeiningar um hvernig framkvæma eigi slíka skráningu. Við vitum vel að margir sem dvelja reglulega í frístundahúsum í sveitarfélaginu hafa sterk tengsl við svæðið, eru virkir þátttakendur í samfélaginu og vilja hafa áhrif á þróun þess. Þessi tengsl eru dýrmæt og sveitarfélagið metur framlag frístundahúsaeigenda mikils. Þegar fólk er hvatt til að breyta skráningu sinni tímabundið til að hafa áhrif á kosningar, án þess að hafa fasta búsetu hér, þá er verið að spila með traustið sem lýðræðið byggir á. Lýðræði er ekki leikur. Það er samkomulag okkar allra um að virða reglurnar og bera ábyrgð á samfélaginu sem við erum hluti af. Ekki spurning um völd – heldur ábyrgð Mikilvægt er að taka fram að núverandi meirihluti í sveitarstjórn Grímsnes- og Grafningshrepps mun ekki bjóða sig fram í næstu sveitarstjórnarkosningum. Þessi umræða snýst því ekki um pólitískan ávinning eða um að halda í völd. Hún snýst um eitthvað miklu dýpra: virðingu fyrir leikreglunum, trausti til kerfisins og ábyrgð gagnvart samfélaginu öllu. Við berum öll ábyrgð á því að tryggja að ákvarðanir séu teknar á málefnalegum grunni en ekki með skipulögðum aðgerðum á samfélagsmiðlum sem geta breytt forsendum kosninga. Lýðræðið byggir á þátttöku þeirra sem búa allan ársins hring í samfélaginu, lifa með því og bera ábyrgð á því. Þegar lýðræði verður brothætt Lýðræðið krefst virkrar þátttöku, en einnig heiðarleika og jafnræðis.Þegar fólk er hvatt til að „skrá sig tímabundið“ í sveitarfélag til að kjósa, jafnvel með hugmynd um að „skrá sig til baka“ eftir kosningar þá er verið að nýta kerfið á hátt sem getur raskað trausti og jafnvægi í kosningum. Flestir sem taka þátt í slíku gera það ekki af vondum hug, heldur vegna þess að þeir vilja hafa áhrif á samfélag sem þeim þykir vænt um. Það breytir ekki því að aðgerðir af þessu tagi geta haft alvarlegar afleiðingar: þær brengla tölfræði Þjóðskrár, valda óvissu í áætlunum sveitarfélaga og geta raskað þeirri samstöðu sem þarf til að tryggja ábyrga stjórnsýslu. Þær geta einnig leitt til þess að ákvarðanir um þjónustu, skólamál, neyðarviðbrögð eða uppbyggingu byggjast á röngum forsendum – með tilheyrandi ójafnræði milli íbúa og í samstarfsverkefnum sveitarfélagsins. Þegar hópur fólks er hvattur til að breyta skráningu sinni eingöngu til að hafa áhrif á kosningaúrslit, án þess að hafa raunverulega búsetu eða ábyrgð á samfélaginu, þá er lýðræðislegur grundvöllur kosninga orðinn óljós. Það er hvorki í anda kosningalaga né í anda samfélagslegrar samstöðu. Skipulag og jafnræði í forgrunni Í Grímsnes- og Grafningshreppi eru nær 3.400 frístundahús og rúmlega 690 skráðir íbúar. Það er eðlilegt að eigendur frístundahúsa vilji hafa rödd í umræðu um skipulag, þjónustu og framtíðarsýn. En það er mikilvægt að muna að skipulag er verkfæri til að tryggja jafnvægi milli hagsmuna þeirra sem búa hér og þeirra sem nýta svæðið til frístunda.Ef kerfi lögheimilisskráningar er notað til að breyta því jafnvægi, þá er verið að grafa undan grundvallarhlutverki sveitarfélagsins, að tryggja réttláta, stöðuga og faglega stjórnsýslu. Skipulag er ekki aðeins teikningar eða reglur, það er rammi sem tryggir jafnræði og traust milli íbúa, frístundahúsaeigenda og stjórnvalda. Nauðsyn skýrleika og lagabreytinga Þessi staða sýnir að skýra þarf reglurnar betur. Endurskoða þarf lög um lögheimili og aðsetur þannig að þeir sem ekki eru með skráð lögheimili í íbúðarhúsnæði verði skráðir „ótilgreindir“ í því sveitarfélagi þar sem þeir höfðu síðast lögheimili með staðfangi, ekki í sveitarfélagi þar sem þeir dvelja tímabundið. Slík breyting myndi tryggja réttlæti, jafnræði og raunhæft skipulagsvald sveitarfélaga og sporna við því að hægt sé að sniðganga bann við fastri búsetu í frístundabyggð.Jafnframt þarf að efla fræðslu og eftirlit með því þegar hvatt er til slíkra skráninga, hvort sem það er gert af misskilningi eða ásetningi. Lokaorð Grundvöllur allra sveitarfélaga endurspeglast í virku íbúalýðræði. Þau verða að geta tekið ákvarðanir um skipulag, þjónustu og þróun byggðar á traustum upplýsingum og raunverulegri búsetu íbúa. Þegar kerfið er notað með þeim hætti að fólk er hvatt til að „skrá sig inn til að kjósa og út aftur þegar búið er að kjósa“, þá er hætta á að við glötum trausti á ferlunum sem halda samfélaginu saman. Við í Grímsnes- og Grafningshreppi stöndum ekki gegn nýjum röddum, breytingum eða þátttöku, heldur leggjum áherslu á að hún fari fram á heiðarlegum og gagnsæjum forsendum. Við viljum standa vörð um það sem sameinar okkur: virðingu, samstöðu og ábyrgð. Lýðræði krefst ábyrgðar – og hún byrjar á virðingu fyrir leikreglunum. Höfundar eru Ása Valdís Árnadóttir, Björn Kristinn Pálmarsson og Smári Bergmann Kolbeinsson fulltrúar í sveitarstjórn Grímsnes- og Grafningshrepps.
Skoðun Brýtur Reykjavíkurborg vísvitandi á hlutastarfandi starfsmönnum með samþykki stéttarfélaga? Agnar Þór Guðmundsson skrifar
Skoðun Sveitarstjórn Grímsnes- og Grafningshrepps neitar að vinna vinnuna sína Ragna Ívarsdóttir,Guðrún Margrét Njálsdóttir,Þröstur Sverrisson skrifar
Skoðun Hafa ferðamenn ekki áhuga á fornleifum? Eva Bryndís Ágústsdóttir,Arthur Knut Farestveit skrifar
Skoðun Stafrænt ofbeldi lifir ekki í tómarúmi – það lifir í þögninni Erla Hrönn Hörpu Unnsteinsdóttir skrifar
Skoðun Meðferð ungmenna í vanda er miklu meira en takmörkuð sálfræðimeðferð og lyfjagjafir. Davíð Bergmann skrifar
Skoðun Réttarríki barna: Færum tálmun úr geðþótta í lögbundið ferli Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar
Skoðun Hvatning til Seðlabankans um að slaka á lánþegaskilyrðum Halla Gunnarsdóttir,Sigurður Hannesson skrifar
Skoðun Veljum íslensk jólatré – styðjum skógrækt og umhverfið Ragnhildur Freysteinsdóttir skrifar