Setjum á okkur súrefnisgrímuna áður en við björgum heiminum. Nú þarf hinn þögli meirihluti að láta í sér heyra Steindór Þórarinsson skrifar 15. september 2025 11:02 „Darkness cannot drive out darkness; only light can do that. Hate cannot drive out hate; only love can do that.“ Orð Martin Luther King Jr. eru ekki slagorð. Þau eru áætlun. Hann prédikaði þetta sem lifandi leið til að mæta ofbeldi án þess að verða að því sjálfur. Uppruninn er skýr: Loving Your Enemies og bókin Strength to Love frá 1963. Þetta er kjarninn sem við þurfum að byrja á, heima hjá okkur og í umræðunni allri. Hvað þýðir þetta í reynd. Hætta að rífast til að vinna. Hætta að hlusta til að svara. Byrja að hlusta til að skilja. Það felur ekki í sér að gefast upp á sannfæringu. Það þýðir að virða manneskjuna á móti og rýmið á milli. Hættum að „vinna“ rifrildi Rifrildi sækja skammvinnan sigur. Hann skilur eftir tapara í næsta herbergi og dýpri skotgröf í næstu umræðuskiptum. Þannig magnast hatrið. King varaði við þessu: Þegar við svörum hatri með hatri dekkjum við nóttina enn frekar. Ljósið er aðferð, ekki tilfinning. Þar byrjar friður. Gandhi sagði þetta afdráttarlaust: „I object to violence because, when it appears to do good, the good is only temporary; the evil it does is permanent.“ Þetta er ekki mýkt, heldur agi. Hann skrifaði þetta í Young India 21. maí 1925 til að minna á að „hinn skjóti sigur“ ofbeldis skilar varanlegum skaða. Hlustum til að skilja Við höfum vanið okkur á hraðan svarhraða. Fáar setningar eru jafn hættulegar og „ég ætla að stoppa þig hérna“. Við tökum út andrýmið sem trúnaður þarf. Móðir Teresa minnti á einfaldan upphafspunkt: „Love begins at home. And love to be true has to hurt.“ Hún sagði þetta í Osló 1979 og setti síðan áheyrendur í sameiginlega bæn um að „skilja frekar en að vera skilin“. Þetta er leiðbeining um samskipti, ekki eingöngu trúartexti. Að hlusta til að skilja er mælanlegt. Þú getur spurt til baka í eigin orðum áður en þú svarar. Þú getur gefið hinu sjónarhorninu stutta samantekt sem hinn aðilinn samþykkir. Þú getur valið að fresta niðurstöðu þar til tilfinningar hafa hjaðnað. Þetta eru litlar aðgerðir sem hemja stórt tjón. Samstaða í stað skotgrafa Morðið á Charlie Kirk í Orem í Utah 10. september 2025 er síðasta, skelfilega merkið um hvar við endum þegar hatur stýrir. Við megum ekki svara slíku með meira hatri. Upphaf friðar er að við sækjum aftur í mannlega reisn, jafnvel þegar við erum djúpt ósammála. Ísland þarf að verða aftur land friðar og sátta í verki. Það krefst tvíþættrar ábyrgðar. Í alþjóðasamfélaginu verðum við áfram að styðja mannréttindi, réttarríki og hjálparstarf. Heima fyrir verðum við að temja okkur málfar og aðferðir sem byggja brú, ekki víggirðingar. „Við styrkjum ekki rifrildi“ Við getum tekið skýra afstöðu án þess að æsa til átaka. Íslensk stjórnvöld hafa lagt samtals 11,5 milljarða króna til Úkraínu frá 24. febrúar 2022 til 28. febrúar 2025, þar af 5,8 milljarða til öryggis og varna. Hið sama tímabil inniheldur líka verulegan mannúðarstuðning og orkuviðgerðir. Þessar tölur þurfa að liggja skýrt fyrir þegar við ræðum næstu skref: Hvert fer krónan og hvaða árangri skilar hún. Mín afstaða er einföld. Við eigum að vera raddbærir talsmenn sátta, friðar og samvinnu. Þýðir það að gera ekki neitt. Nei. Það þýðir að hafa í forgangi mannúð, endurreisn, heilbrigðisþjónustu, sálrænan stuðning og uppbyggingu samfélagsstofnana. Við getum talað skýrt gegn hernaðarofbeldi og samt varið mannréttindi með verkefnum sem draga úr þjáningu og byggja upp getu fólks til að lifa í friði. Rökræða með virðingu Rökræða er holl. Hún þarf ramma. Hér er ramminn sem virkar: Útskýra forsendur áður en fullyrðing er sett fram. Endurtaka mótrök andstæðings í sanngjarnri mynd áður en svarað er. Nota dæmi úr raunheimum, ekki skrum. Spyrja: Hvað gætu báðir deiluaðilar verið að misskilja? Spyrja í lokin: Hvað við getum samþykkt núna, þó lítið sé? Þetta er ekki „soft“. Þetta er vönduð aðferð til að ná niðurstöðu án þess að brjóta fólk. Þegar við kunnum þetta verður auðveldara að vera ósammála án þess að verða óvinir. Að vera sammála um að vera ósammála Ágreiningur er ekki bilun. Hann er eðlilegur í frjálsu samfélagi. En við þurfum að festa í menningu okkar, að ósamhljómur er ekki tilefni til mannorðsbrests eða útilokunar. Við getum sagt: „Hér stoppum við. Við erum ósammála. Við virðum hvort annað. Við höldum samt áfram að vinna saman þar sem hagsmunir skarast.“ Þetta er raunsæ áætlun sem dregur úr eitraðri tvískiptingu. Súrefnisgríman heima Við höfum nóg að gera hér heima. Laga gisin kerfi. Styrkja heilsugæslu og geðheilbrigði. Draga úr fátækt barna. Einfalda regluverk þar sem það þjónar ekki fólki. Þjónusta fólkið í landinu, sama hvaða kyn, húðlit, trú eða skoðanir. Það krefst minna af stórum yfirlýsingum og meira af litlum, stöðugum skrefum. Svo aftur að upphafinu: Ljós á móti myrkri. Ástin sem aðferð. Gandhi minnti á að ofbeldi virðist gera gagn í augnablik, en skaðinn lifir. King sýndi að eldur haturs slokknar ekki með meiri eldi. Móðir Teresa benti á að friður byrjar heima, í því sem við gerum hvert við annað dag hvern. Ef hinn þögli meirihluti talar nú skýrt, af virðingu og með aga, er hægt að snúa þessu. Það er okkar að byrja. Höfundur er Stofnandi Strax í dag og viðurkenndur markþjálfi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Biðsalur dauðans eða aftökustaður á heiði? Davíð Bergmann Skoðun ,,Friðardúfan“ Pútín Gunnar Hólmsteinn Ársælsson Skoðun Sakavottorðið og ég Sigurður Árni Reynisson Skoðun Eingreiðsla til öryrkja í desember bundin við lögheimili á Íslandi Jón Frímann Jónsson Skoðun Meirihluti bæjarstjórnar Hafnarfjarðar á villigötum Stefán Már Gunnlaugsson Skoðun Fjör á fjármálamarkaði Fastir pennar Hver er að hlusta? Ólafur Þ. Stephensen Fastir pennar Læknar eru lífsbjörg: Tryggjum sérnám þeirra Halla Hrund Logadóttir Skoðun Hvernig er þetta með erfðafjárskattinn? Jóhann Óli Eiðsson Skoðun Er líf karlmanns 75% af virði lífi konu? Jón Pétur Zimsen Skoðun Skoðun Skoðun Biðsalur dauðans eða aftökustaður á heiði? Davíð Bergmann skrifar Skoðun ,,Friðardúfan“ Pútín Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar Skoðun Nýsköpunarátak fyrir framtíð Íslands Þórarinn Ingi Pétursson skrifar Skoðun Það sem við skuldum hvort öðru Jónas Már Torfason skrifar Skoðun Fjárfestum í mannréttindafræðslu Vala Karen Viðarsdóttir,Pétur Hjörvar Þorkelsson skrifar Skoðun Sakavottorðið og ég Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Stór orð – litlar efndir Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Skattlagning mótorhjóla: Órökstudd gjaldtaka sem skapar ranglæti og hvetur til undanskota Gunnlaugur Karlsson skrifar Skoðun Netið er ekki öruggt Sunna Elvira Þorkelsdóttir skrifar Skoðun Meirihluti bæjarstjórnar Hafnarfjarðar á villigötum Stefán Már Gunnlaugsson skrifar Skoðun Valkvæð tilvitnun í Feneyjanefndina Hjörtur J Guðmundsson skrifar Skoðun Mótorhjólin úti – Fjórhjólin inni skrifar Skoðun Læknar eru lífsbjörg: Tryggjum sérnám þeirra Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Fjárlögin 2026: Hvert stefnum við? Stefán Vagn Stefánsson skrifar Skoðun Framtíðarsýn Anton Már Gylfason skrifar Skoðun Að deyja með reisn: hver ræður því hvað það þýðir? Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Blönduð byggð við Sundin - í boði nýrrar samgönguáætlunar Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Tómstundamenntun sem meðferðarúrræði Brynja Dögg Árnadóttir skrifar Skoðun Partíið er búið – allir þurfa að fóta sig í breyttum heimi Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun „Stuttflutt“ Auður Kjartansdóttir skrifar Skoðun Landssamband smábátaeigenda 40 ára – hverju hefur baráttan skilað? Kjartan Páll Sveinsson,Örn Pálsson skrifar Skoðun Frá séreignarstefnu til fjárfestingarmarkaðar: hvað fór úrskeiðis? Yngvi Ómar Sigrúnarson skrifar Skoðun Íslenska til sýnis – Icelandic for display Matthías Aron Ólafsson skrifar Skoðun Opið bréf til Kristrúnar Frostadóttur, forsætisráðherra Íslands Daði Rafnsson,Haukur Magnússon,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir,Martin Swift skrifar Skoðun Skekkjan á fjölmiðlamarkaði: Ríkisrisinn og raunveruleikinn Herdís Dröfn Fjeldsted skrifar Skoðun Hvernig er þetta með erfðafjárskattinn? Jóhann Óli Eiðsson skrifar Skoðun Hverjir hagnast á húsnæðisvandanum? – Ungt fólk er blekkt og tíminn að renna út Arnar Helgi Lárusson skrifar Skoðun Hafnarfjörður í blóma: Sókn og stöðugleiki Guðbjörg Oddný Jónasdóttir skrifar Skoðun Hugmynd um að loka glufu - tilgangurinn helgar sennilega meðalið skrifar Skoðun Börnin okkar þurfa meira en dýrt parket og snaga úr epal Jóhann Ingi Óskarsson skrifar Sjá meira
„Darkness cannot drive out darkness; only light can do that. Hate cannot drive out hate; only love can do that.“ Orð Martin Luther King Jr. eru ekki slagorð. Þau eru áætlun. Hann prédikaði þetta sem lifandi leið til að mæta ofbeldi án þess að verða að því sjálfur. Uppruninn er skýr: Loving Your Enemies og bókin Strength to Love frá 1963. Þetta er kjarninn sem við þurfum að byrja á, heima hjá okkur og í umræðunni allri. Hvað þýðir þetta í reynd. Hætta að rífast til að vinna. Hætta að hlusta til að svara. Byrja að hlusta til að skilja. Það felur ekki í sér að gefast upp á sannfæringu. Það þýðir að virða manneskjuna á móti og rýmið á milli. Hættum að „vinna“ rifrildi Rifrildi sækja skammvinnan sigur. Hann skilur eftir tapara í næsta herbergi og dýpri skotgröf í næstu umræðuskiptum. Þannig magnast hatrið. King varaði við þessu: Þegar við svörum hatri með hatri dekkjum við nóttina enn frekar. Ljósið er aðferð, ekki tilfinning. Þar byrjar friður. Gandhi sagði þetta afdráttarlaust: „I object to violence because, when it appears to do good, the good is only temporary; the evil it does is permanent.“ Þetta er ekki mýkt, heldur agi. Hann skrifaði þetta í Young India 21. maí 1925 til að minna á að „hinn skjóti sigur“ ofbeldis skilar varanlegum skaða. Hlustum til að skilja Við höfum vanið okkur á hraðan svarhraða. Fáar setningar eru jafn hættulegar og „ég ætla að stoppa þig hérna“. Við tökum út andrýmið sem trúnaður þarf. Móðir Teresa minnti á einfaldan upphafspunkt: „Love begins at home. And love to be true has to hurt.“ Hún sagði þetta í Osló 1979 og setti síðan áheyrendur í sameiginlega bæn um að „skilja frekar en að vera skilin“. Þetta er leiðbeining um samskipti, ekki eingöngu trúartexti. Að hlusta til að skilja er mælanlegt. Þú getur spurt til baka í eigin orðum áður en þú svarar. Þú getur gefið hinu sjónarhorninu stutta samantekt sem hinn aðilinn samþykkir. Þú getur valið að fresta niðurstöðu þar til tilfinningar hafa hjaðnað. Þetta eru litlar aðgerðir sem hemja stórt tjón. Samstaða í stað skotgrafa Morðið á Charlie Kirk í Orem í Utah 10. september 2025 er síðasta, skelfilega merkið um hvar við endum þegar hatur stýrir. Við megum ekki svara slíku með meira hatri. Upphaf friðar er að við sækjum aftur í mannlega reisn, jafnvel þegar við erum djúpt ósammála. Ísland þarf að verða aftur land friðar og sátta í verki. Það krefst tvíþættrar ábyrgðar. Í alþjóðasamfélaginu verðum við áfram að styðja mannréttindi, réttarríki og hjálparstarf. Heima fyrir verðum við að temja okkur málfar og aðferðir sem byggja brú, ekki víggirðingar. „Við styrkjum ekki rifrildi“ Við getum tekið skýra afstöðu án þess að æsa til átaka. Íslensk stjórnvöld hafa lagt samtals 11,5 milljarða króna til Úkraínu frá 24. febrúar 2022 til 28. febrúar 2025, þar af 5,8 milljarða til öryggis og varna. Hið sama tímabil inniheldur líka verulegan mannúðarstuðning og orkuviðgerðir. Þessar tölur þurfa að liggja skýrt fyrir þegar við ræðum næstu skref: Hvert fer krónan og hvaða árangri skilar hún. Mín afstaða er einföld. Við eigum að vera raddbærir talsmenn sátta, friðar og samvinnu. Þýðir það að gera ekki neitt. Nei. Það þýðir að hafa í forgangi mannúð, endurreisn, heilbrigðisþjónustu, sálrænan stuðning og uppbyggingu samfélagsstofnana. Við getum talað skýrt gegn hernaðarofbeldi og samt varið mannréttindi með verkefnum sem draga úr þjáningu og byggja upp getu fólks til að lifa í friði. Rökræða með virðingu Rökræða er holl. Hún þarf ramma. Hér er ramminn sem virkar: Útskýra forsendur áður en fullyrðing er sett fram. Endurtaka mótrök andstæðings í sanngjarnri mynd áður en svarað er. Nota dæmi úr raunheimum, ekki skrum. Spyrja: Hvað gætu báðir deiluaðilar verið að misskilja? Spyrja í lokin: Hvað við getum samþykkt núna, þó lítið sé? Þetta er ekki „soft“. Þetta er vönduð aðferð til að ná niðurstöðu án þess að brjóta fólk. Þegar við kunnum þetta verður auðveldara að vera ósammála án þess að verða óvinir. Að vera sammála um að vera ósammála Ágreiningur er ekki bilun. Hann er eðlilegur í frjálsu samfélagi. En við þurfum að festa í menningu okkar, að ósamhljómur er ekki tilefni til mannorðsbrests eða útilokunar. Við getum sagt: „Hér stoppum við. Við erum ósammála. Við virðum hvort annað. Við höldum samt áfram að vinna saman þar sem hagsmunir skarast.“ Þetta er raunsæ áætlun sem dregur úr eitraðri tvískiptingu. Súrefnisgríman heima Við höfum nóg að gera hér heima. Laga gisin kerfi. Styrkja heilsugæslu og geðheilbrigði. Draga úr fátækt barna. Einfalda regluverk þar sem það þjónar ekki fólki. Þjónusta fólkið í landinu, sama hvaða kyn, húðlit, trú eða skoðanir. Það krefst minna af stórum yfirlýsingum og meira af litlum, stöðugum skrefum. Svo aftur að upphafinu: Ljós á móti myrkri. Ástin sem aðferð. Gandhi minnti á að ofbeldi virðist gera gagn í augnablik, en skaðinn lifir. King sýndi að eldur haturs slokknar ekki með meiri eldi. Móðir Teresa benti á að friður byrjar heima, í því sem við gerum hvert við annað dag hvern. Ef hinn þögli meirihluti talar nú skýrt, af virðingu og með aga, er hægt að snúa þessu. Það er okkar að byrja. Höfundur er Stofnandi Strax í dag og viðurkenndur markþjálfi.
Skoðun Skattlagning mótorhjóla: Órökstudd gjaldtaka sem skapar ranglæti og hvetur til undanskota Gunnlaugur Karlsson skrifar
Skoðun Blönduð byggð við Sundin - í boði nýrrar samgönguáætlunar Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar
Skoðun Landssamband smábátaeigenda 40 ára – hverju hefur baráttan skilað? Kjartan Páll Sveinsson,Örn Pálsson skrifar
Skoðun Frá séreignarstefnu til fjárfestingarmarkaðar: hvað fór úrskeiðis? Yngvi Ómar Sigrúnarson skrifar
Skoðun Opið bréf til Kristrúnar Frostadóttur, forsætisráðherra Íslands Daði Rafnsson,Haukur Magnússon,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir,Martin Swift skrifar
Skoðun Skekkjan á fjölmiðlamarkaði: Ríkisrisinn og raunveruleikinn Herdís Dröfn Fjeldsted skrifar
Skoðun Hverjir hagnast á húsnæðisvandanum? – Ungt fólk er blekkt og tíminn að renna út Arnar Helgi Lárusson skrifar