Þegar heiftin nær tökum á hrútakofanum Heimir Már Pétursson skrifar 15. febrúar 2025 08:04 Undanfarnar vikur höfum við orðið vör við hjákátlegt jarm og á köflum hljóð sem minna á væl og öskur út úr hrútakofa biturra manna sem kunna tungu sinni ekki forráð vegna þeirra miklu vonbrigða sem þeir urðu fyrir að afloknum síðustu alþingiskosningum. Þar fór Sjálfstæðisflokkurinn í fyrsta skipti í sögunni undir tuttugu prósent í fylgi, ásamt Framsóknarflokknum sem slefaði ekki átta prósentin, einnig í sögulega litlu fylgi í 108 ára sögu þeirrar gömlu samvinnuhreyfingar. Fyrir kosningar hafði formaður Sjálfstæðisflokksins lýst því yfir að Flokkur fólksins væri álitlegur flokkur til samstarfs í ríkisstjórn. Kannanir höfðu gefið til kynna að þessir tveir flokkar gætu myndað saman stjórn með Miðflokknum sem skýrði pólitíska breimið í Bjarna Benediktssyni. Formaður Miðflokksins taldi stjórn þessara flokka einnig vera einu leiðina til að mynda „borgaralega stjórn þar sem skynsemin yrði látin ráða ríkjum.“ Svo mörg voru þau orð. En svo ákvað Inga Sæland og flokkur hennar að ganga til samstarfs við Samfylkinguna og Viðreisn sem reyndi verulega á taugakerfið í Sjálfstæðisflokknum sem er vanur því að stjórna. Enda hefur flokkurinn verið í ríkisstjórn í sextíu ár af síðustu áttatíu árum. Í stað þess að viðurkenna ósigur sinn í auðmýkt og horfast í augu við að flokkurinn ætti við vanda að etja sem hann ræður ekki við, söktu menn sér í sjálfsvorkun og afneitun. Gerðu eins og menn gera stundum í þeim aðstæðum; þeir fóru að kenna öðrum en sjálfum sér um hvernig komið var fyrir þeim. Eiturpennar í Hádegismóum Eiturpennar á Mogganum án alls siðgæðis sem einkennir góða blaðamennsku fóru nú á stjá. Þeir höfðu rekið tærnar í að það „vantað áttunda afrit af eyðublaði númer níu,“ svo vitnaði sé í Megas í skráningu Flokks fólksins hjá ríkisskattstjóra. Annað eins hneyksli höfðu pennar blaðsins, við húrrandi undirtektir þingmanna Miðflokksins og sumra Sjálfstæðismanna, ekki rekið augun í á öllum lýðveldistímanum. Gjaldþrot bankakerfisins og tæknilegt gjaldþrot Seðlabankans, svö önnur feimnismál séu látin liggja á milli hluta, komust ekki á hálfkvist við þetta. Var þessi „saumaklúbbur“ Ingu Sæland, sem sögð var „húrrandi rugluð k...ta“ á ónefndum bar um árið, virkilega að halda því fram að hann væri stjórnmálaflokkur? Hrútarnir höfðu bara ekki fyrir því að nefna að Sjálfstæðisflokkurinn var heldur ekki stjórnmálaflokkur í augum Skattmanns og fjármálaráðuneytisins undir stjórn formanns Sjálfstæðisflokksins sem greiddi þessu félagi áhugafólks um ýmislegt smálegt 167 milljónir hinn 25. janúar 2022. En það ár tóku í fyrsta skipti gildi breytingar á lögum um stuðning við stjórnmálahreyfingar. Í augum Skattmanns gat Sjálfstæðisflokkurinn á þessum tímapunkti allt eins verið Kiwanisklúbbur. Hvernig mátti nokkurn mann renna í grun að þetta Sjálfstæðisfélag væri í raun stjórnmálahreyfing? Kiwanisklúbbur í fyglisleit Bjarni Benediktsson formaður þessa félags eða klúbbs og fjármálaráðherra allt til ársins 2023 vissi auðvitað að hann fór fyrir stjórnmálahreyfingu en ekki broslegum Kiwanis klúbbi sem leitar logandi ljósi að stuðningi í berjamó kjósenda. Hann vissi að góð stjórnsýsla bendir umsækjendum um hitt og þetta á það ef eyðublöð eru ekki fyllt rétt út. Enda tók Sjálfstæðisfélagið á sig rögg og breytti sér í stjórnmálaflokk í bókum Skattmans og fjármálaráðuneytisins, en þó ekki fyrr en tæpum þremur mánuðum eftir að hann hafði auðmjúkur þáð 167 milljónir frá fjármálaráðuneytinu. Semsagt rangstæður. Það var hins vegar ákveðið að vera ekkert að hafa fyrir því að biðjast afsökunar á því að hafa ekki alveg uppfyllt öll skilyrði til að þiggja þessar 167 milljónir. Einhverra hluta vegna hafði ráðuneyti formannsins og um tíma varaformannsins heldur ekki fyrir því að benda öðrum klúbbum og félagasamtökum hér og þar út um koppa og grundir sem einnig höfðu þegið styrki, á það að í raun væru þessi félög ekki stjórnmálaflokkar eins og forráðamenn og konur þeirra hefðu haldið fram í einhverju óráði. Þetta væri alger skynvilla. Píratar rumska, leshringur í Bolholti og sofið við ríkisstjórnarborðið Þannig rumskuðu Piratar ekki við sér fyrr en í mars 2022. Það má þó segja Pírötum til hróss að þeir vöknuði til lífsins í þessum efnum mánuði á undan Sjálfstæðisfélaginu. Sósíalistar fengu sem betur fer einnig vitrun en þó ekki fyrr en seinnipart nóvembermánaðar 2023. Höfðu þá þegið samanlagt 50 milljónir sem einhver leshringur í Bolholtinu sem átti ekkert skilt við stjórnmálahreyfingar. Vinstri gæn, félagsskapur þáverandi forsætisráðherra, svaf hins vegar værum blundi við hlið fjármálaráðherrans við ríkisstjórnarborðið árin 2022, 2023 og rumskaði ekki við sér fyrr en í september 2024. Það var aðeins einum mánuði áður en Bjarni ákvað að henda þessu vinstri-græna félagi út úr stjórnarráðinu ásamt Framsóknarmönnum. Bjarna var kannski farið að gruna að hann hafi verið blekktur. Vinstri græn væru ekki prjónaklúbbur vinstri-náttúruundra og glæpasagnaunnenda heldur hvorki meira né minna en stjórnmálahreyfing. Gott ef ekki hálfgerður kommúnistaflokkur sem hafði fengið um 266 milljónir í styrki á þremur árum. Þvílík martröð sem þetta hlýtur að hafa verið. Fjármálaráðherrann ber pólitíska ábyrgð á greiðslum ráðuneytisins til stjórnmálahreyfinga eins og núverandi fjármálaráðherra hefur opinberlega bent á. Hann telur alla áður nefnda flokka uppfylla anda laga um þennan stuðning og megintilgang þeirra, hvað sem líður heitum í bókhaldi fjármálaráðuneytisins og Skattsins. Það sem vantar í hrútabókhaldið Þegar úrillir hrútarnir í kofanum útmála Flokk fólksins eins og glæpasamtök og heimta að flokkurinn einn flokka endurgreiði styrki til sín, enda hvorki meira né minna en heiður alls réttarkerfsins í húfi, er skuldastaðan þessi, samkvæmt samantekt fjölmiðla, hjá einhverjum algerlega óþekktum félögum með óskýran tilgang og markmið sem þykjast vera stjórnmálahreyfingar: Sjálfstæðisflokkurinn 166.941.000 fyrir 2022 Flokkur fólksins 240.000.000 fyrir 2022-2024 Píratar 66.819.000 fyrir 2022 Vinstri græn 266.566.093 fyrir 2022-2024 Sósíalistaflokkurinn 50.500.000 fyrir 2022-2023 Lögin um fjárhagslegan stuðning við stjórnmálaflokka voru einmitt sett til þess sem í setningunni felst; að styðja við stjórnmálahreyfingar. Það eru nokkur skilyrði fyrir stuðningum. Til að mynda að stjórnmálaflokkar hafi fengið kjörna fulltrúa á Alþingi. Meira segja þeir sem fá enga fulltrúa kjörna, eins og Sósíalistar en fá yfir 2,5 prósent atkvæða, fá líka styrk. Vinstri græn náðu ekki þessu marki í síðustu kosningum og fá því ekki krónu á þessu ári. Ríkisendurskoðun hrósar ársreikningum Flokks fólksins Andi laganna er að styðja við hreyfingar sem sannarlega eru stjórnmálahreyfingar. Það er einnig sett sem skilyrði að flokkar skili ársreikningum til Ríkisendurskoðunar, þar sem Flokkur fólksins hefur fengið hrós fyrir hvað vel og ýtarlega gert er grein fyrir öllum fjárreiðum flokksins. Þar eru tíundaðir allir styrkir, ásamt ríkisstyrknum, aðallega frá einstaklingum og einstaka fyrirtækjum, sem lögum samkvæmt mega ekki fara upp fyrir ákveðna upphæð. Í ársreikningum Flokks fólksins er einnig tíundað í hvað peningarnir voru notaðir, krónu fyrir krónu. Það eru engin leyndarmál í fjármálum Flokks fólksins eins og Ríkisendurskoðun hefur einmitt lýst ánægju sinni með. Allt upp á borðum og það sem meira er, ársreikningarnir eru öllum opnir á vef Ríkisendurskoðunar, einnig eiturpennum og pólitískum hrútum. Flokkur fólksins hefur alltaf uppfyllt öll megin skilyrði laga fyrir því að fá fjárhagslegan stuðning frá ríkinu, eins og aðrir flokkar hafa réttilega fengið styrki samkvæmt sömu lögum, hvað sem þeir voru kallaðir í bókum fjármálaráðuneytisins og Skattsins. Það er auðvitað bagalegt að vera síðastur í röð fimm flokka til að staðfesta það sem liggur í heiti hreyfingarinnar að hún sé vissulega stjórnmálahreyfing. Sú staðfesting verður að fara fram á landsfundi sem átti að fara fram í nóvember í fyrra en landsfundir flokka fara alla jafna fram annað hvert ár. Öllum að óvörum flautaði formaður Sjálfstæðisflokksins leikinn hins vegar af í október og boðaði til kosninga með skemmsta mögulega fyrirvara. Flokkur fólksins einhenti sér því að kosningabaráttunni og vann frækilegan sigur eins og frægt er orðið; sem stjórnmálaflokkur, hvað sem hver segir. Landsfundur flokksins fer fram síðar í þessum mánuði og að honum loknum ætti að róast um í hrútakofanum. Hrútarnir þurfa að fara að huga að fengitímanum vilji þeim ganga betur í næstu kosningum. Höfundur er framkvæmdastjóri þingflokks Flokks fólksins. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Styrkir til stjórnmálasamtaka Flokkur fólksins Fjölmiðlar Heimir Már Pétursson Mest lesið Þjónn, það er bakslag í beinasoðinu mínu Hlédís Maren Guðmundsdóttir Skoðun Þöggun, hroki og afneitun voru móttökur Samfylkingarinnar til okkar Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun Refsa fyrst, spyrja svo? Jakob Frímann Magnússon Skoðun Kvöld sem er ekki bara fyrir börnin Alicja Lei Skoðun Hagsmunir flugrekstrar á Íslandi eru miklir Jóhannes Bjarni Guðmundsson Skoðun Aðförin að einkabílnum eða bara meira frelsi? Kristín Hrefna Halldórsdóttir Skoðun Er loftslagskvíðinn horfinn? Sonja Huld Guðjónsdóttir Skoðun Betri hellir, stærri kylfur? Ingvar Þóroddsson Skoðun Kvennabarátta á tímum bakslags Tatjana Latinovic Skoðun Íslenskir flóttamenn - í okkar eigin landi Gunnar Magnús Diego Skoðun Skoðun Skoðun Vísindin geta læknað krabbamein en ekki grænmetissafar og kaffistólpípur Dögg Guðmundsdóttir,Guðrún Nanna Egilsdóttir,Vilborg Kolbrún Vilmundardóttir skrifar Skoðun Þöggun, hroki og afneitun voru móttökur Samfylkingarinnar til okkar Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar Skoðun Er yfirvöldum alveg sama um fólk á bifhjólum? Njáll Gunnlaugsson skrifar Skoðun Ekki mamman í hópnum - leiðtoginn í hópnum Katrín Ásta Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Rannsóknarnefnd styrjalda Gunnar Einarsson skrifar Skoðun Börn eiga ekki heima í fangelsi Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Aðförin að einkabílnum eða bara meira frelsi? Kristín Hrefna Halldórsdóttir skrifar Skoðun Kvöld sem er ekki bara fyrir börnin Alicja Lei skrifar Skoðun Verkakonur samtímans – og nýtt skeið í kvennabaráttu! Guðrún Margrét Guðmundsdóttir,Aleksandra Leonardsdóttir skrifar Skoðun Málið er dautt (A Modest Proposal) skrifar Skoðun Femínísk utanríkisstefna: aukin samstaða og aðgerðir Guillaume Bazard skrifar Skoðun Hagsmunir flugrekstrar á Íslandi eru miklir Jóhannes Bjarni Guðmundsson skrifar Skoðun Þjónn, það er bakslag í beinasoðinu mínu Hlédís Maren Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Samhljómur á meðal ÍSÍ og Íslandsspila um endursköpun spilaumhverfisins Ingvar Örn Ingvarsson skrifar Skoðun Kvennabarátta á tímum bakslags Tatjana Latinovic skrifar Skoðun Líttupp - ertu að missa af einhverju? Skúli Bragi Geirdal skrifar Skoðun Betri hellir, stærri kylfur? Ingvar Þóroddsson skrifar Skoðun Er loftslagskvíðinn horfinn? Sonja Huld Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Okur fákeppni og ofurvextir halda uppi verðbólgu Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Óverjandi framkoma við fyrirtæki Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Viljum við læra af sögunni eða endurtaka hana? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Réttlæti hins sterka. Þegar vitleysan í dómsal slær allt út Jörgen Ingimar Hansson skrifar Skoðun Sameiginlegt sundkort fyrir höfuðborgarsvæðið – löngu tímabært Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar Skoðun Frá Peking 1995 til 2025: Samstarf, framþróun og ný heimsskipan Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Ástarsvik ein tegund ofbeldis gegn eldra fólki Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Lítil bleik slaufa kemur miklu til leiðar Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Fræ menntunar – frá Froebel til Jung Kristín Magdalena Ágústsdóttir skrifar Skoðun 1500 vanvirk ungmenni í Reykjavík Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Hvað eiga kaffihúsin á 18. öld á Englandi og gervigreind sameiginlegt? Stefán Atli Rúnarsson skrifar Skoðun Að hafa trú á samfélaginu Hjálmar Bogi Hafliðason skrifar Sjá meira
Undanfarnar vikur höfum við orðið vör við hjákátlegt jarm og á köflum hljóð sem minna á væl og öskur út úr hrútakofa biturra manna sem kunna tungu sinni ekki forráð vegna þeirra miklu vonbrigða sem þeir urðu fyrir að afloknum síðustu alþingiskosningum. Þar fór Sjálfstæðisflokkurinn í fyrsta skipti í sögunni undir tuttugu prósent í fylgi, ásamt Framsóknarflokknum sem slefaði ekki átta prósentin, einnig í sögulega litlu fylgi í 108 ára sögu þeirrar gömlu samvinnuhreyfingar. Fyrir kosningar hafði formaður Sjálfstæðisflokksins lýst því yfir að Flokkur fólksins væri álitlegur flokkur til samstarfs í ríkisstjórn. Kannanir höfðu gefið til kynna að þessir tveir flokkar gætu myndað saman stjórn með Miðflokknum sem skýrði pólitíska breimið í Bjarna Benediktssyni. Formaður Miðflokksins taldi stjórn þessara flokka einnig vera einu leiðina til að mynda „borgaralega stjórn þar sem skynsemin yrði látin ráða ríkjum.“ Svo mörg voru þau orð. En svo ákvað Inga Sæland og flokkur hennar að ganga til samstarfs við Samfylkinguna og Viðreisn sem reyndi verulega á taugakerfið í Sjálfstæðisflokknum sem er vanur því að stjórna. Enda hefur flokkurinn verið í ríkisstjórn í sextíu ár af síðustu áttatíu árum. Í stað þess að viðurkenna ósigur sinn í auðmýkt og horfast í augu við að flokkurinn ætti við vanda að etja sem hann ræður ekki við, söktu menn sér í sjálfsvorkun og afneitun. Gerðu eins og menn gera stundum í þeim aðstæðum; þeir fóru að kenna öðrum en sjálfum sér um hvernig komið var fyrir þeim. Eiturpennar í Hádegismóum Eiturpennar á Mogganum án alls siðgæðis sem einkennir góða blaðamennsku fóru nú á stjá. Þeir höfðu rekið tærnar í að það „vantað áttunda afrit af eyðublaði númer níu,“ svo vitnaði sé í Megas í skráningu Flokks fólksins hjá ríkisskattstjóra. Annað eins hneyksli höfðu pennar blaðsins, við húrrandi undirtektir þingmanna Miðflokksins og sumra Sjálfstæðismanna, ekki rekið augun í á öllum lýðveldistímanum. Gjaldþrot bankakerfisins og tæknilegt gjaldþrot Seðlabankans, svö önnur feimnismál séu látin liggja á milli hluta, komust ekki á hálfkvist við þetta. Var þessi „saumaklúbbur“ Ingu Sæland, sem sögð var „húrrandi rugluð k...ta“ á ónefndum bar um árið, virkilega að halda því fram að hann væri stjórnmálaflokkur? Hrútarnir höfðu bara ekki fyrir því að nefna að Sjálfstæðisflokkurinn var heldur ekki stjórnmálaflokkur í augum Skattmanns og fjármálaráðuneytisins undir stjórn formanns Sjálfstæðisflokksins sem greiddi þessu félagi áhugafólks um ýmislegt smálegt 167 milljónir hinn 25. janúar 2022. En það ár tóku í fyrsta skipti gildi breytingar á lögum um stuðning við stjórnmálahreyfingar. Í augum Skattmanns gat Sjálfstæðisflokkurinn á þessum tímapunkti allt eins verið Kiwanisklúbbur. Hvernig mátti nokkurn mann renna í grun að þetta Sjálfstæðisfélag væri í raun stjórnmálahreyfing? Kiwanisklúbbur í fyglisleit Bjarni Benediktsson formaður þessa félags eða klúbbs og fjármálaráðherra allt til ársins 2023 vissi auðvitað að hann fór fyrir stjórnmálahreyfingu en ekki broslegum Kiwanis klúbbi sem leitar logandi ljósi að stuðningi í berjamó kjósenda. Hann vissi að góð stjórnsýsla bendir umsækjendum um hitt og þetta á það ef eyðublöð eru ekki fyllt rétt út. Enda tók Sjálfstæðisfélagið á sig rögg og breytti sér í stjórnmálaflokk í bókum Skattmans og fjármálaráðuneytisins, en þó ekki fyrr en tæpum þremur mánuðum eftir að hann hafði auðmjúkur þáð 167 milljónir frá fjármálaráðuneytinu. Semsagt rangstæður. Það var hins vegar ákveðið að vera ekkert að hafa fyrir því að biðjast afsökunar á því að hafa ekki alveg uppfyllt öll skilyrði til að þiggja þessar 167 milljónir. Einhverra hluta vegna hafði ráðuneyti formannsins og um tíma varaformannsins heldur ekki fyrir því að benda öðrum klúbbum og félagasamtökum hér og þar út um koppa og grundir sem einnig höfðu þegið styrki, á það að í raun væru þessi félög ekki stjórnmálaflokkar eins og forráðamenn og konur þeirra hefðu haldið fram í einhverju óráði. Þetta væri alger skynvilla. Píratar rumska, leshringur í Bolholti og sofið við ríkisstjórnarborðið Þannig rumskuðu Piratar ekki við sér fyrr en í mars 2022. Það má þó segja Pírötum til hróss að þeir vöknuði til lífsins í þessum efnum mánuði á undan Sjálfstæðisfélaginu. Sósíalistar fengu sem betur fer einnig vitrun en þó ekki fyrr en seinnipart nóvembermánaðar 2023. Höfðu þá þegið samanlagt 50 milljónir sem einhver leshringur í Bolholtinu sem átti ekkert skilt við stjórnmálahreyfingar. Vinstri gæn, félagsskapur þáverandi forsætisráðherra, svaf hins vegar værum blundi við hlið fjármálaráðherrans við ríkisstjórnarborðið árin 2022, 2023 og rumskaði ekki við sér fyrr en í september 2024. Það var aðeins einum mánuði áður en Bjarni ákvað að henda þessu vinstri-græna félagi út úr stjórnarráðinu ásamt Framsóknarmönnum. Bjarna var kannski farið að gruna að hann hafi verið blekktur. Vinstri græn væru ekki prjónaklúbbur vinstri-náttúruundra og glæpasagnaunnenda heldur hvorki meira né minna en stjórnmálahreyfing. Gott ef ekki hálfgerður kommúnistaflokkur sem hafði fengið um 266 milljónir í styrki á þremur árum. Þvílík martröð sem þetta hlýtur að hafa verið. Fjármálaráðherrann ber pólitíska ábyrgð á greiðslum ráðuneytisins til stjórnmálahreyfinga eins og núverandi fjármálaráðherra hefur opinberlega bent á. Hann telur alla áður nefnda flokka uppfylla anda laga um þennan stuðning og megintilgang þeirra, hvað sem líður heitum í bókhaldi fjármálaráðuneytisins og Skattsins. Það sem vantar í hrútabókhaldið Þegar úrillir hrútarnir í kofanum útmála Flokk fólksins eins og glæpasamtök og heimta að flokkurinn einn flokka endurgreiði styrki til sín, enda hvorki meira né minna en heiður alls réttarkerfsins í húfi, er skuldastaðan þessi, samkvæmt samantekt fjölmiðla, hjá einhverjum algerlega óþekktum félögum með óskýran tilgang og markmið sem þykjast vera stjórnmálahreyfingar: Sjálfstæðisflokkurinn 166.941.000 fyrir 2022 Flokkur fólksins 240.000.000 fyrir 2022-2024 Píratar 66.819.000 fyrir 2022 Vinstri græn 266.566.093 fyrir 2022-2024 Sósíalistaflokkurinn 50.500.000 fyrir 2022-2023 Lögin um fjárhagslegan stuðning við stjórnmálaflokka voru einmitt sett til þess sem í setningunni felst; að styðja við stjórnmálahreyfingar. Það eru nokkur skilyrði fyrir stuðningum. Til að mynda að stjórnmálaflokkar hafi fengið kjörna fulltrúa á Alþingi. Meira segja þeir sem fá enga fulltrúa kjörna, eins og Sósíalistar en fá yfir 2,5 prósent atkvæða, fá líka styrk. Vinstri græn náðu ekki þessu marki í síðustu kosningum og fá því ekki krónu á þessu ári. Ríkisendurskoðun hrósar ársreikningum Flokks fólksins Andi laganna er að styðja við hreyfingar sem sannarlega eru stjórnmálahreyfingar. Það er einnig sett sem skilyrði að flokkar skili ársreikningum til Ríkisendurskoðunar, þar sem Flokkur fólksins hefur fengið hrós fyrir hvað vel og ýtarlega gert er grein fyrir öllum fjárreiðum flokksins. Þar eru tíundaðir allir styrkir, ásamt ríkisstyrknum, aðallega frá einstaklingum og einstaka fyrirtækjum, sem lögum samkvæmt mega ekki fara upp fyrir ákveðna upphæð. Í ársreikningum Flokks fólksins er einnig tíundað í hvað peningarnir voru notaðir, krónu fyrir krónu. Það eru engin leyndarmál í fjármálum Flokks fólksins eins og Ríkisendurskoðun hefur einmitt lýst ánægju sinni með. Allt upp á borðum og það sem meira er, ársreikningarnir eru öllum opnir á vef Ríkisendurskoðunar, einnig eiturpennum og pólitískum hrútum. Flokkur fólksins hefur alltaf uppfyllt öll megin skilyrði laga fyrir því að fá fjárhagslegan stuðning frá ríkinu, eins og aðrir flokkar hafa réttilega fengið styrki samkvæmt sömu lögum, hvað sem þeir voru kallaðir í bókum fjármálaráðuneytisins og Skattsins. Það er auðvitað bagalegt að vera síðastur í röð fimm flokka til að staðfesta það sem liggur í heiti hreyfingarinnar að hún sé vissulega stjórnmálahreyfing. Sú staðfesting verður að fara fram á landsfundi sem átti að fara fram í nóvember í fyrra en landsfundir flokka fara alla jafna fram annað hvert ár. Öllum að óvörum flautaði formaður Sjálfstæðisflokksins leikinn hins vegar af í október og boðaði til kosninga með skemmsta mögulega fyrirvara. Flokkur fólksins einhenti sér því að kosningabaráttunni og vann frækilegan sigur eins og frægt er orðið; sem stjórnmálaflokkur, hvað sem hver segir. Landsfundur flokksins fer fram síðar í þessum mánuði og að honum loknum ætti að róast um í hrútakofanum. Hrútarnir þurfa að fara að huga að fengitímanum vilji þeim ganga betur í næstu kosningum. Höfundur er framkvæmdastjóri þingflokks Flokks fólksins.
Þöggun, hroki og afneitun voru móttökur Samfylkingarinnar til okkar Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun
Skoðun Vísindin geta læknað krabbamein en ekki grænmetissafar og kaffistólpípur Dögg Guðmundsdóttir,Guðrún Nanna Egilsdóttir,Vilborg Kolbrún Vilmundardóttir skrifar
Skoðun Þöggun, hroki og afneitun voru móttökur Samfylkingarinnar til okkar Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar
Skoðun Verkakonur samtímans – og nýtt skeið í kvennabaráttu! Guðrún Margrét Guðmundsdóttir,Aleksandra Leonardsdóttir skrifar
Skoðun Samhljómur á meðal ÍSÍ og Íslandsspila um endursköpun spilaumhverfisins Ingvar Örn Ingvarsson skrifar
Skoðun Viljum við læra af sögunni eða endurtaka hana? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun Sameiginlegt sundkort fyrir höfuðborgarsvæðið – löngu tímabært Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar
Skoðun Frá Peking 1995 til 2025: Samstarf, framþróun og ný heimsskipan Karl Héðinn Kristjánsson skrifar
Skoðun Hvað eiga kaffihúsin á 18. öld á Englandi og gervigreind sameiginlegt? Stefán Atli Rúnarsson skrifar
Þöggun, hroki og afneitun voru móttökur Samfylkingarinnar til okkar Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun