Þegar heiftin nær tökum á hrútakofanum Heimir Már Pétursson skrifar 15. febrúar 2025 08:04 Undanfarnar vikur höfum við orðið vör við hjákátlegt jarm og á köflum hljóð sem minna á væl og öskur út úr hrútakofa biturra manna sem kunna tungu sinni ekki forráð vegna þeirra miklu vonbrigða sem þeir urðu fyrir að afloknum síðustu alþingiskosningum. Þar fór Sjálfstæðisflokkurinn í fyrsta skipti í sögunni undir tuttugu prósent í fylgi, ásamt Framsóknarflokknum sem slefaði ekki átta prósentin, einnig í sögulega litlu fylgi í 108 ára sögu þeirrar gömlu samvinnuhreyfingar. Fyrir kosningar hafði formaður Sjálfstæðisflokksins lýst því yfir að Flokkur fólksins væri álitlegur flokkur til samstarfs í ríkisstjórn. Kannanir höfðu gefið til kynna að þessir tveir flokkar gætu myndað saman stjórn með Miðflokknum sem skýrði pólitíska breimið í Bjarna Benediktssyni. Formaður Miðflokksins taldi stjórn þessara flokka einnig vera einu leiðina til að mynda „borgaralega stjórn þar sem skynsemin yrði látin ráða ríkjum.“ Svo mörg voru þau orð. En svo ákvað Inga Sæland og flokkur hennar að ganga til samstarfs við Samfylkinguna og Viðreisn sem reyndi verulega á taugakerfið í Sjálfstæðisflokknum sem er vanur því að stjórna. Enda hefur flokkurinn verið í ríkisstjórn í sextíu ár af síðustu áttatíu árum. Í stað þess að viðurkenna ósigur sinn í auðmýkt og horfast í augu við að flokkurinn ætti við vanda að etja sem hann ræður ekki við, söktu menn sér í sjálfsvorkun og afneitun. Gerðu eins og menn gera stundum í þeim aðstæðum; þeir fóru að kenna öðrum en sjálfum sér um hvernig komið var fyrir þeim. Eiturpennar í Hádegismóum Eiturpennar á Mogganum án alls siðgæðis sem einkennir góða blaðamennsku fóru nú á stjá. Þeir höfðu rekið tærnar í að það „vantað áttunda afrit af eyðublaði númer níu,“ svo vitnaði sé í Megas í skráningu Flokks fólksins hjá ríkisskattstjóra. Annað eins hneyksli höfðu pennar blaðsins, við húrrandi undirtektir þingmanna Miðflokksins og sumra Sjálfstæðismanna, ekki rekið augun í á öllum lýðveldistímanum. Gjaldþrot bankakerfisins og tæknilegt gjaldþrot Seðlabankans, svö önnur feimnismál séu látin liggja á milli hluta, komust ekki á hálfkvist við þetta. Var þessi „saumaklúbbur“ Ingu Sæland, sem sögð var „húrrandi rugluð k...ta“ á ónefndum bar um árið, virkilega að halda því fram að hann væri stjórnmálaflokkur? Hrútarnir höfðu bara ekki fyrir því að nefna að Sjálfstæðisflokkurinn var heldur ekki stjórnmálaflokkur í augum Skattmanns og fjármálaráðuneytisins undir stjórn formanns Sjálfstæðisflokksins sem greiddi þessu félagi áhugafólks um ýmislegt smálegt 167 milljónir hinn 25. janúar 2022. En það ár tóku í fyrsta skipti gildi breytingar á lögum um stuðning við stjórnmálahreyfingar. Í augum Skattmanns gat Sjálfstæðisflokkurinn á þessum tímapunkti allt eins verið Kiwanisklúbbur. Hvernig mátti nokkurn mann renna í grun að þetta Sjálfstæðisfélag væri í raun stjórnmálahreyfing? Kiwanisklúbbur í fyglisleit Bjarni Benediktsson formaður þessa félags eða klúbbs og fjármálaráðherra allt til ársins 2023 vissi auðvitað að hann fór fyrir stjórnmálahreyfingu en ekki broslegum Kiwanis klúbbi sem leitar logandi ljósi að stuðningi í berjamó kjósenda. Hann vissi að góð stjórnsýsla bendir umsækjendum um hitt og þetta á það ef eyðublöð eru ekki fyllt rétt út. Enda tók Sjálfstæðisfélagið á sig rögg og breytti sér í stjórnmálaflokk í bókum Skattmans og fjármálaráðuneytisins, en þó ekki fyrr en tæpum þremur mánuðum eftir að hann hafði auðmjúkur þáð 167 milljónir frá fjármálaráðuneytinu. Semsagt rangstæður. Það var hins vegar ákveðið að vera ekkert að hafa fyrir því að biðjast afsökunar á því að hafa ekki alveg uppfyllt öll skilyrði til að þiggja þessar 167 milljónir. Einhverra hluta vegna hafði ráðuneyti formannsins og um tíma varaformannsins heldur ekki fyrir því að benda öðrum klúbbum og félagasamtökum hér og þar út um koppa og grundir sem einnig höfðu þegið styrki, á það að í raun væru þessi félög ekki stjórnmálaflokkar eins og forráðamenn og konur þeirra hefðu haldið fram í einhverju óráði. Þetta væri alger skynvilla. Píratar rumska, leshringur í Bolholti og sofið við ríkisstjórnarborðið Þannig rumskuðu Piratar ekki við sér fyrr en í mars 2022. Það má þó segja Pírötum til hróss að þeir vöknuði til lífsins í þessum efnum mánuði á undan Sjálfstæðisfélaginu. Sósíalistar fengu sem betur fer einnig vitrun en þó ekki fyrr en seinnipart nóvembermánaðar 2023. Höfðu þá þegið samanlagt 50 milljónir sem einhver leshringur í Bolholtinu sem átti ekkert skilt við stjórnmálahreyfingar. Vinstri gæn, félagsskapur þáverandi forsætisráðherra, svaf hins vegar værum blundi við hlið fjármálaráðherrans við ríkisstjórnarborðið árin 2022, 2023 og rumskaði ekki við sér fyrr en í september 2024. Það var aðeins einum mánuði áður en Bjarni ákvað að henda þessu vinstri-græna félagi út úr stjórnarráðinu ásamt Framsóknarmönnum. Bjarna var kannski farið að gruna að hann hafi verið blekktur. Vinstri græn væru ekki prjónaklúbbur vinstri-náttúruundra og glæpasagnaunnenda heldur hvorki meira né minna en stjórnmálahreyfing. Gott ef ekki hálfgerður kommúnistaflokkur sem hafði fengið um 266 milljónir í styrki á þremur árum. Þvílík martröð sem þetta hlýtur að hafa verið. Fjármálaráðherrann ber pólitíska ábyrgð á greiðslum ráðuneytisins til stjórnmálahreyfinga eins og núverandi fjármálaráðherra hefur opinberlega bent á. Hann telur alla áður nefnda flokka uppfylla anda laga um þennan stuðning og megintilgang þeirra, hvað sem líður heitum í bókhaldi fjármálaráðuneytisins og Skattsins. Það sem vantar í hrútabókhaldið Þegar úrillir hrútarnir í kofanum útmála Flokk fólksins eins og glæpasamtök og heimta að flokkurinn einn flokka endurgreiði styrki til sín, enda hvorki meira né minna en heiður alls réttarkerfsins í húfi, er skuldastaðan þessi, samkvæmt samantekt fjölmiðla, hjá einhverjum algerlega óþekktum félögum með óskýran tilgang og markmið sem þykjast vera stjórnmálahreyfingar: Sjálfstæðisflokkurinn 166.941.000 fyrir 2022 Flokkur fólksins 240.000.000 fyrir 2022-2024 Píratar 66.819.000 fyrir 2022 Vinstri græn 266.566.093 fyrir 2022-2024 Sósíalistaflokkurinn 50.500.000 fyrir 2022-2023 Lögin um fjárhagslegan stuðning við stjórnmálaflokka voru einmitt sett til þess sem í setningunni felst; að styðja við stjórnmálahreyfingar. Það eru nokkur skilyrði fyrir stuðningum. Til að mynda að stjórnmálaflokkar hafi fengið kjörna fulltrúa á Alþingi. Meira segja þeir sem fá enga fulltrúa kjörna, eins og Sósíalistar en fá yfir 2,5 prósent atkvæða, fá líka styrk. Vinstri græn náðu ekki þessu marki í síðustu kosningum og fá því ekki krónu á þessu ári. Ríkisendurskoðun hrósar ársreikningum Flokks fólksins Andi laganna er að styðja við hreyfingar sem sannarlega eru stjórnmálahreyfingar. Það er einnig sett sem skilyrði að flokkar skili ársreikningum til Ríkisendurskoðunar, þar sem Flokkur fólksins hefur fengið hrós fyrir hvað vel og ýtarlega gert er grein fyrir öllum fjárreiðum flokksins. Þar eru tíundaðir allir styrkir, ásamt ríkisstyrknum, aðallega frá einstaklingum og einstaka fyrirtækjum, sem lögum samkvæmt mega ekki fara upp fyrir ákveðna upphæð. Í ársreikningum Flokks fólksins er einnig tíundað í hvað peningarnir voru notaðir, krónu fyrir krónu. Það eru engin leyndarmál í fjármálum Flokks fólksins eins og Ríkisendurskoðun hefur einmitt lýst ánægju sinni með. Allt upp á borðum og það sem meira er, ársreikningarnir eru öllum opnir á vef Ríkisendurskoðunar, einnig eiturpennum og pólitískum hrútum. Flokkur fólksins hefur alltaf uppfyllt öll megin skilyrði laga fyrir því að fá fjárhagslegan stuðning frá ríkinu, eins og aðrir flokkar hafa réttilega fengið styrki samkvæmt sömu lögum, hvað sem þeir voru kallaðir í bókum fjármálaráðuneytisins og Skattsins. Það er auðvitað bagalegt að vera síðastur í röð fimm flokka til að staðfesta það sem liggur í heiti hreyfingarinnar að hún sé vissulega stjórnmálahreyfing. Sú staðfesting verður að fara fram á landsfundi sem átti að fara fram í nóvember í fyrra en landsfundir flokka fara alla jafna fram annað hvert ár. Öllum að óvörum flautaði formaður Sjálfstæðisflokksins leikinn hins vegar af í október og boðaði til kosninga með skemmsta mögulega fyrirvara. Flokkur fólksins einhenti sér því að kosningabaráttunni og vann frækilegan sigur eins og frægt er orðið; sem stjórnmálaflokkur, hvað sem hver segir. Landsfundur flokksins fer fram síðar í þessum mánuði og að honum loknum ætti að róast um í hrútakofanum. Hrútarnir þurfa að fara að huga að fengitímanum vilji þeim ganga betur í næstu kosningum. Höfundur er framkvæmdastjóri þingflokks Flokks fólksins. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Styrkir til stjórnmálasamtaka Flokkur fólksins Fjölmiðlar Heimir Már Pétursson Mest lesið Köllum Skjöld Íslands réttu nafni: Rasískt götugengi Ian McDonald Skoðun Hverjir eru komnir með nóg? Nichole Leigh Mosty Skoðun Að leigja okkar eigin innviði Halldóra Mogensen Skoðun Evrópusambandsaðild - valdefling íslensks almennings Magnús Árni Skjöld Magnússon Skoðun Málþóf sem valdníðsla Einar G. Harðarson Skoðun Alltof mörg sveitarfélög á Íslandi! Gunnar Alexander Ólafsson Skoðun Lýðheilsan að veði? Willum Þór Þórsson Skoðun Þið voruð í partýinu líka! Gísli Sigurður Gunnlaugsson Skoðun Sameiginleg yfirlýsing 28 ríkja um málefni Palestínu, hvers virði er hún? Einar Ólafsson Skoðun Öryggi betur tryggt – fangelsismál færð til nútímans Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Sameiginleg yfirlýsing 28 ríkja um málefni Palestínu, hvers virði er hún? Einar Ólafsson skrifar Skoðun Alltof mörg sveitarfélög á Íslandi! Gunnar Alexander Ólafsson skrifar Skoðun Öryggi betur tryggt – fangelsismál færð til nútímans Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Lýðheilsan að veði? Willum Þór Þórsson skrifar Skoðun Evrópusambandsaðild - valdefling íslensks almennings Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun Köllum Skjöld Íslands réttu nafni: Rasískt götugengi Ian McDonald skrifar Skoðun Hverjir eru komnir með nóg? Nichole Leigh Mosty skrifar Skoðun Að leigja okkar eigin innviði Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Málþóf sem valdníðsla Einar G. Harðarson skrifar Skoðun Klaufaskapur og reynsluleysi? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hvernig spyr ég gervigreind til að fá besta svarið? Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Ertu bitur? Björn Leví Gunnarsson skrifar Skoðun Er hægt að læra af draumum? Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Afstæði Ábyrgðar Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Klassapróf fína fólksins – eða hvernig erfingjar kenna okkur að lifa Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Fjárhagslegt virði vörumerkja Elías Larsen skrifar Skoðun Við ákærum – hver sveik strandveiðisjómenn? Kjartan Páll Sveinsson skrifar Skoðun Þið voruð í partýinu líka! Gísli Sigurður Gunnlaugsson skrifar Skoðun Af hverju varð heimsókn framkvæmdastjóra ESB að NATO-fundi? Helen Ólafsdóttir skrifar Skoðun Veimiltítustjórn og tugþúsundir dáinna barna Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Bragðefni eru ekki vandamálið - Bann við þeim myndi skaða lýðheilsu Abdullah Shihab Wahid skrifar Skoðun Swuayda blæðir: Hróp sem heimurinn heyrir ekki Mouna Nasr skrifar Skoðun Skattar fyrst, svo allt hitt – og hagræðingin sem gleymdist Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Áfangasigur í baráttunni við hernaðinn gegn heimkynnum villta laxins Ingólfur Ásgeirsson,Árni Baldursson skrifar Skoðun Þetta er allt hinum að kenna! Helgi Brynjarsson skrifar Skoðun Þjóðþrifamálin sem stjórnarandstaðan fórnaði á altari útgerðanna Heimir Már Pétursson skrifar Skoðun Sleppir ekki takinu svo auðveldlega aftur Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Opið bréf til fullorðna fólksins Úlfhildur Elísa Hróbjartsdóttir skrifar Skoðun Vill Sjálfstæðisflokkurinn láta taka sig alvarlega? Dagbjört Hákonardóttir skrifar Skoðun Þjórsá í hættu – Hvammsvirkjun og rof á náttúrulegu ástandi árinnar Gunnar Þór Jónsson skrifar Sjá meira
Undanfarnar vikur höfum við orðið vör við hjákátlegt jarm og á köflum hljóð sem minna á væl og öskur út úr hrútakofa biturra manna sem kunna tungu sinni ekki forráð vegna þeirra miklu vonbrigða sem þeir urðu fyrir að afloknum síðustu alþingiskosningum. Þar fór Sjálfstæðisflokkurinn í fyrsta skipti í sögunni undir tuttugu prósent í fylgi, ásamt Framsóknarflokknum sem slefaði ekki átta prósentin, einnig í sögulega litlu fylgi í 108 ára sögu þeirrar gömlu samvinnuhreyfingar. Fyrir kosningar hafði formaður Sjálfstæðisflokksins lýst því yfir að Flokkur fólksins væri álitlegur flokkur til samstarfs í ríkisstjórn. Kannanir höfðu gefið til kynna að þessir tveir flokkar gætu myndað saman stjórn með Miðflokknum sem skýrði pólitíska breimið í Bjarna Benediktssyni. Formaður Miðflokksins taldi stjórn þessara flokka einnig vera einu leiðina til að mynda „borgaralega stjórn þar sem skynsemin yrði látin ráða ríkjum.“ Svo mörg voru þau orð. En svo ákvað Inga Sæland og flokkur hennar að ganga til samstarfs við Samfylkinguna og Viðreisn sem reyndi verulega á taugakerfið í Sjálfstæðisflokknum sem er vanur því að stjórna. Enda hefur flokkurinn verið í ríkisstjórn í sextíu ár af síðustu áttatíu árum. Í stað þess að viðurkenna ósigur sinn í auðmýkt og horfast í augu við að flokkurinn ætti við vanda að etja sem hann ræður ekki við, söktu menn sér í sjálfsvorkun og afneitun. Gerðu eins og menn gera stundum í þeim aðstæðum; þeir fóru að kenna öðrum en sjálfum sér um hvernig komið var fyrir þeim. Eiturpennar í Hádegismóum Eiturpennar á Mogganum án alls siðgæðis sem einkennir góða blaðamennsku fóru nú á stjá. Þeir höfðu rekið tærnar í að það „vantað áttunda afrit af eyðublaði númer níu,“ svo vitnaði sé í Megas í skráningu Flokks fólksins hjá ríkisskattstjóra. Annað eins hneyksli höfðu pennar blaðsins, við húrrandi undirtektir þingmanna Miðflokksins og sumra Sjálfstæðismanna, ekki rekið augun í á öllum lýðveldistímanum. Gjaldþrot bankakerfisins og tæknilegt gjaldþrot Seðlabankans, svö önnur feimnismál séu látin liggja á milli hluta, komust ekki á hálfkvist við þetta. Var þessi „saumaklúbbur“ Ingu Sæland, sem sögð var „húrrandi rugluð k...ta“ á ónefndum bar um árið, virkilega að halda því fram að hann væri stjórnmálaflokkur? Hrútarnir höfðu bara ekki fyrir því að nefna að Sjálfstæðisflokkurinn var heldur ekki stjórnmálaflokkur í augum Skattmanns og fjármálaráðuneytisins undir stjórn formanns Sjálfstæðisflokksins sem greiddi þessu félagi áhugafólks um ýmislegt smálegt 167 milljónir hinn 25. janúar 2022. En það ár tóku í fyrsta skipti gildi breytingar á lögum um stuðning við stjórnmálahreyfingar. Í augum Skattmanns gat Sjálfstæðisflokkurinn á þessum tímapunkti allt eins verið Kiwanisklúbbur. Hvernig mátti nokkurn mann renna í grun að þetta Sjálfstæðisfélag væri í raun stjórnmálahreyfing? Kiwanisklúbbur í fyglisleit Bjarni Benediktsson formaður þessa félags eða klúbbs og fjármálaráðherra allt til ársins 2023 vissi auðvitað að hann fór fyrir stjórnmálahreyfingu en ekki broslegum Kiwanis klúbbi sem leitar logandi ljósi að stuðningi í berjamó kjósenda. Hann vissi að góð stjórnsýsla bendir umsækjendum um hitt og þetta á það ef eyðublöð eru ekki fyllt rétt út. Enda tók Sjálfstæðisfélagið á sig rögg og breytti sér í stjórnmálaflokk í bókum Skattmans og fjármálaráðuneytisins, en þó ekki fyrr en tæpum þremur mánuðum eftir að hann hafði auðmjúkur þáð 167 milljónir frá fjármálaráðuneytinu. Semsagt rangstæður. Það var hins vegar ákveðið að vera ekkert að hafa fyrir því að biðjast afsökunar á því að hafa ekki alveg uppfyllt öll skilyrði til að þiggja þessar 167 milljónir. Einhverra hluta vegna hafði ráðuneyti formannsins og um tíma varaformannsins heldur ekki fyrir því að benda öðrum klúbbum og félagasamtökum hér og þar út um koppa og grundir sem einnig höfðu þegið styrki, á það að í raun væru þessi félög ekki stjórnmálaflokkar eins og forráðamenn og konur þeirra hefðu haldið fram í einhverju óráði. Þetta væri alger skynvilla. Píratar rumska, leshringur í Bolholti og sofið við ríkisstjórnarborðið Þannig rumskuðu Piratar ekki við sér fyrr en í mars 2022. Það má þó segja Pírötum til hróss að þeir vöknuði til lífsins í þessum efnum mánuði á undan Sjálfstæðisfélaginu. Sósíalistar fengu sem betur fer einnig vitrun en þó ekki fyrr en seinnipart nóvembermánaðar 2023. Höfðu þá þegið samanlagt 50 milljónir sem einhver leshringur í Bolholtinu sem átti ekkert skilt við stjórnmálahreyfingar. Vinstri gæn, félagsskapur þáverandi forsætisráðherra, svaf hins vegar værum blundi við hlið fjármálaráðherrans við ríkisstjórnarborðið árin 2022, 2023 og rumskaði ekki við sér fyrr en í september 2024. Það var aðeins einum mánuði áður en Bjarni ákvað að henda þessu vinstri-græna félagi út úr stjórnarráðinu ásamt Framsóknarmönnum. Bjarna var kannski farið að gruna að hann hafi verið blekktur. Vinstri græn væru ekki prjónaklúbbur vinstri-náttúruundra og glæpasagnaunnenda heldur hvorki meira né minna en stjórnmálahreyfing. Gott ef ekki hálfgerður kommúnistaflokkur sem hafði fengið um 266 milljónir í styrki á þremur árum. Þvílík martröð sem þetta hlýtur að hafa verið. Fjármálaráðherrann ber pólitíska ábyrgð á greiðslum ráðuneytisins til stjórnmálahreyfinga eins og núverandi fjármálaráðherra hefur opinberlega bent á. Hann telur alla áður nefnda flokka uppfylla anda laga um þennan stuðning og megintilgang þeirra, hvað sem líður heitum í bókhaldi fjármálaráðuneytisins og Skattsins. Það sem vantar í hrútabókhaldið Þegar úrillir hrútarnir í kofanum útmála Flokk fólksins eins og glæpasamtök og heimta að flokkurinn einn flokka endurgreiði styrki til sín, enda hvorki meira né minna en heiður alls réttarkerfsins í húfi, er skuldastaðan þessi, samkvæmt samantekt fjölmiðla, hjá einhverjum algerlega óþekktum félögum með óskýran tilgang og markmið sem þykjast vera stjórnmálahreyfingar: Sjálfstæðisflokkurinn 166.941.000 fyrir 2022 Flokkur fólksins 240.000.000 fyrir 2022-2024 Píratar 66.819.000 fyrir 2022 Vinstri græn 266.566.093 fyrir 2022-2024 Sósíalistaflokkurinn 50.500.000 fyrir 2022-2023 Lögin um fjárhagslegan stuðning við stjórnmálaflokka voru einmitt sett til þess sem í setningunni felst; að styðja við stjórnmálahreyfingar. Það eru nokkur skilyrði fyrir stuðningum. Til að mynda að stjórnmálaflokkar hafi fengið kjörna fulltrúa á Alþingi. Meira segja þeir sem fá enga fulltrúa kjörna, eins og Sósíalistar en fá yfir 2,5 prósent atkvæða, fá líka styrk. Vinstri græn náðu ekki þessu marki í síðustu kosningum og fá því ekki krónu á þessu ári. Ríkisendurskoðun hrósar ársreikningum Flokks fólksins Andi laganna er að styðja við hreyfingar sem sannarlega eru stjórnmálahreyfingar. Það er einnig sett sem skilyrði að flokkar skili ársreikningum til Ríkisendurskoðunar, þar sem Flokkur fólksins hefur fengið hrós fyrir hvað vel og ýtarlega gert er grein fyrir öllum fjárreiðum flokksins. Þar eru tíundaðir allir styrkir, ásamt ríkisstyrknum, aðallega frá einstaklingum og einstaka fyrirtækjum, sem lögum samkvæmt mega ekki fara upp fyrir ákveðna upphæð. Í ársreikningum Flokks fólksins er einnig tíundað í hvað peningarnir voru notaðir, krónu fyrir krónu. Það eru engin leyndarmál í fjármálum Flokks fólksins eins og Ríkisendurskoðun hefur einmitt lýst ánægju sinni með. Allt upp á borðum og það sem meira er, ársreikningarnir eru öllum opnir á vef Ríkisendurskoðunar, einnig eiturpennum og pólitískum hrútum. Flokkur fólksins hefur alltaf uppfyllt öll megin skilyrði laga fyrir því að fá fjárhagslegan stuðning frá ríkinu, eins og aðrir flokkar hafa réttilega fengið styrki samkvæmt sömu lögum, hvað sem þeir voru kallaðir í bókum fjármálaráðuneytisins og Skattsins. Það er auðvitað bagalegt að vera síðastur í röð fimm flokka til að staðfesta það sem liggur í heiti hreyfingarinnar að hún sé vissulega stjórnmálahreyfing. Sú staðfesting verður að fara fram á landsfundi sem átti að fara fram í nóvember í fyrra en landsfundir flokka fara alla jafna fram annað hvert ár. Öllum að óvörum flautaði formaður Sjálfstæðisflokksins leikinn hins vegar af í október og boðaði til kosninga með skemmsta mögulega fyrirvara. Flokkur fólksins einhenti sér því að kosningabaráttunni og vann frækilegan sigur eins og frægt er orðið; sem stjórnmálaflokkur, hvað sem hver segir. Landsfundur flokksins fer fram síðar í þessum mánuði og að honum loknum ætti að róast um í hrútakofanum. Hrútarnir þurfa að fara að huga að fengitímanum vilji þeim ganga betur í næstu kosningum. Höfundur er framkvæmdastjóri þingflokks Flokks fólksins.
Skoðun Sameiginleg yfirlýsing 28 ríkja um málefni Palestínu, hvers virði er hún? Einar Ólafsson skrifar
Skoðun Öryggi betur tryggt – fangelsismál færð til nútímans Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar
Skoðun Klassapróf fína fólksins – eða hvernig erfingjar kenna okkur að lifa Sigríður Svanborgardóttir skrifar
Skoðun Bragðefni eru ekki vandamálið - Bann við þeim myndi skaða lýðheilsu Abdullah Shihab Wahid skrifar
Skoðun Skattar fyrst, svo allt hitt – og hagræðingin sem gleymdist Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar
Skoðun Áfangasigur í baráttunni við hernaðinn gegn heimkynnum villta laxins Ingólfur Ásgeirsson,Árni Baldursson skrifar
Skoðun Þjóðþrifamálin sem stjórnarandstaðan fórnaði á altari útgerðanna Heimir Már Pétursson skrifar
Skoðun Þjórsá í hættu – Hvammsvirkjun og rof á náttúrulegu ástandi árinnar Gunnar Þór Jónsson skrifar