Óstjórn í húsnæðismálum Ragnar Þór Ingólfsson skrifar 22. nóvember 2024 16:03 Óstjórn í húsnæðismálum Reykjavíkurborgar náði vonandi botninum á íbúafundi sem haldinn var í Rimaskóla í Grafarvogi þann 12.nóvember síðastliðinn. Þar opinberuðust enn og aftur vinnubrögð borgarmeirihlutans. Vinnubrögð sem allir þekkja sem vilja fara aðrar leiðir en forherta þéttingastefnu þar sem ekkert raunverulegt samráð á sér stað. Það sást vel á fundinum hvað fulltrúum borgarmeirihlutans var brugðið. Brugðið yfir því að geta ekki farið sínu fram án þess að spyrja kóng eða prest. Sem formaður Bjargs og Blævar íbúðafélaga hef ég bent á, árum saman, að það neyðarástand sem ríkir á húsnæðismarkaði verður ekki leyst með núverandi þéttingastefnu. Og það verður svo sannarlega ekki leyst í óþökk við íbúa Grafarvogs eða nærliggjandi hverfa. Á vettvangi ASÍ hef ég fundað með stjórnmálaflokkum til að koma hugmyndum og stefnu verkalýðshreyfingarinnar að. Það er jákvætt hvað margir flokkar hafa tekið sér stefnu okkar varðandi bráðaaðgerðir eins og takmörkun á útleigu til ferðamanna og uppbyggingu skammtímahúsnæðis sem við höfum lagt til eftir hugmyndum og þróunarvinnu Bjargs í samstarfi við SG-hús. En þegar ljóst var að flokkarnir sem stjórna borginni ætluðu eingöngu að taka bráðaaðgerðir inn í stefnur sínar en halda áfram á sömu braut þéttingar, sem hefur skapað neyðarástandið að stórum hluta, tók ég ákvörðun um að bjóða mig fram fyrir Flokk fólksins, gagngert til að fylgja eftir húsnæðisstefnu verkalýðshreyfingarinnar sem snýst um að brjóta nýtt land með þjóðarátaki í húsnæðismálum og nýju húsnæðislánakerfi að danskri fyrirmynd. Það er aumt plan að koma með sömu langtímalausnir og sköpuðu það neyðarástandið sem nú ríkir Við höfum kynnt borginni hugmyndir, oftar en einu sinni og oftar en tvisvar, að uppbyggingu í Úlfarsárdal, frekar en að þétta í úthverfum, og boðið lausnir á fjármögnun og uppbyggingu innviða samhliða því, með innviðasjóði og mögulegri aðkomu lífeyrissjóða. Já, við höfum boðist til að fjármagna allt til að losa um þann flöskuháls sem skuldastaða og skuldahlutföll eru á sveitarfélögum. Það er bara ekki hlustað og virðist ekki vera nokkur áhugi fyrir því að leysa vandann með raunhæfum og raunverulegum leiðum. Þétting skal það vera, punktur! Ástæðan fyrir okkar áherslu á Úlfarsárdal er að hverfið þarf að stækka til að laða að verslun og þjónustu og til að efla hverfið á allan þann hátt sem einkennir góð úthverfi þar sem hægt er að nálgast alla þjónustu í göngufæri. Önnur ástæða er að ekki verður séð að nokkur heilvita fjárfestir vilji kaupa lóðir, án bílastæða, í Keldnalandi á uppsprengdu verði til að fjármagna Borgarlínu og það blasir við að byrja þarf alla hönnunar og skipulagsvinnu upp á nýtt sem mun seinka uppbyggingu um nokkur ár. Í Keldnalandi er gert ráð fyrir 0,3 bílastæðum á íbúð. Við höfum byggt íbúðir þar sem eru einungis 0,6 bílastæði á íbúð og það veldur endalausri togstreytu og deilum milli íbúa. Hvernig verður ástandið í nær bíllausu hverfi? 6.000 íbúða úthverfi án bílastæða fyrir íbúa eða gesti? Stjórnmálin bera ábyrgðina, ekki bara borgin, ríkið líka og nærsveitarfélög. Bjarg og Blær buðust til að byggja um 280 modular íbúðir á aðeins átta mánuðum, stuttu eftir rýmingarnar í Grindavík. Íbúðaverkefni sem hefur nú þegar sannað gildi sitt og gæði, bæði á Selfossi og Akranesi. Við funduðum ítrekað með ráðherrum og sveitarfélögum en án árangurs. Við værum búin að afhenda þessar íbúðir ef raunverulegur áhugi og áræðni hefði verið til staðar í stjórnmálunum. Nú rúmlega ári seinna höfum við ekki fengið svar frá stjórnsýslunni hvort það sé áhugi á að fara þá leið sem við buðum. Og við buðumst til að gera þetta óhagnaðardrifið. Að berja sér á brjóst yfir því hvað mikið hefur verið byggt og meiri fólksfjölgun eða áhrif atburðanna í Grindavík sé orsök er lúalegt, skammarlegt. Því stjórnmálin vissu í hvað stefndi og hafa vitað það árum saman. Þau hafa einfaldlega ekki brugðist við því sem var fyrirséð. Íbúðafélögin Bjarg og Blær hafa byggt yfir 1.200 íbúðir víðsvegar um landið þó mest á höfuðborgarsvæðinu. Öll verkefnin okkar hafa verið á kostnaðaráætlun og tímaáætlun sem er fáheyrt í íslenskri byggingasögu. Þær mýtur um að ekki sé byggt vegna hárra vaxta og verðbólgu verður að svara í eitt skipti fyrir öll. Bjarg hefur verið með um 200 til 300 íbúðir í byggingaferli á hverjum tíma. Þær voru um 60 talsins í byrjun október. Háir vextir og verðbólga ollu þessum vanda ekki, heldur er var það lóðaskortur. Við eigum nóg fjármagn og stofnstyrki en fáum ekki byggingarhæfar lóðir. Það eina sem stoppar okkur í að vinna niður langa biðlista Bjargs, þar sem tæplega 4.000 einstaklingar og fjölskyldur þrá að komast í fjárhagslegt skjól og öryggi, er lóðaskortur. Nýja félagið okkar Blær er að afhenda fyrstu íbúðirnar um áramótin. En svo verður allt stopp. Ekki vegna hárra vaxta og verðbólgu. Vegna þess að við fáum ekki lóðir og getum ekki byggt hagkvæmt með því að keppa um þær við fjárfesta á uppboði sveitarfélaga. Það er skiljanlegt að verktakar veigri sér við að byggja fleiri íbúðir sem venjulegt fólk hefur hvorki efni á að kaupa né leigja þegar fjárfestar eru farnir að sjá ákveðinn topp á því brjálæði sem einkennt hefur stjórnlausa hækkun íbúðarverðs. Árángur þéttingastefnunnar er því að koma í ljós þegar fjárfestar halda að sér höndum. Rándýrar íbúðir standa nú tómar og óseldar. Og lítið sem ekkert er byggt af íbúðum á viðráðanlegu verði. Það er einnig til marks um algjört þrot í húsnæðimálum sveitarfélaganna á höfuðborgarsvæðinu þegar milli og lágtekjufólk flýr í umvörpum til nærsveitarfélaga, eða úr landi, til að lækka húsnæðiskostnað, eða til þess eins að geta fengið fleiri fermetra eða auka herbergi fyrir börnin. Fólk er tilbúið til að keyra 100 kílómetra á dag, til og frá vinnu, til að komast í efnahagslegt skjól og öryggi. Svo alvarleg er staðan á húsnæðismarkaðnum. Við í Flokki fólksins segjum hingað og ekki lengra! Þó borgin sé það sveitarfélag sem hefur stutt hvað mest við uppbyggingu Bjargs og Blævar getur það aldrei verið ásættanlegt að standa sig best af þeim sem standa sig verst. Við erum að tala um einungis 1.200 íbúðir og 4.000 fjölskyldur á biðlista. Við getum og eigum að gera miklu betur. Við í Flokki fólksins erum tilbúinn að taka skipulagsvaldið með lögum ef ekki verður fallið frá núverandi stefnu í húsnæðismálum. Við erum ekki með plön heldur lausnir sem taka á því neyðarástandi sem nú ríkir, til lengri og skemmri tíma. Lausnir sem eru í sátt við íbúa úthverfa Reykjavíkur. Og lausnir sem taka á húsnæðisvanda landsbyggðarinnar. Höfundur er oddviti Flokks fólksins í Reykjavíkurkjördæmi norður. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun: Alþingiskosningar 2024 Húsnæðismál Flokkur fólksins Mest lesið „Ef hún hefði haft val, hefði konan mín þá kosið að láta heilabilunina hafa sinn gang?” Ingrid Kuhlman Skoðun Er sanngjarnt að hækka virðisaukaskatt á mat og gistingu til að láta erlenda ferðamenn borga meira? Þórir Garðarsson Skoðun Vér erum úr sömu sveit Steinþór Logi Arnarsson Skoðun Heiðmörk: Gaddavír og girðingar Auður Kjartansdóttir Skoðun Réttlát leiðrétting veiðigjalda Elín Íris Fanndal Skoðun Að vera eða ekki vera – hvað er raunverulegur árangur? Ásta Kristín Sigurjónsdóttir,Inga Hlín Pálsdóttir Skoðun Stéttarkerfi Halldóra Lillý Jóhannsdóttir Skoðun Hamas og átökin við Ísrael – hvað er ekki sagt upphátt? Einar G Harðarson Skoðun Halldór 24.05.2025 Halldór Tuttugu ár af röddum sem áður voru þaggaðar, og framtíðin er okkar Guðmundur Ingi Þóroddsson Skoðun Skoðun Skoðun Vér erum úr sömu sveit Steinþór Logi Arnarsson skrifar Skoðun „Ef hún hefði haft val, hefði konan mín þá kosið að láta heilabilunina hafa sinn gang?” Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Réttlát leiðrétting veiðigjalda Elín Íris Fanndal skrifar Skoðun Að vera eða ekki vera – hvað er raunverulegur árangur? Ásta Kristín Sigurjónsdóttir,Inga Hlín Pálsdóttir skrifar Skoðun Er sanngjarnt að hækka virðisaukaskatt á mat og gistingu til að láta erlenda ferðamenn borga meira? Þórir Garðarsson skrifar Skoðun Heiðmörk: Gaddavír og girðingar Auður Kjartansdóttir skrifar Skoðun Tuttugu ár af röddum sem áður voru þaggaðar, og framtíðin er okkar Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun #blessmeta - önnur grein Guðrún Hrefna Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Hvers virði er lambakjöt? Hafliði Halldórsson skrifar Skoðun Lífið er eins og konfektkassi, þú veist aldrei hvernig mola þú færð Elín Íris Fanndal skrifar Skoðun Þjóðareign, trú og skattar Svanur Guðmundsson skrifar Skoðun Hamas og átökin við Ísrael – hvað er ekki sagt upphátt? Einar G Harðarson skrifar Skoðun Gjaldfrjálsar máltíðir fyrir leikskólabörn Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Næstu sólarhringar á Gaza skipta sköpum Hlynur Már Vilhjálmsson skrifar Skoðun Hvernig gengur nýjum kennurum í grunnskólakennslu? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Aðalheiður Anna Erlingsdóttir,Andri Rafn Ottesen,Maríanna Jónsdóttir Maríudóttir,Valgerður S. Bjarnadóttir skrifar Skoðun Huglæg réttlætiskennd og skattar á verðmætasköpun Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Loksins fær þyrlan heimili fyrir norðan Njáll Trausti Friðbertsson skrifar Skoðun Opið bréf til stjórnvalda Elín Ýr Arnar Hafdísardóttir skrifar Skoðun Við skuldum þeim að hlusta Ólafur Adolfsson skrifar Skoðun „Litla stúlkan og ruddarnir“ - Hugleiðing um stöðu Íslands á alþj.vettv. Flosi Þorgeirsson skrifar Skoðun Mikilvæg gagnrýni eða tilraun til valdayfirtöku í Sósíalistaflokknum? Ása Lind Finnbogadóttir skrifar Skoðun Matvælaverð hefur nær þrefaldast frá stofnun Viðskiptaráðs! Sigríður Ingibjörg Ingadóttir skrifar Skoðun Alvarleg staða í umhverfi fréttamiðla Rósa Guðbjartsdóttir skrifar Skoðun Stéttarkerfi Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Stöðvum Hamas. Einungis þannig getum við stöðvað hryllinginn á Gaza BIrgir Finnsson skrifar Skoðun Dagur líffræðilegrar fjölbreytni 2025 Rannveig Magnúsdóttir,Ole Sandberg,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Rebecca Thompson,Skúli Skúlason,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Æfingin skapar meistarann! Sigurjón Már Fox Gunnarsson skrifar Skoðun 140 sinnum líklegra að verða fyrir eldingu Sigurður G. Guðjónsson skrifar Skoðun Konum í afplánun fjölgar: Með flókin áföll á bakinu Tinna Eyberg Örlygsdóttir,Sigríður Ella Jónsdóttir skrifar Skoðun Traust í húfi Eyjólfur Ármannsson skrifar Sjá meira
Óstjórn í húsnæðismálum Reykjavíkurborgar náði vonandi botninum á íbúafundi sem haldinn var í Rimaskóla í Grafarvogi þann 12.nóvember síðastliðinn. Þar opinberuðust enn og aftur vinnubrögð borgarmeirihlutans. Vinnubrögð sem allir þekkja sem vilja fara aðrar leiðir en forherta þéttingastefnu þar sem ekkert raunverulegt samráð á sér stað. Það sást vel á fundinum hvað fulltrúum borgarmeirihlutans var brugðið. Brugðið yfir því að geta ekki farið sínu fram án þess að spyrja kóng eða prest. Sem formaður Bjargs og Blævar íbúðafélaga hef ég bent á, árum saman, að það neyðarástand sem ríkir á húsnæðismarkaði verður ekki leyst með núverandi þéttingastefnu. Og það verður svo sannarlega ekki leyst í óþökk við íbúa Grafarvogs eða nærliggjandi hverfa. Á vettvangi ASÍ hef ég fundað með stjórnmálaflokkum til að koma hugmyndum og stefnu verkalýðshreyfingarinnar að. Það er jákvætt hvað margir flokkar hafa tekið sér stefnu okkar varðandi bráðaaðgerðir eins og takmörkun á útleigu til ferðamanna og uppbyggingu skammtímahúsnæðis sem við höfum lagt til eftir hugmyndum og þróunarvinnu Bjargs í samstarfi við SG-hús. En þegar ljóst var að flokkarnir sem stjórna borginni ætluðu eingöngu að taka bráðaaðgerðir inn í stefnur sínar en halda áfram á sömu braut þéttingar, sem hefur skapað neyðarástandið að stórum hluta, tók ég ákvörðun um að bjóða mig fram fyrir Flokk fólksins, gagngert til að fylgja eftir húsnæðisstefnu verkalýðshreyfingarinnar sem snýst um að brjóta nýtt land með þjóðarátaki í húsnæðismálum og nýju húsnæðislánakerfi að danskri fyrirmynd. Það er aumt plan að koma með sömu langtímalausnir og sköpuðu það neyðarástandið sem nú ríkir Við höfum kynnt borginni hugmyndir, oftar en einu sinni og oftar en tvisvar, að uppbyggingu í Úlfarsárdal, frekar en að þétta í úthverfum, og boðið lausnir á fjármögnun og uppbyggingu innviða samhliða því, með innviðasjóði og mögulegri aðkomu lífeyrissjóða. Já, við höfum boðist til að fjármagna allt til að losa um þann flöskuháls sem skuldastaða og skuldahlutföll eru á sveitarfélögum. Það er bara ekki hlustað og virðist ekki vera nokkur áhugi fyrir því að leysa vandann með raunhæfum og raunverulegum leiðum. Þétting skal það vera, punktur! Ástæðan fyrir okkar áherslu á Úlfarsárdal er að hverfið þarf að stækka til að laða að verslun og þjónustu og til að efla hverfið á allan þann hátt sem einkennir góð úthverfi þar sem hægt er að nálgast alla þjónustu í göngufæri. Önnur ástæða er að ekki verður séð að nokkur heilvita fjárfestir vilji kaupa lóðir, án bílastæða, í Keldnalandi á uppsprengdu verði til að fjármagna Borgarlínu og það blasir við að byrja þarf alla hönnunar og skipulagsvinnu upp á nýtt sem mun seinka uppbyggingu um nokkur ár. Í Keldnalandi er gert ráð fyrir 0,3 bílastæðum á íbúð. Við höfum byggt íbúðir þar sem eru einungis 0,6 bílastæði á íbúð og það veldur endalausri togstreytu og deilum milli íbúa. Hvernig verður ástandið í nær bíllausu hverfi? 6.000 íbúða úthverfi án bílastæða fyrir íbúa eða gesti? Stjórnmálin bera ábyrgðina, ekki bara borgin, ríkið líka og nærsveitarfélög. Bjarg og Blær buðust til að byggja um 280 modular íbúðir á aðeins átta mánuðum, stuttu eftir rýmingarnar í Grindavík. Íbúðaverkefni sem hefur nú þegar sannað gildi sitt og gæði, bæði á Selfossi og Akranesi. Við funduðum ítrekað með ráðherrum og sveitarfélögum en án árangurs. Við værum búin að afhenda þessar íbúðir ef raunverulegur áhugi og áræðni hefði verið til staðar í stjórnmálunum. Nú rúmlega ári seinna höfum við ekki fengið svar frá stjórnsýslunni hvort það sé áhugi á að fara þá leið sem við buðum. Og við buðumst til að gera þetta óhagnaðardrifið. Að berja sér á brjóst yfir því hvað mikið hefur verið byggt og meiri fólksfjölgun eða áhrif atburðanna í Grindavík sé orsök er lúalegt, skammarlegt. Því stjórnmálin vissu í hvað stefndi og hafa vitað það árum saman. Þau hafa einfaldlega ekki brugðist við því sem var fyrirséð. Íbúðafélögin Bjarg og Blær hafa byggt yfir 1.200 íbúðir víðsvegar um landið þó mest á höfuðborgarsvæðinu. Öll verkefnin okkar hafa verið á kostnaðaráætlun og tímaáætlun sem er fáheyrt í íslenskri byggingasögu. Þær mýtur um að ekki sé byggt vegna hárra vaxta og verðbólgu verður að svara í eitt skipti fyrir öll. Bjarg hefur verið með um 200 til 300 íbúðir í byggingaferli á hverjum tíma. Þær voru um 60 talsins í byrjun október. Háir vextir og verðbólga ollu þessum vanda ekki, heldur er var það lóðaskortur. Við eigum nóg fjármagn og stofnstyrki en fáum ekki byggingarhæfar lóðir. Það eina sem stoppar okkur í að vinna niður langa biðlista Bjargs, þar sem tæplega 4.000 einstaklingar og fjölskyldur þrá að komast í fjárhagslegt skjól og öryggi, er lóðaskortur. Nýja félagið okkar Blær er að afhenda fyrstu íbúðirnar um áramótin. En svo verður allt stopp. Ekki vegna hárra vaxta og verðbólgu. Vegna þess að við fáum ekki lóðir og getum ekki byggt hagkvæmt með því að keppa um þær við fjárfesta á uppboði sveitarfélaga. Það er skiljanlegt að verktakar veigri sér við að byggja fleiri íbúðir sem venjulegt fólk hefur hvorki efni á að kaupa né leigja þegar fjárfestar eru farnir að sjá ákveðinn topp á því brjálæði sem einkennt hefur stjórnlausa hækkun íbúðarverðs. Árángur þéttingastefnunnar er því að koma í ljós þegar fjárfestar halda að sér höndum. Rándýrar íbúðir standa nú tómar og óseldar. Og lítið sem ekkert er byggt af íbúðum á viðráðanlegu verði. Það er einnig til marks um algjört þrot í húsnæðimálum sveitarfélaganna á höfuðborgarsvæðinu þegar milli og lágtekjufólk flýr í umvörpum til nærsveitarfélaga, eða úr landi, til að lækka húsnæðiskostnað, eða til þess eins að geta fengið fleiri fermetra eða auka herbergi fyrir börnin. Fólk er tilbúið til að keyra 100 kílómetra á dag, til og frá vinnu, til að komast í efnahagslegt skjól og öryggi. Svo alvarleg er staðan á húsnæðismarkaðnum. Við í Flokki fólksins segjum hingað og ekki lengra! Þó borgin sé það sveitarfélag sem hefur stutt hvað mest við uppbyggingu Bjargs og Blævar getur það aldrei verið ásættanlegt að standa sig best af þeim sem standa sig verst. Við erum að tala um einungis 1.200 íbúðir og 4.000 fjölskyldur á biðlista. Við getum og eigum að gera miklu betur. Við í Flokki fólksins erum tilbúinn að taka skipulagsvaldið með lögum ef ekki verður fallið frá núverandi stefnu í húsnæðismálum. Við erum ekki með plön heldur lausnir sem taka á því neyðarástandi sem nú ríkir, til lengri og skemmri tíma. Lausnir sem eru í sátt við íbúa úthverfa Reykjavíkur. Og lausnir sem taka á húsnæðisvanda landsbyggðarinnar. Höfundur er oddviti Flokks fólksins í Reykjavíkurkjördæmi norður.
„Ef hún hefði haft val, hefði konan mín þá kosið að láta heilabilunina hafa sinn gang?” Ingrid Kuhlman Skoðun
Er sanngjarnt að hækka virðisaukaskatt á mat og gistingu til að láta erlenda ferðamenn borga meira? Þórir Garðarsson Skoðun
Að vera eða ekki vera – hvað er raunverulegur árangur? Ásta Kristín Sigurjónsdóttir,Inga Hlín Pálsdóttir Skoðun
Skoðun „Ef hún hefði haft val, hefði konan mín þá kosið að láta heilabilunina hafa sinn gang?” Ingrid Kuhlman skrifar
Skoðun Að vera eða ekki vera – hvað er raunverulegur árangur? Ásta Kristín Sigurjónsdóttir,Inga Hlín Pálsdóttir skrifar
Skoðun Er sanngjarnt að hækka virðisaukaskatt á mat og gistingu til að láta erlenda ferðamenn borga meira? Þórir Garðarsson skrifar
Skoðun Tuttugu ár af röddum sem áður voru þaggaðar, og framtíðin er okkar Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar
Skoðun Lífið er eins og konfektkassi, þú veist aldrei hvernig mola þú færð Elín Íris Fanndal skrifar
Skoðun Hvernig gengur nýjum kennurum í grunnskólakennslu? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Aðalheiður Anna Erlingsdóttir,Andri Rafn Ottesen,Maríanna Jónsdóttir Maríudóttir,Valgerður S. Bjarnadóttir skrifar
Skoðun „Litla stúlkan og ruddarnir“ - Hugleiðing um stöðu Íslands á alþj.vettv. Flosi Þorgeirsson skrifar
Skoðun Mikilvæg gagnrýni eða tilraun til valdayfirtöku í Sósíalistaflokknum? Ása Lind Finnbogadóttir skrifar
Skoðun Matvælaverð hefur nær þrefaldast frá stofnun Viðskiptaráðs! Sigríður Ingibjörg Ingadóttir skrifar
Skoðun Dagur líffræðilegrar fjölbreytni 2025 Rannveig Magnúsdóttir,Ole Sandberg,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Rebecca Thompson,Skúli Skúlason,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir skrifar
Skoðun Konum í afplánun fjölgar: Með flókin áföll á bakinu Tinna Eyberg Örlygsdóttir,Sigríður Ella Jónsdóttir skrifar
„Ef hún hefði haft val, hefði konan mín þá kosið að láta heilabilunina hafa sinn gang?” Ingrid Kuhlman Skoðun
Er sanngjarnt að hækka virðisaukaskatt á mat og gistingu til að láta erlenda ferðamenn borga meira? Þórir Garðarsson Skoðun
Að vera eða ekki vera – hvað er raunverulegur árangur? Ásta Kristín Sigurjónsdóttir,Inga Hlín Pálsdóttir Skoðun