Foreldrar með börn í vímuefnaneyslu og úrræði Dagbjört Ósk Steindórsdóttir skrifar 28. mars 2024 18:00 Foreldrar með börn í vímuefnaneyslu, eiga að geta farið strax og fengið ráðgjöf vegna vandans og ber ríkisvaldinu að gera allt sem í þeirra valdi stendur til að standa bak þeirra úrræða sem eru til staðar. Á dögunum kom út svört skýrsla frá ríkisendurskoðun vegna vímuefnavandans og í henni eru stjórnvöld afhausuð vegna þess þau taka ekki fulla ábyrgð, vilja þau fá aðra svarta skýrslu vegna úrræðaleysis í garð barna sem eiga við vímuefnavanda að stríða eftir nokkur ár? Takk, ríkisendurskoðun fyrir að koma með þetta svart á hvítu það sem við vissum en ríkisstjórn hefur hundsað áfengis og vímuefnavandann í landinu. Full ástæða er til að vera á varðbergi vegna áfengis og vímuefnavanda barna og fjölskyldna og treysti ég því að ríkisendurskoðun taki þessa grein alvarlega og skoði mál þessi mál Það eru fá úrræði til staðar fyrir börn í vímuefnavanda og ráðamönnum þjóðarinnar ber skylda að standa vörð um þeirra starfsemi, þau eiga stóran þátt í því að forða fjölskyldum frá þeirri sáru reynslu að missa barnið sitt í neyslu. Ég er búin að skoða þau úrræði sem eru til staðar og hvaða úrræði virka og eiga að vera á föstum fjárframlögum en eru það ekki, einfalt, það er foreldrahúsið, skoðið heimasíðu þeirra og þá sjáið þið svart á hvítu að svo er, Foreldrahúsið er það eina sem með réttu getur boðið upp á sérhæfða meðferð fyrir börn og fjölskyldur þeirra í vímuefnavanda. Foreldrahús verður að fá stuðning til áframhaldandi starfsemi, því framundan er töluverð aukning ungmenna sem mun þurfa hjálp vegna neyslu og því miður er það er raunhæf framtíðarsýn. Því er haldið fram að 7% barna í tíunda bekk sé í neyslu en ég tel að þau séu helmingi fleiri ef ekki meira og takið eftir þessi könnun nær bara yfir tíunda bekk, hvað þá með hina yngri? Það er stór hópur sem er ósjáanlegur og hvernig verður það þegar sá hópur fer að detta inn og þjónustuna vantar? Foreldrahúsið lokar mögulega ef það fær ekki þjónustusamning við ríkið og Það verða færri úrræði og vandamálin hrannast upp með skelfilegum afleiðingum og skömmin verður ríkisins. En Stuðlar spyr fólk oft í sömu andrá, ég skal svara því, til að komast í meðferð hjá Stuðlum þarf að vera opið mál hjá barnavernd, þarafleiðandi, ekki allir sem komast þangað inn og þar er börnum með vímuefnavanda blandað við börn með annarsskonar hegðunarvanda, þessir hópar eiga ekki samleið. Foreldrahúsið er sérhæft fyrir börn og fjölskyldur sem eiga við vímuefnavanda að stríða og öllum aðgengilegt, Foreldrahús hefur sinnt þessari þjónustu í þrjátíu og átta ár og það er eðlilegasti hlutur að þeirra þjónusta komist á föst fjárframlög og stjórnvaldinu ber að horfa til þeirra foreldra sem eiga í vanda í stað þess að útiloka þau og veita þeim ekki áheyrn, Það á enginn að þurfa að upplifa sig bjargarlausan með barnið sitt, það á að styðja við það eina sérhæfða úrræði sem er til staðar og ég endurtek það eru ekki allir með opin mál hjá barnaverndarstofu. Þingmenn þið talið mjög lítið sem ekkert um börn í vímuefnavanda inná þingi hvers vegna? Viljið þið bara hafa þau útí horni eins og skítugu börnin hennar Evu og sópa börnunum undir teppi? Eða er það sama og er uppá teningnum varðandi fullorðna, ykkur er alveg sama? Það eru allavega skilaboðin frá ykkur nema frá örfáum þingmönnum og þá vil ég nefna Sigmar Guðmundsson, Ingu Sæland og Diljá Mist Einarsdóttir, takk fyrir þeirra baráttu, þau skjóta ykkur hinum ref fyrir rass og okkar fólki hlýnar um hjartarætur að vita af þeirra baráttu og þau virkilega láta okkur finna að fíknisjúklingar þurfi og eigi að fá viðeigandi skilning. Þingheimur, ykkur ber skylda til að kynna ykkur börn með vímuefnavanda og hlusta! Ég veit hvað klukkan slær, ég veit ábyggilega miklu meira en þið hvað er að gerast svo takið þessa grein alvarlega! Stjórnvöld! Ásmundur Daðason barnamálaráðherra! Gyrðið ykkur í brók og standið ykkur einu sinni sem menn fólksins, þið eruð i vinnu hjá okkur! Setjið Foreldrahús á föst fjárframlög! Foreldrahús sem hefur staðið vaktina bakvið foreldra og börn í vímuefnavanda, tekið þátt í sorgum þeirra og sigrum. Eina úrræðið sem með sanni getur sinnt þessum málaflokki. Hættið að kaupa tryggingar og selja banka, farið að snúa ykkur að því sem skiptir máli! Það er æskan, börnin okkar, börnin okkar eru það dýrmætasta sem við eigum. Börn í dag með vímuefnavanda eiga eftir að verða fullorðin og þingheimur fyrirbyggið þá skömm sem fylgir því að gera ekki neitt, ekki bregðast þessum börnum og foreldrum, ekki lenda í þeim aðstæðum að þurfa að standa frammi fyrir þeim seinna meir og segja fyrirgefið, við brugðumst ykkur og ykkar foreldrum! Dagbjört Ósk Steindórsdóttir. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Fíkn Mest lesið Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun 1 stk. ísl. ríkisborgararéttur - kr. 1,600 Róbert Björnsson Skoðun Faglegt mat eða lukka? I: Frá kennslustofu til stafbókar Bogi Ragnarsson Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir Skoðun Hvers vegna ekki bókun 35? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun Hvað kosta mannréttindi? Anna Lára Steindal Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir Skoðun Héraðsvötn og Kjalölduveitu í nýtingarflokk Jens Garðar Helgason,Ólafur Adolfsson Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Þéttur eða þríklofinn Sjálfstæðisflokkur Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Bras og brall við gerð Brákarborgar Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Auðlindarentan heim í hérað Arna Lára Jónsdóttir skrifar Skoðun Héraðsvötn og Kjalölduveitu í nýtingarflokk Jens Garðar Helgason,Ólafur Adolfsson skrifar Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir skrifar Skoðun Hvað kosta mannréttindi? Anna Lára Steindal skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? I: Frá kennslustofu til stafbókar Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Hvers vegna ekki bókun 35? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun 1 stk. ísl. ríkisborgararéttur - kr. 1,600 Róbert Björnsson skrifar Skoðun Ný nálgun fyrir börn með fjölþættan vanda Guðmundur Ingi Þóroddsson,Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar Skoðun Setjum kraft í íslenskukennslu fullorðinna Anna Linda Sigurðardóttir skrifar Skoðun Áhrif veiðigjalda ná út fyrir atvinnugreinina Ásgerður Kristín Gylfadóttir skrifar Skoðun Við stöndum með Anahitu og Elissu Valgerður Árnadóttir,Rósa Líf Darradóttir,Aldís Amah Hamilton,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson skrifar Skoðun RÚV - ljósritunarstofa ríkisins? Birgir Finnsson skrifar Skoðun Að vera hvítur og kristinn Guðbrandur Einarsson skrifar Skoðun Heilbrigðisþjónusta í heimabyggð – loksins orðin að veruleika Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Komum heil heim eftir hvítasunnuhelgina Ágúst Mogensen skrifar Skoðun Leiðin til Parísar (bókstaflega) Ólafur St. Arnarsson skrifar Skoðun Ósnertanlegir eineltisseggir og óhæfir starfsmenn Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Opinber skýring til Sigurjóns Þórðarsonar Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Ekkert kerfi lifir af pólitískan geðþótta Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Þegar undirskrift skiptir máli – um gervigreind, vottun og verðmæti mannlegra athafna Henning Arnór Úlfarsson skrifar Skoðun Hoppað yfir girðingarnar Vilhjálmur Árnason skrifar Skoðun Þegar ég fékk séns Heiða Ingimarsdóttir skrifar Skoðun Verður greinilega að vera Ísrael Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Evrópumet! Háskólamenntun minnst metin á Íslandi Vilhjálmur Hilmarsson skrifar Skoðun Ríkið tekur – landsbyggðirnar fá minna Hjálmar Bogi Hafliðason skrifar Sjá meira
Foreldrar með börn í vímuefnaneyslu, eiga að geta farið strax og fengið ráðgjöf vegna vandans og ber ríkisvaldinu að gera allt sem í þeirra valdi stendur til að standa bak þeirra úrræða sem eru til staðar. Á dögunum kom út svört skýrsla frá ríkisendurskoðun vegna vímuefnavandans og í henni eru stjórnvöld afhausuð vegna þess þau taka ekki fulla ábyrgð, vilja þau fá aðra svarta skýrslu vegna úrræðaleysis í garð barna sem eiga við vímuefnavanda að stríða eftir nokkur ár? Takk, ríkisendurskoðun fyrir að koma með þetta svart á hvítu það sem við vissum en ríkisstjórn hefur hundsað áfengis og vímuefnavandann í landinu. Full ástæða er til að vera á varðbergi vegna áfengis og vímuefnavanda barna og fjölskyldna og treysti ég því að ríkisendurskoðun taki þessa grein alvarlega og skoði mál þessi mál Það eru fá úrræði til staðar fyrir börn í vímuefnavanda og ráðamönnum þjóðarinnar ber skylda að standa vörð um þeirra starfsemi, þau eiga stóran þátt í því að forða fjölskyldum frá þeirri sáru reynslu að missa barnið sitt í neyslu. Ég er búin að skoða þau úrræði sem eru til staðar og hvaða úrræði virka og eiga að vera á föstum fjárframlögum en eru það ekki, einfalt, það er foreldrahúsið, skoðið heimasíðu þeirra og þá sjáið þið svart á hvítu að svo er, Foreldrahúsið er það eina sem með réttu getur boðið upp á sérhæfða meðferð fyrir börn og fjölskyldur þeirra í vímuefnavanda. Foreldrahús verður að fá stuðning til áframhaldandi starfsemi, því framundan er töluverð aukning ungmenna sem mun þurfa hjálp vegna neyslu og því miður er það er raunhæf framtíðarsýn. Því er haldið fram að 7% barna í tíunda bekk sé í neyslu en ég tel að þau séu helmingi fleiri ef ekki meira og takið eftir þessi könnun nær bara yfir tíunda bekk, hvað þá með hina yngri? Það er stór hópur sem er ósjáanlegur og hvernig verður það þegar sá hópur fer að detta inn og þjónustuna vantar? Foreldrahúsið lokar mögulega ef það fær ekki þjónustusamning við ríkið og Það verða færri úrræði og vandamálin hrannast upp með skelfilegum afleiðingum og skömmin verður ríkisins. En Stuðlar spyr fólk oft í sömu andrá, ég skal svara því, til að komast í meðferð hjá Stuðlum þarf að vera opið mál hjá barnavernd, þarafleiðandi, ekki allir sem komast þangað inn og þar er börnum með vímuefnavanda blandað við börn með annarsskonar hegðunarvanda, þessir hópar eiga ekki samleið. Foreldrahúsið er sérhæft fyrir börn og fjölskyldur sem eiga við vímuefnavanda að stríða og öllum aðgengilegt, Foreldrahús hefur sinnt þessari þjónustu í þrjátíu og átta ár og það er eðlilegasti hlutur að þeirra þjónusta komist á föst fjárframlög og stjórnvaldinu ber að horfa til þeirra foreldra sem eiga í vanda í stað þess að útiloka þau og veita þeim ekki áheyrn, Það á enginn að þurfa að upplifa sig bjargarlausan með barnið sitt, það á að styðja við það eina sérhæfða úrræði sem er til staðar og ég endurtek það eru ekki allir með opin mál hjá barnaverndarstofu. Þingmenn þið talið mjög lítið sem ekkert um börn í vímuefnavanda inná þingi hvers vegna? Viljið þið bara hafa þau útí horni eins og skítugu börnin hennar Evu og sópa börnunum undir teppi? Eða er það sama og er uppá teningnum varðandi fullorðna, ykkur er alveg sama? Það eru allavega skilaboðin frá ykkur nema frá örfáum þingmönnum og þá vil ég nefna Sigmar Guðmundsson, Ingu Sæland og Diljá Mist Einarsdóttir, takk fyrir þeirra baráttu, þau skjóta ykkur hinum ref fyrir rass og okkar fólki hlýnar um hjartarætur að vita af þeirra baráttu og þau virkilega láta okkur finna að fíknisjúklingar þurfi og eigi að fá viðeigandi skilning. Þingheimur, ykkur ber skylda til að kynna ykkur börn með vímuefnavanda og hlusta! Ég veit hvað klukkan slær, ég veit ábyggilega miklu meira en þið hvað er að gerast svo takið þessa grein alvarlega! Stjórnvöld! Ásmundur Daðason barnamálaráðherra! Gyrðið ykkur í brók og standið ykkur einu sinni sem menn fólksins, þið eruð i vinnu hjá okkur! Setjið Foreldrahús á föst fjárframlög! Foreldrahús sem hefur staðið vaktina bakvið foreldra og börn í vímuefnavanda, tekið þátt í sorgum þeirra og sigrum. Eina úrræðið sem með sanni getur sinnt þessum málaflokki. Hættið að kaupa tryggingar og selja banka, farið að snúa ykkur að því sem skiptir máli! Það er æskan, börnin okkar, börnin okkar eru það dýrmætasta sem við eigum. Börn í dag með vímuefnavanda eiga eftir að verða fullorðin og þingheimur fyrirbyggið þá skömm sem fylgir því að gera ekki neitt, ekki bregðast þessum börnum og foreldrum, ekki lenda í þeim aðstæðum að þurfa að standa frammi fyrir þeim seinna meir og segja fyrirgefið, við brugðumst ykkur og ykkar foreldrum! Dagbjört Ósk Steindórsdóttir.
Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir Skoðun
„Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun
Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir Skoðun
Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar
Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir skrifar
Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir skrifar
Skoðun Ný nálgun fyrir börn með fjölþættan vanda Guðmundur Ingi Þóroddsson,Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar
Skoðun Við stöndum með Anahitu og Elissu Valgerður Árnadóttir,Rósa Líf Darradóttir,Aldís Amah Hamilton,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson skrifar
Skoðun Þegar undirskrift skiptir máli – um gervigreind, vottun og verðmæti mannlegra athafna Henning Arnór Úlfarsson skrifar
Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir Skoðun
„Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun
Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir Skoðun