Fóbían – Íslam og kvennakúgun Sverrir Agnarsson skrifar 21. mars 2024 14:00 Ég hef í tilefni Ramadan birt nokkur innlegg til að svara endurnýjuðum krafti í Íslamfóbíunni sem hefur gosið upp sem einhversskonar rök fyrir og skilningur á það sé hið besta mál að drepa og svelta tugþúsundir Palestínumanna og mest konur og börn. Ég hef nú í mars skrifað um meinta stríðsáráttu múslíma og barnaníð og Sharía en nú er komið viðhorfi og meðferð kvenna en samkvæmt fóbíunni gefur Kóranversið 4:34 körlum leyfi til að berja konur sínar að vild og sérstaklega ef þær eru ekki í skapi fyrir kynmök. Ég hef lengi vilja gera athugasemdir við skilning fóbanna á þessu versi en málið er fókið málfræðilega sem og merkingarlega en hér er tilraun til að koma því á framfæri. Höfum á hreinu að samanborið við Latínu og grísku eru semítsku málin miklu óræðari og túlkanir og merking háðari samhenginu en í okkar vestrænu tungumálum. Vers 4:34 í þýðingu Muhammad Asad: "MEN SHALL take full care of women with the bounties which God has bestowed more abundantly on the former than on the latter and with what they may spend out of their possessions. And the righteous women are the truly devout ones, who guard the intimacy which God has [ordained to be] guarded. And as for those women whose ill-will you have reason to fear, admonish them [first]; then leave them alone in bed; then beat them; and if thereupon they pay you heed, do not seek to harm them. Behold, God is indeed most high, great!" Versi 4:34 er oft snúið upp í andstæðu sína og sagt gefa múslímskum körlum leyfi til að berja konur sínar að vild, drottna yfir þeim með sérstöku leyfi Guðs og krefjast skilyrðislausar hlýðni. En það þarf ekki að lesa þetta vers djúpt, jafnvel ónákvæmar og illkvittnar þýðingar, til að sjá að hér er fjallað um ferli, ferli sem felst í að: Finna að við og ræða málin Hætta að deila sæng Daraba, sem ég skýri hér að neðan. Tökum eftir, að eftir deilur án niðurstöðu, á að hættta að deila sæng, þannig að þriðja stigið er ekki mögulegt fyrir en eftir sólarhring a.m.k.. Ferlið er því vísir að nútíma skilnaði að borði og sæng með sáttatilraunum og er hluti af þeirri jákvæðu byltingu sem Islam var á stöðu kvenna á sínum tíma. Það sem sagt ekki merkingin að karl lemji konu sem neitar að vaska upp eða af öðru merkilegra tilefni. Það eru þrjú lykilhugtök í þessu versi og hér eru hugleiðingar um þau og skýringar: 1) Qawwam, hugtakið „qawwam“ kemur af qa’im ("ábyrgur fyrir") og er áherslu atviksorð. Þannig er t.d samkvæmt Muhammad Asad „qama ala l-mar’ah“ best þýtt sem „HANN TÓK AÐ SÉR ÁBYRGÐ Á FRAMFÆRSLU“ . Það er af og frá eins og illkvitnar þýðingar og/eða skýringar reyna að hægt sé að leggja þá merkingu í „Qawwam“ að karl sé konu æðri. 2) Qanitatun, oft þýtt sem hlýðin (enska obidient/devout) en það er ekki tengt karlinum heldur Guði. „Qanitatun“ er af rótinni „na qa ta“ og kemur fyrir allmörgunm sinnum í Kóraninu og þýðir alltaf hlýðinn Guði, og er best þýtt sem guðrækinn (enska devout). Orðið er t.d. notað um Maríu þegar hún er ung og áður en hún verður móðir, hún hlýddi en var ógift. Karlrembur allra tíma hafa augljóslega viljað þýða þetta sem skilyrðislausa hlýðni við eiginmann en það viðhorf var umdeilt líka hér áður fyrr og er nú á hröðu undanhaldi. 3) Daraba, slá (enska -hit)" er því miður nokkuð algeng þýðing á arabíska orðinu ”daraba” sem getur þýtt ”að danga í” „snerta á táknrænan hátt en EKKI lemja eða berja. Orðið daraba kemur fyrir 17 sinnum í Kóraninum og er notað til að tjá hugtök eins og ”aðskilja”, ”fjarlægð”, ”yfirgefa” og ”leiða hjá sér” „kjúfa“ og LEIÐIR ÞVÍ HUGANN AÐ SKILNAÐI. Þýðingin "slá" (hit) er skilyrt og allir helstu kennimenn sem skilja það þannig t.d. Tabari og Razi sem oftast eru íhaldsamir - taka fram að við þann verknað væri þá vasaklútur eða tannbursti (siwak) eina leyfilega verkfærið. Daraba er t.d.notað í Kóraninum til að lýsa þegar Móses klauf jörðina og upp spruttu 12 árkvíslir fyrir 12 ættflokka gyðinga. Lamdi hann eða barði jörðina með staf sínum eða var þetta táknræn snerting sem opnaði farveg 12 árkvísla? Er ekki inntakið að "kljúfa jörðina" (aðskilja) en ekki "lemja" jörðina? Svo má taka umræðuna yfir í táknmál og pæla í hvað var það sem Móses gerði í raun, ég er ekki mikið fyrir bókstaflega skilning á þessum sögnum fremur en lýsingum á himnaríki og víti. Öll noktun orðsins dharaba í Kóraninum er notuð í tákrænni merkingu. Við þetta má bæta að Muhammand sagði í vel studdri hadith að sá væri bestur múslíminn sem bestur væri við konuna sína og helsti boðskapurinnn í því sem kallað er lokaræða hans í Mekka er ströng útskúfun á kvennakúgun og þjóðernisrembingi. Það er allt í lagi að aðeins pæla í hlutunum áður en hrapað er að ályktunum. Höfundur er ráðgjafi í fjölmiðlagreiningum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Trúmál Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur. Mest lesið Enga saltdreifara á Bessastaði takk Skírnir Garðarsson Skoðun Eins og sandur úr greip Jón Steindór Valdimarsson Skoðun Bakslag í streymi Silja Snædal Drífudóttir Skoðun Spurðu fólkið Halla Tómasdóttir Skoðun Sögufölsun eytt í kyrrþey Hjörtur Hjartarson Skoðun Óbærileg léttúð VG Jakob Frímann Magnússon Skoðun Hvernig forseta vilt þú? Valdís Arnarsdóttir Skoðun Satt og logið Bryndís Schram Skoðun Breiðholt brennur Eðvarð Hilmarsson Skoðun Hver er pælingin? Ásgeir Brynjar Torfason Skoðun Skoðun Skoðun Eins og sandur úr greip Jón Steindór Valdimarsson skrifar Skoðun Enga saltdreifara á Bessastaði takk Skírnir Garðarsson skrifar Skoðun Hvernig forseta vilt þú? Valdís Arnarsdóttir skrifar Skoðun Spurðu fólkið Halla Tómasdóttir skrifar Skoðun Vopn, sprengjur og annað eins Árný Björg Blandon skrifar Skoðun Hvar er eldhúsglugginn? Elsa Ævarsdóttir skrifar Skoðun Bakslag í streymi Silja Snædal Drífudóttir skrifar Skoðun Tímaskekkja á 21. öldinni Valerio Gargiulo skrifar Skoðun Hver er pælingin? Ásgeir Brynjar Torfason skrifar Skoðun Í átt að velsæld á nokkrum mínútum Olga Björt Þórðardóttir skrifar Skoðun Er fyrirmyndarríkið Ísland í ruslflokki í sorpmálum? Sigurður Páll Jónsson skrifar Skoðun Takk fyrir vettlingana! Hópur foreldra leikskólabarna í Reykjavík skrifar Skoðun Hvað varð um samveruna? Hildur Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Listir og velferð Kristín Valsdóttir skrifar Skoðun Er forsetaframbjóðendum umhugað um dýravernd? Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Þegar þú vilt miklu meira bákn Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Óbærileg léttúð VG Jakob Frímann Magnússon skrifar Skoðun Að hafa áhrif á nærumhverfi sitt Guðbrandur Einarsson skrifar Skoðun Framtíð innri markaðarins Gunnar Bragi Sveinsson skrifar Skoðun Satt og logið Bryndís Schram skrifar Skoðun Alþjóðlegi leiðsöguhundadagurinn Sigþór U. Hallfreðsson skrifar Skoðun Framsókn leggst ekki í duftið Guðmundur Birkir Þorkelsson skrifar Skoðun Að dreyma um alheim góðvildar Valerio Gargiulo skrifar Skoðun Að bjarga sex lífum á mínútu í hálfa öld Birna Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Þegar þú ert báknið Gabríel Ingimarsson skrifar Skoðun Svik við þjóðina Alfreð Sturla Böðvarsson skrifar Skoðun Innivist er mikilvægasti þátturinn við hönnun íbúða! Ásta Logadóttir skrifar Skoðun Brautryðjandinn Baldur Þóra Björk Smith skrifar Skoðun Katrín og Gunnar? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Ótímabundin leyfi, ótímabundið náttúruníð Elvar Örn Friðriksson skrifar Sjá meira
Ég hef í tilefni Ramadan birt nokkur innlegg til að svara endurnýjuðum krafti í Íslamfóbíunni sem hefur gosið upp sem einhversskonar rök fyrir og skilningur á það sé hið besta mál að drepa og svelta tugþúsundir Palestínumanna og mest konur og börn. Ég hef nú í mars skrifað um meinta stríðsáráttu múslíma og barnaníð og Sharía en nú er komið viðhorfi og meðferð kvenna en samkvæmt fóbíunni gefur Kóranversið 4:34 körlum leyfi til að berja konur sínar að vild og sérstaklega ef þær eru ekki í skapi fyrir kynmök. Ég hef lengi vilja gera athugasemdir við skilning fóbanna á þessu versi en málið er fókið málfræðilega sem og merkingarlega en hér er tilraun til að koma því á framfæri. Höfum á hreinu að samanborið við Latínu og grísku eru semítsku málin miklu óræðari og túlkanir og merking háðari samhenginu en í okkar vestrænu tungumálum. Vers 4:34 í þýðingu Muhammad Asad: "MEN SHALL take full care of women with the bounties which God has bestowed more abundantly on the former than on the latter and with what they may spend out of their possessions. And the righteous women are the truly devout ones, who guard the intimacy which God has [ordained to be] guarded. And as for those women whose ill-will you have reason to fear, admonish them [first]; then leave them alone in bed; then beat them; and if thereupon they pay you heed, do not seek to harm them. Behold, God is indeed most high, great!" Versi 4:34 er oft snúið upp í andstæðu sína og sagt gefa múslímskum körlum leyfi til að berja konur sínar að vild, drottna yfir þeim með sérstöku leyfi Guðs og krefjast skilyrðislausar hlýðni. En það þarf ekki að lesa þetta vers djúpt, jafnvel ónákvæmar og illkvittnar þýðingar, til að sjá að hér er fjallað um ferli, ferli sem felst í að: Finna að við og ræða málin Hætta að deila sæng Daraba, sem ég skýri hér að neðan. Tökum eftir, að eftir deilur án niðurstöðu, á að hættta að deila sæng, þannig að þriðja stigið er ekki mögulegt fyrir en eftir sólarhring a.m.k.. Ferlið er því vísir að nútíma skilnaði að borði og sæng með sáttatilraunum og er hluti af þeirri jákvæðu byltingu sem Islam var á stöðu kvenna á sínum tíma. Það sem sagt ekki merkingin að karl lemji konu sem neitar að vaska upp eða af öðru merkilegra tilefni. Það eru þrjú lykilhugtök í þessu versi og hér eru hugleiðingar um þau og skýringar: 1) Qawwam, hugtakið „qawwam“ kemur af qa’im ("ábyrgur fyrir") og er áherslu atviksorð. Þannig er t.d samkvæmt Muhammad Asad „qama ala l-mar’ah“ best þýtt sem „HANN TÓK AÐ SÉR ÁBYRGÐ Á FRAMFÆRSLU“ . Það er af og frá eins og illkvitnar þýðingar og/eða skýringar reyna að hægt sé að leggja þá merkingu í „Qawwam“ að karl sé konu æðri. 2) Qanitatun, oft þýtt sem hlýðin (enska obidient/devout) en það er ekki tengt karlinum heldur Guði. „Qanitatun“ er af rótinni „na qa ta“ og kemur fyrir allmörgunm sinnum í Kóraninu og þýðir alltaf hlýðinn Guði, og er best þýtt sem guðrækinn (enska devout). Orðið er t.d. notað um Maríu þegar hún er ung og áður en hún verður móðir, hún hlýddi en var ógift. Karlrembur allra tíma hafa augljóslega viljað þýða þetta sem skilyrðislausa hlýðni við eiginmann en það viðhorf var umdeilt líka hér áður fyrr og er nú á hröðu undanhaldi. 3) Daraba, slá (enska -hit)" er því miður nokkuð algeng þýðing á arabíska orðinu ”daraba” sem getur þýtt ”að danga í” „snerta á táknrænan hátt en EKKI lemja eða berja. Orðið daraba kemur fyrir 17 sinnum í Kóraninum og er notað til að tjá hugtök eins og ”aðskilja”, ”fjarlægð”, ”yfirgefa” og ”leiða hjá sér” „kjúfa“ og LEIÐIR ÞVÍ HUGANN AÐ SKILNAÐI. Þýðingin "slá" (hit) er skilyrt og allir helstu kennimenn sem skilja það þannig t.d. Tabari og Razi sem oftast eru íhaldsamir - taka fram að við þann verknað væri þá vasaklútur eða tannbursti (siwak) eina leyfilega verkfærið. Daraba er t.d.notað í Kóraninum til að lýsa þegar Móses klauf jörðina og upp spruttu 12 árkvíslir fyrir 12 ættflokka gyðinga. Lamdi hann eða barði jörðina með staf sínum eða var þetta táknræn snerting sem opnaði farveg 12 árkvísla? Er ekki inntakið að "kljúfa jörðina" (aðskilja) en ekki "lemja" jörðina? Svo má taka umræðuna yfir í táknmál og pæla í hvað var það sem Móses gerði í raun, ég er ekki mikið fyrir bókstaflega skilning á þessum sögnum fremur en lýsingum á himnaríki og víti. Öll noktun orðsins dharaba í Kóraninum er notuð í tákrænni merkingu. Við þetta má bæta að Muhammand sagði í vel studdri hadith að sá væri bestur múslíminn sem bestur væri við konuna sína og helsti boðskapurinnn í því sem kallað er lokaræða hans í Mekka er ströng útskúfun á kvennakúgun og þjóðernisrembingi. Það er allt í lagi að aðeins pæla í hlutunum áður en hrapað er að ályktunum. Höfundur er ráðgjafi í fjölmiðlagreiningum.