Tvíeðli ferðamennskunnar: Ferðalag heimsku og uppljómunar? Guðmundur Björnsson skrifar 2. október 2023 10:01 Heimur ferðamennskunnar er forvitnilegur. Rithöfundurinn D. DeLillo fjallar um í bók sinni „White Noise“, að það að vera ferðamaður sé að flýja ábyrgð og tileinka sér ákveðið stig heimsku og þegar einstaklingar ferðist um framandi lönd sé þeim yfirleitt fyrirgefin skortur á skilningi á staðbundnum siðum, tungumáli og félagslegum viðmiðum. Í þessum skilningi er ferðamennska ef til vill gangverk heimskunnar – sameiginlegt flæði fólks sem hagar sér á þann hátt sem myndi þykja með öllu óviðeigandi í heimalöndum þeirra. En undir yfirborðinu ríkir tvíeðli í ferðamennskunni. Annars vegar er hún drifin áfram af her heimskingja, en hins vegar stuðlar ferðamennskan að persónulegum vexti, menningarsamskiptum og víðtækari skilningi á sammannlegri reynslu okkar. Ferðamennska býður upp á einstakt tækifæri fyrir einstaklinga til að stíga út fyrir takmörk hversdagsleikans og kanna hið óþekkta. Þessi aðskilnaður frá venjulegu umhverfi okkar gerir okkur kleift að losa okkur við venjulega hversdagslega ábyrgð og hömlur. Sem ferðamenn eigum við í tómu basli með erlenda gjaldmiðla, eigum í erfiðleikum með að rata um framandi götur og gerum ótal villur í samskiptum við heimamenn. Í þessu samhengi er okkur heimilt að vera heimsk og það er þetta frelsi frá væntingum sem getur verið frelsandi. Gistilöndin, sem eru vel meðvituð um takmarkanir ferðamannanna, aðlaga þjónustu sína oft til að mæta innstreymi ráðalausra gesta. Einn af lykilþáttunum í að brúa bilið milli ferðamanna og staðbundinnar menningar, er hlutverk vel menntaðra leiðsögumanna. Þessir fróðu einstaklingar þjóna sem túlkar, ekki aðeins á tungumáli heldur einnig siðum og hefðum. Þeir túlka staðbundna sögur, viðhorf og venjur af þolinmæði, oft með slettu af húmor, sem hjálpar við að létta ferðamönnum lundina og uppfræða þá. Sérfræðiþekking leiðsögumanna og leiðbeiningar eru nauðsynlegar til að hjálpa ferðamönnum að sigla um hið framandi landslag, efla tilfinningu um tengsl milli gesta og nærsamfélagsins. Skilti og matseðlar eru þýddir og heilar atvinnugreinar eru byggðar upp í kringum löngun ferðamannsins til framandi upplifunar. Ferðamaðurinn verður verðmæt verslunarvara og er því veitt ákveðið umburðarlyndi þegar kemur að hegðun hans og skilningi. Hins vegar tekur þessi, að því er virðist, neikvæða lýsing á ferðamennsku sem skrúðgöngu fáfræðinnar, ekki tillit til umbreytingarmöguleika þessarar upplifunar. Þegar við klöngrumst í gegnum ókunnugt landslag, með ómetanlegri aðstoð leiðsögumanna í broddi fylkingar, opinberast okkur nýjar hugmyndir, þekking, menning og sjónarhorn. Það er í gegnum þessi kynni sem við getum þróað með okkur samkennd, skilning og þakklæti fyrir hinum fjölbreytta heimi í kringum okkur. Í þessu ljósi verður ferðamennskan meira en bara yfirborðslegt ferðalag heimsku, það verður ferðalag uppljómunar. Tengslin sem myndast milli ferðamanna, heimamanna og leiðsögumanns geta leitt til gagnkvæmrar þekkingar- og hugmyndaskipta. Þó að ferðamaðurinn geti upphaflega birst sem fáfrótt fífl, þá veitir hann nærsamfélaginu tækifæri til að fræðast um ólíka menningarheima, sjónarmið og lífshætti. Þessi upplýsingaskipti geta stuðlað að auknum skilningi og samúð milli ólíkra þjóða, sem að lokum stuðlar að friðsamara alþjóðasamfélagi. Niðurstaðan er því sú að tvíeðli ferðamennskunnar er flókið og heillandi fyrirbæri. Þó að það sé satt að ferðamenn birtast oft sem her heimskingja, sem ráfa klaufalega um hið óþekkta, er mikilvægt að viðurkenna möguleika á persónulegum vexti og menningarskiptum sem felast í þessari upplifun. Með stuðningi heimamanna og leiðsögn vel menntaðra leiðsögumanna getum við etv. tekið undir þá heimsku sem felst stundum í upplifun og hegðun ferðamanna, tengst öðrum, víkkað sjóndeildarhringinn og að lokum stuðlað að skilningsríkari og tengdari heimi. Munum að næsti formlausi atburður sem kann að virðast heimskulegur í augnablikinu gæti reynst öflugur hvati að breytingum og vexti í lífi okkar. Höfundur er leiðsögumaður. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ferðaþjónusta Guðmundur Björnsson Mest lesið Tími formanns Afstöðu liðinn Ólafur Ágúst Hraundal Skoðun Heilbrigðiskerfi Íslands - Látum verkin tala! Victor Guðmundsson Skoðun Minni sóun, meiri verðmæti Heiða Björg Hilmisdóttir Skoðun Hróplegt óréttlæti í lífeyrismálum Finnbjörn A. Hermansson Skoðun Íslendingar – rolluþjóð með framtíð í hampi Sigríður Ævarsdóttir Skoðun „Við getum ekki": Þrjú orð sem svíkja börn á hverjum degi Hjördís Eva Þórðardóttir Skoðun Yfirborðskennd tiltekt Guðrún Hafsteinsdóttir Skoðun Þögnin sem mótar umræðuna Snorri Ásmundsson Skoðun Konukot Sigmar Guðmundsson Skoðun Hvítþvottur í skugga samstöðu – þegar lögreglan mótmælir því sem hún sjálf reynir að þagga niður Daníel Þór Bjarnason Skoðun Skoðun Skoðun Hvar á ég heima? Aðgengi fólks með POTS að heilbrigðisþjónustu Hugrún Vignisdóttir skrifar Skoðun Lærum af reynslunni Hlöðver Skúli Hákonarson skrifar Skoðun Hvítþvottur í skugga samstöðu – þegar lögreglan mótmælir því sem hún sjálf reynir að þagga niður Daníel Þór Bjarnason skrifar Skoðun „Við getum ekki": Þrjú orð sem svíkja börn á hverjum degi Hjördís Eva Þórðardóttir skrifar Skoðun Hróplegt óréttlæti í lífeyrismálum Finnbjörn A. Hermansson skrifar Skoðun Tími formanns Afstöðu liðinn Ólafur Ágúst Hraundal skrifar Skoðun Þögnin sem mótar umræðuna Snorri Ásmundsson skrifar Skoðun Minni sóun, meiri verðmæti Heiða Björg Hilmisdóttir skrifar Skoðun Yfirborðskennd tiltekt Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Konukot Sigmar Guðmundsson skrifar Skoðun Hvers vegna ekki bókun 35? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Íslendingar – rolluþjóð með framtíð í hampi Sigríður Ævarsdóttir skrifar Skoðun Við hvað erum við hrædd? Ingvi Hrafn Laxdal Victorsson skrifar Skoðun Höfuðborgin eftir fimmtíu ár, hvað erum við að tala um? Samúel Torfi Pétursson skrifar Skoðun Pólitískt ofbeldi, fasismi og tvískinnungur valdsins Davíð Aron Routley,Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Örugg heilbrigðisþjónusta fyrir öll börn frá upphafi - Alþjóðlegur dagur sjúklingaöryggis 2025 María Heimisdóttir skrifar Skoðun Einn pakki á dag Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Heilbrigðiskerfi Íslands - Látum verkin tala! Victor Guðmundsson skrifar Skoðun Hörmungarnar sem heimurinn hunsar Ragnar Schram skrifar Skoðun Dýrasti staður í heimi Ragnhildur Hólmgeirsdóttir skrifar Skoðun Grafið undan grunnstoð ríka samfélagsins Ragnar Þór Ingólfsson skrifar Skoðun Mennskan er fórnarlamb Menningarstríðsins! - Tilvist fólks er aldrei hugmyndafræði eða skoðun! Arna Magnea Danks skrifar Skoðun Milljarðar evra streyma enn til Pútíns Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Speglar geta aðeins logið – um hlutlægni, huglægni og mennskuna Hjalti Hrafn Hafþórsson skrifar Skoðun Að þétta byggð Halldór Eiríksson skrifar Skoðun Þegar viðskiptalíkan Vesturlanda er stríð – og almenningur borgar brúsann Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Slökkvum ekki Ljósið Rósa Guðbjartsdóttir skrifar Skoðun Er það ekki sjálfsögð krafa að fá bílastæði? Aðalsteinn Haukur Sverrisson skrifar Skoðun Of lítið, of seint! Hjálmtýr Heiðdal,Magnús Magnússon skrifar Skoðun Halla fer að ræða um frið við einræðisherra Daníel Þröstur Pálsson skrifar Sjá meira
Heimur ferðamennskunnar er forvitnilegur. Rithöfundurinn D. DeLillo fjallar um í bók sinni „White Noise“, að það að vera ferðamaður sé að flýja ábyrgð og tileinka sér ákveðið stig heimsku og þegar einstaklingar ferðist um framandi lönd sé þeim yfirleitt fyrirgefin skortur á skilningi á staðbundnum siðum, tungumáli og félagslegum viðmiðum. Í þessum skilningi er ferðamennska ef til vill gangverk heimskunnar – sameiginlegt flæði fólks sem hagar sér á þann hátt sem myndi þykja með öllu óviðeigandi í heimalöndum þeirra. En undir yfirborðinu ríkir tvíeðli í ferðamennskunni. Annars vegar er hún drifin áfram af her heimskingja, en hins vegar stuðlar ferðamennskan að persónulegum vexti, menningarsamskiptum og víðtækari skilningi á sammannlegri reynslu okkar. Ferðamennska býður upp á einstakt tækifæri fyrir einstaklinga til að stíga út fyrir takmörk hversdagsleikans og kanna hið óþekkta. Þessi aðskilnaður frá venjulegu umhverfi okkar gerir okkur kleift að losa okkur við venjulega hversdagslega ábyrgð og hömlur. Sem ferðamenn eigum við í tómu basli með erlenda gjaldmiðla, eigum í erfiðleikum með að rata um framandi götur og gerum ótal villur í samskiptum við heimamenn. Í þessu samhengi er okkur heimilt að vera heimsk og það er þetta frelsi frá væntingum sem getur verið frelsandi. Gistilöndin, sem eru vel meðvituð um takmarkanir ferðamannanna, aðlaga þjónustu sína oft til að mæta innstreymi ráðalausra gesta. Einn af lykilþáttunum í að brúa bilið milli ferðamanna og staðbundinnar menningar, er hlutverk vel menntaðra leiðsögumanna. Þessir fróðu einstaklingar þjóna sem túlkar, ekki aðeins á tungumáli heldur einnig siðum og hefðum. Þeir túlka staðbundna sögur, viðhorf og venjur af þolinmæði, oft með slettu af húmor, sem hjálpar við að létta ferðamönnum lundina og uppfræða þá. Sérfræðiþekking leiðsögumanna og leiðbeiningar eru nauðsynlegar til að hjálpa ferðamönnum að sigla um hið framandi landslag, efla tilfinningu um tengsl milli gesta og nærsamfélagsins. Skilti og matseðlar eru þýddir og heilar atvinnugreinar eru byggðar upp í kringum löngun ferðamannsins til framandi upplifunar. Ferðamaðurinn verður verðmæt verslunarvara og er því veitt ákveðið umburðarlyndi þegar kemur að hegðun hans og skilningi. Hins vegar tekur þessi, að því er virðist, neikvæða lýsing á ferðamennsku sem skrúðgöngu fáfræðinnar, ekki tillit til umbreytingarmöguleika þessarar upplifunar. Þegar við klöngrumst í gegnum ókunnugt landslag, með ómetanlegri aðstoð leiðsögumanna í broddi fylkingar, opinberast okkur nýjar hugmyndir, þekking, menning og sjónarhorn. Það er í gegnum þessi kynni sem við getum þróað með okkur samkennd, skilning og þakklæti fyrir hinum fjölbreytta heimi í kringum okkur. Í þessu ljósi verður ferðamennskan meira en bara yfirborðslegt ferðalag heimsku, það verður ferðalag uppljómunar. Tengslin sem myndast milli ferðamanna, heimamanna og leiðsögumanns geta leitt til gagnkvæmrar þekkingar- og hugmyndaskipta. Þó að ferðamaðurinn geti upphaflega birst sem fáfrótt fífl, þá veitir hann nærsamfélaginu tækifæri til að fræðast um ólíka menningarheima, sjónarmið og lífshætti. Þessi upplýsingaskipti geta stuðlað að auknum skilningi og samúð milli ólíkra þjóða, sem að lokum stuðlar að friðsamara alþjóðasamfélagi. Niðurstaðan er því sú að tvíeðli ferðamennskunnar er flókið og heillandi fyrirbæri. Þó að það sé satt að ferðamenn birtast oft sem her heimskingja, sem ráfa klaufalega um hið óþekkta, er mikilvægt að viðurkenna möguleika á persónulegum vexti og menningarskiptum sem felast í þessari upplifun. Með stuðningi heimamanna og leiðsögn vel menntaðra leiðsögumanna getum við etv. tekið undir þá heimsku sem felst stundum í upplifun og hegðun ferðamanna, tengst öðrum, víkkað sjóndeildarhringinn og að lokum stuðlað að skilningsríkari og tengdari heimi. Munum að næsti formlausi atburður sem kann að virðast heimskulegur í augnablikinu gæti reynst öflugur hvati að breytingum og vexti í lífi okkar. Höfundur er leiðsögumaður.
Hvítþvottur í skugga samstöðu – þegar lögreglan mótmælir því sem hún sjálf reynir að þagga niður Daníel Þór Bjarnason Skoðun
Skoðun Hvítþvottur í skugga samstöðu – þegar lögreglan mótmælir því sem hún sjálf reynir að þagga niður Daníel Þór Bjarnason skrifar
Skoðun Pólitískt ofbeldi, fasismi og tvískinnungur valdsins Davíð Aron Routley,Karl Héðinn Kristjánsson skrifar
Skoðun Örugg heilbrigðisþjónusta fyrir öll börn frá upphafi - Alþjóðlegur dagur sjúklingaöryggis 2025 María Heimisdóttir skrifar
Skoðun Mennskan er fórnarlamb Menningarstríðsins! - Tilvist fólks er aldrei hugmyndafræði eða skoðun! Arna Magnea Danks skrifar
Skoðun Speglar geta aðeins logið – um hlutlægni, huglægni og mennskuna Hjalti Hrafn Hafþórsson skrifar
Skoðun Þegar viðskiptalíkan Vesturlanda er stríð – og almenningur borgar brúsann Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar
Hvítþvottur í skugga samstöðu – þegar lögreglan mótmælir því sem hún sjálf reynir að þagga niður Daníel Þór Bjarnason Skoðun