Tvíeðli ferðamennskunnar: Ferðalag heimsku og uppljómunar? Guðmundur Björnsson skrifar 2. október 2023 10:01 Heimur ferðamennskunnar er forvitnilegur. Rithöfundurinn D. DeLillo fjallar um í bók sinni „White Noise“, að það að vera ferðamaður sé að flýja ábyrgð og tileinka sér ákveðið stig heimsku og þegar einstaklingar ferðist um framandi lönd sé þeim yfirleitt fyrirgefin skortur á skilningi á staðbundnum siðum, tungumáli og félagslegum viðmiðum. Í þessum skilningi er ferðamennska ef til vill gangverk heimskunnar – sameiginlegt flæði fólks sem hagar sér á þann hátt sem myndi þykja með öllu óviðeigandi í heimalöndum þeirra. En undir yfirborðinu ríkir tvíeðli í ferðamennskunni. Annars vegar er hún drifin áfram af her heimskingja, en hins vegar stuðlar ferðamennskan að persónulegum vexti, menningarsamskiptum og víðtækari skilningi á sammannlegri reynslu okkar. Ferðamennska býður upp á einstakt tækifæri fyrir einstaklinga til að stíga út fyrir takmörk hversdagsleikans og kanna hið óþekkta. Þessi aðskilnaður frá venjulegu umhverfi okkar gerir okkur kleift að losa okkur við venjulega hversdagslega ábyrgð og hömlur. Sem ferðamenn eigum við í tómu basli með erlenda gjaldmiðla, eigum í erfiðleikum með að rata um framandi götur og gerum ótal villur í samskiptum við heimamenn. Í þessu samhengi er okkur heimilt að vera heimsk og það er þetta frelsi frá væntingum sem getur verið frelsandi. Gistilöndin, sem eru vel meðvituð um takmarkanir ferðamannanna, aðlaga þjónustu sína oft til að mæta innstreymi ráðalausra gesta. Einn af lykilþáttunum í að brúa bilið milli ferðamanna og staðbundinnar menningar, er hlutverk vel menntaðra leiðsögumanna. Þessir fróðu einstaklingar þjóna sem túlkar, ekki aðeins á tungumáli heldur einnig siðum og hefðum. Þeir túlka staðbundna sögur, viðhorf og venjur af þolinmæði, oft með slettu af húmor, sem hjálpar við að létta ferðamönnum lundina og uppfræða þá. Sérfræðiþekking leiðsögumanna og leiðbeiningar eru nauðsynlegar til að hjálpa ferðamönnum að sigla um hið framandi landslag, efla tilfinningu um tengsl milli gesta og nærsamfélagsins. Skilti og matseðlar eru þýddir og heilar atvinnugreinar eru byggðar upp í kringum löngun ferðamannsins til framandi upplifunar. Ferðamaðurinn verður verðmæt verslunarvara og er því veitt ákveðið umburðarlyndi þegar kemur að hegðun hans og skilningi. Hins vegar tekur þessi, að því er virðist, neikvæða lýsing á ferðamennsku sem skrúðgöngu fáfræðinnar, ekki tillit til umbreytingarmöguleika þessarar upplifunar. Þegar við klöngrumst í gegnum ókunnugt landslag, með ómetanlegri aðstoð leiðsögumanna í broddi fylkingar, opinberast okkur nýjar hugmyndir, þekking, menning og sjónarhorn. Það er í gegnum þessi kynni sem við getum þróað með okkur samkennd, skilning og þakklæti fyrir hinum fjölbreytta heimi í kringum okkur. Í þessu ljósi verður ferðamennskan meira en bara yfirborðslegt ferðalag heimsku, það verður ferðalag uppljómunar. Tengslin sem myndast milli ferðamanna, heimamanna og leiðsögumanns geta leitt til gagnkvæmrar þekkingar- og hugmyndaskipta. Þó að ferðamaðurinn geti upphaflega birst sem fáfrótt fífl, þá veitir hann nærsamfélaginu tækifæri til að fræðast um ólíka menningarheima, sjónarmið og lífshætti. Þessi upplýsingaskipti geta stuðlað að auknum skilningi og samúð milli ólíkra þjóða, sem að lokum stuðlar að friðsamara alþjóðasamfélagi. Niðurstaðan er því sú að tvíeðli ferðamennskunnar er flókið og heillandi fyrirbæri. Þó að það sé satt að ferðamenn birtast oft sem her heimskingja, sem ráfa klaufalega um hið óþekkta, er mikilvægt að viðurkenna möguleika á persónulegum vexti og menningarskiptum sem felast í þessari upplifun. Með stuðningi heimamanna og leiðsögn vel menntaðra leiðsögumanna getum við etv. tekið undir þá heimsku sem felst stundum í upplifun og hegðun ferðamanna, tengst öðrum, víkkað sjóndeildarhringinn og að lokum stuðlað að skilningsríkari og tengdari heimi. Munum að næsti formlausi atburður sem kann að virðast heimskulegur í augnablikinu gæti reynst öflugur hvati að breytingum og vexti í lífi okkar. Höfundur er leiðsögumaður. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ferðaþjónusta Guðmundur Björnsson Mest lesið Skólamáltíðir í Hafnarfirði. Af hverju bauð enginn í verkið? Davíð Arnar Stefánsson Skoðun Lýst eftir afstöðu Viðreisnar til ríkisstyrkja Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Vegferð menntunar Bryngeir Valdimarsson Skoðun Enn ríkir áhugaleysi um afdrif fósturbarna Guðlaugur Kristmundsson,Sigurgeir B. Þórisson Skoðun Er verið að blekkja almenning og sjómenn? Einar Hannes Harðarson Skoðun Flækjustig í skjóli einföldunar Kolbrún Georgsdóttir Skoðun Ríkissjóður snuðaður um stórar fjárhæðir Sigurjón Þórðarson Skoðun Almenningssamgöngur fyrir útvalda: Áskorun til stjórnar Strætó bs. og Reykjavíkurborgar Þorsteinn Árnason Sürmeli: Skoðun Aðskilnaðurinn hlær Þórdís Hólm Filipsdóttir Skoðun Lágkúrulegur hversdagsleiki illskunnar Guðný Gústafsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Hvetjandi refsing Reykjavíkurborgar Halla Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Flækjustig í skjóli einföldunar Kolbrún Georgsdóttir skrifar Skoðun Lýst eftir afstöðu Viðreisnar til ríkisstyrkja Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Vegferð menntunar Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Almenningssamgöngur fyrir útvalda: Áskorun til stjórnar Strætó bs. og Reykjavíkurborgar Þorsteinn Árnason Sürmeli: skrifar Skoðun Forðumst að sérhagsmunir geti keypt sig til áhrifa í stjórnmálum Arna Lára Jónsdóttir skrifar Skoðun Bætt dagsbirta í Svansvottuðum byggingum Bergþóra Góa Kvaran skrifar Skoðun Skólamáltíðir í Hafnarfirði. Af hverju bauð enginn í verkið? Davíð Arnar Stefánsson skrifar Skoðun Nikótín, konur og krabbamein – gamlar hættur í nýjum búningi Jóhanna Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Frelsi fylgir ábyrgð Eiríkur Björn Björgvinsson skrifar Skoðun Skilningsleysi á skaðsemi verðtryggingar Guðmundur Ásgeirsson skrifar Skoðun Menntakerfi í fremstu röð Guðmundur Ari Sigurjónsson skrifar Skoðun Enn ríkir áhugaleysi um afdrif fósturbarna Guðlaugur Kristmundsson,Sigurgeir B. Þórisson skrifar Skoðun Við viljum nafn Jón Kaldal skrifar Skoðun Stóra skekkjan í 13 ára aldurstakmarki samfélagsmiðla Skúli Bragi Geirdal skrifar Skoðun Er verið að blekkja almenning og sjómenn? Einar Hannes Harðarson skrifar Skoðun Væntingar á villigötum Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Aðskilnaðurinn hlær Þórdís Hólm Filipsdóttir skrifar Skoðun Lágkúrulegur hversdagsleiki illskunnar Guðný Gústafsdóttir skrifar Skoðun Glerþakið brotið á alþjóðlega sjónverndardaginn Sigþór U. Hallfreðsson skrifar Skoðun Fögur fyrirheit sem urðu að engu Sigurður Eyjólfur Sigurjónsson skrifar Skoðun Ríkissjóður snuðaður um stórar fjárhæðir Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Áfengi og íþróttir eiga enga samleið – áskorun til þingfulltrúa UMFÍ Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Lífsskoðunarfélagið Farsæld tekur upp slitinn þráð siðmenntunar Svanur Sigurbjörnsson skrifar Skoðun Ruben Amorim og sveigjanleiki – hugleiðingar sálfræðings Andri Hrafn Sigurðsson skrifar Skoðun Framtíðarsýn í samgöngumálum er mosavaxin Sigurður Páll Jónsson skrifar Skoðun Fimmta iðnbyltingin krefst svara – strax Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Hefur þú skoðanir? Jóhannes Óli Sveinsson skrifar Skoðun Er hurð bara hurð? Sölvi Breiðfjörð skrifar Skoðun Reykjavíkurmódel á kvennaári Sóley Tómasdóttir skrifar Sjá meira
Heimur ferðamennskunnar er forvitnilegur. Rithöfundurinn D. DeLillo fjallar um í bók sinni „White Noise“, að það að vera ferðamaður sé að flýja ábyrgð og tileinka sér ákveðið stig heimsku og þegar einstaklingar ferðist um framandi lönd sé þeim yfirleitt fyrirgefin skortur á skilningi á staðbundnum siðum, tungumáli og félagslegum viðmiðum. Í þessum skilningi er ferðamennska ef til vill gangverk heimskunnar – sameiginlegt flæði fólks sem hagar sér á þann hátt sem myndi þykja með öllu óviðeigandi í heimalöndum þeirra. En undir yfirborðinu ríkir tvíeðli í ferðamennskunni. Annars vegar er hún drifin áfram af her heimskingja, en hins vegar stuðlar ferðamennskan að persónulegum vexti, menningarsamskiptum og víðtækari skilningi á sammannlegri reynslu okkar. Ferðamennska býður upp á einstakt tækifæri fyrir einstaklinga til að stíga út fyrir takmörk hversdagsleikans og kanna hið óþekkta. Þessi aðskilnaður frá venjulegu umhverfi okkar gerir okkur kleift að losa okkur við venjulega hversdagslega ábyrgð og hömlur. Sem ferðamenn eigum við í tómu basli með erlenda gjaldmiðla, eigum í erfiðleikum með að rata um framandi götur og gerum ótal villur í samskiptum við heimamenn. Í þessu samhengi er okkur heimilt að vera heimsk og það er þetta frelsi frá væntingum sem getur verið frelsandi. Gistilöndin, sem eru vel meðvituð um takmarkanir ferðamannanna, aðlaga þjónustu sína oft til að mæta innstreymi ráðalausra gesta. Einn af lykilþáttunum í að brúa bilið milli ferðamanna og staðbundinnar menningar, er hlutverk vel menntaðra leiðsögumanna. Þessir fróðu einstaklingar þjóna sem túlkar, ekki aðeins á tungumáli heldur einnig siðum og hefðum. Þeir túlka staðbundna sögur, viðhorf og venjur af þolinmæði, oft með slettu af húmor, sem hjálpar við að létta ferðamönnum lundina og uppfræða þá. Sérfræðiþekking leiðsögumanna og leiðbeiningar eru nauðsynlegar til að hjálpa ferðamönnum að sigla um hið framandi landslag, efla tilfinningu um tengsl milli gesta og nærsamfélagsins. Skilti og matseðlar eru þýddir og heilar atvinnugreinar eru byggðar upp í kringum löngun ferðamannsins til framandi upplifunar. Ferðamaðurinn verður verðmæt verslunarvara og er því veitt ákveðið umburðarlyndi þegar kemur að hegðun hans og skilningi. Hins vegar tekur þessi, að því er virðist, neikvæða lýsing á ferðamennsku sem skrúðgöngu fáfræðinnar, ekki tillit til umbreytingarmöguleika þessarar upplifunar. Þegar við klöngrumst í gegnum ókunnugt landslag, með ómetanlegri aðstoð leiðsögumanna í broddi fylkingar, opinberast okkur nýjar hugmyndir, þekking, menning og sjónarhorn. Það er í gegnum þessi kynni sem við getum þróað með okkur samkennd, skilning og þakklæti fyrir hinum fjölbreytta heimi í kringum okkur. Í þessu ljósi verður ferðamennskan meira en bara yfirborðslegt ferðalag heimsku, það verður ferðalag uppljómunar. Tengslin sem myndast milli ferðamanna, heimamanna og leiðsögumanns geta leitt til gagnkvæmrar þekkingar- og hugmyndaskipta. Þó að ferðamaðurinn geti upphaflega birst sem fáfrótt fífl, þá veitir hann nærsamfélaginu tækifæri til að fræðast um ólíka menningarheima, sjónarmið og lífshætti. Þessi upplýsingaskipti geta stuðlað að auknum skilningi og samúð milli ólíkra þjóða, sem að lokum stuðlar að friðsamara alþjóðasamfélagi. Niðurstaðan er því sú að tvíeðli ferðamennskunnar er flókið og heillandi fyrirbæri. Þó að það sé satt að ferðamenn birtast oft sem her heimskingja, sem ráfa klaufalega um hið óþekkta, er mikilvægt að viðurkenna möguleika á persónulegum vexti og menningarskiptum sem felast í þessari upplifun. Með stuðningi heimamanna og leiðsögn vel menntaðra leiðsögumanna getum við etv. tekið undir þá heimsku sem felst stundum í upplifun og hegðun ferðamanna, tengst öðrum, víkkað sjóndeildarhringinn og að lokum stuðlað að skilningsríkari og tengdari heimi. Munum að næsti formlausi atburður sem kann að virðast heimskulegur í augnablikinu gæti reynst öflugur hvati að breytingum og vexti í lífi okkar. Höfundur er leiðsögumaður.
Almenningssamgöngur fyrir útvalda: Áskorun til stjórnar Strætó bs. og Reykjavíkurborgar Þorsteinn Árnason Sürmeli: Skoðun
Skoðun Almenningssamgöngur fyrir útvalda: Áskorun til stjórnar Strætó bs. og Reykjavíkurborgar Þorsteinn Árnason Sürmeli: skrifar
Skoðun Forðumst að sérhagsmunir geti keypt sig til áhrifa í stjórnmálum Arna Lára Jónsdóttir skrifar
Skoðun Nikótín, konur og krabbamein – gamlar hættur í nýjum búningi Jóhanna Kristjánsdóttir skrifar
Skoðun Enn ríkir áhugaleysi um afdrif fósturbarna Guðlaugur Kristmundsson,Sigurgeir B. Þórisson skrifar
Skoðun Áfengi og íþróttir eiga enga samleið – áskorun til þingfulltrúa UMFÍ Árni Guðmundsson skrifar
Skoðun Lífsskoðunarfélagið Farsæld tekur upp slitinn þráð siðmenntunar Svanur Sigurbjörnsson skrifar
Almenningssamgöngur fyrir útvalda: Áskorun til stjórnar Strætó bs. og Reykjavíkurborgar Þorsteinn Árnason Sürmeli: Skoðun