Hópknús gamla fjórflokksins Sigmar Guðmundsson skrifar 24. maí 2023 08:30 Það verður skýrara með hverjum deginum að nýrri forystu Samfylkingar, og hluta þingflokksins, er slétt sama um Evrópumálin. Málið er ekki á dagskrá, rétt eins og hjá Framsókn og Sjálfstæðisflokki. Formaður flokksins sagði það skýrt um helgina og Jóhann Páll Jóhannsson, þingmaður flokksins, er enn afdráttarlausari í viðbrögðum sínum við grein sem ég skrifaði í gær. ESB er ekki á dagskrá. Samfylkingin er upptekin við annað. Evrópuhugsjónin, sem Jóhann Páll hefur flutt prýðilegar ræður um á Alþingi, er komin ofan í læsta skúffu á Hallveigarstígnum. Hinar fjölmörgu og ljómandi fínu ræður og þingmál flokksins á undanförnum misserum, breyttust í marklaust hjal á sama tíma og fylgi við aðild og þjóðaratkvæðagreiðslu um ESB viðræður hefur aldrei verið meira. Mest í Samfylkingunni af öllum flokkum. Evrópusinnar allra flokka hljóta að vera hugsi yfir þessu. Þetta er gert með þeim rökstuðningi að leggja þurfi áherslu á velferðarmál og ekkert annað. Við þessu vil ég nefna þrennt. Í fyrsta lagi eru efnahagsmál lykillinn að velferðinni og helstefna krónunnar er arfaslök efnahagsstefna. Þá stefnu er Samfylkingin að taka upp. Í öðru lagi treysta sumir flokkar sér til að gera fleira en eitt í einu. Jafnvel þrennt eða fernt. Á hverjum tíma þurfa stjórnmálaflokkar að taka afstöðu til fjölmargra málaflokka, til dæmis umhverfis og loftslagsmála, samgöngumála, orkumála, löggæslu og dómsmála, menntamála, mannréttindamála, sjávarútvegs og landbúnaðarmála og svo mætti áfram telja. Ekki hefur enn komið yfirlýsing frá Samfylkingu um að þessir málaflokkar séu komnir ofan í skúffu þar sem flokkurinn er upptekinn við annað. Það er val forystunnar að setja ESB á ís, en ekki öll hin málin sem ég nefndi. Allir sjá í gegnum þetta. Þetta minnir óþægilega mikið á verkkvíða ríkisstjórnarinnar. Í þriðja lagi er aðild að ESB og upptaka Evru sennilega stærsta velferðarmál íslensks samfélags til lengri tíma. Það tryggir lægri verðbólgu, lægri vexti og langþráða samkeppni að utan á íslenska fákeppnismarkaði svo fátt eitt sé nefnt. ESB styrkir innviði aðildarlanda sinna og hefur, eins og dæmin sanna, aukið velferð á svæðinu verulega. Hjá okkur yrðu áhrifin jafnvel enn meiri því við losnum við smæsta og mögulega versta gjaldmiðil í heimi. Þetta er ekki töfralausn og leysir ekki allan heimsins vanda, heldur er þetta leið að því marki að auka bæði stöðugleika og velferð. Gufuðu þessi rök skyndilega upp, eða hefur nýr formaður aðra skoðun en allir fyrrverandi þingmenn og ráðherrar flokksins? Voru Jóhanna og Össur úti á túni þegar þau sóttu um aðild? Ekki að hugsa um velferðina? Skoðum þetta bara út frá pólitík dagsins í dag. Það eru allir stjórnarandstöðuflokkarnir að reyna að berja einhvern dug í þessa verklausu ríkisstjórn til að ná niður vöxtum og verðbólgu. Öllu samfélaginu blæðir vegna ástandsins, og allir kalla eftir aðgerðum til að lina þjáningarnar. Réttilega. Tveir stjórnarandstöðuflokkar hafa meira að segja treyst sér til að gagnrýna harðlega stjórnlausan útgjaldavöxt ríkissjóðs á verðbólgutímum. Hvorugur þeirra ér reyndar með upphafsstafinn S. Eftir þessa U beygju Samfylkingarinnar hefur flokkum hins vegar fækkað um einn sem vilja ekki bara berja niður vexti og verðbólgu dagsins í dag, heldur líka koma í veg fyrir að sama ástand, samskonar verðbólgu og vaxtabrjálæði, hellist aftur yfir samfélagið eftir nokkur ár. Því það mun gerast eftir fáein ár. Og svo aftur og aftur. Það er jafn öruggt og íslenski veturinn. Það er nefnilega svo að eini stöðugleikinn sem krónan tryggir er stöðugur óstöðugleiki. Þess vegna er brýnt að hafa í huga, og það á ekki bara við um Samfylkinguna heldur líka ríkisstjórnarflokkana, að stefnumálið „ESB er ekki á dagskrá“ er sennilega heimskulegasta velferðarmál allra tíma. Það festir óstöðugleika í sessi. Það gulltryggir íslenskum almenningi miklu hærri vexti en í nágrannalöndunum. Það er líka loforð um hærra matarverð. Það er ávísun á áframhaldandi fákeppni á matvöru, fjármála, trygginga og eldsneytismarkaði því krónan er aðgangshindrun fyrir erlenda samkeppni. Þetta öfugsnúna velferðarmál hindrar fjölmörg nýsköpunarfyrirtæki í að vaxa og dafna. Það veitir fullvissu um að ríkissjóður greiði aukalega tugi milljarða á ári í vexti, milljarða sem annars nýttust í velferðarmál. Þá treystir þetta sérhagsmuni í sessi og er fyrst og síðast stefna hinna glötuðu tækifæra. Einu sjáanlegu jákvæðu áhrifin sem þetta útspil flokksins getur haft á tekjur ríkissjóðs er vegna aukinnar kampavínssölu í ÁTVR. Það er nefnilega skálað grimmt fyrir nýrri Samfylkingu í Valhöll, bændahöll Framsóknar, hjá SFS, Samtökum atvinnulífsins og öðrum þeim sem líður vel í fákeppni krónuhagkerfisins á kostnað almennings. Nú kann einhver að spyrja: Er þetta ekki bara gott fyrir Viðreisn? Eykur þetta ekki bara sérstöðu flokksins. Það má vel vera. En þetta einstaka mál er stærra en Viðreisn og stærra en Samfylkingin. Það skiptir meira máli að þetta verði að veruleika en staðan í skoðanakönnunum frá degi til dags. Sem Evrópusinna finnst mér þetta dapurleg þróun. En það er svo sem fordæmi fyrir svona á vinstri væng stjórnmálanna. ESB er orðið að því sama hjá Samfylkingu og Ísland úr NATO slagorðið er hjá VG. Innantóm orð á blaði, frasi án innihalds til að friða baklandið rétt fyrir kosningar. Léttvægt smámál sem er hentugt að skipta út fyrir ráðherrastóla. Allur gamli fjórflokkurinn sameinast nú í afturhaldinu í hópknúsi sem er bæði dragbítur á framfarir og kæfir líka niður aukna hagsæld. Það er dapurlegt. Íslenskur almenningur á miklu, miklu, miklu betra skilið. Höfundur er Evrópusinni og þingmaður Viðreisnar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Evrópusambandið Sigmar Guðmundsson Mest lesið Ég heiti Elísa og ég er Drusla Elísa Rún Svansdóttir Skoðun Grindavík má enn bíða Gísli Stefánsson Skoðun Feluleikur ríkisstjórnarinnar? Lárus Guðmundsson Skoðun Swuayda blæðir: Hróp sem heimurinn heyrir ekki Mouna Nasr Skoðun Veimiltítustjórn og tugþúsundir dáinna barna Viðar Hreinsson Skoðun Jafnrétti sem leiðarljós í starfi Háskóla Íslands Silja Bára R. Ómarsdóttir Skoðun Yfirlýsing frá Kára Stefánssyni um hrakfarir hans í samskiptum við íhaldssaman blaðamann Kári Stefánsson Skoðun Lýðheilsan að veði? Willum Þór Þórsson Skoðun Þið voruð í partýinu líka! Gísli Sigurður Gunnlaugsson Skoðun Börnin og hungursneyðin í Gaza Sverrir Ólafsson Skoðun Skoðun Skoðun Feluleikur ríkisstjórnarinnar? Lárus Guðmundsson skrifar Skoðun Ég heiti Elísa og ég er Drusla Elísa Rún Svansdóttir skrifar Skoðun Grindavík má enn bíða Gísli Stefánsson skrifar Skoðun Aðventukerti og aðgangshindranir Kristín María Birgisdóttir skrifar Skoðun Lífið í tjaldi á Gaza Viðar Hreinsson,Israa Saed skrifar Skoðun Gaza og sjálfbærni mennskunnar Elva Rakel Jónsdóttir skrifar Skoðun Börnin og hungursneyðin í Gaza Sverrir Ólafsson skrifar Skoðun Kynbundið ofbeldi Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun Aðdragandi aðildar þarf umboð Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Yfirlýsing frá Kára Stefánssyni um hrakfarir hans í samskiptum við íhaldssaman blaðamann Kári Stefánsson skrifar Skoðun Þétting byggðar er ekki vandamálið Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Þrengt að þjóðarleikvanginum Þorvaldur Örlygsson skrifar Skoðun Ert þú drusla? Katrín Sigríður J. Steingrímsdóttir,Elísa Rún Svansdóttir,Lilja Íris Long Birnudóttir,Lísa Margrét Gunnarsdóttir,Margrét Baldursdóttir,Silja Höllu Egilsdóttir skrifar Skoðun Sameiginleg yfirlýsing 28 ríkja um málefni Palestínu, hvers virði er hún? Einar Ólafsson skrifar Skoðun Alltof mörg sveitarfélög á Íslandi! Gunnar Alexander Ólafsson skrifar Skoðun Öryggi betur tryggt – fangelsismál færð til nútímans Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Lýðheilsan að veði? Willum Þór Þórsson skrifar Skoðun Evrópusambandsaðild - valdefling íslensks almennings Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun Köllum Skjöld Íslands réttu nafni: Rasískt götugengi Ian McDonald skrifar Skoðun Hverjir eru komnir með nóg? Nichole Leigh Mosty skrifar Skoðun Að leigja okkar eigin innviði Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Málþóf sem valdníðsla Einar G. Harðarson skrifar Skoðun Klaufaskapur og reynsluleysi? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hvernig spyr ég gervigreind til að fá besta svarið? Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Ertu bitur? Björn Leví Gunnarsson skrifar Skoðun Er hægt að læra af draumum? Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Afstæði ábyrgðar Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Klassapróf fína fólksins – eða hvernig erfingjar kenna okkur að lifa Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Fjárhagslegt virði vörumerkja Elías Larsen skrifar Skoðun Við ákærum – hver sveik strandveiðisjómenn? Kjartan Páll Sveinsson skrifar Sjá meira
Það verður skýrara með hverjum deginum að nýrri forystu Samfylkingar, og hluta þingflokksins, er slétt sama um Evrópumálin. Málið er ekki á dagskrá, rétt eins og hjá Framsókn og Sjálfstæðisflokki. Formaður flokksins sagði það skýrt um helgina og Jóhann Páll Jóhannsson, þingmaður flokksins, er enn afdráttarlausari í viðbrögðum sínum við grein sem ég skrifaði í gær. ESB er ekki á dagskrá. Samfylkingin er upptekin við annað. Evrópuhugsjónin, sem Jóhann Páll hefur flutt prýðilegar ræður um á Alþingi, er komin ofan í læsta skúffu á Hallveigarstígnum. Hinar fjölmörgu og ljómandi fínu ræður og þingmál flokksins á undanförnum misserum, breyttust í marklaust hjal á sama tíma og fylgi við aðild og þjóðaratkvæðagreiðslu um ESB viðræður hefur aldrei verið meira. Mest í Samfylkingunni af öllum flokkum. Evrópusinnar allra flokka hljóta að vera hugsi yfir þessu. Þetta er gert með þeim rökstuðningi að leggja þurfi áherslu á velferðarmál og ekkert annað. Við þessu vil ég nefna þrennt. Í fyrsta lagi eru efnahagsmál lykillinn að velferðinni og helstefna krónunnar er arfaslök efnahagsstefna. Þá stefnu er Samfylkingin að taka upp. Í öðru lagi treysta sumir flokkar sér til að gera fleira en eitt í einu. Jafnvel þrennt eða fernt. Á hverjum tíma þurfa stjórnmálaflokkar að taka afstöðu til fjölmargra málaflokka, til dæmis umhverfis og loftslagsmála, samgöngumála, orkumála, löggæslu og dómsmála, menntamála, mannréttindamála, sjávarútvegs og landbúnaðarmála og svo mætti áfram telja. Ekki hefur enn komið yfirlýsing frá Samfylkingu um að þessir málaflokkar séu komnir ofan í skúffu þar sem flokkurinn er upptekinn við annað. Það er val forystunnar að setja ESB á ís, en ekki öll hin málin sem ég nefndi. Allir sjá í gegnum þetta. Þetta minnir óþægilega mikið á verkkvíða ríkisstjórnarinnar. Í þriðja lagi er aðild að ESB og upptaka Evru sennilega stærsta velferðarmál íslensks samfélags til lengri tíma. Það tryggir lægri verðbólgu, lægri vexti og langþráða samkeppni að utan á íslenska fákeppnismarkaði svo fátt eitt sé nefnt. ESB styrkir innviði aðildarlanda sinna og hefur, eins og dæmin sanna, aukið velferð á svæðinu verulega. Hjá okkur yrðu áhrifin jafnvel enn meiri því við losnum við smæsta og mögulega versta gjaldmiðil í heimi. Þetta er ekki töfralausn og leysir ekki allan heimsins vanda, heldur er þetta leið að því marki að auka bæði stöðugleika og velferð. Gufuðu þessi rök skyndilega upp, eða hefur nýr formaður aðra skoðun en allir fyrrverandi þingmenn og ráðherrar flokksins? Voru Jóhanna og Össur úti á túni þegar þau sóttu um aðild? Ekki að hugsa um velferðina? Skoðum þetta bara út frá pólitík dagsins í dag. Það eru allir stjórnarandstöðuflokkarnir að reyna að berja einhvern dug í þessa verklausu ríkisstjórn til að ná niður vöxtum og verðbólgu. Öllu samfélaginu blæðir vegna ástandsins, og allir kalla eftir aðgerðum til að lina þjáningarnar. Réttilega. Tveir stjórnarandstöðuflokkar hafa meira að segja treyst sér til að gagnrýna harðlega stjórnlausan útgjaldavöxt ríkissjóðs á verðbólgutímum. Hvorugur þeirra ér reyndar með upphafsstafinn S. Eftir þessa U beygju Samfylkingarinnar hefur flokkum hins vegar fækkað um einn sem vilja ekki bara berja niður vexti og verðbólgu dagsins í dag, heldur líka koma í veg fyrir að sama ástand, samskonar verðbólgu og vaxtabrjálæði, hellist aftur yfir samfélagið eftir nokkur ár. Því það mun gerast eftir fáein ár. Og svo aftur og aftur. Það er jafn öruggt og íslenski veturinn. Það er nefnilega svo að eini stöðugleikinn sem krónan tryggir er stöðugur óstöðugleiki. Þess vegna er brýnt að hafa í huga, og það á ekki bara við um Samfylkinguna heldur líka ríkisstjórnarflokkana, að stefnumálið „ESB er ekki á dagskrá“ er sennilega heimskulegasta velferðarmál allra tíma. Það festir óstöðugleika í sessi. Það gulltryggir íslenskum almenningi miklu hærri vexti en í nágrannalöndunum. Það er líka loforð um hærra matarverð. Það er ávísun á áframhaldandi fákeppni á matvöru, fjármála, trygginga og eldsneytismarkaði því krónan er aðgangshindrun fyrir erlenda samkeppni. Þetta öfugsnúna velferðarmál hindrar fjölmörg nýsköpunarfyrirtæki í að vaxa og dafna. Það veitir fullvissu um að ríkissjóður greiði aukalega tugi milljarða á ári í vexti, milljarða sem annars nýttust í velferðarmál. Þá treystir þetta sérhagsmuni í sessi og er fyrst og síðast stefna hinna glötuðu tækifæra. Einu sjáanlegu jákvæðu áhrifin sem þetta útspil flokksins getur haft á tekjur ríkissjóðs er vegna aukinnar kampavínssölu í ÁTVR. Það er nefnilega skálað grimmt fyrir nýrri Samfylkingu í Valhöll, bændahöll Framsóknar, hjá SFS, Samtökum atvinnulífsins og öðrum þeim sem líður vel í fákeppni krónuhagkerfisins á kostnað almennings. Nú kann einhver að spyrja: Er þetta ekki bara gott fyrir Viðreisn? Eykur þetta ekki bara sérstöðu flokksins. Það má vel vera. En þetta einstaka mál er stærra en Viðreisn og stærra en Samfylkingin. Það skiptir meira máli að þetta verði að veruleika en staðan í skoðanakönnunum frá degi til dags. Sem Evrópusinna finnst mér þetta dapurleg þróun. En það er svo sem fordæmi fyrir svona á vinstri væng stjórnmálanna. ESB er orðið að því sama hjá Samfylkingu og Ísland úr NATO slagorðið er hjá VG. Innantóm orð á blaði, frasi án innihalds til að friða baklandið rétt fyrir kosningar. Léttvægt smámál sem er hentugt að skipta út fyrir ráðherrastóla. Allur gamli fjórflokkurinn sameinast nú í afturhaldinu í hópknúsi sem er bæði dragbítur á framfarir og kæfir líka niður aukna hagsæld. Það er dapurlegt. Íslenskur almenningur á miklu, miklu, miklu betra skilið. Höfundur er Evrópusinni og þingmaður Viðreisnar.
Yfirlýsing frá Kára Stefánssyni um hrakfarir hans í samskiptum við íhaldssaman blaðamann Kári Stefánsson Skoðun
Skoðun Yfirlýsing frá Kára Stefánssyni um hrakfarir hans í samskiptum við íhaldssaman blaðamann Kári Stefánsson skrifar
Skoðun Ert þú drusla? Katrín Sigríður J. Steingrímsdóttir,Elísa Rún Svansdóttir,Lilja Íris Long Birnudóttir,Lísa Margrét Gunnarsdóttir,Margrét Baldursdóttir,Silja Höllu Egilsdóttir skrifar
Skoðun Sameiginleg yfirlýsing 28 ríkja um málefni Palestínu, hvers virði er hún? Einar Ólafsson skrifar
Skoðun Öryggi betur tryggt – fangelsismál færð til nútímans Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar
Skoðun Klassapróf fína fólksins – eða hvernig erfingjar kenna okkur að lifa Sigríður Svanborgardóttir skrifar
Yfirlýsing frá Kára Stefánssyni um hrakfarir hans í samskiptum við íhaldssaman blaðamann Kári Stefánsson Skoðun