Þegar vanefndir og spilling spanna hálfan hnöttinn Ole Anton Bieltvedt skrifar 31. október 2022 10:00 „Landsfundur Vinstrihreyfingarinnar-græns framboðs, haldinn á Selfossi 23.-25. október 2015, leggst eindregið gegn hvalveiðum við Íslandsstrendur“. Úr landsfundarályktunum Vinstri grænna 2015. Völd, en engar efndir loforða 2017 komst VG ekki aðeins í ríkisstjórn, heldur varð formaður flokksins, Katrín Jakobsdóttir, forsætisráðherra. Í 4 ár réði flokkurinn fyrst bæði fyrir forsætisráðuneytinu og umhverfisráðuneytinu, og nú, 5. árið, fékk flokkurinn, Svandís Svavarsdóttir, sjávarútvegs- og landbúnaðarráðuneytið; matvælaráðuneytið. Á þessum 5 árum, hefur verið veitt meira af hvölum en oftast eða nokkurn tíma áður, og, þrátt fyrir það, að VG hafi stýrt sjávarútvegsráðuneytinu og farið alfarið með hvalveiðar, frá í fyrra, fóru hvalveiðar fram með óbreyttum og fullum hætti nú í sumar. Ráðherra bar að stöðva veiðarnar 2009 setti Jón Bjarnason, þá sjávarútvegsráðherra, reglugerð nr. 489/2009, sem kvað á um það, að verka skyldi hval undir þaki, í lokuðu rými, til að tryggja hreinlæti við vinnslu og matvælaöryggi, en frá 1949 hafði þessi verkun farið fram undir berum himni. Þrátt fyrir það ríkidæmi, sem Hvalur hf byggði upp á síðustu öld, tímdi fyrirtækið aldrei að fjárfesta í vinnsluhúsi fyrir hvalina. Hefði þessi reglugerð Jóns Bjarnasonar því átt að stöðva veiðar og vinnslu Hvals. Hvalur virti hins vegar þessa reglugerð að vettugi í 8 ár, sýndi bara Matvælastofnun, sem átti að fylgja reglugerðinni eftir, fingurinn; verkaði áfram hval, eins og gert var 70 árum áður. 2017 varð Kristján Þór Júlíusson sjávarútvegsráðherra, og var þeim nöfnunum, Kristjáni Loftssyni í Hval og honum, greinilega vel til vina, því ráðherrann setti stuttu seinna nýja reglugerð, nr. 533/2018, þar sem verkun hvals var aftur leyfð úti, undir berum himni, eins og var 1949. Einhver hefði kallað þetta dæmigerða íslenzka spillingu. Svandís hefði, eftir sína valdatöku í sjávarútvegsráðuneytinu, ekki aðeins getað, heldur hefði henni borið, að ógilda spillingarreglugerð Kristjáns Þórs og virkja aftur alvörureglugerð Jóns Bjarnasonar, nr. 489/2009, en þar með hefði Kristján Loftsson neyðst til að hætta hvalveiðum. Fátækar þjóðir, en fullar virðingar fyrir lífríkinu Heimsálfurnar Suður-Ameríka og Afríka mynda Suður-Atlantshaf. Frá Íslandi og í það mitt eru 10.000 km. Að vestanverðu eru Brasilía, Úrúgvæ og Argentína, og, að austanverðu, Afríkumegin, eru það Gabon, Angóla, Namibía og Suður-Afríka. Sjö strandþjóðir. Á síðustu öld murkuðu gráðugir og grimmir hvalveiðimenn lífið úr 2,9 milljónum hvala. Voru 71% þeirra drepnir í Suður-Atlantshafi. Þrátt fyrir fátækt og mikla matvælaþörf í þessum ríkjum, ákváðu þau, að láta það ganga fyrir, að mynda griðasvæði fyrir hvali í þessu sama hafi og fjöldaslátrunin hafði átt sér stað, af þeirri hugsun og hugsjón, að við verðum að reyna að endurreisa lífríki jarðar, sem við höfum gengið svo heiftarlega á. Þegar lýðræðið er fótum troðið Frá síðustu aldamótum hafa strandþjóðirnar sjö þannig barizt fyrir griðasvæðinu, án árangurs, þó að allan tímann hafi verið mikill meirihluti innan ráðsins fyrir griðasvæðinu, en hvalveiðiríki, með Íslendinga framarlega eða fremst í flokki, 10.000-15.000 km í burtu, hafa með lævísi og brögðum hindrað framgang vilja meirihlutans. Nú, á dögunum, á fundi Alþjóðahvalveiðiráðsins í Portoroz/Slóveníu, endurtók þessi ljóti leikur sig. Íslenzka sendinefndin, sem Svandís Svavarsdóttir skipaði, ásamt með 14 öðrum sendinefndum, mest örríkja, sem flestir hafa sjaldan heyrt eða séð, svo og ríkja, sem eru víðsfjarri Suður-Atlantshafi, gengu af fundi til að fyrirbyggja, að hægt væri að greiða atkvæði um málið. Við svona atkvæðagreiðslu þarf helmingur aðildarríkja að vera viðstaddur, til að fundurinn sé ályktunarhæfur. Með því að ganga af fundi, komu þessi 15 ríki því í veg fyrir að hægt væri að taka málið til atkvæðagreiðslu. Löðurmannlegt framferði – rangfærslur ráðherra Löðurmannlegt framferði sendinefndar Íslands það, og svo leyfir matvælaráðherra sér, að tilkynna fjölmiðlum, að íslenzka sendinefndin hafi gengið af fundi, til að forða ólýðræðislegri atkvæðagreiðslu, því ýms aðildarríki hefðu ekki mætt til fundarins. Afskæmdur sannleikur það, því mikið voru þetta ríki, sem töldu griðasvæði illt og óþarft, eins og Íslendingar. Sá íslenzka sendinefndin því hættu á, að griðasvæðið yrði samþykkt, og gaf Svandís, að eigin sögn, þá fyrirmæli um, að atkvæðagreiðslu skyldi spillt. Til viðbótar kemur, að íslenzka sendinefndin hefur leikið þennan ljóta leik áður, þegar hún óttaðist, að griðasvæðið yrði samþykkt, t.a.m. 2011. 2012 studdu 38 ríki tillöguna um griðasvæði, gegn 21 ríki. 2018 studdu 39 ríki tillöguna, gegn 25. Hér hefur því minnihluti ríkja, mikið undir forystu Íslands, beitt meirihlutann yfirgangi og ofbeldi um áratuga skeið. Hafa grunsemdir um mútur verið uppi. Er því með ólíkindum, að matvælaráðherra skuli leyfa sér að halda því fram, að Ísland sé að reyna að koma í veg fyrir ólýðræðisleg vinnubrögð. Rúsínan í pylsuendanum er svo sú, að Svandís Svavarsdóttir, VG, skipað alræmdasta hvaladrápara heims, Kristján Loftsson, í íslenzku sendinefndina. Höfundur er samfélagsrýnir og dýraverndarsinni. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ole Anton Bieltvedt Hvalveiðar Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur. Mest lesið Af hverju kýs ég ekki Katrínu Jakobs Birgir Dýrfjörð Skoðun Útrýming mannsins á RÚV Vala Hafstað Skoðun Kjósum sameiningu, ekki sundrungu Helgi Ingólfsson Skoðun Vörður á veginum framundan Davíð Þorláksson Skoðun Það sem spurt var um - en svörin þunn og kom kannski ekki á óvart Sigurður Páll Jónsson Skoðun Það er mikill munur á þeim sem vanda sig og hinum sem vanda sig ekki Sigurður G. Guðjónsson Skoðun Frambjóðandi Sjálfstæðisflokksins? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Dánaraðstoð og siðareglur lækna Ingrid Kuhlman Skoðun Heillandi Halla Hrund Stefán Hilmarsson Skoðun Umferðarreglur og öryggi fyrir Hjólað í vinnuna Ágúst Mogensen Skoðun Skoðun Skoðun Stuðningur við langtímakjarasamninga Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Baldur er minn forseti Hjalti Vignisson skrifar Skoðun Vits er þörf þeim er víða ratar- um gagnsemi og glapræði gervigreindar Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Að læra nýtt tungumál og sýna þolinmæði Valerio Gargiulo skrifar Skoðun Það er mikill munur á þeim sem vanda sig og hinum sem vanda sig ekki Sigurður G. Guðjónsson skrifar Skoðun Það sem spurt var um - en svörin þunn og kom kannski ekki á óvart Sigurður Páll Jónsson skrifar Skoðun Að rækta garðinn sinn Eva Dögg Davíðsdóttir skrifar Skoðun Dánaraðstoð og siðareglur lækna Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Vörður á veginum framundan Davíð Þorláksson skrifar Skoðun Umferðarreglur og öryggi fyrir Hjólað í vinnuna Ágúst Mogensen skrifar Skoðun Af hverju kýs ég ekki Katrínu Jakobs Birgir Dýrfjörð skrifar Skoðun Kjósum sameiningu, ekki sundrungu Helgi Ingólfsson skrifar Skoðun Forseti allra Ragnhildur Björt Björnsdóttir skrifar Skoðun Ný nálgun í afreksíþróttum – Nýsköpun Erlingur Jóhannsson skrifar Skoðun Prófsteinninn Katrín Harðardóttir skrifar Skoðun Innrás á Rafah stríðir gegn allri mannúð Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Börnin okkar Hlédís Sveinsdóttir skrifar Skoðun Vextir geta og þurfa að lækka Finnbjörn A. Hermannsson skrifar Skoðun Söngvakeppni og stríðsglæpir Ragnhildur Hólmgeirsdóttir skrifar Skoðun Leikskólakennara á eftirlaunum er ofboðið Ásdís Ólafsdóttir skrifar Skoðun Óttasleginn mömmuher og Eurovision Birna Guðný Björnsdóttir skrifar Skoðun Já, Katrín Hjálmar Sveinsson skrifar Skoðun Frambjóðandi Sjálfstæðisflokksins? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Heillandi Halla Hrund Stefán Hilmarsson skrifar Skoðun Riðið á Bessastöðum? Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Að lifa í skugga heilsubrests Svanberg Hreinsson skrifar Skoðun Umræðan um dánaraðstoð Henry Alexander Henrysson skrifar Skoðun Útrýming mannsins á RÚV Vala Hafstað skrifar Skoðun Opið bréf til samgönguráðherra og vegamálastjóra Hópur ferðaþjóna í Dölunum skrifar Skoðun Hugleiðingar ellilífeyrisþega um landsmálin og orkumálin Ingimundur Andrésson skrifar Sjá meira
„Landsfundur Vinstrihreyfingarinnar-græns framboðs, haldinn á Selfossi 23.-25. október 2015, leggst eindregið gegn hvalveiðum við Íslandsstrendur“. Úr landsfundarályktunum Vinstri grænna 2015. Völd, en engar efndir loforða 2017 komst VG ekki aðeins í ríkisstjórn, heldur varð formaður flokksins, Katrín Jakobsdóttir, forsætisráðherra. Í 4 ár réði flokkurinn fyrst bæði fyrir forsætisráðuneytinu og umhverfisráðuneytinu, og nú, 5. árið, fékk flokkurinn, Svandís Svavarsdóttir, sjávarútvegs- og landbúnaðarráðuneytið; matvælaráðuneytið. Á þessum 5 árum, hefur verið veitt meira af hvölum en oftast eða nokkurn tíma áður, og, þrátt fyrir það, að VG hafi stýrt sjávarútvegsráðuneytinu og farið alfarið með hvalveiðar, frá í fyrra, fóru hvalveiðar fram með óbreyttum og fullum hætti nú í sumar. Ráðherra bar að stöðva veiðarnar 2009 setti Jón Bjarnason, þá sjávarútvegsráðherra, reglugerð nr. 489/2009, sem kvað á um það, að verka skyldi hval undir þaki, í lokuðu rými, til að tryggja hreinlæti við vinnslu og matvælaöryggi, en frá 1949 hafði þessi verkun farið fram undir berum himni. Þrátt fyrir það ríkidæmi, sem Hvalur hf byggði upp á síðustu öld, tímdi fyrirtækið aldrei að fjárfesta í vinnsluhúsi fyrir hvalina. Hefði þessi reglugerð Jóns Bjarnasonar því átt að stöðva veiðar og vinnslu Hvals. Hvalur virti hins vegar þessa reglugerð að vettugi í 8 ár, sýndi bara Matvælastofnun, sem átti að fylgja reglugerðinni eftir, fingurinn; verkaði áfram hval, eins og gert var 70 árum áður. 2017 varð Kristján Þór Júlíusson sjávarútvegsráðherra, og var þeim nöfnunum, Kristjáni Loftssyni í Hval og honum, greinilega vel til vina, því ráðherrann setti stuttu seinna nýja reglugerð, nr. 533/2018, þar sem verkun hvals var aftur leyfð úti, undir berum himni, eins og var 1949. Einhver hefði kallað þetta dæmigerða íslenzka spillingu. Svandís hefði, eftir sína valdatöku í sjávarútvegsráðuneytinu, ekki aðeins getað, heldur hefði henni borið, að ógilda spillingarreglugerð Kristjáns Þórs og virkja aftur alvörureglugerð Jóns Bjarnasonar, nr. 489/2009, en þar með hefði Kristján Loftsson neyðst til að hætta hvalveiðum. Fátækar þjóðir, en fullar virðingar fyrir lífríkinu Heimsálfurnar Suður-Ameríka og Afríka mynda Suður-Atlantshaf. Frá Íslandi og í það mitt eru 10.000 km. Að vestanverðu eru Brasilía, Úrúgvæ og Argentína, og, að austanverðu, Afríkumegin, eru það Gabon, Angóla, Namibía og Suður-Afríka. Sjö strandþjóðir. Á síðustu öld murkuðu gráðugir og grimmir hvalveiðimenn lífið úr 2,9 milljónum hvala. Voru 71% þeirra drepnir í Suður-Atlantshafi. Þrátt fyrir fátækt og mikla matvælaþörf í þessum ríkjum, ákváðu þau, að láta það ganga fyrir, að mynda griðasvæði fyrir hvali í þessu sama hafi og fjöldaslátrunin hafði átt sér stað, af þeirri hugsun og hugsjón, að við verðum að reyna að endurreisa lífríki jarðar, sem við höfum gengið svo heiftarlega á. Þegar lýðræðið er fótum troðið Frá síðustu aldamótum hafa strandþjóðirnar sjö þannig barizt fyrir griðasvæðinu, án árangurs, þó að allan tímann hafi verið mikill meirihluti innan ráðsins fyrir griðasvæðinu, en hvalveiðiríki, með Íslendinga framarlega eða fremst í flokki, 10.000-15.000 km í burtu, hafa með lævísi og brögðum hindrað framgang vilja meirihlutans. Nú, á dögunum, á fundi Alþjóðahvalveiðiráðsins í Portoroz/Slóveníu, endurtók þessi ljóti leikur sig. Íslenzka sendinefndin, sem Svandís Svavarsdóttir skipaði, ásamt með 14 öðrum sendinefndum, mest örríkja, sem flestir hafa sjaldan heyrt eða séð, svo og ríkja, sem eru víðsfjarri Suður-Atlantshafi, gengu af fundi til að fyrirbyggja, að hægt væri að greiða atkvæði um málið. Við svona atkvæðagreiðslu þarf helmingur aðildarríkja að vera viðstaddur, til að fundurinn sé ályktunarhæfur. Með því að ganga af fundi, komu þessi 15 ríki því í veg fyrir að hægt væri að taka málið til atkvæðagreiðslu. Löðurmannlegt framferði – rangfærslur ráðherra Löðurmannlegt framferði sendinefndar Íslands það, og svo leyfir matvælaráðherra sér, að tilkynna fjölmiðlum, að íslenzka sendinefndin hafi gengið af fundi, til að forða ólýðræðislegri atkvæðagreiðslu, því ýms aðildarríki hefðu ekki mætt til fundarins. Afskæmdur sannleikur það, því mikið voru þetta ríki, sem töldu griðasvæði illt og óþarft, eins og Íslendingar. Sá íslenzka sendinefndin því hættu á, að griðasvæðið yrði samþykkt, og gaf Svandís, að eigin sögn, þá fyrirmæli um, að atkvæðagreiðslu skyldi spillt. Til viðbótar kemur, að íslenzka sendinefndin hefur leikið þennan ljóta leik áður, þegar hún óttaðist, að griðasvæðið yrði samþykkt, t.a.m. 2011. 2012 studdu 38 ríki tillöguna um griðasvæði, gegn 21 ríki. 2018 studdu 39 ríki tillöguna, gegn 25. Hér hefur því minnihluti ríkja, mikið undir forystu Íslands, beitt meirihlutann yfirgangi og ofbeldi um áratuga skeið. Hafa grunsemdir um mútur verið uppi. Er því með ólíkindum, að matvælaráðherra skuli leyfa sér að halda því fram, að Ísland sé að reyna að koma í veg fyrir ólýðræðisleg vinnubrögð. Rúsínan í pylsuendanum er svo sú, að Svandís Svavarsdóttir, VG, skipað alræmdasta hvaladrápara heims, Kristján Loftsson, í íslenzku sendinefndina. Höfundur er samfélagsrýnir og dýraverndarsinni.
Skoðun Vits er þörf þeim er víða ratar- um gagnsemi og glapræði gervigreindar Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar
Skoðun Það er mikill munur á þeim sem vanda sig og hinum sem vanda sig ekki Sigurður G. Guðjónsson skrifar
Skoðun Það sem spurt var um - en svörin þunn og kom kannski ekki á óvart Sigurður Páll Jónsson skrifar