Vígvöllurinn Hlynur Már Vilhjálmsson skrifar 4. júní 2022 19:01 Heilbrigðissérfræðingar Bráðamóttöku Landspítalans í Fossvogi eða Vígvallarins eins og ég kalla staðinn, hafa hrópað og kallað á hjálp núna í lengri tíma. Þar sem enginn hefur hlustað á þá, eru margir þeirra að gefast upp á því neyðarástandi sem þar hefur ríkt. Landsmenn þurfa að vakna og svara kalli þeirra. Ég tel að það sé fátt mikilvægra í lífi Íslendings í dag. Þetta ástand setur okkur öll í hættu. Þess vegna vill ég bjóða landsmönnum að taka þátt í samstöðufundum á Austurvelli í sumar fyrir Bráðamóttökuna þar sem við lýsum því yfir að við styðjum það fallega og göfuga starf sem sérfræðingarnir sem þar starfa sinna, að halda uppi heilsu þjóðarinnar. Sá stuðningur verður að fela í sér kröfu um breytingar til batnaðar á Bráðamóttökunni, ekki bara fyrir sérfræðingana, heldur fyrir landsmenn alla. Því þetta er ein af grunnundirstoðum samfélagsins, sem má ekki trassa við að sinna af alúð. Bráðamóttakan okkar ætti að vera fyrirtaks, ekki bara starfsfólkið. Lausnin er ekki að skamma heilbrigðisstarfsfólk sem býr við erfitt ástand. Lausnin er að við krefjumst þess að Fjármálaráðuneytið fjármagni fyrirtaks þjónustu á bráðamóttökunni, fyrir elsku níræðu konuna sem liggur þar döpur á ganginum í dag, á gangi ekki á herbergi með næði, bíðandi klukkutímunum saman eftir aðstoð. Við eigum líka að krefjast fyrirtaks þjónustu fyrir alla aðra sem koma til okkar. Við höfum einfaldlega ekki um annað að velja fyrir samfélagið okkar á Íslandi. Hugmyndafræðilegur tilgangur heilbrigðisþjónustu er að hjálpa náunganum, og líka sérfræðingum heilbrigðisstéttarinnar sem hafa unnið lengi á bráðamóttökunni og annars staðar á Landspítalanum. Þeir þurfa líka okkar hjálp. Við verðum að gera betur og fjármagna miklu betur opinbera heilbrigðiskerfið okkar, sem heldur uppi heilsu þjóðarinnar. Bráðamóttakan okkar ætti að vera fyrirtaks, ekki bara starfsfólkið. Magnús Karl Magnússon, prófessor í læknisfræði, sem sat í ráðgjafarhóp fyrir greiningarskýrslu á stöðu spítalans sem gerð var af alþjóðlegum hópi sérfræðinga á vegum McKinsey, segir reyndar fullreynt að ríkisstjórn með Sjálfstæðisflokkinn í Fjármálaráðuneytinu geri nokkuð af því sem þarf til að leysa málið. En Fjármálaráðherra ber samt sem áður völdin í fjármögnun opinberra verkefna og því verðum við, almenningur landsins, að beina kröfum okkar þangað til að fjármagna öfluga, ríkisrekna Bráðamóttöku, þá sem við þurfum. Magnús segir einnig í samhengi við þetta mikilvæga mál að margfalda þurfi framlög ríkisins til heimaþjónustu eldri borgara sem myndi létta álagi á Bráðamóttökuna. Að mínu viti þarf það því einnig að vera krafa í þessum efnum. Og heimaþjónustan þarf að vera fyrirtaks en ekki hálfkák fyrir okkar háttvirtu eldri borgara landsins. Magnús bendir á að spítalinn sé troðfullur og að rúmanýting á Bráðamóttökunni sé oft vel yfir 100% en í eðlilegum aðstæðum á sjúkrahúsi sé rúmanýting ekki meiri en 85%. Soffía Steingrímsdóttir, bráðahjúkrunarfræðingur á Bráðamóttökunni, sagði upp störfum í vikunni og segir að ástandið þar sé að versna sífellt en að hún voni að ástandið lagist því að hún elski starfið og vilji hvergi annars staðar vera. Staðreyndin er að sérfræðingar Bráðamóttökunnar fara stundum eða oft með nagandi samviskubit eftir vaktir vegna þeirrar stöðu að geta ekki sinnt veiku fólki á skjótum tíma því álagið er of mikið, mönnunin of lítil, aðstaðan ekki nógu góð og í hjúkrun og aðhlynningu þá þarf að sinna hverjum skjólstæðingi af alúð. Það gefur svo mikið tilbaka til heilbrigðisstarfsfólks að geta veitt því fyrirtaks þjónustu og það þekki ég frá störfum mínum sem verkamaður í aðhlynningu á líknardeild Landakots síðastliðinn vetur þar sem ég var í þeirri stöðu að geta einmitt veitt fyrirtaks þjónustu og fékk miklar þakkir fyrir það frá deyjandi fólki. Þetta er sá raunveruleiki sem heilbrigðisstarfsfólk býr við og þegar veikt fólk er látið bíða og þjást vegna vanrækslu stjórnvalda þá hefur það mikil áhrif á starfsfólk á borð við hjúkrunarfræðinga, sjúkraliða og fleiri ef ekki er hægt að gefa sér eðlilegan tíma í þjónustu fyrir hvern og einn vegna ómannlegs álags. Sérfræðingar í heilbrigðisþjónustu vilja veita fyrirtaks þjónustu og að eiga kost á fyrirtaks aðstöðu til þess. Það er eðlileg og heilbrigð krafa. Hjalti Már Björnsson, yfirlæknir á Bráðamóttöku, segir að staðan sé afleiðing langvarandi vanrækslu í fjármögnun heilbrigðiskerfisins og skortur á viðunandi samningum við heilbrigðisstarfsfólk, þá sérstaklega fyrir hjúkrunarfræðinga, leitt til þess að núna sé heilbrigðiskerfið allt að glíma við verulegan mönnunarvanda. Það sé gríðarleg mannekla nú til staðar. Útgjöld til heilbrigðismála á mann í dag eru miklu lægri en hjá hinum Norðurlöndunum. Hjalti segir að staðan á Bráðamóttökunni sé ógn við öryggi sjúklinga. Aftur beinast því sjónir að Fjármálaráðuneytinu. Aðstoðarrektor við Háskóla Íslands segir frá nýlegri reynslu sinni af Bráðamóttökunni þar sem hún hafi horft á grátandi og verkjað fólk bíða á biðstofunni eftir þjónustu tímunum saman og liðið hafi yfir tvo karlmenn á biðstofunni. Bráðamóttakan stendur varla undir nafni sínu í dag vegna þess að veikt fólk þarf að bíða lengi eftir þjónustu. Við þurfum neyðaráætlun án tafar og það er krafan. Við verðum að bjóða Fjármálaráðherra til fundar og útskýra fyrir honum þessi atriði, mikilvægi þess að fjármagna opinbera heilbrigðisþjónustu sem er öllum aðgengileg. Hann hefur lykilinn að ríkissjóði og þjóðin þarf á opinberri fjármögnun ríkisins að halda fyrir Bráðamóttökuna og aðra þætti sem haldast að í þessum efnum svosem varðandi fjármögnun heimaþjónustu og uppbyggingu legurýma fyrir sjúklinga. Það er ekki í boði að snúa umræðunni á hvolf eða fyrir ráðherra ríkisstjórnarinnar að benda á hvorn annan. Við þurfum aðgerðir sem færa opinberu heilbrigðisþjónustu Landspítalans upp á það stig að vera fyrirtaks. Að sögn Heilbrigðisráðherra er verið að bregðast við stöðunni með því að fjölga hjúkrunar- og endurhæfingarrýmum á Landakoti, Reykjalundi og Árborg. Það sem kemur ekki fram í þeirri yfirlýsingu er hversu vel þær aðgerðir ná utan um vandann eða hvort þær geri það nógu skjótt. Við megum ekki við því að missa okkar sérhæfða fólk af Bráðamóttökunni en ef ekkert gerist á næstu mánuðum fer þá fjöldi uppsagna þeirra í gegn. Þess vegna verðum við að fjölmenna á Austurvelli með kröfur okkar um fyrirtaks opinbert heilbrigðiskerfi og mig langar að bjóða þér með. Höfundur er verkamaður á Bráðamóttökunni og á Landspítala við Hringbraut. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Heilbrigðismál Landspítalinn Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur. Mest lesið Jarðakaup í nýjum tilgangi Halla Hrund Logadóttir Skoðun Eru orkumálin að fara úr böndunum? Jónas Guðmundsson Skoðun Forsetaframboð í Fellini stíl Stefán Ólafsson Skoðun Borgar þú 65 prósent skatt af þínum tekjum? Guðfinnur Sigurvinsson Skoðun Brúarsmið á Bessastaði Jóhanna Vigdís Guðmundsdóttir Skoðun Skipulagsmál og uppbygging í Árborg Bragi Bjarnason Skoðun Norska veiðistöðin Friðrik Erlingsson Skoðun Af auðvaldsmönnum og undirlægjuhætti Ester Hilmarsdóttir Skoðun Ég kýs… Gísli Ásgeirsson Skoðun Nú getum við brotið blað Ragnheiður Davíðsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Eru orkumálin að fara úr böndunum? Jónas Guðmundsson skrifar Skoðun Skipulagsmál og uppbygging í Árborg Bragi Bjarnason skrifar Skoðun Ég kýs… Gísli Ásgeirsson skrifar Skoðun Forsetaframboð í Fellini stíl Stefán Ólafsson skrifar Skoðun Borgar þú 65 prósent skatt af þínum tekjum? Guðfinnur Sigurvinsson skrifar Skoðun Brúarsmið á Bessastaði Jóhanna Vigdís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Nú getum við brotið blað Ragnheiður Davíðsdóttir skrifar Skoðun Við þurfum loftslagsaðgerðir, ekki grænþvott Andrés Ingi Jónsson skrifar Skoðun Af hverju bara hálft skref áfram? Gísli Rafn Ólafsson skrifar Skoðun Baldur í þágu mannúðar og samfélags Anna María Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Hvar er Reykjavegur? Ari Trausti Guðmundsson skrifar Skoðun Af auðvaldsmönnum og undirlægjuhætti Ester Hilmarsdóttir skrifar Skoðun Hafðu áhrif á líf barna Ída Björg Unnarsdóttir skrifar Skoðun Stórbætum samgöngur Logi Einarsson skrifar Skoðun Norska veiðistöðin Friðrik Erlingsson skrifar Skoðun Köllum það réttu nafni: Fordóma Derek Terell Allen skrifar Skoðun Ótrúverðugt plan að annars góðum markmiðum Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Formleg uppgjöf Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Örlætisgerningur Vilhjálmur H. Vilhjálmsson skrifar Skoðun Fjármunum veitt þangað sem neyðin er mest Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Sjálfbær framtíð Vestfjarða Sigríður Ólöf Kristjánsdóttir,Aðalsteinn Óskarsson skrifar Skoðun Burt með pólitík á Bessastöðum Kristmundur Carter skrifar Skoðun Náttúran njóti vafans, ótímabundið Bjarkey Olsen Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Íþróttir fyrir öll, jöfnum og bætum leikinn Hólmfríður Sigþórsdóttir,Anna Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Nýr „loftslagsvænn“ iðnaður - neikvæð áhrif á lífríki og fiskveiðar Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun „Almennings“ samgöngur? Bragi Gunnlaugsson skrifar Skoðun Góður forseti G. Pétur Matthíasson skrifar Skoðun Hvers vegna Halla Tómasdóttir? Guðjón Sigurðsson skrifar Skoðun Heimildin sem hvarf úr frumvarpi matvælaráðherra Vala Árnadóttir skrifar Skoðun Sníða sér stakk eftir vexti Guðni Magnús Ingvason skrifar Sjá meira
Heilbrigðissérfræðingar Bráðamóttöku Landspítalans í Fossvogi eða Vígvallarins eins og ég kalla staðinn, hafa hrópað og kallað á hjálp núna í lengri tíma. Þar sem enginn hefur hlustað á þá, eru margir þeirra að gefast upp á því neyðarástandi sem þar hefur ríkt. Landsmenn þurfa að vakna og svara kalli þeirra. Ég tel að það sé fátt mikilvægra í lífi Íslendings í dag. Þetta ástand setur okkur öll í hættu. Þess vegna vill ég bjóða landsmönnum að taka þátt í samstöðufundum á Austurvelli í sumar fyrir Bráðamóttökuna þar sem við lýsum því yfir að við styðjum það fallega og göfuga starf sem sérfræðingarnir sem þar starfa sinna, að halda uppi heilsu þjóðarinnar. Sá stuðningur verður að fela í sér kröfu um breytingar til batnaðar á Bráðamóttökunni, ekki bara fyrir sérfræðingana, heldur fyrir landsmenn alla. Því þetta er ein af grunnundirstoðum samfélagsins, sem má ekki trassa við að sinna af alúð. Bráðamóttakan okkar ætti að vera fyrirtaks, ekki bara starfsfólkið. Lausnin er ekki að skamma heilbrigðisstarfsfólk sem býr við erfitt ástand. Lausnin er að við krefjumst þess að Fjármálaráðuneytið fjármagni fyrirtaks þjónustu á bráðamóttökunni, fyrir elsku níræðu konuna sem liggur þar döpur á ganginum í dag, á gangi ekki á herbergi með næði, bíðandi klukkutímunum saman eftir aðstoð. Við eigum líka að krefjast fyrirtaks þjónustu fyrir alla aðra sem koma til okkar. Við höfum einfaldlega ekki um annað að velja fyrir samfélagið okkar á Íslandi. Hugmyndafræðilegur tilgangur heilbrigðisþjónustu er að hjálpa náunganum, og líka sérfræðingum heilbrigðisstéttarinnar sem hafa unnið lengi á bráðamóttökunni og annars staðar á Landspítalanum. Þeir þurfa líka okkar hjálp. Við verðum að gera betur og fjármagna miklu betur opinbera heilbrigðiskerfið okkar, sem heldur uppi heilsu þjóðarinnar. Bráðamóttakan okkar ætti að vera fyrirtaks, ekki bara starfsfólkið. Magnús Karl Magnússon, prófessor í læknisfræði, sem sat í ráðgjafarhóp fyrir greiningarskýrslu á stöðu spítalans sem gerð var af alþjóðlegum hópi sérfræðinga á vegum McKinsey, segir reyndar fullreynt að ríkisstjórn með Sjálfstæðisflokkinn í Fjármálaráðuneytinu geri nokkuð af því sem þarf til að leysa málið. En Fjármálaráðherra ber samt sem áður völdin í fjármögnun opinberra verkefna og því verðum við, almenningur landsins, að beina kröfum okkar þangað til að fjármagna öfluga, ríkisrekna Bráðamóttöku, þá sem við þurfum. Magnús segir einnig í samhengi við þetta mikilvæga mál að margfalda þurfi framlög ríkisins til heimaþjónustu eldri borgara sem myndi létta álagi á Bráðamóttökuna. Að mínu viti þarf það því einnig að vera krafa í þessum efnum. Og heimaþjónustan þarf að vera fyrirtaks en ekki hálfkák fyrir okkar háttvirtu eldri borgara landsins. Magnús bendir á að spítalinn sé troðfullur og að rúmanýting á Bráðamóttökunni sé oft vel yfir 100% en í eðlilegum aðstæðum á sjúkrahúsi sé rúmanýting ekki meiri en 85%. Soffía Steingrímsdóttir, bráðahjúkrunarfræðingur á Bráðamóttökunni, sagði upp störfum í vikunni og segir að ástandið þar sé að versna sífellt en að hún voni að ástandið lagist því að hún elski starfið og vilji hvergi annars staðar vera. Staðreyndin er að sérfræðingar Bráðamóttökunnar fara stundum eða oft með nagandi samviskubit eftir vaktir vegna þeirrar stöðu að geta ekki sinnt veiku fólki á skjótum tíma því álagið er of mikið, mönnunin of lítil, aðstaðan ekki nógu góð og í hjúkrun og aðhlynningu þá þarf að sinna hverjum skjólstæðingi af alúð. Það gefur svo mikið tilbaka til heilbrigðisstarfsfólks að geta veitt því fyrirtaks þjónustu og það þekki ég frá störfum mínum sem verkamaður í aðhlynningu á líknardeild Landakots síðastliðinn vetur þar sem ég var í þeirri stöðu að geta einmitt veitt fyrirtaks þjónustu og fékk miklar þakkir fyrir það frá deyjandi fólki. Þetta er sá raunveruleiki sem heilbrigðisstarfsfólk býr við og þegar veikt fólk er látið bíða og þjást vegna vanrækslu stjórnvalda þá hefur það mikil áhrif á starfsfólk á borð við hjúkrunarfræðinga, sjúkraliða og fleiri ef ekki er hægt að gefa sér eðlilegan tíma í þjónustu fyrir hvern og einn vegna ómannlegs álags. Sérfræðingar í heilbrigðisþjónustu vilja veita fyrirtaks þjónustu og að eiga kost á fyrirtaks aðstöðu til þess. Það er eðlileg og heilbrigð krafa. Hjalti Már Björnsson, yfirlæknir á Bráðamóttöku, segir að staðan sé afleiðing langvarandi vanrækslu í fjármögnun heilbrigðiskerfisins og skortur á viðunandi samningum við heilbrigðisstarfsfólk, þá sérstaklega fyrir hjúkrunarfræðinga, leitt til þess að núna sé heilbrigðiskerfið allt að glíma við verulegan mönnunarvanda. Það sé gríðarleg mannekla nú til staðar. Útgjöld til heilbrigðismála á mann í dag eru miklu lægri en hjá hinum Norðurlöndunum. Hjalti segir að staðan á Bráðamóttökunni sé ógn við öryggi sjúklinga. Aftur beinast því sjónir að Fjármálaráðuneytinu. Aðstoðarrektor við Háskóla Íslands segir frá nýlegri reynslu sinni af Bráðamóttökunni þar sem hún hafi horft á grátandi og verkjað fólk bíða á biðstofunni eftir þjónustu tímunum saman og liðið hafi yfir tvo karlmenn á biðstofunni. Bráðamóttakan stendur varla undir nafni sínu í dag vegna þess að veikt fólk þarf að bíða lengi eftir þjónustu. Við þurfum neyðaráætlun án tafar og það er krafan. Við verðum að bjóða Fjármálaráðherra til fundar og útskýra fyrir honum þessi atriði, mikilvægi þess að fjármagna opinbera heilbrigðisþjónustu sem er öllum aðgengileg. Hann hefur lykilinn að ríkissjóði og þjóðin þarf á opinberri fjármögnun ríkisins að halda fyrir Bráðamóttökuna og aðra þætti sem haldast að í þessum efnum svosem varðandi fjármögnun heimaþjónustu og uppbyggingu legurýma fyrir sjúklinga. Það er ekki í boði að snúa umræðunni á hvolf eða fyrir ráðherra ríkisstjórnarinnar að benda á hvorn annan. Við þurfum aðgerðir sem færa opinberu heilbrigðisþjónustu Landspítalans upp á það stig að vera fyrirtaks. Að sögn Heilbrigðisráðherra er verið að bregðast við stöðunni með því að fjölga hjúkrunar- og endurhæfingarrýmum á Landakoti, Reykjalundi og Árborg. Það sem kemur ekki fram í þeirri yfirlýsingu er hversu vel þær aðgerðir ná utan um vandann eða hvort þær geri það nógu skjótt. Við megum ekki við því að missa okkar sérhæfða fólk af Bráðamóttökunni en ef ekkert gerist á næstu mánuðum fer þá fjöldi uppsagna þeirra í gegn. Þess vegna verðum við að fjölmenna á Austurvelli með kröfur okkar um fyrirtaks opinbert heilbrigðiskerfi og mig langar að bjóða þér með. Höfundur er verkamaður á Bráðamóttökunni og á Landspítala við Hringbraut.
Skoðun Íþróttir fyrir öll, jöfnum og bætum leikinn Hólmfríður Sigþórsdóttir,Anna Þorsteinsdóttir skrifar
Skoðun Nýr „loftslagsvænn“ iðnaður - neikvæð áhrif á lífríki og fiskveiðar Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir skrifar