Mykjukenningin / Gaurar á vespum að gera allt vitlaust í hverfunum! Davíð Bergmann skrifar 19. maí 2022 07:30 Staðreyndin er þessi það eru ekki allir í boltanum. En hvað með að opna aftur Mótorsmiðjur gæti það verið lausn? Kannski koma þessi skrif of seint þar sem kosningar eru ný afstaðnar og þá hefði verið upplagt að koma með þetta í umræðuna því allir stjórnmálaflokkarnir ætluð að „gera allt fyrir börnin okkar“ í kosningunum munið þið. Þegar þessir gaurar og líka auðvitað stelpur sem ég reikna með að séu í minnihluta setja facebook-síður hverfanna á hvolf með skrifum að þau séu að halda vöku fyrir börnunum og með glæfra akstri á göngustígunum sem hljómar stundum eins og þetta væri villta vestrið af lýsingum að dæma, þá er ekki hjá því komist að það verður að nálgast þetta viðfangsefni á þeirra forsendum ef það á að takast vel til eins og við gerðum í gamla daga í Mótorsmiðjunni upp á Höfða og í Útideildinni. Það er enn þá þannig að líkur sækir líkan heim og við viljum öll tilheyra með einhverjum hætti það hefur ekki breyst í mannlegri hegðun. Þarna er vettvangur til að sá fræjum með því að koma fræðslu á framfæri varðandi hjálma notkun og fleira. Mótorsmiðjan sem ég vann í hérna um árið var akkúrat þannig. Að gera ekkert nema tuða yfir ástandinu muni ekki leysa vandamálið og það hverfur ekki að sjálfum sér. Það þarf að tækla svona lausnarmiðað og reyna stýra þessu í jákvæðan farveg. Samt þannig að fræðslan sé ómeðvituð svo þau upplifi ekki að það sé verið að anda ofan í hálsmálið á þeim. Einfaldlega heyra þau og sjá og mæta þeirra þörfum. Það er ekki nóg að vera með miðstöðvar fyrir bolta því það eru ekki allir í boltanum. Þegar ég vann í Útideildinni sem var rekinn af unglingadeild félagsmálastofnunar Reykjavíkur kynntist ég stórkostlegum manni sem heitir Björn Ingi Ragnarsson. Hann var upphafsmaður af fyrstu Mótorsmiðjunni seinna kom Mummi að henni og útfærði hana en frekar. Þegar ég spurði Bjössa hvernig smiðjan varð til kom hann með stórkostlega sögu. Það var þannig eins og núna þessir gaurar voru að gera fólk vitlaust í hverfunum. Til að gera langa sögu stutta þá notaði hann mykjukenninguna. Sem er sú ef þú setur hrossaskít út á tún þá setjast bara ákveðnar flugur á hann en ekki allar. Það sem hann gerði hann keyrði á mótorhjólinu sínu í leðrinu sat á hjólinu í hverfinu þar sem þessir pjakkar voru og viti menn flugurnar komu og mótorsmiðjan var stofnuð. Ætla mér að segja frá þessari stórkostlegu sögu nánar þegar bókin mín kemur út „bókin er minn óvinur“ Eins og þessir gaurar eiga margir hverjir bókina sem sinn stærsta óvin í lífinu. En samt troðum henni ofan í kok á þeim setjum þá í kassa menntakerfisins sem þeir passa enga veginn inn í en þeir eru sumir snillingar í höndunum þarna myndi mótorsmiðja koma sterk inn til að styrkja þeirra sjálfsmynd til framtíðar. Höfundur er starfsmaður Fjölsmiðjunnar á höfuðborgarsvæðinu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur. Mest lesið Hver skipaði bankaráði Landsbankans að kaupa TM? Ásthildur Lóa Þórsdóttir Skoðun Eftirliti með snyrtistofum ábótavant Halla Signý Kristjánsdóttir Skoðun Páskarnir - íhugunarhvatning Árni Stefán Árnason Skoðun Aukinn kraftur með hækkandi sól Bragi Bjarnason Skoðun Tónlist í gleði og sorg Sigurvin Lárus Jónsson Skoðun Er þetta eðlilegt? Guðrún Árnadóttir,Guðrún Tara Sveinsdóttir,Hekla Kollmar,Þorgerður Jörundsdóttir Skoðun Bréf til þjóðarinnar Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir Skoðun Tilbrigðin um enda lífsins Matthildur Björnsdóttir Skoðun Formaður geðlækna illa áttaður? Vilhjálmur Hjálmarsson Skoðun Skaðaminnkun, lækning, hroki og hleypidómar Guðbjörg Sveinsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Foreldrar með börn í vímuefnaneyslu og úrræði Dagbjört Ósk Steindórsdóttir skrifar Skoðun Páskarnir - íhugunarhvatning Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Aukinn kraftur með hækkandi sól Bragi Bjarnason skrifar Skoðun Tilbrigðin um enda lífsins Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Tónlist í gleði og sorg Sigurvin Lárus Jónsson skrifar Skoðun Eftirliti með snyrtistofum ábótavant Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Markvissar aðgerðir munu skila árangri á húsnæðismarkaði Ágúst Bjarni Garðarsson skrifar Skoðun Bréf til þjóðarinnar Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Einokunarmjólk? Hilmar Vilberg Gylfason skrifar Skoðun Má þjóðin ráða? Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Formaður geðlækna illa áttaður? Vilhjálmur Hjálmarsson skrifar Skoðun Hver skipaði bankaráði Landsbankans að kaupa TM? Ásthildur Lóa Þórsdóttir skrifar Skoðun Að vera eða vera ekki í samkeppni við sjálfa sig Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Engin námslán fyrir fátækt fólk Gísli Laufeyjarson Höskuldsson skrifar Skoðun Er þetta eðlilegt? Guðrún Árnadóttir,Guðrún Tara Sveinsdóttir,Hekla Kollmar,Þorgerður Jörundsdóttir skrifar Skoðun Stjórnmálin koma okkur öllum við Arnar Freyr Sigurðsson skrifar Skoðun Um tímabær áform ráðherra og ótímabært frumhlaup Viðskiptaráðs Jóna Hlíf Halldórsdóttir skrifar Skoðun Fríar máltíðir grunnskólabarna - merkur samfélagslegur áfangi Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Heilbrigðisráðuneytið er með forystu Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Skaðaminnkun, lækning, hroki og hleypidómar Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar Skoðun Fyrirgefðu mér mín kæra Harpa Sævar Helgi Lárusson skrifar Skoðun Vikan með Gísla Árný Björg Blandon skrifar Skoðun Furðulegar verðlækkanir á mörkuðum Baldur Thorlacius skrifar Skoðun Varanlegt vopnahlé og sjálfstæð Palestína Kristrún Frostadóttir skrifar Skoðun Með of mikil völd Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hvað ef það gýs nær höfuðborgarsvæðinu? Ingvi Gunnarsson,Sigrún Tómsdóttir,Hrefna Hallgrímsdóttir,Daði Hafþórsson skrifar Skoðun Er sniðugt að vera með tilgreinda séreign? Guðný Helga Lárusdóttir skrifar Skoðun Ekki þykjast ekki vita neitt Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Athugasemdir við eignaumsýslu Landsbanka Íslands Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Framsókn stendur með bændum og neytendum Hópur þingmanna Framsóknar skrifar Sjá meira
Staðreyndin er þessi það eru ekki allir í boltanum. En hvað með að opna aftur Mótorsmiðjur gæti það verið lausn? Kannski koma þessi skrif of seint þar sem kosningar eru ný afstaðnar og þá hefði verið upplagt að koma með þetta í umræðuna því allir stjórnmálaflokkarnir ætluð að „gera allt fyrir börnin okkar“ í kosningunum munið þið. Þegar þessir gaurar og líka auðvitað stelpur sem ég reikna með að séu í minnihluta setja facebook-síður hverfanna á hvolf með skrifum að þau séu að halda vöku fyrir börnunum og með glæfra akstri á göngustígunum sem hljómar stundum eins og þetta væri villta vestrið af lýsingum að dæma, þá er ekki hjá því komist að það verður að nálgast þetta viðfangsefni á þeirra forsendum ef það á að takast vel til eins og við gerðum í gamla daga í Mótorsmiðjunni upp á Höfða og í Útideildinni. Það er enn þá þannig að líkur sækir líkan heim og við viljum öll tilheyra með einhverjum hætti það hefur ekki breyst í mannlegri hegðun. Þarna er vettvangur til að sá fræjum með því að koma fræðslu á framfæri varðandi hjálma notkun og fleira. Mótorsmiðjan sem ég vann í hérna um árið var akkúrat þannig. Að gera ekkert nema tuða yfir ástandinu muni ekki leysa vandamálið og það hverfur ekki að sjálfum sér. Það þarf að tækla svona lausnarmiðað og reyna stýra þessu í jákvæðan farveg. Samt þannig að fræðslan sé ómeðvituð svo þau upplifi ekki að það sé verið að anda ofan í hálsmálið á þeim. Einfaldlega heyra þau og sjá og mæta þeirra þörfum. Það er ekki nóg að vera með miðstöðvar fyrir bolta því það eru ekki allir í boltanum. Þegar ég vann í Útideildinni sem var rekinn af unglingadeild félagsmálastofnunar Reykjavíkur kynntist ég stórkostlegum manni sem heitir Björn Ingi Ragnarsson. Hann var upphafsmaður af fyrstu Mótorsmiðjunni seinna kom Mummi að henni og útfærði hana en frekar. Þegar ég spurði Bjössa hvernig smiðjan varð til kom hann með stórkostlega sögu. Það var þannig eins og núna þessir gaurar voru að gera fólk vitlaust í hverfunum. Til að gera langa sögu stutta þá notaði hann mykjukenninguna. Sem er sú ef þú setur hrossaskít út á tún þá setjast bara ákveðnar flugur á hann en ekki allar. Það sem hann gerði hann keyrði á mótorhjólinu sínu í leðrinu sat á hjólinu í hverfinu þar sem þessir pjakkar voru og viti menn flugurnar komu og mótorsmiðjan var stofnuð. Ætla mér að segja frá þessari stórkostlegu sögu nánar þegar bókin mín kemur út „bókin er minn óvinur“ Eins og þessir gaurar eiga margir hverjir bókina sem sinn stærsta óvin í lífinu. En samt troðum henni ofan í kok á þeim setjum þá í kassa menntakerfisins sem þeir passa enga veginn inn í en þeir eru sumir snillingar í höndunum þarna myndi mótorsmiðja koma sterk inn til að styrkja þeirra sjálfsmynd til framtíðar. Höfundur er starfsmaður Fjölsmiðjunnar á höfuðborgarsvæðinu.
Er þetta eðlilegt? Guðrún Árnadóttir,Guðrún Tara Sveinsdóttir,Hekla Kollmar,Þorgerður Jörundsdóttir Skoðun
Skoðun Er þetta eðlilegt? Guðrún Árnadóttir,Guðrún Tara Sveinsdóttir,Hekla Kollmar,Þorgerður Jörundsdóttir skrifar
Skoðun Um tímabær áform ráðherra og ótímabært frumhlaup Viðskiptaráðs Jóna Hlíf Halldórsdóttir skrifar
Skoðun Fríar máltíðir grunnskólabarna - merkur samfélagslegur áfangi Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar
Skoðun Hvað ef það gýs nær höfuðborgarsvæðinu? Ingvi Gunnarsson,Sigrún Tómsdóttir,Hrefna Hallgrímsdóttir,Daði Hafþórsson skrifar
Er þetta eðlilegt? Guðrún Árnadóttir,Guðrún Tara Sveinsdóttir,Hekla Kollmar,Þorgerður Jörundsdóttir Skoðun