Réttindabarátta grænu banananna Anna Karín Lárusdóttir skrifar 29. nóvember 2021 16:00 „Ég vil líka taka þetta moment og segja að það voru mistök á sínum tíma að taka að mér hlutverk Græna Bananans í Ávaxtakörfunni. Ég er bersýnilega ekki banani og það hefði átt að hleypa öðrum að borðinu þarna.“ Þetta ritar einn sniðugur samferðamaður minn á Facebook. Brandarann skrifar hann við frétt um leikarann Eddie Redmayne þar sem hann biðst afsökunar á því að hafa tekið að sér hlutverk transkonu í kvikmyndinni The Danish Girl sem kom út árið 2015. Myndin er byggð á sönnum atburðum og fjallar um málarann Lili Elbe sem var ein sú fyrsta í heiminum til að gangast undir aðgerð til að breyta kyneinkennum sínum. Mér finnst þetta bara svo góður samanburður hjá honum, en eins og allir vita hafa grænir bananar einmitt staðið í ötulli og erfiðri mannréttindabaráttu í um 70 ár. Grænir bananar hafa verið notaðir sem aðhlátursefni í kvikmyndum, þáttum og bókmenntum og árið 2021 var slegið met í því hve margir grænir bananar hafa verið myrtir á árinu, frá upphafi mælinga. Ég held að mér sé óhætt að segja að enn ríkir mikil transfóbía í heiminum. Trans fólk verður fyrir ofbeldi á hverjum degi. Andlegu, kerfisbundnu, félagslegu, kynferðislegu og líkamlegu. Ofbeldið lýsir sér í útskúfun, hatursorðræðu, gaslýsingu og hótunum. Lítið er gert úr upplifun þeirra og sumstaðar standa lagaleg réttindi trans fólks oft í vegi fyrir því að þau fái að lifa í sínu rétta kynhlutverki. Þau verða fyrir barsmíðum og í verstu tilfellunum eru þau myrt. En hverjir eru það sem beita trans fólk ofbeldi? Ég ætla að leyfa mér að fullyrða að það sé ekki annað trans- eða kynsegin fólk, heldur að það sé að mestu leyti sískynja fólk. Sískynja eða sís er notað um fólk sem upplifir sig tilheyra því kyni sem því var úthlutað við fæðingu. Tímarnir eru að breytast. Samfélagið gerir nú þá kröfu um að við stöldrum aðeins við og búum til rými fyrir minnihlutahópa sem hingað til hafa ekki fengið pláss. Þetta á einnig við innan kvikmyndaiðnaðarins. Konur eru nýlega farnar að fá meira rými í kvikmyndagerð. Reyndar finnst sumum körlum þeir jafnvel ekki fá rými lengur. Karlar út, konur inn. Við erum þó ekki komin á þann stað að hinsegin fólk, fatlaðir og aðrir jaðarsettir hópar standi jafnfætis við sís karla og konur í kvikmyndagerð. Bara þvert á móti. Ég hef lengi velt því fyrir mér hvaða sögur við kvikmyndagerðarfólk megum segja. Megum við segja hvaða sögu sem er? Mega kannski hvítir karlar bara gera kvikmyndir um hvíta karla? Auðvitað ekki. Það væri glatað að mínu mati. Á meðan staðan er enn sú að það eru mestmegnis karlar sem segja sögurnar, er mikilvægt að þeir segi fjölbreyttar sögur (sem þeir hafa þó haft misjafnan áhuga á, en það er önnur saga). Það þýðir samt ekki að því fylgi ekki ábyrgð. Það þýðir ekki að það sé í lagi að vaða áfram og segja söguna eins og þú heldur að hún sé. Það hlýtur að vera eðlilegt að krefjast þess að kvikmyndagerðarfólk fari í ýtarlega rannsóknarvinnu? Sem það virðist ekki hafa gert í The Danish Girl ef við lítum á þá staðreynd að Lili Elbe var ekki bara trans, heldur líka intersex. Það er ekki minnst einu orði á þá staðreynd, sem gerir lítið úr tilvist intersex fólks. Það er síðan spurning hvort það hafi verið vegna lélegrar rannsóknarvinnu eða kannski vegna þess að það hentaði ekki höfundum myndarinnar. Kvikmyndir endurspegla heiminn, en við höfum hingað til bara fengið að sjá hann út frá einu sjónarhorni. Því er gríðarlega mikilvægt að konur, hinsegin, fatlaðir og aðrir minnihlutahópar fái að segja sögur út frá sínu sjónarhorni. Það eru þó ekki aðeins handritshöfundar og leikstjórar sem segja sögurnar. Leikararnir gera það líka. Þá velti ég því fyrir mér, má hver sem er leika hvaða hlutverk sem er? Eitt sinn þótti eðlilegt að svart fólk væri leikið af hvítum leikurum. Finnst okkur það eðlilegt í dag? Trans fólk þarf að horfa upp á þann samfélagshóp sem er ábyrgur fyrir ofbeldinu gegn þeim, túlka sig í kvikmyndum. Segja þeirra sögu. Þessi samfélagshópur er svo hylltur fyrir það. Vá, hvað hann er duglegur. Vá, hvað hann er góður í að leika eitthvað sem er öðruvísi, ljótt, hinsegin. Eru kvikmyndir aðeins vettvangur fyrir leikara sem vilja sýna hvað þeir eru ótrúlega góðir í því að leika eitthvað sem er öðruvísi? Eitthvað sem er algjörlega fjarri þeirra veruleika? Jafnvel eitthvað sem þeim finnst óþægilegt og er áskorun fyrir þá? Snýst kvikmyndagerð um það? Ég skil að listamenn vilji taka ákvarðanir sem eru verki þeirra í hag. Mér finnst ekki endilega að við eigum að ráða í hlutverk út frá pólitíkinni einni. Ég skil líka alveg að þetta sé flókið hérna á Íslandi þar sem við erum fámenn þjóð. Það þýðir samt ekki að við ættum ekki að reyna. Við sís fólk getum ekki fullkomlega sett okkur í spor trans fólks og við munum aldrei skilja þau að öllu leyti. En á meðan við reynum það ekki, á meðan það ríkir þessi kerfisbundni valdamunur á milli okkar, þá finnst mér eðlilegt að sís fólk taki ekki að sér hlutverk trans fólks í kvikmyndum. Við þurfum að setja pressu á okkur um að gera betur. Við sem erum í þessari forréttindastöðu megum ekki gleyma að henni fylgir ábyrgð. Ábyrgð á því að búa til rými fyrir minnihluta- og jaðarsetta hópa til að koma með sitt sjónarhorn inn í kvikmyndagerðina. Ég þarf að taka þetta til mín líka. Ég þarf að eiga það við mig hvort ég hafi verið nógu dugleg að passa upp á fjölbreytnina hjá mér. Ég held að það sé löngu orðið tímabært að kvikmyndagerðarfólk taki þetta samtal. En að gera það með því að bera saman græna banana við trans fólk, jaðarsettan minnihlutahóp, sýnir fram á ótrúlegt virðingarleysi og transfóbíu. Höfundur er kvikmyndagerðarkona. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Hinsegin Bíó og sjónvarp Mest lesið „Ef hún hefði haft val, hefði konan mín þá kosið að láta heilabilunina hafa sinn gang?” Ingrid Kuhlman Skoðun Er sanngjarnt að hækka virðisaukaskatt á mat og gistingu til að láta erlenda ferðamenn borga meira? Þórir Garðarsson Skoðun Vér erum úr sömu sveit Steinþór Logi Arnarsson Skoðun Heiðmörk: Gaddavír og girðingar Auður Kjartansdóttir Skoðun Réttlát leiðrétting veiðigjalda Elín Íris Fanndal Skoðun Að vera eða ekki vera – hvað er raunverulegur árangur? Ásta Kristín Sigurjónsdóttir,Inga Hlín Pálsdóttir Skoðun Stéttarkerfi Halldóra Lillý Jóhannsdóttir Skoðun Sósíalistaflokkurinn kaus breytingar Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun Hamas og átökin við Ísrael – hvað er ekki sagt upphátt? Einar G Harðarson Skoðun Halldór 24.05.2025 Halldór Skoðun Skoðun Sósíalistaflokkurinn kaus breytingar Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Vér erum úr sömu sveit Steinþór Logi Arnarsson skrifar Skoðun „Ef hún hefði haft val, hefði konan mín þá kosið að láta heilabilunina hafa sinn gang?” Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Réttlát leiðrétting veiðigjalda Elín Íris Fanndal skrifar Skoðun Að vera eða ekki vera – hvað er raunverulegur árangur? Ásta Kristín Sigurjónsdóttir,Inga Hlín Pálsdóttir skrifar Skoðun Er sanngjarnt að hækka virðisaukaskatt á mat og gistingu til að láta erlenda ferðamenn borga meira? Þórir Garðarsson skrifar Skoðun Heiðmörk: Gaddavír og girðingar Auður Kjartansdóttir skrifar Skoðun Tuttugu ár af röddum sem áður voru þaggaðar, og framtíðin er okkar Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun #blessmeta - önnur grein Guðrún Hrefna Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Hvers virði er lambakjöt? Hafliði Halldórsson skrifar Skoðun Lífið er eins og konfektkassi, þú veist aldrei hvernig mola þú færð Elín Íris Fanndal skrifar Skoðun Þjóðareign, trú og skattar Svanur Guðmundsson skrifar Skoðun Hamas og átökin við Ísrael – hvað er ekki sagt upphátt? Einar G Harðarson skrifar Skoðun Gjaldfrjálsar máltíðir fyrir leikskólabörn Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Næstu sólarhringar á Gaza skipta sköpum Hlynur Már Vilhjálmsson skrifar Skoðun Hvernig gengur nýjum kennurum í grunnskólakennslu? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Aðalheiður Anna Erlingsdóttir,Andri Rafn Ottesen,Maríanna Jónsdóttir Maríudóttir,Valgerður S. Bjarnadóttir skrifar Skoðun Huglæg réttlætiskennd og skattar á verðmætasköpun Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Loksins fær þyrlan heimili fyrir norðan Njáll Trausti Friðbertsson skrifar Skoðun Opið bréf til stjórnvalda Elín Ýr Arnar Hafdísardóttir skrifar Skoðun Við skuldum þeim að hlusta Ólafur Adolfsson skrifar Skoðun „Litla stúlkan og ruddarnir“ - Hugleiðing um stöðu Íslands á alþj.vettv. Flosi Þorgeirsson skrifar Skoðun Mikilvæg gagnrýni eða tilraun til valdayfirtöku í Sósíalistaflokknum? Ása Lind Finnbogadóttir skrifar Skoðun Matvælaverð hefur nær þrefaldast frá stofnun Viðskiptaráðs! Sigríður Ingibjörg Ingadóttir skrifar Skoðun Alvarleg staða í umhverfi fréttamiðla Rósa Guðbjartsdóttir skrifar Skoðun Stéttarkerfi Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Stöðvum Hamas. Einungis þannig getum við stöðvað hryllinginn á Gaza BIrgir Finnsson skrifar Skoðun Dagur líffræðilegrar fjölbreytni 2025 Rannveig Magnúsdóttir,Ole Sandberg,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Rebecca Thompson,Skúli Skúlason,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Æfingin skapar meistarann! Sigurjón Már Fox Gunnarsson skrifar Skoðun 140 sinnum líklegra að verða fyrir eldingu Sigurður G. Guðjónsson skrifar Skoðun Konum í afplánun fjölgar: Með flókin áföll á bakinu Tinna Eyberg Örlygsdóttir,Sigríður Ella Jónsdóttir skrifar Sjá meira
„Ég vil líka taka þetta moment og segja að það voru mistök á sínum tíma að taka að mér hlutverk Græna Bananans í Ávaxtakörfunni. Ég er bersýnilega ekki banani og það hefði átt að hleypa öðrum að borðinu þarna.“ Þetta ritar einn sniðugur samferðamaður minn á Facebook. Brandarann skrifar hann við frétt um leikarann Eddie Redmayne þar sem hann biðst afsökunar á því að hafa tekið að sér hlutverk transkonu í kvikmyndinni The Danish Girl sem kom út árið 2015. Myndin er byggð á sönnum atburðum og fjallar um málarann Lili Elbe sem var ein sú fyrsta í heiminum til að gangast undir aðgerð til að breyta kyneinkennum sínum. Mér finnst þetta bara svo góður samanburður hjá honum, en eins og allir vita hafa grænir bananar einmitt staðið í ötulli og erfiðri mannréttindabaráttu í um 70 ár. Grænir bananar hafa verið notaðir sem aðhlátursefni í kvikmyndum, þáttum og bókmenntum og árið 2021 var slegið met í því hve margir grænir bananar hafa verið myrtir á árinu, frá upphafi mælinga. Ég held að mér sé óhætt að segja að enn ríkir mikil transfóbía í heiminum. Trans fólk verður fyrir ofbeldi á hverjum degi. Andlegu, kerfisbundnu, félagslegu, kynferðislegu og líkamlegu. Ofbeldið lýsir sér í útskúfun, hatursorðræðu, gaslýsingu og hótunum. Lítið er gert úr upplifun þeirra og sumstaðar standa lagaleg réttindi trans fólks oft í vegi fyrir því að þau fái að lifa í sínu rétta kynhlutverki. Þau verða fyrir barsmíðum og í verstu tilfellunum eru þau myrt. En hverjir eru það sem beita trans fólk ofbeldi? Ég ætla að leyfa mér að fullyrða að það sé ekki annað trans- eða kynsegin fólk, heldur að það sé að mestu leyti sískynja fólk. Sískynja eða sís er notað um fólk sem upplifir sig tilheyra því kyni sem því var úthlutað við fæðingu. Tímarnir eru að breytast. Samfélagið gerir nú þá kröfu um að við stöldrum aðeins við og búum til rými fyrir minnihlutahópa sem hingað til hafa ekki fengið pláss. Þetta á einnig við innan kvikmyndaiðnaðarins. Konur eru nýlega farnar að fá meira rými í kvikmyndagerð. Reyndar finnst sumum körlum þeir jafnvel ekki fá rými lengur. Karlar út, konur inn. Við erum þó ekki komin á þann stað að hinsegin fólk, fatlaðir og aðrir jaðarsettir hópar standi jafnfætis við sís karla og konur í kvikmyndagerð. Bara þvert á móti. Ég hef lengi velt því fyrir mér hvaða sögur við kvikmyndagerðarfólk megum segja. Megum við segja hvaða sögu sem er? Mega kannski hvítir karlar bara gera kvikmyndir um hvíta karla? Auðvitað ekki. Það væri glatað að mínu mati. Á meðan staðan er enn sú að það eru mestmegnis karlar sem segja sögurnar, er mikilvægt að þeir segi fjölbreyttar sögur (sem þeir hafa þó haft misjafnan áhuga á, en það er önnur saga). Það þýðir samt ekki að því fylgi ekki ábyrgð. Það þýðir ekki að það sé í lagi að vaða áfram og segja söguna eins og þú heldur að hún sé. Það hlýtur að vera eðlilegt að krefjast þess að kvikmyndagerðarfólk fari í ýtarlega rannsóknarvinnu? Sem það virðist ekki hafa gert í The Danish Girl ef við lítum á þá staðreynd að Lili Elbe var ekki bara trans, heldur líka intersex. Það er ekki minnst einu orði á þá staðreynd, sem gerir lítið úr tilvist intersex fólks. Það er síðan spurning hvort það hafi verið vegna lélegrar rannsóknarvinnu eða kannski vegna þess að það hentaði ekki höfundum myndarinnar. Kvikmyndir endurspegla heiminn, en við höfum hingað til bara fengið að sjá hann út frá einu sjónarhorni. Því er gríðarlega mikilvægt að konur, hinsegin, fatlaðir og aðrir minnihlutahópar fái að segja sögur út frá sínu sjónarhorni. Það eru þó ekki aðeins handritshöfundar og leikstjórar sem segja sögurnar. Leikararnir gera það líka. Þá velti ég því fyrir mér, má hver sem er leika hvaða hlutverk sem er? Eitt sinn þótti eðlilegt að svart fólk væri leikið af hvítum leikurum. Finnst okkur það eðlilegt í dag? Trans fólk þarf að horfa upp á þann samfélagshóp sem er ábyrgur fyrir ofbeldinu gegn þeim, túlka sig í kvikmyndum. Segja þeirra sögu. Þessi samfélagshópur er svo hylltur fyrir það. Vá, hvað hann er duglegur. Vá, hvað hann er góður í að leika eitthvað sem er öðruvísi, ljótt, hinsegin. Eru kvikmyndir aðeins vettvangur fyrir leikara sem vilja sýna hvað þeir eru ótrúlega góðir í því að leika eitthvað sem er öðruvísi? Eitthvað sem er algjörlega fjarri þeirra veruleika? Jafnvel eitthvað sem þeim finnst óþægilegt og er áskorun fyrir þá? Snýst kvikmyndagerð um það? Ég skil að listamenn vilji taka ákvarðanir sem eru verki þeirra í hag. Mér finnst ekki endilega að við eigum að ráða í hlutverk út frá pólitíkinni einni. Ég skil líka alveg að þetta sé flókið hérna á Íslandi þar sem við erum fámenn þjóð. Það þýðir samt ekki að við ættum ekki að reyna. Við sís fólk getum ekki fullkomlega sett okkur í spor trans fólks og við munum aldrei skilja þau að öllu leyti. En á meðan við reynum það ekki, á meðan það ríkir þessi kerfisbundni valdamunur á milli okkar, þá finnst mér eðlilegt að sís fólk taki ekki að sér hlutverk trans fólks í kvikmyndum. Við þurfum að setja pressu á okkur um að gera betur. Við sem erum í þessari forréttindastöðu megum ekki gleyma að henni fylgir ábyrgð. Ábyrgð á því að búa til rými fyrir minnihluta- og jaðarsetta hópa til að koma með sitt sjónarhorn inn í kvikmyndagerðina. Ég þarf að taka þetta til mín líka. Ég þarf að eiga það við mig hvort ég hafi verið nógu dugleg að passa upp á fjölbreytnina hjá mér. Ég held að það sé löngu orðið tímabært að kvikmyndagerðarfólk taki þetta samtal. En að gera það með því að bera saman græna banana við trans fólk, jaðarsettan minnihlutahóp, sýnir fram á ótrúlegt virðingarleysi og transfóbíu. Höfundur er kvikmyndagerðarkona.
„Ef hún hefði haft val, hefði konan mín þá kosið að láta heilabilunina hafa sinn gang?” Ingrid Kuhlman Skoðun
Er sanngjarnt að hækka virðisaukaskatt á mat og gistingu til að láta erlenda ferðamenn borga meira? Þórir Garðarsson Skoðun
Að vera eða ekki vera – hvað er raunverulegur árangur? Ásta Kristín Sigurjónsdóttir,Inga Hlín Pálsdóttir Skoðun
Skoðun „Ef hún hefði haft val, hefði konan mín þá kosið að láta heilabilunina hafa sinn gang?” Ingrid Kuhlman skrifar
Skoðun Að vera eða ekki vera – hvað er raunverulegur árangur? Ásta Kristín Sigurjónsdóttir,Inga Hlín Pálsdóttir skrifar
Skoðun Er sanngjarnt að hækka virðisaukaskatt á mat og gistingu til að láta erlenda ferðamenn borga meira? Þórir Garðarsson skrifar
Skoðun Tuttugu ár af röddum sem áður voru þaggaðar, og framtíðin er okkar Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar
Skoðun Lífið er eins og konfektkassi, þú veist aldrei hvernig mola þú færð Elín Íris Fanndal skrifar
Skoðun Hvernig gengur nýjum kennurum í grunnskólakennslu? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Aðalheiður Anna Erlingsdóttir,Andri Rafn Ottesen,Maríanna Jónsdóttir Maríudóttir,Valgerður S. Bjarnadóttir skrifar
Skoðun „Litla stúlkan og ruddarnir“ - Hugleiðing um stöðu Íslands á alþj.vettv. Flosi Þorgeirsson skrifar
Skoðun Mikilvæg gagnrýni eða tilraun til valdayfirtöku í Sósíalistaflokknum? Ása Lind Finnbogadóttir skrifar
Skoðun Matvælaverð hefur nær þrefaldast frá stofnun Viðskiptaráðs! Sigríður Ingibjörg Ingadóttir skrifar
Skoðun Dagur líffræðilegrar fjölbreytni 2025 Rannveig Magnúsdóttir,Ole Sandberg,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Rebecca Thompson,Skúli Skúlason,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir skrifar
Skoðun Konum í afplánun fjölgar: Með flókin áföll á bakinu Tinna Eyberg Örlygsdóttir,Sigríður Ella Jónsdóttir skrifar
„Ef hún hefði haft val, hefði konan mín þá kosið að láta heilabilunina hafa sinn gang?” Ingrid Kuhlman Skoðun
Er sanngjarnt að hækka virðisaukaskatt á mat og gistingu til að láta erlenda ferðamenn borga meira? Þórir Garðarsson Skoðun
Að vera eða ekki vera – hvað er raunverulegur árangur? Ásta Kristín Sigurjónsdóttir,Inga Hlín Pálsdóttir Skoðun