Hún komst að því 17 ára gömul að maðurinn sem hún taldi vera föður sinn væri það ekki, heldur væri hún í raun dóttir Breta sem hvarf á dularfullan hátt frá Súðavík fyrir nærri 30 árum.
Linda hafði eytt tíu árum í leit að föður sínum sem tókst loks með aðstoðar Sigrúnar Óskar og fann hún föður sinn, Richard Guilford í strandbænum Weymouth.
Í síðasta þætti af Leitinni að upprunanum rifjaði Linda upp allt ferlið og fór yfir samband sitt við föður sinn síðustu þrjú ár.
Höskuldarviðvörun: Ef þú ert ekki búinn að horfa á þáttinn ættir þú að hætta að lesa þessa grein og loka henni.
.
.
.
.
.
.
.
Það er búið að vara þig við.
.
.
.
.
.
.
.
Linda segir að í kjölfarið þáttarins hafi samband þeirra orðið algjörlega einstak. Þau hafi talað saman á hverjum einasta degi. Richard kom sjálfur til Íslands og loksins aftur til Súðarvíkur. Hann hafi kynnst allri fjölskyldunni og einnig hafi Linda farið út til Bretlands til að heimsækja föður sinn.
Linda segir að hún hafi einfaldlega fundið sinn sálufélaga. Richard hafi kynnst börnunum hennar og hafi í raun orðið hinn fullkomni afi.
Richard Guilford varð sextugur í maí á síðasta ári. Vegna faraldursins gat Linda fjölskyldan ekki verið með honum á afmælisdaginn en þau hittust öll og sungu fyrir hann afmælissönginn og áttu yndislega stund.
Aðeins nokkrum dögum seinna fær Richard heilablóðfall og fannst meðvitundarlaus inni í íbúð sinni í Weymouth. Hann var fluttur með hraði á sjúkrahús.
„Svo fæ ég símtal frá Jake [syni Richard] á laugardeginum, nokkrum dögum seinna og hann tilkynnir mér að hann sé látinn. Þá hafði hann sem sagt fengið hjartaáfall og það var ekki hægt að endurlífga hann. Það var reynt nokkrum sinnum en þetta gerðist bara svo skyndilega þannig að hann bara dó.“
Linda segir að það hafi aldrei hvarflað að henni að tími þeirra saman yrði eins stuttur og raun bara vitni.
„Við fundum hann 14. júní 2017 og hann lést 19. maí 2020. Þetta eru rétt tæplega þrjú ár en svo mikið mikið meira en þrjú ár. Þessi tenging sem við myndum á þremur árum er tenging sem ég hef ekki myndað við neinn á allri ævinni. Það versta við þetta er að það tók ellefu ár að finna hann. Svo finna hann og verða svona heill og einn daginn þá missir maður þetta púsl sem maður leitaði svo lengi að. Í því starfi sem ég er í hef ég horft á mjög marga missa og hef misst sjálf. Eitt skipti sá ég konu sem hafði misst mömmu sína. Þetta voru svo hráar tilfinningar og hún var svo brotin og ég reyndi að vera til staðar fyrir hana og hugsaði bara vá, ég ætla vona að ég eigi aldrei eftir að lenda í þessu. Svo deyr pabbi og ég missi sálufélagann minn, ég missi þennan eina einstakling í heiminum sem var hinn helmingurinn minn,“ segir Linda en hér að neðan má sjá brot úr þætti gærkvöldsins.
