Langaði að sýna aðra týpu af kvenlíkama Björk Guðjónsdóttir skrifar 21. október 2019 06:00 Undanfarin vika var svo sannarlega stór hjá Jóhönnu Friðriku; frumsýning kvikmyndarinnar Agnes Joy þar sem hún er einn handritshöfunda og hún birtist í þættinum Pabbahelgar sem sýndur er á RÚV Fbl/valli Jóhanna Friðrika Sæmundsdóttir útskrifaðist sem leikkona árið 2005 en segir leiklistarferilinn hafa verið köflóttan. „Leiklistarferillinn minn er nú mun fyrirferðarminni en kokkaferillinn minn en eldamennska hefur tekið mikið pláss í mínu lífi og þannig hef ég unnið fyrir mér.“ Jóhanna ólst upp á Vík í Mýrdal og minnist þess að leikfélagið á Kirkjubæjarklaustri hafi reglulega komið í leikferðir þangað og sýnt verk í félagsheimilinu Leikskálum. „Þar átti ég uppáhaldsleikara sem mig langaði alltaf svo að líkjast af því mér fannst hann geta gert svo marga svipi og fannst hann svo fyndinn. En leiklistaráhuginn kviknaði ekki af alvöru fyrr en í Menntaskólanum á Laugarvatni þar sem ég áttaði mig á því að svona landsbyggðartútta eins og ég gæti raunverulega farið í leiklistarskólann sem ég hélt alltaf að væri bara fyrir leikarabörn úr Reykjavík. Því á Laugarvatni var ein bekkjarsystir bróður míns nýkomin inn í Leiklistarskólann.“Áhuginn færðist yfir í leikstjórn og skriftir Eftir útskriftina fór Jóhanna þó meira að leikstýra í menntaskólum og leikfélögum úti á landi en stóð ekki mikið sjálf á sviði. „Áhuginn færðist því fljótlega yfir í að leikstýra og út frá því að skrifa þar sem ég þurfti iðulega að skrifa verk fyrir leikfélögin eða aðlaga verk að hópum og þeim aðstæðum sem ég var að vinna með hverju sinni. Leiðin lá svo í ritlist í Háskóla Íslands þar sem ég útskrifaðist með master árið 2015 og hef mestmegnis verið að skrifa síðan þá en kvikmyndin Agnes Joy er sú fyrsta sem ég tek þátt í að skrifa. Hún var frumsýnd í síðustu viku við góðar undirtektir og hvet ég auðvitað alla til að skella sér í bíó,“ segir Jóhanna. Mikilvægt að gera það sem maður hræðist Það var eftir tveggja ára hlé í leikhúsinu að Jóhanna fór með hlutverk í verkinu Loaboratorium í Borgarleikhúsinu að Nanna Kristín Magnúsdóttir, leikstjóri og handritshöfundur Pabbahelga, var áhorfandi á einni sýningunni. „Nanna sá mig þar og kallaði mig í kjölfarið í prufu fyrir þættina. Mér fannst handritið strax mjög spennandi og heildarhugmyndin öll en ég þurfti alveg að taka mér tíma til að hugsa málið vel þegar hún bauð mér hlutverkið. Þessir þættir eru svo dásamlega raunsæir sem getur verið svo hættulegt og þarna var mikil nekt og ég þurfti því að skoða hug minn vel, hvort ég hefði hugrekkið í þetta,“ segir Jóhanna einlæg. „En þar sem mér finnnst umfjöllunarefni þáttanna svo ferskt og af því að ég var alveg skíthrædd við að gera þetta ákvað ég að slá til, því það er svo mikilvægt að gera það sem maður er hræddur við.“ Nektarsenan auðveld þegar á hólminn var komið „Þar sem ég er svona týpa sem hef svo oft gagnrýnt hvað það er lítil fjölbreytni í því hvernig konur eru sýndar í nektarsenum þá fannst mér svo gott á mig að fá þetta tækifæri upp í hendurnar, tækifæri til að sýna aðra týpu af kvenlíkama en þá sem oftast birtist á skjánum. Þegar svo á hólminn var komið fannst mér hins vegar lítið mál að gera þetta sem hefur mest með dásamlegt samstarfsfólk að gera. Það eru allir svo miklir fagmenn á setti og umgangast svona tökur af svo mikilli virðingu. Ég held að það halli ekki á neinn þegar ég segi að mótleikari minn, Sveinn Ólafur Gunnarsson hafi átt stærstan þátt í því hvað þetta var jákvæð reynsla.“ Jóhanna viðurkennir þó að hafa ekki fundist sérlega þægilegt að sjá umræddar senur. „Mig langar ekkert að horfa á þetta oft en ég er ánægð með hvað þetta var vel gert. Þetta var hvorki teprulegt né heldur upphafið – bara raunverulegt. Sem mér finnst einmitt mesta snilldin við þessa þætti í heild. Hvernig þeir ná að dansa á þessari línu að vera raunsæir með öllu því óþægilega sem raunveruleikinn býður oft upp á. En er ekki eitthvað óþarflega framhleypið eða að verið sé að hneyksla eða vekja ógleði. Mér finnst líka svo vel gert að persónurnar eru skrifaðar þannig að maður sem áhorfandi tekur ekkert svo auðveldlega afstöðu með einni þeirra umfram aðra. Þær eru allar svo mannlegar, breiskar og dásamlegar til skiptis,“ segir Jóhanna að lokum. Birtist í Fréttablaðinu Bíó og sjónvarp Mest lesið „Við erum öll byrjendur á einhverjum tímapunkti“ Lífið Hvernig bíla eiga frambjóðendur? Bílablinda, lögregluleyfi og draumur um Volvo Lífið Sonurinn skírður Lífið „Ég dreg mig í hlé og fer bara og stofna kaffihús“ Lífið Gylfi og Alexandra eiga von á barni Lífið Bernard Hill er látinn Lífið „Veit ekkert hvernig þessi ferð endar, en ég er samt mjög ánægð með að hafa lagt af stað“ Lífið Gefi raunsanna mynd af stefnumótahremmingum trans kvenna Bíó og sjónvarp Fataherbergið seldi henni íbúðina strax Tíska og hönnun Bakaríið í beinni Lífið Fleiri fréttir „Við erum öll byrjendur á einhverjum tímapunkti“ Sonurinn skírður Gylfi og Alexandra eiga von á barni Bernard Hill er látinn Krakkatían: Kolbeinn kafteinn, langspil og hvolpar Hvernig bíla eiga frambjóðendur? Bílablinda, lögregluleyfi og draumur um Volvo Vinskapurinn og gleðin staðið upp úr Mörg hundruð manns á opnun kosningamiðstöðvar Katrínar Tróð upp í Norræna partýinu Gaman að geta grætt fólk á góðan hátt Bakaríið í beinni Fréttatía vikunnar: Lögreglan, körfubolti og frambjóðendur Fjórar dýrindis diskósúpur úr hráefnum sem annars hefði verið hent Kynfræðingur selur slotið á landsbyggðinni Bakaríið í beinni Sérfræðingar rýna í Bakgarðshlaupið: „Endamarkið er í hausnum á þér“ „Ég dreg mig í hlé og fer bara og stofna kaffihús“ Grænmetisæta í 38 ár en ekki lengur Una Torfadóttir með sína útgáfu af Bubbalagi frá 1998 Hyggjast renna fimmtíu íslenskum lögum inn í karaokívélarnar Magnús Árni selur sögufrægt hús með kastalaturni „Veit ekkert hvernig þessi ferð endar, en ég er samt mjög ánægð með að hafa lagt af stað“ Ekki með mönnum á hennar aldri því „þeir eru allir látnir“ Minningar um líf sem er að hverfa Lolla í Litlu hryllingsbúðinni:„Þetta er auðvitað geggjað hlutverk“ Jón Daði og María Ósk eignuðust dreng Tíu ár og aukin meðvitund í bransanum Hvetur fólk til þess að leika sér Sígó eftir hvern hring og undir lokin þurfti að lyfta Mari upp úr stólnum en hún hljóp af stað Annie Mist og Frederik eignuðust dreng Sjá meira
Jóhanna Friðrika Sæmundsdóttir útskrifaðist sem leikkona árið 2005 en segir leiklistarferilinn hafa verið köflóttan. „Leiklistarferillinn minn er nú mun fyrirferðarminni en kokkaferillinn minn en eldamennska hefur tekið mikið pláss í mínu lífi og þannig hef ég unnið fyrir mér.“ Jóhanna ólst upp á Vík í Mýrdal og minnist þess að leikfélagið á Kirkjubæjarklaustri hafi reglulega komið í leikferðir þangað og sýnt verk í félagsheimilinu Leikskálum. „Þar átti ég uppáhaldsleikara sem mig langaði alltaf svo að líkjast af því mér fannst hann geta gert svo marga svipi og fannst hann svo fyndinn. En leiklistaráhuginn kviknaði ekki af alvöru fyrr en í Menntaskólanum á Laugarvatni þar sem ég áttaði mig á því að svona landsbyggðartútta eins og ég gæti raunverulega farið í leiklistarskólann sem ég hélt alltaf að væri bara fyrir leikarabörn úr Reykjavík. Því á Laugarvatni var ein bekkjarsystir bróður míns nýkomin inn í Leiklistarskólann.“Áhuginn færðist yfir í leikstjórn og skriftir Eftir útskriftina fór Jóhanna þó meira að leikstýra í menntaskólum og leikfélögum úti á landi en stóð ekki mikið sjálf á sviði. „Áhuginn færðist því fljótlega yfir í að leikstýra og út frá því að skrifa þar sem ég þurfti iðulega að skrifa verk fyrir leikfélögin eða aðlaga verk að hópum og þeim aðstæðum sem ég var að vinna með hverju sinni. Leiðin lá svo í ritlist í Háskóla Íslands þar sem ég útskrifaðist með master árið 2015 og hef mestmegnis verið að skrifa síðan þá en kvikmyndin Agnes Joy er sú fyrsta sem ég tek þátt í að skrifa. Hún var frumsýnd í síðustu viku við góðar undirtektir og hvet ég auðvitað alla til að skella sér í bíó,“ segir Jóhanna. Mikilvægt að gera það sem maður hræðist Það var eftir tveggja ára hlé í leikhúsinu að Jóhanna fór með hlutverk í verkinu Loaboratorium í Borgarleikhúsinu að Nanna Kristín Magnúsdóttir, leikstjóri og handritshöfundur Pabbahelga, var áhorfandi á einni sýningunni. „Nanna sá mig þar og kallaði mig í kjölfarið í prufu fyrir þættina. Mér fannst handritið strax mjög spennandi og heildarhugmyndin öll en ég þurfti alveg að taka mér tíma til að hugsa málið vel þegar hún bauð mér hlutverkið. Þessir þættir eru svo dásamlega raunsæir sem getur verið svo hættulegt og þarna var mikil nekt og ég þurfti því að skoða hug minn vel, hvort ég hefði hugrekkið í þetta,“ segir Jóhanna einlæg. „En þar sem mér finnnst umfjöllunarefni þáttanna svo ferskt og af því að ég var alveg skíthrædd við að gera þetta ákvað ég að slá til, því það er svo mikilvægt að gera það sem maður er hræddur við.“ Nektarsenan auðveld þegar á hólminn var komið „Þar sem ég er svona týpa sem hef svo oft gagnrýnt hvað það er lítil fjölbreytni í því hvernig konur eru sýndar í nektarsenum þá fannst mér svo gott á mig að fá þetta tækifæri upp í hendurnar, tækifæri til að sýna aðra týpu af kvenlíkama en þá sem oftast birtist á skjánum. Þegar svo á hólminn var komið fannst mér hins vegar lítið mál að gera þetta sem hefur mest með dásamlegt samstarfsfólk að gera. Það eru allir svo miklir fagmenn á setti og umgangast svona tökur af svo mikilli virðingu. Ég held að það halli ekki á neinn þegar ég segi að mótleikari minn, Sveinn Ólafur Gunnarsson hafi átt stærstan þátt í því hvað þetta var jákvæð reynsla.“ Jóhanna viðurkennir þó að hafa ekki fundist sérlega þægilegt að sjá umræddar senur. „Mig langar ekkert að horfa á þetta oft en ég er ánægð með hvað þetta var vel gert. Þetta var hvorki teprulegt né heldur upphafið – bara raunverulegt. Sem mér finnst einmitt mesta snilldin við þessa þætti í heild. Hvernig þeir ná að dansa á þessari línu að vera raunsæir með öllu því óþægilega sem raunveruleikinn býður oft upp á. En er ekki eitthvað óþarflega framhleypið eða að verið sé að hneyksla eða vekja ógleði. Mér finnst líka svo vel gert að persónurnar eru skrifaðar þannig að maður sem áhorfandi tekur ekkert svo auðveldlega afstöðu með einni þeirra umfram aðra. Þær eru allar svo mannlegar, breiskar og dásamlegar til skiptis,“ segir Jóhanna að lokum.
Birtist í Fréttablaðinu Bíó og sjónvarp Mest lesið „Við erum öll byrjendur á einhverjum tímapunkti“ Lífið Hvernig bíla eiga frambjóðendur? Bílablinda, lögregluleyfi og draumur um Volvo Lífið Sonurinn skírður Lífið „Ég dreg mig í hlé og fer bara og stofna kaffihús“ Lífið Gylfi og Alexandra eiga von á barni Lífið Bernard Hill er látinn Lífið „Veit ekkert hvernig þessi ferð endar, en ég er samt mjög ánægð með að hafa lagt af stað“ Lífið Gefi raunsanna mynd af stefnumótahremmingum trans kvenna Bíó og sjónvarp Fataherbergið seldi henni íbúðina strax Tíska og hönnun Bakaríið í beinni Lífið Fleiri fréttir „Við erum öll byrjendur á einhverjum tímapunkti“ Sonurinn skírður Gylfi og Alexandra eiga von á barni Bernard Hill er látinn Krakkatían: Kolbeinn kafteinn, langspil og hvolpar Hvernig bíla eiga frambjóðendur? Bílablinda, lögregluleyfi og draumur um Volvo Vinskapurinn og gleðin staðið upp úr Mörg hundruð manns á opnun kosningamiðstöðvar Katrínar Tróð upp í Norræna partýinu Gaman að geta grætt fólk á góðan hátt Bakaríið í beinni Fréttatía vikunnar: Lögreglan, körfubolti og frambjóðendur Fjórar dýrindis diskósúpur úr hráefnum sem annars hefði verið hent Kynfræðingur selur slotið á landsbyggðinni Bakaríið í beinni Sérfræðingar rýna í Bakgarðshlaupið: „Endamarkið er í hausnum á þér“ „Ég dreg mig í hlé og fer bara og stofna kaffihús“ Grænmetisæta í 38 ár en ekki lengur Una Torfadóttir með sína útgáfu af Bubbalagi frá 1998 Hyggjast renna fimmtíu íslenskum lögum inn í karaokívélarnar Magnús Árni selur sögufrægt hús með kastalaturni „Veit ekkert hvernig þessi ferð endar, en ég er samt mjög ánægð með að hafa lagt af stað“ Ekki með mönnum á hennar aldri því „þeir eru allir látnir“ Minningar um líf sem er að hverfa Lolla í Litlu hryllingsbúðinni:„Þetta er auðvitað geggjað hlutverk“ Jón Daði og María Ósk eignuðust dreng Tíu ár og aukin meðvitund í bransanum Hvetur fólk til þess að leika sér Sígó eftir hvern hring og undir lokin þurfti að lyfta Mari upp úr stólnum en hún hljóp af stað Annie Mist og Frederik eignuðust dreng Sjá meira