Múrsteinar í sýndarveruleika Sigurður Ragnarsson skrifar 15. júní 2017 09:15 We don’t need no education fluttu Pink Floyd hér um árið í sínu frábæra lagi Another brick in the wall. Það er ekki tilefni orða minna að rýna sérstaklega í textann að öðru leyti en því að nám hefur þróast mikið síðan lagið kom út fyrir nálægt 40 árum og kannski hafa höfundar skipt um skoðun? Mennt er máttugt afl sem skiptir samfélög gríðarlegu máli en það sem gleymist oft er að nám er í stöðugri þróun. Ég er t.d. sannfærður um að nám eigi eftir að verða með allt öðrum hætti eftir 40 ár. Það er tilhneiging að halda að framfarir stöðvist á ákveðnum tímapunkti vegna þess að við dettum niður á einhverja fullkomna formúlu en svo er ekki, og sagan sýnir okkur auðvitað annað. En hvernig tekst til með þróunina er háð ýmsum þáttum, m.a. fjármagni, en þó ekki síst þeim mannauði sem greinin státar af. Í þessu samhengi er auðvitað jákvæðast fyrir þróunina ef menntamál búa við nauðsynlegan fjárhagslegan stuðning. Þannig aukast líkurnar á að greinin laði til sín meira af hæfileikaríku fólki og að framþróunin verði farsælli. Að þjóna samfélaginu með námi snýst meðal annars um að hafa skýran tilgang, sérstöðu og þjóna raunverulegum þörfum fólks, fyrirtækja og stofnana samfélagsins. Það sem gleymist hins vegar oft er að það er ekki bara tæknin sem knýr áfram breytingar í námi. Við stöndum stöðugt frammi fyrir nýjum viðfangsefnum í tilverunni sem þarf að leysa og nám þarf að taka mið af því. Störf hverfa en önnur koma í staðinn, lífsstíll fólks breytist, og samkeppnisumhverfið er kvikt og kallar stöðugt á nýja þekkingu og færni. Ef ég skoða í kristalskúluna mína sem ég keypti í Kolaportinu fyrir þúsund kall sýnist mér ég sjá að eftirfarandi geti verið staðan eftir 40 ár: Nágranni minn er í vinnunni og hann getur hvenær sem er stigið inn í sýndarveruleika með teymi sínu þar sem hann mátar viðfangsefnin við námið sitt. Hann getur kallað fram alls konar aðstæður í þessum heimi, meðal annars átt samskipti við og kannað viðbrögð samstarfsfólks, viðskiptavina og annarra við ýmsum hugmyndum og mögulegum aðgerðum. Á sama tíma fylgja teyminu eftir sérstakir þjálfarar og leiðbeinendur sem hægt er að kalla til hvenær sem er inn í sýndarheiminn til að hlusta, greina og vinna með teyminu. Gerist þetta eftir 40 ár – eða kannski fjögur ár? Við höfum heilmikið um það að segja. Höfundur er forseti viðskiptadeildar Háskólans á Bifröst. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Mest lesið Hvað er eiginlega að gerast? Inga Minelgaite Skoðun Ókostir forsetaframbjóðandans Katrínar Jakobsdóttur Alfreð Sturla Böðvarsson Skoðun Nú vandast valið Ebba Margrét Magnúsdóttir Skoðun Svik forsetaframbjóðanda við börnin á Gaza Salvör Gullbrá Þórarinsdóttir Skoðun Nöturlegt ævikvöld Elín Hirst Skoðun Þessum treysti ég til þess að standa vörð um okkar hagsmuni, landið okkar og okkar mannréttindi Ólafur Tryggvi Sigmarsson Skoðun Manstu ekki eftir mér Sævar Helgi Lárusson Skoðun Er keisarinn ekki í neinum fötum? Hákon Gunnarsson ,Bergljót Kristinsdóttir Skoðun Á að banna TikTok? Óttar Birgisson Skoðun Gerum góðan dal enn betri Eiríkur Hjálmarsson Skoðun Skoðun Skoðun Þekking á naloxone nefúða getur bjargað lífi Hildur Vattnes Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Svik forsetaframbjóðanda við börnin á Gaza Salvör Gullbrá Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Getum við breytt fortíðinni? Ásgeir Jónsson skrifar Skoðun Á að banna TikTok? Óttar Birgisson skrifar Skoðun Gerum góðan dal enn betri Eiríkur Hjálmarsson skrifar Skoðun Ný norræn stjórnarskrá Hrannar Björn Arnarsson,Ragnheiður Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Getum við verið hamingjusöm í vinnunni? Héðinn Sveinbjörnsson skrifar Skoðun Þessum treysti ég til þess að standa vörð um okkar hagsmuni, landið okkar og okkar mannréttindi Ólafur Tryggvi Sigmarsson skrifar Skoðun Stærsta loftslagsráðstefna í heimi Nótt Thorberg skrifar Skoðun Er keisarinn ekki í neinum fötum? Hákon Gunnarsson ,Bergljót Kristinsdóttir skrifar Skoðun Hugleiðing um sáttamiðlun Ámundi Loftsson skrifar Skoðun Nöturlegt ævikvöld Elín Hirst skrifar Skoðun Hvað er eiginlega að gerast? Inga Minelgaite skrifar Skoðun Manstu ekki eftir mér Sævar Helgi Lárusson skrifar Skoðun Nú vandast valið Ebba Margrét Magnúsdóttir skrifar Skoðun The man who would be king Ian McDonald skrifar Skoðun Umhverfisávinningur þess að þrifta Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Ókostir forsetaframbjóðandans Katrínar Jakobsdóttur Alfreð Sturla Böðvarsson skrifar Skoðun Eru orkumálin að fara úr böndunum? Jónas Guðmundsson skrifar Skoðun Skipulagsmál og uppbygging í Árborg Bragi Bjarnason skrifar Skoðun Ég kýs… Gísli Ásgeirsson skrifar Skoðun Forsetaframboð í Fellini stíl Stefán Ólafsson skrifar Skoðun Borgar þú 65 prósent skatt af þínum tekjum? Guðfinnur Sigurvinsson skrifar Skoðun Brúarsmið á Bessastaði Jóhanna Vigdís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Nú getum við brotið blað Ragnheiður Davíðsdóttir skrifar Skoðun Við þurfum loftslagsaðgerðir, ekki grænþvott Andrés Ingi Jónsson skrifar Skoðun Af hverju bara hálft skref áfram? Gísli Rafn Ólafsson skrifar Skoðun Baldur í þágu mannúðar og samfélags Anna María Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Hvar er Reykjavegur? Ari Trausti Guðmundsson skrifar Skoðun Af auðvaldsmönnum og undirlægjuhætti Ester Hilmarsdóttir skrifar Sjá meira
We don’t need no education fluttu Pink Floyd hér um árið í sínu frábæra lagi Another brick in the wall. Það er ekki tilefni orða minna að rýna sérstaklega í textann að öðru leyti en því að nám hefur þróast mikið síðan lagið kom út fyrir nálægt 40 árum og kannski hafa höfundar skipt um skoðun? Mennt er máttugt afl sem skiptir samfélög gríðarlegu máli en það sem gleymist oft er að nám er í stöðugri þróun. Ég er t.d. sannfærður um að nám eigi eftir að verða með allt öðrum hætti eftir 40 ár. Það er tilhneiging að halda að framfarir stöðvist á ákveðnum tímapunkti vegna þess að við dettum niður á einhverja fullkomna formúlu en svo er ekki, og sagan sýnir okkur auðvitað annað. En hvernig tekst til með þróunina er háð ýmsum þáttum, m.a. fjármagni, en þó ekki síst þeim mannauði sem greinin státar af. Í þessu samhengi er auðvitað jákvæðast fyrir þróunina ef menntamál búa við nauðsynlegan fjárhagslegan stuðning. Þannig aukast líkurnar á að greinin laði til sín meira af hæfileikaríku fólki og að framþróunin verði farsælli. Að þjóna samfélaginu með námi snýst meðal annars um að hafa skýran tilgang, sérstöðu og þjóna raunverulegum þörfum fólks, fyrirtækja og stofnana samfélagsins. Það sem gleymist hins vegar oft er að það er ekki bara tæknin sem knýr áfram breytingar í námi. Við stöndum stöðugt frammi fyrir nýjum viðfangsefnum í tilverunni sem þarf að leysa og nám þarf að taka mið af því. Störf hverfa en önnur koma í staðinn, lífsstíll fólks breytist, og samkeppnisumhverfið er kvikt og kallar stöðugt á nýja þekkingu og færni. Ef ég skoða í kristalskúluna mína sem ég keypti í Kolaportinu fyrir þúsund kall sýnist mér ég sjá að eftirfarandi geti verið staðan eftir 40 ár: Nágranni minn er í vinnunni og hann getur hvenær sem er stigið inn í sýndarveruleika með teymi sínu þar sem hann mátar viðfangsefnin við námið sitt. Hann getur kallað fram alls konar aðstæður í þessum heimi, meðal annars átt samskipti við og kannað viðbrögð samstarfsfólks, viðskiptavina og annarra við ýmsum hugmyndum og mögulegum aðgerðum. Á sama tíma fylgja teyminu eftir sérstakir þjálfarar og leiðbeinendur sem hægt er að kalla til hvenær sem er inn í sýndarheiminn til að hlusta, greina og vinna með teyminu. Gerist þetta eftir 40 ár – eða kannski fjögur ár? Við höfum heilmikið um það að segja. Höfundur er forseti viðskiptadeildar Háskólans á Bifröst.
Þessum treysti ég til þess að standa vörð um okkar hagsmuni, landið okkar og okkar mannréttindi Ólafur Tryggvi Sigmarsson Skoðun
Skoðun Þessum treysti ég til þess að standa vörð um okkar hagsmuni, landið okkar og okkar mannréttindi Ólafur Tryggvi Sigmarsson skrifar
Þessum treysti ég til þess að standa vörð um okkar hagsmuni, landið okkar og okkar mannréttindi Ólafur Tryggvi Sigmarsson Skoðun