Að velja sér forseta Alda María Vilhjálmsdóttir skrifar 23. júní 2016 13:16 Það eru til margar leiðir til að velja sér forseta, og þegar öllu er á botninn hvolft þá velur fólk sér sennilega forseta eftir því hvaða dyggðir það telur göfugastar. Sumir leggja til dæmis mikið upp úr jafnrétti, sem er vissulega verðugt málefni, eða þá varðveislu. Aðrir líta á hörku sem tákn um styrk og velja sér þá frekar frambjóðanda sem sýnir meiri harðneskju og þor. Fyrir mitt leyti væri ég helst til að sjá alla þessa eiginleika í frambjóðanda, en sá fullkomni kokteill eiginleika er þó ekki nóg. Það dugar, en fyrir ísland í dag er það ekki nóg. Við erum að koma upp úr kreppuárum, ég held að enginn geti neitað því að af mörgum erfiðleikum sem hafa hrjáð íslenskt samfélag frá hruni, er sennilega víðtækasta meinið alvarlegt og almenn vantraust. Vantraust á stjórnvöld, valdastofnanir, og bara stjórnskipun yfir höfuð. Vandinn er að þetta hefur áhrif allstaðar. Á trú fólks upp til hópa og sem einstaklinga, til að treysta á framfylgt mikilvægra mála. Á traust fólks til leiðtoga sinna, eða í stuttu máli, trú fólks á að landið sé bara hreinlega ekki alltaf að fara til fjandans vegna þess að allir eru spilltir og valdasjúkir. Hljómar kunnulega ekki satt? Það sem er því langmikilvægast fyrir Ísland, íslenkst þjóðfélag og ef ekki bara almenna vellíðan okkar íslendinga í landinu okkar, er sátt. Þá sérstaklega sátt um forsetann. Einstakt tækifæri gefst á yfirvofandi forsetakosningum til að stuðla að aukinni sátt í samfélaginu. Kannanir sýna að mögulegt er að næsti forseti verði kjörinn með meirihluta atkvæða, sem er hreint út sagt gífurlega mikilvægt. Slík staða mundi leggja grunn að aukinni sátt um stjórnskipanina og valdastofnanir. En það er ekki síður mikilvægt vegna þess að sá frambjóðandi sem hefur möguleika á meirihlutastuðningi, Guðni Th. Jóhannesson hefur í þokkabót þennan fullkomna kokteil eiginleika. Hann er vissulega röggsamur og réttsýnn, heiðarlegur, og kemur til dyranna eins og hann er klæddur. Það sem höfðar til margra er að hann er eins óháður og hægt er að vera nú á dögum. Mér er persónulega sama hverjum menn eru pólitískt tengdir eða ótengdir, en það sem ég ber mesta virðingu fyrir er hvernig menn bregðast við mótlæti. Sumir fara í mikla vörn og jafnvel leita hefnda, bæði tvennt mjög mannlegt og oftast gert í þeim tilgangi upplifa sig hafa stjórn á öðrum. Aðrir hrökklast undan eða bara gefast upp. Alla þessa kosningabaráttu hef ég fylgst með Guðna taka meðbyr sínum með einlægu þakklæti og efli. Í mótbyrnum var hann hins vegar aldrei dónalegur, hann var alltaf yfirvegaður, hann sýndi hugrekki þegar að honum var þjarmað og svaraði alltaf skýrt og sannarlega. Hann fór ekki í óeðlilega vörn. Hann leitaði ekki hefnda heldur frekar sáttar. Hans kosningabarátta snérist ekki um að kasta rýrð á andstæðinginn heldur frekar að sameina íslendinga í framtíðarstefnu. Það er góð leiðtogahæfni. Það skapar sátt og leiðir fram stöðugleika. Það er merki um þroska og göfuglyndi. Ennfremur er maðurinn doktor í sagnfræði, og það er alltaf gott að kunna heimssöguna vel þegar maður leiðir þjóð til framtíðar. Óróleiki hefur einkennt íslenskt samfélag undanfarin áratug og en það tekur tíma að vinna úr slíkum áföllum og þá umrót sem þau skapa sem elur á úlfúð og tortryggni. Slíkt er bara alls ekki hollt samfélaginu til lengdar. Guðni er góður leiðtogi en mikilvægast af öllu er að Guðni getur raunverulega hlotið meirihluta atkvæða í komandi kosningum og því stuðlað að alvöru sátt í samfélaginu. Sátt sem við þörfnumst svo sárlega. Guðni getur fylgt íslensku þjóðinni fram á veg til aukinnar sáttar og stöðugleika og þess vegna er mikilvægt að hann hljóti meirihluta atkvæða í komandi forsetakosningum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Forsetakosningar 2016 Skoðun Mest lesið Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson Skoðun 752 dánir vegna geðheilsuvanda – enginn vegna fjölþáttaógnar Grímur Atlason Skoðun Magga Stína! Helga Völundardóttir Skoðun Foreldrar þurfa bara að vera duglegri Björg Magnúsdóttir Skoðun Leikskólar eru ekki munaður Íris Eva Gísladóttir Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson Skoðun Lykillinn að hamingju og heilbrigði Skoðun Dýrkeypt eftirlitsleysi Lilja Björk Guðmundsdóttir Skoðun Svindl eða sjálfsvernd? Sigurður Árni Reynisson Skoðun Skoðun Skoðun Lykillinn að hamingju og heilbrigði skrifar Skoðun Staða bænda styrkt Hanna Katrín Friðriksson skrifar Skoðun Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson skrifar Skoðun Leikskólar eru ekki munaður Íris Eva Gísladóttir skrifar Skoðun Vísindarannsóknir og þróun – til umhugsunar í tiltekt Þorgerður J. Einarsdóttir skrifar Skoðun 752 dánir vegna geðheilsuvanda – enginn vegna fjölþáttaógnar Grímur Atlason skrifar Skoðun Foreldrar þurfa bara að vera duglegri Björg Magnúsdóttir skrifar Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson skrifar Skoðun Dýrkeypt eftirlitsleysi Lilja Björk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Svindl eða sjálfsvernd? Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Magga Stína! Helga Völundardóttir skrifar Skoðun Mannauðurinn á vinnustaðnum þarf góða innivist til að dafna Ásta Logadóttir skrifar Skoðun Þetta er námið sem lifir áfram Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Árborg - spennandi kostur fyrir öll Guðný Björk Pálmadóttir skrifar Skoðun Tökum á glæpahópum af meiri þunga Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Minntist ekkert á Evrópusambandið Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hugsum stórt í skipulags- og samgöngumálum Hilmar Ingimundarson skrifar Skoðun Eitt eilífðar smáblóm Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Betri mönnun er lykillinn Skúli Helgason,Sabine Leskopf skrifar Skoðun Borgarhönnunarstefna, sú fyrsta sinnar tegundar í Reykjavík Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Hversu oft á að fresta framtíðinni? Erna Magnúsdóttir,Stefán Þórarinn Sigurðsson skrifar Skoðun Getur Ísland staðið fremst í heilsutækni? Arna Harðardóttir skrifar Skoðun Slæm innivist skerðir afköst og hækkar kostnað Ingibjörg Magnúsdóttir skrifar Skoðun Sólheimar í Grímsnesi – að gefnu tilefni Páll Sævar Garðarsson,Sigurður Örn Guðbjörnsson skrifar Skoðun Framtíð Íslands: Frá áli til gervigreindar – Tækifæri fimmtu iðnbyltingarinnar Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Eiga foreldrar í háskólanámi raunverulega jafnan aðgang að námi? Hrund Steinsdóttir skrifar Skoðun Fjármál framhaldsskóla Róbert Ferdinandsson skrifar Skoðun Mikilvægi lágþröskulda þjónustu fyrir geðheilbrigði ungs fólks Eva Rós Ólafsdóttir skrifar Skoðun Varhugaverð sjónarmið eða raunsæ leið? Eggert Sigurbergsson skrifar Sjá meira
Það eru til margar leiðir til að velja sér forseta, og þegar öllu er á botninn hvolft þá velur fólk sér sennilega forseta eftir því hvaða dyggðir það telur göfugastar. Sumir leggja til dæmis mikið upp úr jafnrétti, sem er vissulega verðugt málefni, eða þá varðveislu. Aðrir líta á hörku sem tákn um styrk og velja sér þá frekar frambjóðanda sem sýnir meiri harðneskju og þor. Fyrir mitt leyti væri ég helst til að sjá alla þessa eiginleika í frambjóðanda, en sá fullkomni kokteill eiginleika er þó ekki nóg. Það dugar, en fyrir ísland í dag er það ekki nóg. Við erum að koma upp úr kreppuárum, ég held að enginn geti neitað því að af mörgum erfiðleikum sem hafa hrjáð íslenskt samfélag frá hruni, er sennilega víðtækasta meinið alvarlegt og almenn vantraust. Vantraust á stjórnvöld, valdastofnanir, og bara stjórnskipun yfir höfuð. Vandinn er að þetta hefur áhrif allstaðar. Á trú fólks upp til hópa og sem einstaklinga, til að treysta á framfylgt mikilvægra mála. Á traust fólks til leiðtoga sinna, eða í stuttu máli, trú fólks á að landið sé bara hreinlega ekki alltaf að fara til fjandans vegna þess að allir eru spilltir og valdasjúkir. Hljómar kunnulega ekki satt? Það sem er því langmikilvægast fyrir Ísland, íslenkst þjóðfélag og ef ekki bara almenna vellíðan okkar íslendinga í landinu okkar, er sátt. Þá sérstaklega sátt um forsetann. Einstakt tækifæri gefst á yfirvofandi forsetakosningum til að stuðla að aukinni sátt í samfélaginu. Kannanir sýna að mögulegt er að næsti forseti verði kjörinn með meirihluta atkvæða, sem er hreint út sagt gífurlega mikilvægt. Slík staða mundi leggja grunn að aukinni sátt um stjórnskipanina og valdastofnanir. En það er ekki síður mikilvægt vegna þess að sá frambjóðandi sem hefur möguleika á meirihlutastuðningi, Guðni Th. Jóhannesson hefur í þokkabót þennan fullkomna kokteil eiginleika. Hann er vissulega röggsamur og réttsýnn, heiðarlegur, og kemur til dyranna eins og hann er klæddur. Það sem höfðar til margra er að hann er eins óháður og hægt er að vera nú á dögum. Mér er persónulega sama hverjum menn eru pólitískt tengdir eða ótengdir, en það sem ég ber mesta virðingu fyrir er hvernig menn bregðast við mótlæti. Sumir fara í mikla vörn og jafnvel leita hefnda, bæði tvennt mjög mannlegt og oftast gert í þeim tilgangi upplifa sig hafa stjórn á öðrum. Aðrir hrökklast undan eða bara gefast upp. Alla þessa kosningabaráttu hef ég fylgst með Guðna taka meðbyr sínum með einlægu þakklæti og efli. Í mótbyrnum var hann hins vegar aldrei dónalegur, hann var alltaf yfirvegaður, hann sýndi hugrekki þegar að honum var þjarmað og svaraði alltaf skýrt og sannarlega. Hann fór ekki í óeðlilega vörn. Hann leitaði ekki hefnda heldur frekar sáttar. Hans kosningabarátta snérist ekki um að kasta rýrð á andstæðinginn heldur frekar að sameina íslendinga í framtíðarstefnu. Það er góð leiðtogahæfni. Það skapar sátt og leiðir fram stöðugleika. Það er merki um þroska og göfuglyndi. Ennfremur er maðurinn doktor í sagnfræði, og það er alltaf gott að kunna heimssöguna vel þegar maður leiðir þjóð til framtíðar. Óróleiki hefur einkennt íslenskt samfélag undanfarin áratug og en það tekur tíma að vinna úr slíkum áföllum og þá umrót sem þau skapa sem elur á úlfúð og tortryggni. Slíkt er bara alls ekki hollt samfélaginu til lengdar. Guðni er góður leiðtogi en mikilvægast af öllu er að Guðni getur raunverulega hlotið meirihluta atkvæða í komandi kosningum og því stuðlað að alvöru sátt í samfélaginu. Sátt sem við þörfnumst svo sárlega. Guðni getur fylgt íslensku þjóðinni fram á veg til aukinnar sáttar og stöðugleika og þess vegna er mikilvægt að hann hljóti meirihluta atkvæða í komandi forsetakosningum.
Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir Skoðun
Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson Skoðun
Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson skrifar
Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar
Skoðun Borgarhönnunarstefna, sú fyrsta sinnar tegundar í Reykjavík Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar
Skoðun Sólheimar í Grímsnesi – að gefnu tilefni Páll Sævar Garðarsson,Sigurður Örn Guðbjörnsson skrifar
Skoðun Framtíð Íslands: Frá áli til gervigreindar – Tækifæri fimmtu iðnbyltingarinnar Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun Eiga foreldrar í háskólanámi raunverulega jafnan aðgang að námi? Hrund Steinsdóttir skrifar
Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir Skoðun
Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson Skoðun