Hugleiðing á alþjóðadegi fátæktar Tryggvi Kr. Magnússon skrifar 17. október 2016 00:00 Hvað er fátækt er stundum spurt. Svörin við því eru gjarna misjöfn eftir því hver verður fyrir svörum og sýnir að viðmiðin eru mörg og misjöfn. Sumar þjóðir hafa sett viðmið og reiknað hvenær fátæktarmörkum er náð, það er gott og gilt. Því velti ég fyrir mér af hverju er ekki unnið með þetta og gerðar þær ráðstafanir sem þarf til að útrýma fátækt t.d. hér á Íslandi þar sem vitað er að nóg er til skiptanna. Mér finnst mikil skekkja í nútíma- og upplýstu samfélagi að ráðamenn sjái ekki hve miklum mannauði er kastað á glæ með því að halda fólki í greipum fátæktar. Þetta segi ég vegna þess að vitað er að ef efnalegt öryggi er ekki tryggt vill andinn oft daprast og hinir ýmsu eiginleikar manneskjunnar fá ekki að njóta sín. Það er mjög mikilvægt að við öll sem búum erum manneskjur og eigum því, þótt aðstæður séu misjafnar, rétt til sómasamlegrar framfærslu sama hvaðan hún kemur. Ég er viss um að enginn velur sér fátækt eða þær aðstæður sem henni valda, hvort sem er um slys, veikindi eða hvað annað að ræða. Fátækt hefur oft lamandi áhrif á mannlega reisn og við viljum vonandi ekki bera á því ábyrgð sem samfélag. Manneskja sem lifir með reisn er líklegri til að geta lagt til samfélagsins ýmislegt er að gagni kann að koma heldur en sá sem er upptekinn af áhyggjum af eigin velferð. Setjum okkur þau markmið að við öll getum haft þær aðstæður að geta notað hæfileika okkar hvar sem þeir kunna að liggja. Þá verða líka allir betur aflögufærir bæði veraldlega og andlega. Ég er alveg handviss um að það að útrýma fátækt er hagkvæmt í alla staði og eykur velmegun allra. Við þurfum að byrja hér hjá okkur, gera átak, síðan getum við miðlað reynslu okkar til annarra þjóða. Hættum að sóa hæfileikum, virkjum alla til góðra verka.Þessi grein birtist fyrst í Fréttablaðinu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Lummuleg áform heilbrigðisráðherra Ragnar Sigurður Kristjánsson Skoðun Lýðskrum Skattfylkingarinnar Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Rölt að botninum Smári McCarthy Skoðun Málþóf spillingar og græðgi á Alþingi Jón Frímann Jónsson Skoðun Valdið yfir sjávarútvegsmálunum Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Krabbamein – reddast þetta? Halla Þorvaldsdóttir Skoðun Hver á að fá súrefnisgrímuna fyrst? Davíð Bergmann. Skoðun Að fortíð skal hyggja þegar framtíð skal byggja Einar G. Harðarson Skoðun Strandveiðar í gíslingu – Alþingi sveltir sjávarbyggðir Árni Björn Kristbjörnsson Skoðun Elsku Íslendingar, styðjum saman Grindavík Dagmar Valsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Strandveiðar í gíslingu – Alþingi sveltir sjávarbyggðir Árni Björn Kristbjörnsson skrifar Skoðun Rölt að botninum Smári McCarthy skrifar Skoðun Að fortíð skal hyggja þegar framtíð skal byggja Einar G. Harðarson skrifar Skoðun Málþóf spillingar og græðgi á Alþingi Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Lýðskrum Skattfylkingarinnar Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Krabbamein – reddast þetta? Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Valdið yfir sjávarútvegsmálunum Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Lummuleg áform heilbrigðisráðherra Ragnar Sigurður Kristjánsson skrifar Skoðun Hver á að fá súrefnisgrímuna fyrst? Davíð Bergmann. skrifar Skoðun Baráttan um kjör eldra fólks Jónína Björk Óskarsdóttir skrifar Skoðun Menntamál íslenskra grunnskólabarna hafa verið til umfjöllunar – sem er vel. Miklu verra er tilefnið Karen Rúnarsdóttir skrifar Skoðun Elsku Íslendingar, styðjum saman Grindavík Dagmar Valsdóttir skrifar Skoðun Svigrúm Eydísar á fölskum grunni Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Betri vegur til Þorlákshafnar er samkeppnismál Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Óvirðing við lýðræðislegar hefðir, gegn stjórnarskrá, trúnaðarbrot gagnvart kjósendum Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Lík brennd í Grafarvogi Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Er handahlaup valdeflandi? Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Á jaðrinum með Jesú Daníel Ágúst Gautason skrifar Skoðun Þeir sem verja stórútgerðina – og heimsvaldastefnuna Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Gervigreindin beisluð Hanna Kristín Skaftadóttir,Helga Sigrún Harðardóttir skrifar Skoðun Kúnstin að vera ósammála sjálfum sér Heiða Ingimarsdóttir skrifar Skoðun Óboðlegt ástand á Landspítala – okkar sjónarhorn Hildur Jónsdóttir,Einar Freyr Ingason,Þórir Bergsson skrifar Skoðun Geislameðferð sem lífsbjörg Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Þetta eru ekki eðlileg vinnubrögð Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Stöðvum helvíti á jörðu Birna Þórarinsdóttir,Bjarni Gíslason,Gísli Rafn Ólafsson,Sigríður Schram,Stella Samúelsdóttir,Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Hversu mikið er nóg? Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Til þeirra sem fagna Sigurður Gísli Bond Snorrason skrifar Skoðun Að semja er ekki veikleiki – það er forsenda lýðræðis Elliði Vignisson skrifar Skoðun Tekist á um hvort lýðræðið á Íslandi sé virkt eða hvort hefðaréttur sé á völdum Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Sumar og sól – en ekki alltaf sátt í sálinni Ellen Calmon skrifar Sjá meira
Hvað er fátækt er stundum spurt. Svörin við því eru gjarna misjöfn eftir því hver verður fyrir svörum og sýnir að viðmiðin eru mörg og misjöfn. Sumar þjóðir hafa sett viðmið og reiknað hvenær fátæktarmörkum er náð, það er gott og gilt. Því velti ég fyrir mér af hverju er ekki unnið með þetta og gerðar þær ráðstafanir sem þarf til að útrýma fátækt t.d. hér á Íslandi þar sem vitað er að nóg er til skiptanna. Mér finnst mikil skekkja í nútíma- og upplýstu samfélagi að ráðamenn sjái ekki hve miklum mannauði er kastað á glæ með því að halda fólki í greipum fátæktar. Þetta segi ég vegna þess að vitað er að ef efnalegt öryggi er ekki tryggt vill andinn oft daprast og hinir ýmsu eiginleikar manneskjunnar fá ekki að njóta sín. Það er mjög mikilvægt að við öll sem búum erum manneskjur og eigum því, þótt aðstæður séu misjafnar, rétt til sómasamlegrar framfærslu sama hvaðan hún kemur. Ég er viss um að enginn velur sér fátækt eða þær aðstæður sem henni valda, hvort sem er um slys, veikindi eða hvað annað að ræða. Fátækt hefur oft lamandi áhrif á mannlega reisn og við viljum vonandi ekki bera á því ábyrgð sem samfélag. Manneskja sem lifir með reisn er líklegri til að geta lagt til samfélagsins ýmislegt er að gagni kann að koma heldur en sá sem er upptekinn af áhyggjum af eigin velferð. Setjum okkur þau markmið að við öll getum haft þær aðstæður að geta notað hæfileika okkar hvar sem þeir kunna að liggja. Þá verða líka allir betur aflögufærir bæði veraldlega og andlega. Ég er alveg handviss um að það að útrýma fátækt er hagkvæmt í alla staði og eykur velmegun allra. Við þurfum að byrja hér hjá okkur, gera átak, síðan getum við miðlað reynslu okkar til annarra þjóða. Hættum að sóa hæfileikum, virkjum alla til góðra verka.Þessi grein birtist fyrst í Fréttablaðinu.
Skoðun Menntamál íslenskra grunnskólabarna hafa verið til umfjöllunar – sem er vel. Miklu verra er tilefnið Karen Rúnarsdóttir skrifar
Skoðun Óvirðing við lýðræðislegar hefðir, gegn stjórnarskrá, trúnaðarbrot gagnvart kjósendum Arnar Þór Jónsson skrifar
Skoðun Óboðlegt ástand á Landspítala – okkar sjónarhorn Hildur Jónsdóttir,Einar Freyr Ingason,Þórir Bergsson skrifar
Skoðun Stöðvum helvíti á jörðu Birna Þórarinsdóttir,Bjarni Gíslason,Gísli Rafn Ólafsson,Sigríður Schram,Stella Samúelsdóttir,Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar
Skoðun Tekist á um hvort lýðræðið á Íslandi sé virkt eða hvort hefðaréttur sé á völdum Þórður Snær Júlíusson skrifar