Margir ungir listamenn sem hafa aldrei fengið tækifæri Einar Mikael Sverrisson skrifar 21. janúar 2016 13:30 Það verður að segjast eins og er að ég varð orðlaus þegar ég kom heim í gær og fór yfir fréttir dagsins. Þrír íslenskir vefmiðlar höfðu birt fréttir sem samanstóðu af fullyrðingum um mig sem ekki er fótur fyrir. Fjallað var um markaðsrannsóknarstyrk sem ég sótti um fyrir fyrirtækið mitt en nýtti aldrei. Styrkurinn, sem var eingreiðsla upp á 550.000 krónur, var með öðrum orðum aldrei greiddur út. Þar fyrir utan hafði styrkurinn ekkert með töfrasýningar mínar hér á landi að gera. Ekki neitt. Auk þess sem markaðsrannsóknarstyrkur ætlaður fyrirtækjum á fátt ef nokkuð skylt við listmannalaun sem var upphaf þessarar umræðu. Í þeirri frétt sem birtist í Nútímanum sem unnin er út frá pistli bloggara á Stundinni segir að ekki hafi náðst í „Einar Mikael við vinnslu fréttarinnar.“ DV birti frétt af sama toga þar sem hamrað var á því að ég hefði þegið umræddan styrk. Það er athyglisvert að hvorki Stundin, Nútíminn né DV reyndu að hafa samband við mig til að fá á hreint hvernig í málunum lægi. Það var ekkert „missed call“ á símanum mínum né heldur skilaboð frá hlutaðeigandi á Facebook eða tölvupóstur. Það voru ekki gerðar tilraunir til að ná af mér tali! Ég hef alltaf borið virðingu bæði fyrir Stundinni og Nútímanum því umfjöllun þeirra um hin ýmsu málefni hefur að mínu mati verið nákvæm og málefnaleg fram til þessa. Því hefði ég með glöðu geði útskýrt mína hlið máls hefði verið haft samband við mig. Nú eru fréttirnar víða um netið og lítið við því að gera en mér þykir með eindæmum að nokkrir blaðamenn geti lagt með þessum hætti til atlögu við mig án þess að þurfa að svara fyrir skrif sín. Án þess að standa fyrir máli sínu. Allir geta ótrauðir staðhæft hitt og þetta við birtuna frá tölvuskjánum heima hjá sér, niðurlægt ókunnugt fólk og haldið fram nánast hverju sem er um það sem ekki snertir þá sjálfa. Það er öllu verra þegar ritstjórar vefmiðla sjá sig ekki knúna til að biðjast afsökunar á háttalagi og framgöngu eigin starfsmanna. Rétt eins og þeir væru einstaklingar sem koma með athugasemdir á veraldarvefnum í skjóli nafnleysis. Það þykir mér miður. Í allri þessari umfjöllun hefur Vísir.is verið sá fjölmiðill sem tekið hefur málefnalega á umræðunni um listamannalaunin og hefur ekki fallið í þá gildru að persónugera umræðuna. Það eina sem ég vildi koma á framfæri með skrifum mínum um listamannalaunin er að mér fyndist óeðlilegt að 11 nefndarmenn úthluti hverjir öðrum 450 milljónir króna á síðustu 10 árum. Það eru margir ungir listamenn sem hafa aldrei fengið tækifæri því þessir nefndarmenn deila styrkjunumm sín á milli ár eftir ár. Eflaust er hvergi í heiminum auðveldara að lifa á listinni en á Íslandi. Fjölmargir íslenskir listamenn hafa lifað á list sinni í fleiri áratugi án þess að vera áskrifendur að háum peningafjárhæðum. Þetta eru rithöfundar sem eiga að baki langan feril og hefðu vel getað klárað verk sín án 450 milljóna króna greiðslu frá okkur. Heilbrigðiskerfið okkar er algjörlega hrunið og það er mjög stutt í að síðasta greinin brotni með þeim afleiðingum að kerfið hrynji endanlega. Það væri hægt að bjarga mörgum mannslífum og sjá til þess að íslenskar fjölskyldur kæmust í þær aðgerðir sem þær þurfa fyrir þessar 450 milljónir. Loks, þegar heilbrigðiskerfið hrynur endanlega og allt of fáir læknar og hjúkrunarfræðingar starfandi til að unnt sé að veita þessa grunnþjónustu sem nauðsynleg er, er lausnin þá að rétta hinum þurfandi skáldsögur og ljóðabækur? Ég elska Ísland meira en allt. Hjarta mitt mun alltaf slá með íslensku þjóðinni en stundum þykir mér erfitt að vera íslenskur þegar komið er svona fram við mann. Það er eitt sem ég hef lært og ætla mér aldrei að gleyma: Það sem við gerum fyrir okkur sjálf deyr með manni sjálfum en það sem við gerum fyrir aðra lifir að eilífu. Hér er myndband þar sem ég hjálpaði ungum strák að bjarga lífi systur sinnar því ríkið vildi ekki aðstoða hana. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Halldór 18.05.2024 Halldór Ef þú kýst Höllu Tómasdóttur eða Jón Gnarr gætirðu verið að kjósa Katrínu! Ole Anton Bieltvedt Skoðun Forseti Íslands veifaði mér Fjóla Einarsdóttir Skoðun Er klassískt frjálslyndi orðið að jaðarskoðun? Kári Allansson Skoðun Lexía lærð á hálfum degi Stefanía Arnardóttir Skoðun Ákall til framtíðar: Nám í félagsráðgjöf! Steinunn Bergmann Skoðun Formaður húsfélagsins Guðmundur Andri Thorsson Skoðun Birni Bjarnasyni svarað Arnar Þór Jónsson Skoðun Yfirborðskenndur stríðsáróður og McCarthýismi hjá háskólaprófessor Tjörvi Schiöth Skoðun Ég kýs Helgu Þórisdóttur Gerður Rún Guðlaugsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Er klassískt frjálslyndi orðið að jaðarskoðun? Kári Allansson skrifar Skoðun Forseti Íslands veifaði mér Fjóla Einarsdóttir skrifar Skoðun Ákall til framtíðar: Nám í félagsráðgjöf! Steinunn Bergmann skrifar Skoðun Lexía lærð á hálfum degi Stefanía Arnardóttir skrifar Skoðun Ég kýs Helgu Þórisdóttur Gerður Rún Guðlaugsdóttir skrifar Skoðun Yfirborðskenndur stríðsáróður og McCarthýismi hjá háskólaprófessor Tjörvi Schiöth skrifar Skoðun Formaður húsfélagsins Guðmundur Andri Thorsson skrifar Skoðun Opið bréf til landsliðsmanna Íslands í blaki Guðbergur Egill Eyjólfsson skrifar Skoðun Ef þú kýst Höllu Tómasdóttur eða Jón Gnarr gætirðu verið að kjósa Katrínu! Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Kosningum frestað Ása Berglind Hjálmarsdóttir,Hrönn Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Mesti stjórnmálamaðurinn? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Birni Bjarnasyni svarað Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Því miður ekkert annað í stöðunni en að fresta atkvæðagreiðslu um verkefni Heidelberg Gestur Þór Kristjánsson,Erla Sif Markúsdóttir,Sigurbjörg Jenný Jónsdóttir,Grétar Ingi Erlendsson skrifar Skoðun Baldur Þórhallsson er vitur og vís Bryndís Friðgeirsdóttir skrifar Skoðun Kjósum Katrínu Kjartan Ragnarsson skrifar Skoðun Neikvæð áhrif þess að útiloka forsetaframbjóðendur frá kappræðum strax komin í ljós Ástþór Magnússon skrifar Skoðun Nýtt sveitarfélag Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Stafrænn ójöfnuður á upplýsingaöld Stella Samúelsdóttir,Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Varfærnisleg fagnaðarlæti Berglind Sunna Bragadóttir skrifar Skoðun „Ég skal baka fyrir Gunnar en ég kýs Kristján“ Páll Magnússon skrifar Skoðun Daðrað við sölu Björn Sævar Einarsson skrifar Skoðun Rannsóknir á söfnum skapa dýrmæta þekkingu Arndís Bergsdóttr skrifar Skoðun Sagan sem verður að segja Drífa Snædal skrifar Skoðun Nýsköpun innviða Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Fjöldi fyrirtækja hætta með Rapyd Oddný Björg Rafnsdóttir skrifar Skoðun Forsetaframbjóðendur undir áhrifum Kremlverja? Bjarni Már Magnússon skrifar Skoðun Bréf frá móður Berglind Fríða Viggósdóttir skrifar Skoðun Vill ekki lengur íslenzkan her? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hafa íslensk fjarskiptafélög málað sig út í horn? Aron Heiðar Steinsson skrifar Skoðun Á Ísland framtíð í NATO? Hilmar Þór Hilmarsson skrifar Sjá meira
Það verður að segjast eins og er að ég varð orðlaus þegar ég kom heim í gær og fór yfir fréttir dagsins. Þrír íslenskir vefmiðlar höfðu birt fréttir sem samanstóðu af fullyrðingum um mig sem ekki er fótur fyrir. Fjallað var um markaðsrannsóknarstyrk sem ég sótti um fyrir fyrirtækið mitt en nýtti aldrei. Styrkurinn, sem var eingreiðsla upp á 550.000 krónur, var með öðrum orðum aldrei greiddur út. Þar fyrir utan hafði styrkurinn ekkert með töfrasýningar mínar hér á landi að gera. Ekki neitt. Auk þess sem markaðsrannsóknarstyrkur ætlaður fyrirtækjum á fátt ef nokkuð skylt við listmannalaun sem var upphaf þessarar umræðu. Í þeirri frétt sem birtist í Nútímanum sem unnin er út frá pistli bloggara á Stundinni segir að ekki hafi náðst í „Einar Mikael við vinnslu fréttarinnar.“ DV birti frétt af sama toga þar sem hamrað var á því að ég hefði þegið umræddan styrk. Það er athyglisvert að hvorki Stundin, Nútíminn né DV reyndu að hafa samband við mig til að fá á hreint hvernig í málunum lægi. Það var ekkert „missed call“ á símanum mínum né heldur skilaboð frá hlutaðeigandi á Facebook eða tölvupóstur. Það voru ekki gerðar tilraunir til að ná af mér tali! Ég hef alltaf borið virðingu bæði fyrir Stundinni og Nútímanum því umfjöllun þeirra um hin ýmsu málefni hefur að mínu mati verið nákvæm og málefnaleg fram til þessa. Því hefði ég með glöðu geði útskýrt mína hlið máls hefði verið haft samband við mig. Nú eru fréttirnar víða um netið og lítið við því að gera en mér þykir með eindæmum að nokkrir blaðamenn geti lagt með þessum hætti til atlögu við mig án þess að þurfa að svara fyrir skrif sín. Án þess að standa fyrir máli sínu. Allir geta ótrauðir staðhæft hitt og þetta við birtuna frá tölvuskjánum heima hjá sér, niðurlægt ókunnugt fólk og haldið fram nánast hverju sem er um það sem ekki snertir þá sjálfa. Það er öllu verra þegar ritstjórar vefmiðla sjá sig ekki knúna til að biðjast afsökunar á háttalagi og framgöngu eigin starfsmanna. Rétt eins og þeir væru einstaklingar sem koma með athugasemdir á veraldarvefnum í skjóli nafnleysis. Það þykir mér miður. Í allri þessari umfjöllun hefur Vísir.is verið sá fjölmiðill sem tekið hefur málefnalega á umræðunni um listamannalaunin og hefur ekki fallið í þá gildru að persónugera umræðuna. Það eina sem ég vildi koma á framfæri með skrifum mínum um listamannalaunin er að mér fyndist óeðlilegt að 11 nefndarmenn úthluti hverjir öðrum 450 milljónir króna á síðustu 10 árum. Það eru margir ungir listamenn sem hafa aldrei fengið tækifæri því þessir nefndarmenn deila styrkjunumm sín á milli ár eftir ár. Eflaust er hvergi í heiminum auðveldara að lifa á listinni en á Íslandi. Fjölmargir íslenskir listamenn hafa lifað á list sinni í fleiri áratugi án þess að vera áskrifendur að háum peningafjárhæðum. Þetta eru rithöfundar sem eiga að baki langan feril og hefðu vel getað klárað verk sín án 450 milljóna króna greiðslu frá okkur. Heilbrigðiskerfið okkar er algjörlega hrunið og það er mjög stutt í að síðasta greinin brotni með þeim afleiðingum að kerfið hrynji endanlega. Það væri hægt að bjarga mörgum mannslífum og sjá til þess að íslenskar fjölskyldur kæmust í þær aðgerðir sem þær þurfa fyrir þessar 450 milljónir. Loks, þegar heilbrigðiskerfið hrynur endanlega og allt of fáir læknar og hjúkrunarfræðingar starfandi til að unnt sé að veita þessa grunnþjónustu sem nauðsynleg er, er lausnin þá að rétta hinum þurfandi skáldsögur og ljóðabækur? Ég elska Ísland meira en allt. Hjarta mitt mun alltaf slá með íslensku þjóðinni en stundum þykir mér erfitt að vera íslenskur þegar komið er svona fram við mann. Það er eitt sem ég hef lært og ætla mér aldrei að gleyma: Það sem við gerum fyrir okkur sjálf deyr með manni sjálfum en það sem við gerum fyrir aðra lifir að eilífu. Hér er myndband þar sem ég hjálpaði ungum strák að bjarga lífi systur sinnar því ríkið vildi ekki aðstoða hana.
Ef þú kýst Höllu Tómasdóttur eða Jón Gnarr gætirðu verið að kjósa Katrínu! Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Skoðun Yfirborðskenndur stríðsáróður og McCarthýismi hjá háskólaprófessor Tjörvi Schiöth skrifar
Skoðun Ef þú kýst Höllu Tómasdóttur eða Jón Gnarr gætirðu verið að kjósa Katrínu! Ole Anton Bieltvedt skrifar
Skoðun Því miður ekkert annað í stöðunni en að fresta atkvæðagreiðslu um verkefni Heidelberg Gestur Þór Kristjánsson,Erla Sif Markúsdóttir,Sigurbjörg Jenný Jónsdóttir,Grétar Ingi Erlendsson skrifar
Skoðun Neikvæð áhrif þess að útiloka forsetaframbjóðendur frá kappræðum strax komin í ljós Ástþór Magnússon skrifar
Ef þú kýst Höllu Tómasdóttur eða Jón Gnarr gætirðu verið að kjósa Katrínu! Ole Anton Bieltvedt Skoðun