Valdefling kvenna í þágu mannkynsins Phumzile Mlambo-Ngcuka skrifar 26. júní 2014 07:00 Fyrir um það bil 20 árum kom heimurinn saman í Peking á fjórðu heimsráðstefnunni um málefni kvenna. Á ráðstefnunni skrifuðu 189 þjóðir undir aðgerðaráætlun fyrir auknu jafnrétti kynjanna: útkoman var Pekingsáttmálinn. Um 17 þúsund þátttakendur og 30 þúsund aðgerðarsinnar sáu fyrir sér heim þar sem konur og stúlkur nutu jafnréttis, frelsis og jafnra tækifæra á öllum sviðum lífsins. Þrátt fyrir að miklar framfarir hafi átt sér stað á síðustu tveimur áratugum getur engin þjóð lýst því yfir að náðst hefur jafnrétti milli karla og kvenna. Nú er kominn tími að koma saman á ný fyrir konur og stúlkur um heim allan og ljúka þessari vegferð. Í tilefni af 20 ára afmæli sáttmálans mun UN Women standa fyrir árslangri herferð sem miðar að því að blása nýju lífi í sáttmálann. Markmiðið er skýrt: endurvekja skuldbindingar aðildarríkjanna, beita frekari þrýstingi á framgang mála og fá aukið fjármagn til að láta jafnrétti kynjanna verða að veruleika, stuðla að valdeflingu kvenna og auknum mannréttindum. Pekingsáttmálinn byggir á framsækinni áætlun í 12 flokkum sem miðar að því að bæta hag og réttindi kvenna og stúlkna um allan heim. Ríkistjórnir, einkageirinn og aðrir þátttakendur voru hvattir til að draga úr fátækt kvenna og stúlkna, tryggja þeirra réttindi að námi og þjálfun, hlúa að heilsu þeirra, þ.m.t. kyn- og frjósemisheilbrigði, vernda konur og stúlkur gegn ofbeldi og mismunun, tryggja að allir njóti ávinnings tækniframfara og þeirra grundarvallarréttinda að taka þátt í samfélaginu, stjórnmálum og efnahagslífinu.Mæta mismunun um allan heim Tuttugu árum síðar er Pekingsáttmálinn enn þá ein helsta grundvallarstoð réttindabaráttu kvenna. Það hafa átt sér stað mörg framfaraskref í jafnréttismálum og því ber að fagna. Aldrei hafa fleiri stúlkur gengið í skóla, atvinnuþátttaka kvenna hefur aldrei verið meiri og fleiri konur sitja á þingi og eru í leiðtogahlutverkum en nokkru sinni fyrr. En því miður þá mæta konur mismunun um allan heim fyrir það eitt að vera konur. Við sjáum það daglega, í launamisrétti og ójöfnun tækifærum á atvinnumarkaði…í óeðlilega lágu hlutfalli kvenna í opinbera og einkageiranum…í fjölda barnabrúðkaupa og því að ofbeldi gegn konum er eitt útbreiddasta mannréttindabrot í heiminum, en ein af hverjum þremur konum í heiminum hefur upplifað ofbeldi – það endurspeglar stærri tölu en allir Evrópubúar. Kannski er sú staðreynd meira áhyggjuefni að ef umræðurnar í Peking hefðu átt sér stað í dag þá er líklegt að sáttmálinn hefði ekki verið eins sterkur. Okkur ber öllum skylda til að ýta frekar á innleiðingu sáttmálans, því í hvert skipti sem kona eða stúlka er beitt mismunun eða ofbeldi þá tapar mannkynið. Síðan að ráðstefnan var haldin í Peking hafa margar rannsóknir sýnt fram á það að við valdeflingu kvenna eflum við um leið mannkynið. Aukið jafnrétti tryggir löndum aukinn hagvöxt. Fyrirtæki með fleiri konur í stjórnum skila meiri arði til eigenda sinna. Þau þjóðþing sem eru með fleiri konur á þingi taka til umræðu fjölbreyttari mál og innleiða frekar lagasetningu tengda heilbrigði, menntun, mismunun og velferð barna. Friðarsáttmálar þar sem bæði konur og karlar koma að samningaborðinu endast lengur og eru traustari. Rannsóknir sýna að miðað við hvert viðbótarár í menntun kvenna lækkar barnadauði um 9,5 prósent. Við það að tryggja kvenbændum aðgang að fjármagni og þjónustu til jafns við karla myndi það auka framleiðni og koma í veg fyrir hungur 150 milljóna manna. Með jöfnum tækifærum kynjanna mun staðan í heiminum breytast til hins betra og hagsæld aukast.Þúsaldarmarkmið fyrir 2015 Við getum og þurfum að raungera þessa mynd. Öll ríki heimsins vinna nú að því að ná þúsaldarmarkmiðum fyrir árið 2015 og skilgreina nýja alheimsþróunaráætlun. Við þurfum að nýta þetta einnar-kynslóðar-tækifæri og setja barráttuna fyrir auknu jafnrétti kynjanna, réttindum kvenna og valdeflingu kvenna sem þungamiðju í alþjóðasamvinnu. Það er það eina rétta í stöðunni og það besta sem hægt er að gera fyrir mannkynið. Karlar og strákar, sem hafa verið hljóðir í of langan tíma, hafa verið að standa upp og tala fyrir réttindum kvenna og stúlkna í gegnum átaksverkefni UN Women líkt og herferðina #HeForShe. Við leitum til allra karla og stráka að ganga í lið með okkur. Um 20 árum eftir Pekingráðstefnuna trúi ég því að heimurinn sé tilbúinn að innleiða framtíðarsýn Pekingsáttmálans um jafnan heim fyrir bæði konur og karla. Á næstu tólf mánuðum mun UN Women kynna sáttmálann fyrir almenningi, sýna hvaða árangur hefur náðst á þessum 20 árum en einnig að skoða hvar við þurfum að bæta okkur og beita aðildarríki þrýstingi til að leggja meiri áherslu og fjármagn í jafnréttismál. Saman verðum við að ná jafnrétti milli karla og kvenna. Valdefling kvenna í þágu mannkynsins. Látum það verða að veruleika! Frekari upplýsingar er að finna á www.beijing20.unwomen.org. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið 80.000 manna klóakrennsli í Dýrafjörð í boði Arctic Fish Jón Kaldal Skoðun Af hverju útiloka Ísrael frá Eurovision eins og Rússland? Stefán Jón Hafstein Skoðun Hvað er þetta græna? Karlinn er að spræna Jóhanna Jakobsdóttir Skoðun Að velja friðinn fram yfir réttlætið Þórdís Hólm Filipsdóttir Skoðun Af hverju er ekki 100 klst. málþóf á Alþingi um alvarlega stöðu barna? Grímur Atlason Skoðun Knattspyrna kvenna í hálfa öld – þakkir til Eggerts Magnússonar Ingibjörg Hinriksdóttir Skoðun Heilbrigðisþjónusta á krossgötum? Einar Magnússon,Gunnar Alexander Ólafsson Skoðun „Þú verður aldrei nóg“ - Ástæður þess að kerfið bregst innflytjendum Ian McDonald Skoðun Lífeyrir skal fylgja launum Jónína Björk Óskarsdóttir Skoðun Ofurgróði sjávarútvegs? – Hættið að afvegaleiða! Elliði Vignisson Skoðun Skoðun Skoðun Með skynsemina að vopni Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Af hverju er ekki 100 klst. málþóf á Alþingi um alvarlega stöðu barna? Grímur Atlason skrifar Skoðun Knattspyrna kvenna í hálfa öld – þakkir til Eggerts Magnússonar Ingibjörg Hinriksdóttir skrifar Skoðun 80.000 manna klóakrennsli í Dýrafjörð í boði Arctic Fish Jón Kaldal skrifar Skoðun Malað dag eftir dag eftir dag Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Að velja friðinn fram yfir réttlætið Þórdís Hólm Filipsdóttir skrifar Skoðun Af nashyrningum og færni - hvernig sköpum við verðmæti til framtíðar? Guðrún Högnadóttir skrifar Skoðun Hvað er þetta græna? Karlinn er að spræna Jóhanna Jakobsdóttir skrifar Skoðun Heilbrigðisþjónusta á krossgötum? Einar Magnússon,Gunnar Alexander Ólafsson skrifar Skoðun Frestur til að skila athugasemdum við nýtt deiliskipulag Heiðmerkur að renna út Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Stjórnarandstaðan hindrar kjarabætur Rúnar Sigurjónsson skrifar Skoðun Af hverju útiloka Ísrael frá Eurovision eins og Rússland? Stefán Jón Hafstein skrifar Skoðun Lífeyrir skal fylgja launum Jónína Björk Óskarsdóttir skrifar Skoðun Fánar, tákn og blómabreiður: „Enginn bjó á Íslandi fyrr en einhver kom“ Meyvant Þórólfsson skrifar Skoðun Hvernig er staða lesblindra á Íslandi? Guðmundur S. Johnsen skrifar Skoðun Sakar aðra um það sem hún gerir sjálf Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun „Þú verður aldrei nóg“ - Ástæður þess að kerfið bregst innflytjendum Ian McDonald skrifar Skoðun Rafbíllinn er ekki bara umhverfisvænn – hann er líka hagkvæmari Óskar Páll Þorgilsson skrifar Skoðun Ofurgróði sjávarútvegs? – Hættið að afvegaleiða! Elliði Vignisson skrifar Skoðun Laun kvenna og karla í aðildarfélögum ASÍ og BSRB árið 2024 Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun „Fáum við einkunn fyrir þetta?“ Hulda Dögg Proppé skrifar Skoðun Hrossakjöt, hroki og hleypidómar Kristján Logason skrifar Skoðun Sjávarútvegur er undirstöðuatvinnuvegur – ekki einangruð tekjulind Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Að byggja upp á Bakka Hjálmar Bogi Hafliðason skrifar Skoðun Fiskeldi og samfélagsábyrgð Eyjólfur Ármannsson skrifar Skoðun Pólitískt raunsæi og utanríkisstefna Íslands Ragnar Anthony Antonsson Gambrell skrifar Skoðun Vorstjarnan hans Gunnars Smára? Guðbergur Egill Eyjólfsson skrifar Skoðun Fylgið fór vegna fullveldismáls Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Er Ísrael ennþá útvalin þjóð Guðs? Ómar Torfason skrifar Skoðun Flokkurinn hans Gunnars Smára? Guðbergur Egill Eyjólfsson skrifar Sjá meira
Fyrir um það bil 20 árum kom heimurinn saman í Peking á fjórðu heimsráðstefnunni um málefni kvenna. Á ráðstefnunni skrifuðu 189 þjóðir undir aðgerðaráætlun fyrir auknu jafnrétti kynjanna: útkoman var Pekingsáttmálinn. Um 17 þúsund þátttakendur og 30 þúsund aðgerðarsinnar sáu fyrir sér heim þar sem konur og stúlkur nutu jafnréttis, frelsis og jafnra tækifæra á öllum sviðum lífsins. Þrátt fyrir að miklar framfarir hafi átt sér stað á síðustu tveimur áratugum getur engin þjóð lýst því yfir að náðst hefur jafnrétti milli karla og kvenna. Nú er kominn tími að koma saman á ný fyrir konur og stúlkur um heim allan og ljúka þessari vegferð. Í tilefni af 20 ára afmæli sáttmálans mun UN Women standa fyrir árslangri herferð sem miðar að því að blása nýju lífi í sáttmálann. Markmiðið er skýrt: endurvekja skuldbindingar aðildarríkjanna, beita frekari þrýstingi á framgang mála og fá aukið fjármagn til að láta jafnrétti kynjanna verða að veruleika, stuðla að valdeflingu kvenna og auknum mannréttindum. Pekingsáttmálinn byggir á framsækinni áætlun í 12 flokkum sem miðar að því að bæta hag og réttindi kvenna og stúlkna um allan heim. Ríkistjórnir, einkageirinn og aðrir þátttakendur voru hvattir til að draga úr fátækt kvenna og stúlkna, tryggja þeirra réttindi að námi og þjálfun, hlúa að heilsu þeirra, þ.m.t. kyn- og frjósemisheilbrigði, vernda konur og stúlkur gegn ofbeldi og mismunun, tryggja að allir njóti ávinnings tækniframfara og þeirra grundarvallarréttinda að taka þátt í samfélaginu, stjórnmálum og efnahagslífinu.Mæta mismunun um allan heim Tuttugu árum síðar er Pekingsáttmálinn enn þá ein helsta grundvallarstoð réttindabaráttu kvenna. Það hafa átt sér stað mörg framfaraskref í jafnréttismálum og því ber að fagna. Aldrei hafa fleiri stúlkur gengið í skóla, atvinnuþátttaka kvenna hefur aldrei verið meiri og fleiri konur sitja á þingi og eru í leiðtogahlutverkum en nokkru sinni fyrr. En því miður þá mæta konur mismunun um allan heim fyrir það eitt að vera konur. Við sjáum það daglega, í launamisrétti og ójöfnun tækifærum á atvinnumarkaði…í óeðlilega lágu hlutfalli kvenna í opinbera og einkageiranum…í fjölda barnabrúðkaupa og því að ofbeldi gegn konum er eitt útbreiddasta mannréttindabrot í heiminum, en ein af hverjum þremur konum í heiminum hefur upplifað ofbeldi – það endurspeglar stærri tölu en allir Evrópubúar. Kannski er sú staðreynd meira áhyggjuefni að ef umræðurnar í Peking hefðu átt sér stað í dag þá er líklegt að sáttmálinn hefði ekki verið eins sterkur. Okkur ber öllum skylda til að ýta frekar á innleiðingu sáttmálans, því í hvert skipti sem kona eða stúlka er beitt mismunun eða ofbeldi þá tapar mannkynið. Síðan að ráðstefnan var haldin í Peking hafa margar rannsóknir sýnt fram á það að við valdeflingu kvenna eflum við um leið mannkynið. Aukið jafnrétti tryggir löndum aukinn hagvöxt. Fyrirtæki með fleiri konur í stjórnum skila meiri arði til eigenda sinna. Þau þjóðþing sem eru með fleiri konur á þingi taka til umræðu fjölbreyttari mál og innleiða frekar lagasetningu tengda heilbrigði, menntun, mismunun og velferð barna. Friðarsáttmálar þar sem bæði konur og karlar koma að samningaborðinu endast lengur og eru traustari. Rannsóknir sýna að miðað við hvert viðbótarár í menntun kvenna lækkar barnadauði um 9,5 prósent. Við það að tryggja kvenbændum aðgang að fjármagni og þjónustu til jafns við karla myndi það auka framleiðni og koma í veg fyrir hungur 150 milljóna manna. Með jöfnum tækifærum kynjanna mun staðan í heiminum breytast til hins betra og hagsæld aukast.Þúsaldarmarkmið fyrir 2015 Við getum og þurfum að raungera þessa mynd. Öll ríki heimsins vinna nú að því að ná þúsaldarmarkmiðum fyrir árið 2015 og skilgreina nýja alheimsþróunaráætlun. Við þurfum að nýta þetta einnar-kynslóðar-tækifæri og setja barráttuna fyrir auknu jafnrétti kynjanna, réttindum kvenna og valdeflingu kvenna sem þungamiðju í alþjóðasamvinnu. Það er það eina rétta í stöðunni og það besta sem hægt er að gera fyrir mannkynið. Karlar og strákar, sem hafa verið hljóðir í of langan tíma, hafa verið að standa upp og tala fyrir réttindum kvenna og stúlkna í gegnum átaksverkefni UN Women líkt og herferðina #HeForShe. Við leitum til allra karla og stráka að ganga í lið með okkur. Um 20 árum eftir Pekingráðstefnuna trúi ég því að heimurinn sé tilbúinn að innleiða framtíðarsýn Pekingsáttmálans um jafnan heim fyrir bæði konur og karla. Á næstu tólf mánuðum mun UN Women kynna sáttmálann fyrir almenningi, sýna hvaða árangur hefur náðst á þessum 20 árum en einnig að skoða hvar við þurfum að bæta okkur og beita aðildarríki þrýstingi til að leggja meiri áherslu og fjármagn í jafnréttismál. Saman verðum við að ná jafnrétti milli karla og kvenna. Valdefling kvenna í þágu mannkynsins. Látum það verða að veruleika! Frekari upplýsingar er að finna á www.beijing20.unwomen.org.
Skoðun Af hverju er ekki 100 klst. málþóf á Alþingi um alvarlega stöðu barna? Grímur Atlason skrifar
Skoðun Knattspyrna kvenna í hálfa öld – þakkir til Eggerts Magnússonar Ingibjörg Hinriksdóttir skrifar
Skoðun Af nashyrningum og færni - hvernig sköpum við verðmæti til framtíðar? Guðrún Högnadóttir skrifar
Skoðun Frestur til að skila athugasemdum við nýtt deiliskipulag Heiðmerkur að renna út Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar
Skoðun Fánar, tákn og blómabreiður: „Enginn bjó á Íslandi fyrr en einhver kom“ Meyvant Þórólfsson skrifar
Skoðun Rafbíllinn er ekki bara umhverfisvænn – hann er líka hagkvæmari Óskar Páll Þorgilsson skrifar
Skoðun Laun kvenna og karla í aðildarfélögum ASÍ og BSRB árið 2024 Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar
Skoðun Sjávarútvegur er undirstöðuatvinnuvegur – ekki einangruð tekjulind Kristinn Karl Brynjarsson skrifar