Hagsmunamat hins opinbera Kolbeinn Árnason skrifar 20. ágúst 2014 07:00 Það er hagur sjávarútvegsfyrirtækja að farið sé vel með auðlindir sjávar, að gengið sé um þær af virðingu og þær nýttar með hagkvæmum og umhverfisvænum hætti. Ábyrgar og sjálfbærar veiðar skipta ekki einungis máli varðandi nýtingu fiskistofnanna heldur er horft til þess erlendis hvernig við Íslendingar umgöngumst sjávarauðlindina þegar kemur að sölu- og markaðsstarfi með sjávarafurðir. Hlutverk Hafrannsóknastofnunar er að veita ráðgjöf um sjálfbæra nýtingu á fiskistofnunum í lögsögu Íslands og aflamark hvers fiskveiðiárs er ákveðið af ráðherra sjávarútvegsmála sem horfir til ráðgjafar Hafrannsóknastofnunar.Fjárfest fyrir milljarða Íslensk sjávarútvegsfyrirtæki skipta sköpum í uppbyggingu efnahags þjóðarinnar eftir hrun bankanna. Þau gegna lykilhlutverki í gjaldeyrisöflun landsins, eru grunnatvinnuvegur, skapa hagvöxt, ný störf og halda úti starfsemi víða um landið. Þá hafa sjávarútvegsfyrirtækin í landinu fjárfest fyrir milljarða á síðustu misserum. Sjávarútvegsfyrirtækin eru í eigu Íslendinga og greiða alla almenna skatta og opinber gjöld eins og gerist og gengur í fyrirtækjarekstri á Íslandi. Ólíkt öðrum fyrirtækjum á Íslandi sem nýta náttúruauðlindir þá greiða sjávarútvegsfyrirtækin fyrir það sérstakt gjald, margumrætt veiðigjald sem meðal annars er ætlað að mæta kostnaði ríkisins við rannsóknir, stjórn, eftirlit og umsjón með fiskveiðum og vinnslu auk þess sem því er ætlað að tryggja þjóðinni hlutdeild í arði sem nýting auðlindarinnar skapar.Standa undir kostnaðinum Á árinu 2013 greiddu íslensk sjávarútvegsfyrirtæki 9,7 milljarða króna í ríkissjóð í formi veiðigjalda. Fyrirtækin greiða auk þessa mun hærri fjárhæðir í gegnum hið hefðbundna skattkerfi. Þau greiða til að mynda stóran hluta alls tekjuskatts lögaðila í landinu. Árið 2013 nam kostnaður við rekstur Hafrannsóknastofnunar 1.581 m.kr. og rekstur Fiskistofu 839 m.kr. Það liggur því fyrir að veiðigjöldin ein og sér standa meira en ríflega undir kostnaði ríkisins af rannsóknum, stjórn og eftirliti vegna sjávarútvegs í landinu. Samt virðast ekki til fjármunir til að standa að allra nauðsynlegustu rannsóknum sem þarf til að hægt sé að nýta auðlindina með ábyrgum hætti.Eigum mikið undir Nú liggur fyrir að Hafrannsóknastofnun hefur ekki fjármuni til að fara í árlega haustmælingu á loðnustofninum. Að óbreyttu falli haustmælingin því niður sökum fjárskorts og muni mæling á loðnustofninum ekki fara fram fyrr en eftir áramót. Þetta eykur líkurnar á því að mæling á loðnustofninum heppnist ekki sem skyldi með þeim afleiðingum að kvótaaukning upp á ríflega 200 þúsund tonn verði ekki gefin út. Til að varpa ljósi á hagsmuni málsins má ætla að útflutningsverðmæti 200 þús. tonna af loðnu sé ekki undir 12 milljörðum króna í gjaldeyristekjum. Til hliðsjónar má ætla að loðnuleiðangur Hafró kosti um 60-70 milljónir króna. Fyrirtæki í sjávarútvegi og þjóðin öll eiga mikið undir því að haf- og fiskirannsóknum á Íslandsmiðum sé sinnt af myndugleik. Þetta hlutverk taka stjórnendur sjávarútvegsfyrirtækja alvarlega, sem nýlegt dæmi má nefna aðkomu aðila í rækjuveiðum að kostun mælinga á rækju. Sjávarútvegur á Íslandi er enn sem áður hryggjarstykkið í íslensku atvinnulífi. Ef mikilvægar grunnrannsóknir, sem aflamark byggist á, eru ekki stundaðar sökum fjárskorts, þrátt fyrir áðurnefnd veiðigjöld og skatta, vaknar sú spurning hvort rannsóknum á þessu sviði sé betur komið á hendi sjávarútvegsfyrirtækjanna sjálfra, gegn lækkun gjalda. Sjávarútvegsfyrirtækin hafa öll hag af því til lengri tíma að fiskistofnarnir við Ísland dafni sem best og rannsóknum sé sinnt af ábyrgð. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Útrýming mannsins á RÚV Vala Hafstað Skoðun Mikilvægi íþróttafélaga Lárus Sigurðsson Skoðun Var upplýsingagjöf í covidfaraldrinum upplýsingaóreiða? Steingrímur Atlason Skoðun Af hverju kýs ég ekki Katrínu Jakobs Birgir Dýrfjörð Skoðun Sumargjafir Gunnar Ingi Björnsson Skoðun Menningarlegur og sáttfús forseti Aldís Aðalbjarnardóttir Skoðun Söngvakeppni og stríðsglæpir Ragnhildur Hólmgeirsdóttir Skoðun Heillandi Halla Hrund Stefán Hilmarsson Skoðun Frambjóðandi Sjálfstæðisflokksins? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Já, Katrín Hjálmar Sveinsson Skoðun Skoðun Skoðun Var upplýsingagjöf í covidfaraldrinum upplýsingaóreiða? Steingrímur Atlason skrifar Skoðun Mikilvægi íþróttafélaga Lárus Sigurðsson skrifar Skoðun Sumargjafir Gunnar Ingi Björnsson skrifar Skoðun Þar sem er reykur þar er… Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Betur má ef duga skal Kristinn Árni L. Hróbjartsson skrifar Skoðun Menningarlegur og sáttfús forseti Aldís Aðalbjarnardóttir skrifar Skoðun Leið að hraðari innviðauppbyggingu Sölvi Sturluson skrifar Skoðun Viltu bjarga heiminum? Samfélagsdrifnar loftslagslausnir Inga Rós Antoníusdóttir skrifar Skoðun Hugleiðingar í aðdraganda kosninga Þuríður Helga Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Lýðskrum eða minnisleysi? Þorvaldur Þorvaldsson skrifar Skoðun Stuðningur við langtímakjarasamninga Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Baldur er minn forseti Hjalti Vignisson skrifar Skoðun Vits er þörf þeim er víða ratar- um gagnsemi og glapræði gervigreindar Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Að læra nýtt tungumál og sýna þolinmæði Valerio Gargiulo skrifar Skoðun Það er mikill munur á þeim sem vanda sig og hinum sem vanda sig ekki Sigurður G. Guðjónsson skrifar Skoðun Það sem spurt var um - en svörin þunn og kom kannski ekki á óvart Sigurður Páll Jónsson skrifar Skoðun Að rækta garðinn sinn Eva Dögg Davíðsdóttir skrifar Skoðun Dánaraðstoð og siðareglur lækna Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Vörður á veginum framundan Davíð Þorláksson skrifar Skoðun Umferðarreglur og öryggi fyrir Hjólað í vinnuna Ágúst Mogensen skrifar Skoðun Af hverju kýs ég ekki Katrínu Jakobs Birgir Dýrfjörð skrifar Skoðun Kjósum sameiningu, ekki sundrungu Helgi Ingólfsson skrifar Skoðun Forseti allra Ragnhildur Björt Björnsdóttir skrifar Skoðun Ný nálgun í afreksíþróttum – Nýsköpun Erlingur Jóhannsson skrifar Skoðun Prófsteinninn Katrín Harðardóttir skrifar Skoðun Innrás á Rafah stríðir gegn allri mannúð Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Börnin okkar Hlédís Sveinsdóttir skrifar Skoðun Vextir geta og þurfa að lækka Finnbjörn A. Hermannsson skrifar Skoðun Söngvakeppni og stríðsglæpir Ragnhildur Hólmgeirsdóttir skrifar Skoðun Leikskólakennara á eftirlaunum er ofboðið Ásdís Ólafsdóttir skrifar Sjá meira
Það er hagur sjávarútvegsfyrirtækja að farið sé vel með auðlindir sjávar, að gengið sé um þær af virðingu og þær nýttar með hagkvæmum og umhverfisvænum hætti. Ábyrgar og sjálfbærar veiðar skipta ekki einungis máli varðandi nýtingu fiskistofnanna heldur er horft til þess erlendis hvernig við Íslendingar umgöngumst sjávarauðlindina þegar kemur að sölu- og markaðsstarfi með sjávarafurðir. Hlutverk Hafrannsóknastofnunar er að veita ráðgjöf um sjálfbæra nýtingu á fiskistofnunum í lögsögu Íslands og aflamark hvers fiskveiðiárs er ákveðið af ráðherra sjávarútvegsmála sem horfir til ráðgjafar Hafrannsóknastofnunar.Fjárfest fyrir milljarða Íslensk sjávarútvegsfyrirtæki skipta sköpum í uppbyggingu efnahags þjóðarinnar eftir hrun bankanna. Þau gegna lykilhlutverki í gjaldeyrisöflun landsins, eru grunnatvinnuvegur, skapa hagvöxt, ný störf og halda úti starfsemi víða um landið. Þá hafa sjávarútvegsfyrirtækin í landinu fjárfest fyrir milljarða á síðustu misserum. Sjávarútvegsfyrirtækin eru í eigu Íslendinga og greiða alla almenna skatta og opinber gjöld eins og gerist og gengur í fyrirtækjarekstri á Íslandi. Ólíkt öðrum fyrirtækjum á Íslandi sem nýta náttúruauðlindir þá greiða sjávarútvegsfyrirtækin fyrir það sérstakt gjald, margumrætt veiðigjald sem meðal annars er ætlað að mæta kostnaði ríkisins við rannsóknir, stjórn, eftirlit og umsjón með fiskveiðum og vinnslu auk þess sem því er ætlað að tryggja þjóðinni hlutdeild í arði sem nýting auðlindarinnar skapar.Standa undir kostnaðinum Á árinu 2013 greiddu íslensk sjávarútvegsfyrirtæki 9,7 milljarða króna í ríkissjóð í formi veiðigjalda. Fyrirtækin greiða auk þessa mun hærri fjárhæðir í gegnum hið hefðbundna skattkerfi. Þau greiða til að mynda stóran hluta alls tekjuskatts lögaðila í landinu. Árið 2013 nam kostnaður við rekstur Hafrannsóknastofnunar 1.581 m.kr. og rekstur Fiskistofu 839 m.kr. Það liggur því fyrir að veiðigjöldin ein og sér standa meira en ríflega undir kostnaði ríkisins af rannsóknum, stjórn og eftirliti vegna sjávarútvegs í landinu. Samt virðast ekki til fjármunir til að standa að allra nauðsynlegustu rannsóknum sem þarf til að hægt sé að nýta auðlindina með ábyrgum hætti.Eigum mikið undir Nú liggur fyrir að Hafrannsóknastofnun hefur ekki fjármuni til að fara í árlega haustmælingu á loðnustofninum. Að óbreyttu falli haustmælingin því niður sökum fjárskorts og muni mæling á loðnustofninum ekki fara fram fyrr en eftir áramót. Þetta eykur líkurnar á því að mæling á loðnustofninum heppnist ekki sem skyldi með þeim afleiðingum að kvótaaukning upp á ríflega 200 þúsund tonn verði ekki gefin út. Til að varpa ljósi á hagsmuni málsins má ætla að útflutningsverðmæti 200 þús. tonna af loðnu sé ekki undir 12 milljörðum króna í gjaldeyristekjum. Til hliðsjónar má ætla að loðnuleiðangur Hafró kosti um 60-70 milljónir króna. Fyrirtæki í sjávarútvegi og þjóðin öll eiga mikið undir því að haf- og fiskirannsóknum á Íslandsmiðum sé sinnt af myndugleik. Þetta hlutverk taka stjórnendur sjávarútvegsfyrirtækja alvarlega, sem nýlegt dæmi má nefna aðkomu aðila í rækjuveiðum að kostun mælinga á rækju. Sjávarútvegur á Íslandi er enn sem áður hryggjarstykkið í íslensku atvinnulífi. Ef mikilvægar grunnrannsóknir, sem aflamark byggist á, eru ekki stundaðar sökum fjárskorts, þrátt fyrir áðurnefnd veiðigjöld og skatta, vaknar sú spurning hvort rannsóknum á þessu sviði sé betur komið á hendi sjávarútvegsfyrirtækjanna sjálfra, gegn lækkun gjalda. Sjávarútvegsfyrirtækin hafa öll hag af því til lengri tíma að fiskistofnarnir við Ísland dafni sem best og rannsóknum sé sinnt af ábyrgð.
Skoðun Vits er þörf þeim er víða ratar- um gagnsemi og glapræði gervigreindar Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar
Skoðun Það er mikill munur á þeim sem vanda sig og hinum sem vanda sig ekki Sigurður G. Guðjónsson skrifar
Skoðun Það sem spurt var um - en svörin þunn og kom kannski ekki á óvart Sigurður Páll Jónsson skrifar