Spítalinn og plágurnar Sigurður Oddsson skrifar 15. nóvember 2014 07:00 Læknar komnir í verkfall. Ekki er það gott. Verra gæti það verið, ef engir væru læknarnir, sem gætu farið í verkfall. Í þá átt hefur lengi stefnt. Fyrri ríkisstjórn lagði línurnar og sú nýja stefnir hraðbyri sömu leið. Hvort sem samið verður um 3% eða 30% leysir það ekki vandann, sem er léleg vinnuaðstaða og úrsérgenginn tækjakostur. Við höfum lengi notið þess að í landinu búa góðir læknar með sérþekkingu og starfsreynslu erlendis frá og hér heima. Í viðbót við þá sem hér búa starfar fjöldi íslenskra lækna um allan heim. Þar kynnast þeir nýjungum í faginu og læra á nýjustu tæki, sem ekki eru til hér. Þessir læknar hafa til skamms tíma komið heim og aukið við þekkinguna í landinu. Nú koma færri og dæmi eru um að læknar hafi komið heim með fjölskylduna og flutt út aftur. Svo eru allir hinir sérfræðingarnir, sem eru að flytja út svo að til vandræða horfir í ýmsum deildum. Þessari þróun verður að snúa við, en hvernig er hægt að ætlast til að læknar í góðri stöðu komi heim að vinna með verðtryggð námslánin á bakinu. Ekki trekkir aðstaðan, sem í boði er. Vandinn leysist ekki fyrr en býðst vinna á sjúkrahúsi með góða vinnuaðstöðu og nýjasta tækjabúnað. Að öðrum kosti er eina lausnin sú hin sama og víða í atvinnulífinu. það er ráðning lækna frá löndum þar sem laun eru lægri og minni kröfur gerðar til lífsgæða. Við Hringbraut verður spítalinn of lítill áður en byggingarframkvæmdir hefjast og aldrei hægt að bjóða vinnuaðstöðu, sem lokkar íslenska lækna heim til starfa. Starfsemin dreifist um allt of stórt svæði til vera hagkvæm. Vinna á spítala er ekkert öðruvísi en vinna í verksmiðju, þar sem hagkvæmnin byggist á því að framleiðslan flæði greiðlega í gegnum framleiðsluferli, sem taka hvert við af öðru. Iðnfyrirtæki með flæðilínur eins og yrði við Hringbrautina færi lóðbeint á hausinn. Á stofnanamáli heitir það framúrkeyrsla og enginn axlar ábyrgð. Í einkarekstri axla eigendur ábyrgð á þann hátt að þeir geta orðið gjaldþrota. Við Hringbrautina er undirstaðan blágrýti. Það þarf að sprengja fyrir grunnum húsa og að mér skilst göng fyrir aðföng. Fyrir utan óþægindin hafa sprengingar slæm áhrif á elektrónísk tæki og hætt við að þau bili þegar verst stendur á. Svo þarf að keyra grjótið burt. Í Fossvogi er allt önnur aðstaða en við Hringbraut. Þar er hægt að byggja Háskólasjúkrahús (HS), sem nýtist til framtíðar. Yfirdrifið pláss verður til að leigja læknum aðstöðu fyrir læknastofur. Bæði þeim sem koma heim og þeim sem í dag eru með stofur úti í bæ. Leigan myndi eitthvað minnka rekstrarkostnað spítalans og um leið laða að meiri þekkingu og afköst. Hverfi biðlistar skapast möguleiki til að bæta reksturinn með lækningu sjúkra frá öðrum löndum. Hægt er að byrja strax að grafa út lóðina án þess að raska starfsemi spítalans eða trufla nágrannana. Umferðartruflanir verða hverfandi því hægt er að lagera moldinni neðst í Fossvoginum til seinni tíma notkunar.Sjö plágur Almættið hefur fram til þessa séð til þess, að ekki var byrjað að grafa og sprengja við Hringbrautina. Það þurfti 7 plágur til að leysa Gyðinga úr þrælakistunni í Egiptalandi. Ég velti fyrir mér, hversu margar plágur þurfi til að vísa stjórnvöldum frá Hringbrautarvillunni í Fossvoginn: - Fyrsta plágan var hrunið. þá gufuðu upp símapeningarnir, sem búið var að taka frá fyrir byggingunni. - Önnur plágan var Jóhanna og Steingrímur, sem settu ESB í forgang fram fyrir HS og vildu borga Icesave. Guði sé lof að þeim tókst það ekki, því þá yrði spítalinn ekki byggður í fyrirsjáanlegri framtíð - Þriðja plágan er myglusveppur. - Fjórða plágan er mósabaktería, sem sýklalyf vinna ekki á. - Fimmta plágan er maurar. - Sjötta plágan er verkfall. - Sjöunda plágan? Vonandi ekki sú að engir læknar verði eftir í landinu til að fara í verkfall. Í öllum blankheitunum er furðulegt, að þeir Sigmundur Davíð og Bjarni skuli ekki sjá möguleikana í Fossvoginum. Þar er hægt að byggja betra sjúkrahús fyrir tugum milljarða minna fjármagn. Árlegur rekstrarkostnaður verður líka milljörðum lægri um alla framtíð. Á sl. árum hef ég rætt við marga lækna um staðsetningu HS. Undantekningalaust eru þeir ósammála byggingu við Hringbraut, en segjast ekki spurðir. Ég spurði þá af hverju þeir létu þá ekki heyra í sér. Svarið var að það þýddi ekkert. Sá sem það gerir fær rýtinginn í bakið, eða er kippt inn í stjórn, þar sem atkvæði hans hefur lítið vægi. Það er endalaust kóað. Annar sem hafði lært og unnið í Ameríku sagði að ekki skipti máli, hvar spítalinn væri, ef byggt væri á hæðina. Nú að lokinni leiðréttingu hrunlána skora ég á ykkur, Sigmundur og Bjarni, að gera raunhæfan samanburð á HS Hringbraut/HS Fossvogi. Samanburð á starfsaðstöðu og kostnaði. Gagnvart skattgreiðendum ber ykkur skylda til að gera það. Það er miklu minna mál að gera þennan samanburð en að leita að flugvallarstæði, sem réttlætir að leggja niður núverandi flugvöll. Að lokum smá spítalareynslusaga. Undirritaður fór í hjartaþræðingu fyrir nokkrum árum og var mættur kl. 8 að morgni. Slakaði á í rúmi til kl. 16, en þá var honum sagt að því miður væri ekki hægt að taka alla í dag. Við vorum tvö sem fórum heim. Læknir á spítalanum sagði mér seinna að ekkert mál hefði verið að klára þetta, ef mátt hefði vinna eftirvinnu. Nú stefnir í að mörgum hundruðum eða þúsundum aðgerða verði frestað og spurning, hversu langan tíma taki að vinna það upp. Vonandi fá læknar og hjúkrunarfólk að vinna eftirvinnu. Það er bara framúrkeyrsla á spítalanum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Gleði eða ógleði? Haraldur Hrafn Guðmundsson Skoðun Er einhver hissa á fúskinu? Magnús Guðmundsson Skoðun „Þótt náttúran sé lamin með lurk!“ Sigurjón Þórðarson Skoðun Nám í skugga óöryggis Sigurður Árni Reynisson Skoðun Tæknin á ekki að nota okkur Anna Laufey Stefánsdóttir Skoðun Ráðherrann og illkvittnu einkaaðilarnir Freyr Ólafsson Skoðun Þegar hæstaréttarlögmenn kynda undir mismunun og kerfisbundnu ofbeldi Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Tískuorð eða sjálfsögð réttindi? Vigdís Ásgeirsdóttir Skoðun Ekkert ævintýri fyrir mongólsku hestana María Lilja Tryggvadóttir Skoðun Umgengnistálmanir – brot á réttindum barna Einar Hugi Bjarnason Skoðun Skoðun Skoðun Gleði eða ógleði? Haraldur Hrafn Guðmundsson skrifar Skoðun Tískuorð eða sjálfsögð réttindi? Vigdís Ásgeirsdóttir skrifar Skoðun Ráðherrann og illkvittnu einkaaðilarnir Freyr Ólafsson skrifar Skoðun Áttatíu ár frá Hírósíma og Nagasakí Snæbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Er einhver hissa á fúskinu? Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Þegar hæstaréttarlögmenn kynda undir mismunun og kerfisbundnu ofbeldi Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Réttmætar áhyggjur eða ósanngjarnar alhæfingar? Friðþjófur Helgi Karlsson skrifar Skoðun „Þótt náttúran sé lamin með lurk!“ Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Ekkert ævintýri fyrir mongólsku hestana María Lilja Tryggvadóttir skrifar Skoðun Nám í skugga óöryggis Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Tæknin á ekki að nota okkur Anna Laufey Stefánsdóttir skrifar Skoðun Ytra mat í skólum og hvað svo? Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Stjórnun, hönnun og framkvæmd öryggisráðstafana í Reynisfjöru Magnús Rannver Rafnsson skrifar Skoðun Sorglegur uppgjafar doði varðandi áframhaldandi stríðin í dag Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Tóbakslaust Ísland! - Með hjálp stefnu um skaðaminnkun Bjarni Freyr Guðmundsson skrifar Skoðun Meðsek um þjóðarmorð vegna aðgerðaleysis? Pétur Heimisson skrifar Skoðun Tími ábyrgðar í útlendingamálum – ekki uppgjafar Friðþjófur Helgi Karlsson skrifar Skoðun Takk starfsfólk og forysta ÁTVR Siv Friðleifsdóttir skrifar Skoðun Þjóðarmorðið í Palestínu Arnar Eggert Thoroddsen skrifar Skoðun Eldra fólk, þolendum ofbeldis oft ekki trúað Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Tölfræði og raunveruleikinn Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Umgengnistálmanir – brot á réttindum barna Einar Hugi Bjarnason skrifar Skoðun Frá dulúð til daglegs lífs: Hvernig nýjasta gervigreindin vinnur með þér – og gerir þig klárari Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Stjórnun, hönnun og framkvæmd öryggisráðstafana í Reynisfjöru Magnús Rannver Rafnsson skrifar Skoðun Ósýnilegur veruleiki – Alvarlegt ME og baráttan fyrir skilningi Helga Edwardsdóttir skrifar Skoðun Baráttan um þjóðarsálina Alexandra Briem skrifar Skoðun Lagaleg réttindi skipta máli Kári Garðarsson skrifar Skoðun Pride and Progress: Advancing Equality Through Unity Clara Ganslandt skrifar Skoðun Hver rödd skiptir máli! Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Sýnum þeim frelsið Þorbjörg Þorvaldsdóttir skrifar Sjá meira
Læknar komnir í verkfall. Ekki er það gott. Verra gæti það verið, ef engir væru læknarnir, sem gætu farið í verkfall. Í þá átt hefur lengi stefnt. Fyrri ríkisstjórn lagði línurnar og sú nýja stefnir hraðbyri sömu leið. Hvort sem samið verður um 3% eða 30% leysir það ekki vandann, sem er léleg vinnuaðstaða og úrsérgenginn tækjakostur. Við höfum lengi notið þess að í landinu búa góðir læknar með sérþekkingu og starfsreynslu erlendis frá og hér heima. Í viðbót við þá sem hér búa starfar fjöldi íslenskra lækna um allan heim. Þar kynnast þeir nýjungum í faginu og læra á nýjustu tæki, sem ekki eru til hér. Þessir læknar hafa til skamms tíma komið heim og aukið við þekkinguna í landinu. Nú koma færri og dæmi eru um að læknar hafi komið heim með fjölskylduna og flutt út aftur. Svo eru allir hinir sérfræðingarnir, sem eru að flytja út svo að til vandræða horfir í ýmsum deildum. Þessari þróun verður að snúa við, en hvernig er hægt að ætlast til að læknar í góðri stöðu komi heim að vinna með verðtryggð námslánin á bakinu. Ekki trekkir aðstaðan, sem í boði er. Vandinn leysist ekki fyrr en býðst vinna á sjúkrahúsi með góða vinnuaðstöðu og nýjasta tækjabúnað. Að öðrum kosti er eina lausnin sú hin sama og víða í atvinnulífinu. það er ráðning lækna frá löndum þar sem laun eru lægri og minni kröfur gerðar til lífsgæða. Við Hringbraut verður spítalinn of lítill áður en byggingarframkvæmdir hefjast og aldrei hægt að bjóða vinnuaðstöðu, sem lokkar íslenska lækna heim til starfa. Starfsemin dreifist um allt of stórt svæði til vera hagkvæm. Vinna á spítala er ekkert öðruvísi en vinna í verksmiðju, þar sem hagkvæmnin byggist á því að framleiðslan flæði greiðlega í gegnum framleiðsluferli, sem taka hvert við af öðru. Iðnfyrirtæki með flæðilínur eins og yrði við Hringbrautina færi lóðbeint á hausinn. Á stofnanamáli heitir það framúrkeyrsla og enginn axlar ábyrgð. Í einkarekstri axla eigendur ábyrgð á þann hátt að þeir geta orðið gjaldþrota. Við Hringbrautina er undirstaðan blágrýti. Það þarf að sprengja fyrir grunnum húsa og að mér skilst göng fyrir aðföng. Fyrir utan óþægindin hafa sprengingar slæm áhrif á elektrónísk tæki og hætt við að þau bili þegar verst stendur á. Svo þarf að keyra grjótið burt. Í Fossvogi er allt önnur aðstaða en við Hringbraut. Þar er hægt að byggja Háskólasjúkrahús (HS), sem nýtist til framtíðar. Yfirdrifið pláss verður til að leigja læknum aðstöðu fyrir læknastofur. Bæði þeim sem koma heim og þeim sem í dag eru með stofur úti í bæ. Leigan myndi eitthvað minnka rekstrarkostnað spítalans og um leið laða að meiri þekkingu og afköst. Hverfi biðlistar skapast möguleiki til að bæta reksturinn með lækningu sjúkra frá öðrum löndum. Hægt er að byrja strax að grafa út lóðina án þess að raska starfsemi spítalans eða trufla nágrannana. Umferðartruflanir verða hverfandi því hægt er að lagera moldinni neðst í Fossvoginum til seinni tíma notkunar.Sjö plágur Almættið hefur fram til þessa séð til þess, að ekki var byrjað að grafa og sprengja við Hringbrautina. Það þurfti 7 plágur til að leysa Gyðinga úr þrælakistunni í Egiptalandi. Ég velti fyrir mér, hversu margar plágur þurfi til að vísa stjórnvöldum frá Hringbrautarvillunni í Fossvoginn: - Fyrsta plágan var hrunið. þá gufuðu upp símapeningarnir, sem búið var að taka frá fyrir byggingunni. - Önnur plágan var Jóhanna og Steingrímur, sem settu ESB í forgang fram fyrir HS og vildu borga Icesave. Guði sé lof að þeim tókst það ekki, því þá yrði spítalinn ekki byggður í fyrirsjáanlegri framtíð - Þriðja plágan er myglusveppur. - Fjórða plágan er mósabaktería, sem sýklalyf vinna ekki á. - Fimmta plágan er maurar. - Sjötta plágan er verkfall. - Sjöunda plágan? Vonandi ekki sú að engir læknar verði eftir í landinu til að fara í verkfall. Í öllum blankheitunum er furðulegt, að þeir Sigmundur Davíð og Bjarni skuli ekki sjá möguleikana í Fossvoginum. Þar er hægt að byggja betra sjúkrahús fyrir tugum milljarða minna fjármagn. Árlegur rekstrarkostnaður verður líka milljörðum lægri um alla framtíð. Á sl. árum hef ég rætt við marga lækna um staðsetningu HS. Undantekningalaust eru þeir ósammála byggingu við Hringbraut, en segjast ekki spurðir. Ég spurði þá af hverju þeir létu þá ekki heyra í sér. Svarið var að það þýddi ekkert. Sá sem það gerir fær rýtinginn í bakið, eða er kippt inn í stjórn, þar sem atkvæði hans hefur lítið vægi. Það er endalaust kóað. Annar sem hafði lært og unnið í Ameríku sagði að ekki skipti máli, hvar spítalinn væri, ef byggt væri á hæðina. Nú að lokinni leiðréttingu hrunlána skora ég á ykkur, Sigmundur og Bjarni, að gera raunhæfan samanburð á HS Hringbraut/HS Fossvogi. Samanburð á starfsaðstöðu og kostnaði. Gagnvart skattgreiðendum ber ykkur skylda til að gera það. Það er miklu minna mál að gera þennan samanburð en að leita að flugvallarstæði, sem réttlætir að leggja niður núverandi flugvöll. Að lokum smá spítalareynslusaga. Undirritaður fór í hjartaþræðingu fyrir nokkrum árum og var mættur kl. 8 að morgni. Slakaði á í rúmi til kl. 16, en þá var honum sagt að því miður væri ekki hægt að taka alla í dag. Við vorum tvö sem fórum heim. Læknir á spítalanum sagði mér seinna að ekkert mál hefði verið að klára þetta, ef mátt hefði vinna eftirvinnu. Nú stefnir í að mörgum hundruðum eða þúsundum aðgerða verði frestað og spurning, hversu langan tíma taki að vinna það upp. Vonandi fá læknar og hjúkrunarfólk að vinna eftirvinnu. Það er bara framúrkeyrsla á spítalanum.
Þegar hæstaréttarlögmenn kynda undir mismunun og kerfisbundnu ofbeldi Sigríður Svanborgardóttir Skoðun
Skoðun Þegar hæstaréttarlögmenn kynda undir mismunun og kerfisbundnu ofbeldi Sigríður Svanborgardóttir skrifar
Skoðun Stjórnun, hönnun og framkvæmd öryggisráðstafana í Reynisfjöru Magnús Rannver Rafnsson skrifar
Skoðun Sorglegur uppgjafar doði varðandi áframhaldandi stríðin í dag Matthildur Björnsdóttir skrifar
Skoðun Frá dulúð til daglegs lífs: Hvernig nýjasta gervigreindin vinnur með þér – og gerir þig klárari Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun Stjórnun, hönnun og framkvæmd öryggisráðstafana í Reynisfjöru Magnús Rannver Rafnsson skrifar
Skoðun Ósýnilegur veruleiki – Alvarlegt ME og baráttan fyrir skilningi Helga Edwardsdóttir skrifar
Þegar hæstaréttarlögmenn kynda undir mismunun og kerfisbundnu ofbeldi Sigríður Svanborgardóttir Skoðun