Krabbamein er hvorki háð stétt né stöðu Halldóra Víðisdóttir skrifar 24. október 2013 06:00 Íslendingar hafa ávallt státað sig af góðu heilbrigðiskerfi. Við erum vel menntuð þjóð og eigum góða lækna, hjúkrunarfræðinga, sjúkraþjálfara og annað fagfólk sem starfar innan heilbrigðisþjónustunnar. Undanfarin misseri hafa þó verið að koma fram merki þess að stoðir þess séu að hrynja. Hjúkrunarfræðingar hótuðu uppsögnum, geislafræðingar fylgdu í kjölfarið og nú eru læknar Landspítalans að gefast upp vegna álags og manneklu. Undanfarnar vikur hafa svo raddir um aukinn kostnað sjúklinga til heilbrigðisþjónustunnar verið háværar. Við teljum Ísland vera velferðarríki og að við búum við gott heilbrigðiskerfi en núna er það orðið svo að greiðslubyrði sjúklinga er orðin 20% af öllum kostnaði heilbrigðiskerfisins. Sjúklingar með krabbamein eru stór hluti af þessum hópi. Þeir sem þurfa að sækja meðferð vegna krabbameins til lengri tíma þurfa sjálfir að greiða fyrir mikinn kostnað í tengslum við sína meðferð. Þar má nefna komugjöld á göngudeildir, blóðprufur, lyf, myndrannsóknir og svo mætti lengi telja. Dæmi eru um að þessar tölur hlaupi á hundruðum þúsunda og ef óbeinn kostnaður vegna veikinda er tekinn með í reikninginn má áætla nokkur hundruð þúsund til viðbótar. Það að greinast með krabbamein og gangast undir krabbameinsmeðferð hefur gríðarlega mikil áhrif á sjúklinga og aðstandendur og þá erum við aðeins að tala um andlega álagið. Það er mikið áfall að greinast með lífsógnandi sjúkdóm. Til að bæta gráu ofan á svart þarf þessi hópur einnig að hafa áhyggjur af fjárhagslegri afkomu sinni meðan á veikindunum stendur, því kostnaðurinn við það að veikjast er umstalsverður og hefur farið hækkandi sl. ár.Staðan enn verri Við höfum nýlega heyrt dæmi af ungum manni sem á konu og tvö börn sem hefur þurft að greiða hátt í milljón á einu ári í beinan kostnað til heilbrigðisþjónustunnar og einnig höfum við heyrt dæmi af ungri konu sem getur ekki greitt af lánum sínum því að hún þarf að láta krabbmeinsmeðferðirnar njóta forgangs. Nú er svo búið að leggja fram nýtt frumvarp þar sem sjúklingum er gert að greiða fyrir innlagnir á sjúkrahús, sem hefur verið án endurgjalds fram til þessa. Ég get tekið undir að það er viss mismunun að þeir sem sæki aðeins göngudeildarþjónustu þurfi að greiða mörg þúsund krónur fyrir þjónustuna en þeir sem leggjast inn þurfi ekkert að greiða. En viljum við bæta við þann kostnað sem sjúklingar greiða nú þegar? Einstaklingar með krabbamein sækja þjónustu á göngudeildir en þurfa einnig oft að leggjast inn á sjúkrahús vegna veikinda sinna og fyrir þá skiptir þessi aukakostnaður mjög miklu máli. Ungt fólk sem greinist með krabbamein er mögulega í enn verri stöðu en þeir sem eldri eru ef við gefum okkur það að sá hópur sé í námi, nýlega kominn út á vinnumarkaðinn, með ung börn á framfæri, námslán og húsnæðislán. Enn fremur ber að nefna að sjúkdómatryggingar eru oft mjög fjarlægar í huga fólks sem er mögulega á þrítugsaldri. Það er mjög skiljanlegt þar sem sjúkdómar á borð við krabbamein greinast yfirleitt ekki fyrr en eftir miðjan aldur. Það gerir samt stöðu þessa hóps enn verri og veikindin verða meiri fjárhagsleg byrði en ella. Heilbrigðisþjónusta kostar, það er staðreynd, en það er kominn tími til að við einbeitum okkur aftur að því að verða það velferðarríki sem við viljum vera. Staðan er orðin þannig að það er aðeins á færi þeirra efnamestu að greinast með sjúkdóma, en staðreyndin er samt sú að sjúkdómar spyrja hvorki um stétt né stöðu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Minn maður mun standa í lappirnar Helgi Pétursson Skoðun Hví Halla Hrund? – Skyldulesning! Ole Anton Bieltvedt Skoðun Sanngjarnt lífeyriskerfi: Neikvæða eða jákvæða hvata til að virkja fatlað fólk til atvinnuþátttöku ? Gunnar Alexander Ólafsson ,Sigurður Árnason Skoðun Þetta snýst um orkuna Hildur Sif Thorarensen Skoðun Afhverju viltu fá trúð á Bessastaði? Diljá Ámundadóttir Zoega Skoðun Hvalveiðar á Íslandi, löng saga spillingar og sérhagsmunatengsla Valgerður Árnadóttir Skoðun Halldór 26.05.2024 Halldór Er landið stjórnlaust og býr þjóðin við valdníðslu og rányrkju? Vilhelm Jónsson Skoðun Lestarsamgöngur milli Reykjavíkur og Keflavíkurflugvallar Guðmundur Björnsson Skoðun Rýnum í rót lestrarvandans. Hvað ert þú að gera til að styðja við barn í þínu nærumhverfi ? Rakel Linda Kristjánsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Kryddum tilveruna í skrautbúning Ásdís Rán Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Er landið stjórnlaust og býr þjóðin við valdníðslu og rányrkju? Vilhelm Jónsson skrifar Skoðun Hví Halla Hrund? – Skyldulesning! Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Sanngjarnt lífeyriskerfi: Neikvæða eða jákvæða hvata til að virkja fatlað fólk til atvinnuþátttöku ? Gunnar Alexander Ólafsson ,Sigurður Árnason skrifar Skoðun Minn maður mun standa í lappirnar Helgi Pétursson skrifar Skoðun Þetta snýst um orkuna Hildur Sif skrifar Skoðun Dýrmætt veganesti í forsetaembættið Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Af hverju er Baldur mitt val Ásta Kristín Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Í djúpneti íslenskra stjórnmála Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Hvalveiðar á Íslandi, löng saga spillingar og sérhagsmunatengsla Valgerður Árnadóttir skrifar Skoðun Lestarsamgöngur milli Reykjavíkur og Keflavíkurflugvallar Guðmundur Björnsson skrifar Skoðun Er sjálfvirknivæðing að stela störfum og framtíðar möguleikum hjá drengjum sem geta ekki lesið sér til gagns? Davíð Bergmann skrifar Skoðun Jákvæðni á Bessastöðum Þorsteinn Magnússon skrifar Skoðun Ég styð Baldur sem næsta forseta! Gunnar Alexander Ólafsson skrifar Skoðun Þjóðarmorðið á Gasa í tölum og hlutverk Íslands Ingólfur Shahin skrifar Skoðun Rýnum í rót lestrarvandans. Hvað ert þú að gera til að styðja við barn í þínu nærumhverfi ? Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Pólítísk aflúsun Ólafur Þór Ólafsson skrifar Skoðun Að vaxa inn í framtíðina Viðar Hreinsson skrifar Skoðun A Letter of Encouragement for Voters of Foreign Origin. Nichole Leigh Mosty skrifar Skoðun Sameiningaraflið Katrín Jakobsdóttir Kári Bjarnason skrifar Skoðun Snúningshurðin í ráðuneytinu Jón Kaldal skrifar Skoðun Til óákveðinna kjósenda Eygló Halldórsdóttir skrifar Skoðun Opið bréf til forsetaframbjóðenda Elín Erna Steinarsdóttir skrifar Skoðun Ómetanleg leiðsögn Magnús Ingi Óskarsson skrifar Skoðun Vegið að æru embættismanna Bjarkey Olsen Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Hverjum treystum við fyrir fjöreggjunum okkar? skrifar Skoðun Stöndum í lappirnar! Vilborg Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Gjöf sem gefur Halla Tómasdóttir skrifar Skoðun Vegna hvers kýs ég Katrínu Jón Kristjánsson skrifar Skoðun Hvar er sómakenndin? Blakleikur Ísraels og Íslands Hrönn Guðmundsdóttir,Ragnhildur Hólmgeirsdóttir skrifar Sjá meira
Íslendingar hafa ávallt státað sig af góðu heilbrigðiskerfi. Við erum vel menntuð þjóð og eigum góða lækna, hjúkrunarfræðinga, sjúkraþjálfara og annað fagfólk sem starfar innan heilbrigðisþjónustunnar. Undanfarin misseri hafa þó verið að koma fram merki þess að stoðir þess séu að hrynja. Hjúkrunarfræðingar hótuðu uppsögnum, geislafræðingar fylgdu í kjölfarið og nú eru læknar Landspítalans að gefast upp vegna álags og manneklu. Undanfarnar vikur hafa svo raddir um aukinn kostnað sjúklinga til heilbrigðisþjónustunnar verið háværar. Við teljum Ísland vera velferðarríki og að við búum við gott heilbrigðiskerfi en núna er það orðið svo að greiðslubyrði sjúklinga er orðin 20% af öllum kostnaði heilbrigðiskerfisins. Sjúklingar með krabbamein eru stór hluti af þessum hópi. Þeir sem þurfa að sækja meðferð vegna krabbameins til lengri tíma þurfa sjálfir að greiða fyrir mikinn kostnað í tengslum við sína meðferð. Þar má nefna komugjöld á göngudeildir, blóðprufur, lyf, myndrannsóknir og svo mætti lengi telja. Dæmi eru um að þessar tölur hlaupi á hundruðum þúsunda og ef óbeinn kostnaður vegna veikinda er tekinn með í reikninginn má áætla nokkur hundruð þúsund til viðbótar. Það að greinast með krabbamein og gangast undir krabbameinsmeðferð hefur gríðarlega mikil áhrif á sjúklinga og aðstandendur og þá erum við aðeins að tala um andlega álagið. Það er mikið áfall að greinast með lífsógnandi sjúkdóm. Til að bæta gráu ofan á svart þarf þessi hópur einnig að hafa áhyggjur af fjárhagslegri afkomu sinni meðan á veikindunum stendur, því kostnaðurinn við það að veikjast er umstalsverður og hefur farið hækkandi sl. ár.Staðan enn verri Við höfum nýlega heyrt dæmi af ungum manni sem á konu og tvö börn sem hefur þurft að greiða hátt í milljón á einu ári í beinan kostnað til heilbrigðisþjónustunnar og einnig höfum við heyrt dæmi af ungri konu sem getur ekki greitt af lánum sínum því að hún þarf að láta krabbmeinsmeðferðirnar njóta forgangs. Nú er svo búið að leggja fram nýtt frumvarp þar sem sjúklingum er gert að greiða fyrir innlagnir á sjúkrahús, sem hefur verið án endurgjalds fram til þessa. Ég get tekið undir að það er viss mismunun að þeir sem sæki aðeins göngudeildarþjónustu þurfi að greiða mörg þúsund krónur fyrir þjónustuna en þeir sem leggjast inn þurfi ekkert að greiða. En viljum við bæta við þann kostnað sem sjúklingar greiða nú þegar? Einstaklingar með krabbamein sækja þjónustu á göngudeildir en þurfa einnig oft að leggjast inn á sjúkrahús vegna veikinda sinna og fyrir þá skiptir þessi aukakostnaður mjög miklu máli. Ungt fólk sem greinist með krabbamein er mögulega í enn verri stöðu en þeir sem eldri eru ef við gefum okkur það að sá hópur sé í námi, nýlega kominn út á vinnumarkaðinn, með ung börn á framfæri, námslán og húsnæðislán. Enn fremur ber að nefna að sjúkdómatryggingar eru oft mjög fjarlægar í huga fólks sem er mögulega á þrítugsaldri. Það er mjög skiljanlegt þar sem sjúkdómar á borð við krabbamein greinast yfirleitt ekki fyrr en eftir miðjan aldur. Það gerir samt stöðu þessa hóps enn verri og veikindin verða meiri fjárhagsleg byrði en ella. Heilbrigðisþjónusta kostar, það er staðreynd, en það er kominn tími til að við einbeitum okkur aftur að því að verða það velferðarríki sem við viljum vera. Staðan er orðin þannig að það er aðeins á færi þeirra efnamestu að greinast með sjúkdóma, en staðreyndin er samt sú að sjúkdómar spyrja hvorki um stétt né stöðu.
Sanngjarnt lífeyriskerfi: Neikvæða eða jákvæða hvata til að virkja fatlað fólk til atvinnuþátttöku ? Gunnar Alexander Ólafsson ,Sigurður Árnason Skoðun
Rýnum í rót lestrarvandans. Hvað ert þú að gera til að styðja við barn í þínu nærumhverfi ? Rakel Linda Kristjánsdóttir Skoðun
Skoðun Sanngjarnt lífeyriskerfi: Neikvæða eða jákvæða hvata til að virkja fatlað fólk til atvinnuþátttöku ? Gunnar Alexander Ólafsson ,Sigurður Árnason skrifar
Skoðun Hvalveiðar á Íslandi, löng saga spillingar og sérhagsmunatengsla Valgerður Árnadóttir skrifar
Skoðun Er sjálfvirknivæðing að stela störfum og framtíðar möguleikum hjá drengjum sem geta ekki lesið sér til gagns? Davíð Bergmann skrifar
Skoðun Rýnum í rót lestrarvandans. Hvað ert þú að gera til að styðja við barn í þínu nærumhverfi ? Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar
Skoðun Hvar er sómakenndin? Blakleikur Ísraels og Íslands Hrönn Guðmundsdóttir,Ragnhildur Hólmgeirsdóttir skrifar
Sanngjarnt lífeyriskerfi: Neikvæða eða jákvæða hvata til að virkja fatlað fólk til atvinnuþátttöku ? Gunnar Alexander Ólafsson ,Sigurður Árnason Skoðun
Rýnum í rót lestrarvandans. Hvað ert þú að gera til að styðja við barn í þínu nærumhverfi ? Rakel Linda Kristjánsdóttir Skoðun