Kirkjan þarf séra Gunnar Sigurjónsson Benedikt Guðmundsson skrifar 1. febrúar 2012 06:00 Eftir samræður mínar við fólk á förnum vegi síðustu vikuna um val á nýjum biskup fyrir Ísland er séra Gunnar Sigurjónsson prestur í Digraneskirkju efstur í huga mínum og þeirra sem ég hef rætt við. Kirkjan og Kirkjunnar menn hafa staðnað verulega síðustu 30-40 árin og höfða ekki lengur til stórs hluta þjóðarinnar og sérstaklega ekki til ungs fólks í landinu. Ég man þá tíma fyrir tæpum 40 árum þegar ég og mínir jafnaldrar sóttum sunnudagaskólann hvern einasta sunnudag með mikilli tilhlökkun og hann var partur af lífi okkar allra. Því miður hafa Kirkjunnar menn ekki þroskast og breyst með nútíma samfélagi. Einnig hefur Kirkjan beðið mikið skipbrot vegna þeirra sorglegu atburða sem upp hafa blossað á síðustu misserum. Ástæðan fyrir þessum skrifum mínum er sú að séra Gunnar Sigurjónsson prestur í Digraneskirju hefur þroskast með fólkinu í landinu og nýtur hylli allra sem að honum og kirkjunni hans hafa komið. Léttleikinn, gleðin, hreinskilnin og hjálpsemin sem Gunnari Sigurjónssyni fylgir er einstök. Ég og þeir fjölmörgu sem ég hef rætt við erum sammála því að maður eins og Gunnar Sigurjónsson mun lyfta kirkjunni á sama plan og áður var og sannast það helst með því að ungdómurinn ásamt þeim eldri sem hafa sótt Gunnar Sigurjónsson til kirkju eða fengið hann til að annast giftingar, skírnir og fleira finnst verulega mikið til hans koma. Ég hvet Gunnar Sigurjónsson til að bjóða sig fram sem næsta biskup Íslands því ég og sá fjöldi fólks sem ég hef rætt við á síðustu dögum erum sannfærð um að Kirkjan mun á skömmum tíma undir stjórn þessa frábæra drengs ná fyrri hæðum á skömmum tíma. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Tjáningarfrelsi, gagnrýni og Snorri Másson Birgir Orri Ásgrímsson Skoðun Súrdeigsbrauð, ilmkjarnaolíur og Samtökin 78 Snorri Másson Skoðun Þögnin sem skapaði ótta – arfleifð Þórarins í Sameyki Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Verður það að vera Ísrael? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Erum við að lengja dauðann en ekki lífið? Ágúst Ólafur Ágústsson Skoðun Hver borgar fyrir ódýrar lóðir? Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun Mikill munur á aðgengi að líknarmeðferð í Evrópu Kristín Lára Ólafsdóttir Skoðun Eins skýrt og það verður Jóna Hlíf Halldórsdóttir Skoðun Tveir alþingismenn og Gaza Sverrir Agnarsson Skoðun Eru forvarnir í hættu? Dagbjört Harðardóttir Skoðun Skoðun Skoðun Bensínstöðvardíll og Birkimelur Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Trollveiðar og veiðiráðgjöf Magnús Jónsson skrifar Skoðun Gríðarlegir hagsmunir í húfi Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Skynsamleg forgangsröðun fjár Ragnhildur Jónsdóttir skrifar Skoðun Eins skýrt og það verður Jóna Hlíf Halldórsdóttir skrifar Skoðun Tjáningarfrelsi, gagnrýni og Snorri Másson Birgir Orri Ásgrímsson skrifar Skoðun Að sameinast fjölskyldu sinni Guðrún Brynjólfsdóttir skrifar Skoðun Þögnin sem skapaði ótta – arfleifð Þórarins í Sameyki Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Súrdeigsbrauð, ilmkjarnaolíur og Samtökin 78 Snorri Másson skrifar Skoðun Eru forvarnir í hættu? Dagbjört Harðardóttir skrifar Skoðun Tveir alþingismenn og Gaza Sverrir Agnarsson skrifar Skoðun Hver borgar fyrir ódýrar lóðir? Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Erum við að lengja dauðann en ekki lífið? Ágúst Ólafur Ágústsson skrifar Skoðun Mikill munur á aðgengi að líknarmeðferð í Evrópu Kristín Lára Ólafsdóttir skrifar Skoðun Sumarið verður nýtt vel til uppbyggingar snjóflóðavarna Jóhann Páll Jóhannsson skrifar Skoðun Verður það að vera Ísrael? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Dýravernd - frumbyggjahættir Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Stórstraumsfjara mæld - HMS ráðþrota Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Sýnum fordómum ekki umburðarlyndi Snorri Sturluson skrifar Skoðun Landbúnaður á tímamótum – Við þurfum nýja stefnu Guðjón Sigurbjartsson skrifar Skoðun Sjómenn til hamingju! Lilja Rafney Magnúsdóttir skrifar Skoðun Leyfum mennskunni að sigra Anna Hildur Hildibrandsdóttir skrifar Skoðun Fjölskyldan fyrst Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Hvað er markaðsverð á fiski? Sverrir Haraldsson skrifar Skoðun Tími til kerfisbundinna breytinga í samfélagstúlkun – ákall til stjórnvalda Anna Karen Svövudóttir skrifar Skoðun Fæðing Ísraels - Líkum misþyrmt BIrgir Dýrfjörð skrifar Skoðun Við eigum allt. Af hverju finnst okkur samt vanta eitthvað? Valentina Klaas skrifar Skoðun Um spretthóp og lestrarkennslu. Hvatning til mennta- og barnamálaráðherra um faglega starfshætti Auður Soffíu Björgvinsdóttir skrifar Skoðun Tíðaheilbrigði er lykilatriði í jafnrétti kynjanna Berit Mueller skrifar Skoðun Þjóðarmorð – frá orðfræðilegu sjónarmiði Eiríkur Rögnvaldsson skrifar Sjá meira
Eftir samræður mínar við fólk á förnum vegi síðustu vikuna um val á nýjum biskup fyrir Ísland er séra Gunnar Sigurjónsson prestur í Digraneskirkju efstur í huga mínum og þeirra sem ég hef rætt við. Kirkjan og Kirkjunnar menn hafa staðnað verulega síðustu 30-40 árin og höfða ekki lengur til stórs hluta þjóðarinnar og sérstaklega ekki til ungs fólks í landinu. Ég man þá tíma fyrir tæpum 40 árum þegar ég og mínir jafnaldrar sóttum sunnudagaskólann hvern einasta sunnudag með mikilli tilhlökkun og hann var partur af lífi okkar allra. Því miður hafa Kirkjunnar menn ekki þroskast og breyst með nútíma samfélagi. Einnig hefur Kirkjan beðið mikið skipbrot vegna þeirra sorglegu atburða sem upp hafa blossað á síðustu misserum. Ástæðan fyrir þessum skrifum mínum er sú að séra Gunnar Sigurjónsson prestur í Digraneskirju hefur þroskast með fólkinu í landinu og nýtur hylli allra sem að honum og kirkjunni hans hafa komið. Léttleikinn, gleðin, hreinskilnin og hjálpsemin sem Gunnari Sigurjónssyni fylgir er einstök. Ég og þeir fjölmörgu sem ég hef rætt við erum sammála því að maður eins og Gunnar Sigurjónsson mun lyfta kirkjunni á sama plan og áður var og sannast það helst með því að ungdómurinn ásamt þeim eldri sem hafa sótt Gunnar Sigurjónsson til kirkju eða fengið hann til að annast giftingar, skírnir og fleira finnst verulega mikið til hans koma. Ég hvet Gunnar Sigurjónsson til að bjóða sig fram sem næsta biskup Íslands því ég og sá fjöldi fólks sem ég hef rætt við á síðustu dögum erum sannfærð um að Kirkjan mun á skömmum tíma undir stjórn þessa frábæra drengs ná fyrri hæðum á skömmum tíma.
Skoðun Tími til kerfisbundinna breytinga í samfélagstúlkun – ákall til stjórnvalda Anna Karen Svövudóttir skrifar
Skoðun Um spretthóp og lestrarkennslu. Hvatning til mennta- og barnamálaráðherra um faglega starfshætti Auður Soffíu Björgvinsdóttir skrifar