Ekki krúttlegur lengur Haukur Viðar Alfreðsson skrifar 14. júlí 2012 11:00 Bíó. Ted. Leikstjórn: Seth MacFarlane. Leikarar: Mark Wahlberg, Mila Kunis, Seth MacFarlane, Giovanni Ribisi, Joel McHale, Patrick Warburton, Jessica Barth, Matt Walsh. Átta ára að aldri óskaði John Bennett þess að bangsinn hans lifnaði við. Óskin rættist og krúttbangsinn Ted vann hug og hjarta heimsbyggðarinnar. En síðan eru liðin tæp þrjátíu ár og í dag eru félagarnir lítið krúttlegir. Þeir sitja bólufreðnir öllum stundum fyrir framan sjónvarpið, Ted er orðinn mikill strigakjaftur og kærasta Johns er orðin þreytt á bangsanum. Fyrst það þurfti að gera kvikmynd um talandi dónabangsa er ég feginn að það var Seth MacFarlane sem gerði það. Seth þessi er höfundur hinna umdeildu en oft á tíðum sprenghlægilegu Family Guy-þátta, og þegar kemur að gríni er honum ekkert heilagt. Að vísu hefur það heppnast misvel þegar teiknimyndaleikstjórar skipta úr skrípó yfir í alvöru leikara en Mike Judge (Beavis and Butt-head, Office Space) er sönnun þess að þetta er hægt. Mestöllu fjörinu er haldið uppi af bangsanum og það er MacFarlane sjálfur sem talar fyrir hann. Brandararnir eru ríkulega skammtaðir og fæsta þeirra þyrði ég að hafa eftir. Wahlberg er fínn og notast að stórum hluta við aðferð Leslie heitins Nielsen, að vera grafalvarlegur við hlægilegar aðstæður. Það er þó afar lítið fútt í bangsalausu atriðunum en þau eru til allrar hamingju ekki mörg. Vísanir í aðrar kvikmyndir og poppkúltúr almennt eru á hverju strái, margar hverjar þrælfyndnar. Á köflum reynir Ted þó of mikið. Það sama er stundum uppi á teningnum í Family Guy. MacFarlane er snjall en mig grunar að hann sé umvafinn já-mönnum og öllu sé hleypt í gegn sem honum dettur í hug. Allavega eru hér tíu mínútur af fitu sem hefði orðið myndinni til góðs að missa. Brelludeildin fær hins vegar hæstu einkunn. Niðurstaða: Sprenghlægilegur bangsi í þokkalegri mynd. En skiljið börnin eftir heima. Mest lesið Sjóðheitir og einhleypir inn í haustið Lífið Sjóðheitar og einhleypar inn í haustið Lífið Þreyttur á stefnumótaöppum: „Hvernig fer ég að því að kynnast fólki?“ Lífið Hafi enn verið hreinn sveinn Lífið Ragnhildur og Hanna Katrín kveðja Búseta Lífið Tíu ár af ást: „Sennilega ekki auðvelt með mér“ Lífið Henti listaverkinu í ruslið Menning Gullmoli í Giljalandi Lífið Harry og Meghan séu ekki að skilja Lífið Logi Geirs og Ólafur Ragnar léttir í London Lífið Fleiri fréttir Speak No Evil: Pabbi er ekki með fulle fem Maður þurfti ekki að vera skyggn Melódrama, morð og hæfilega mikið bótox Sunna Gunnlaugs í skugga karlrembu á djasshátíð Sjá meira
Bíó. Ted. Leikstjórn: Seth MacFarlane. Leikarar: Mark Wahlberg, Mila Kunis, Seth MacFarlane, Giovanni Ribisi, Joel McHale, Patrick Warburton, Jessica Barth, Matt Walsh. Átta ára að aldri óskaði John Bennett þess að bangsinn hans lifnaði við. Óskin rættist og krúttbangsinn Ted vann hug og hjarta heimsbyggðarinnar. En síðan eru liðin tæp þrjátíu ár og í dag eru félagarnir lítið krúttlegir. Þeir sitja bólufreðnir öllum stundum fyrir framan sjónvarpið, Ted er orðinn mikill strigakjaftur og kærasta Johns er orðin þreytt á bangsanum. Fyrst það þurfti að gera kvikmynd um talandi dónabangsa er ég feginn að það var Seth MacFarlane sem gerði það. Seth þessi er höfundur hinna umdeildu en oft á tíðum sprenghlægilegu Family Guy-þátta, og þegar kemur að gríni er honum ekkert heilagt. Að vísu hefur það heppnast misvel þegar teiknimyndaleikstjórar skipta úr skrípó yfir í alvöru leikara en Mike Judge (Beavis and Butt-head, Office Space) er sönnun þess að þetta er hægt. Mestöllu fjörinu er haldið uppi af bangsanum og það er MacFarlane sjálfur sem talar fyrir hann. Brandararnir eru ríkulega skammtaðir og fæsta þeirra þyrði ég að hafa eftir. Wahlberg er fínn og notast að stórum hluta við aðferð Leslie heitins Nielsen, að vera grafalvarlegur við hlægilegar aðstæður. Það er þó afar lítið fútt í bangsalausu atriðunum en þau eru til allrar hamingju ekki mörg. Vísanir í aðrar kvikmyndir og poppkúltúr almennt eru á hverju strái, margar hverjar þrælfyndnar. Á köflum reynir Ted þó of mikið. Það sama er stundum uppi á teningnum í Family Guy. MacFarlane er snjall en mig grunar að hann sé umvafinn já-mönnum og öllu sé hleypt í gegn sem honum dettur í hug. Allavega eru hér tíu mínútur af fitu sem hefði orðið myndinni til góðs að missa. Brelludeildin fær hins vegar hæstu einkunn. Niðurstaða: Sprenghlægilegur bangsi í þokkalegri mynd. En skiljið börnin eftir heima.
Mest lesið Sjóðheitir og einhleypir inn í haustið Lífið Sjóðheitar og einhleypar inn í haustið Lífið Þreyttur á stefnumótaöppum: „Hvernig fer ég að því að kynnast fólki?“ Lífið Hafi enn verið hreinn sveinn Lífið Ragnhildur og Hanna Katrín kveðja Búseta Lífið Tíu ár af ást: „Sennilega ekki auðvelt með mér“ Lífið Henti listaverkinu í ruslið Menning Gullmoli í Giljalandi Lífið Harry og Meghan séu ekki að skilja Lífið Logi Geirs og Ólafur Ragnar léttir í London Lífið Fleiri fréttir Speak No Evil: Pabbi er ekki með fulle fem Maður þurfti ekki að vera skyggn Melódrama, morð og hæfilega mikið bótox Sunna Gunnlaugs í skugga karlrembu á djasshátíð Sjá meira