Þriðja heimsstyrjöldin 27. september 2012 06:00 Það hefur vart farið fram hjá neinum að úfar eru með þjóðum um allan heim, ýmist vegna viðskiptahagsmuna, landamerkja eða hugmyndafræði. Engum dylst heift og misklíð milli trúarhópa. Áhugi þjóða á norðurheimskautasvæðinu er umtalsverður bæði vegna siglinga og auðæfa sem leynast kunna á hafsbotni. Kínverjar reyna að hasla sér völl á Grænlandi og þar hefur þeim orðið nokkuð ágengt. Áhugi Kínverja á Íslandi er öllum augljós. Kínverjar eru skipulögð þjóð og öguð og þeir hafa fyrir löngu gert sér grein fyrir því að auðvelt er að komast til áhrifa í krafti auðs, eins og dæmin sanna í mörgum Afríkuríkjum þar sem þeir hafa keypt stór landsvæði og leigja önnur. Einnig hafa þeir gert þjóðir háðar sér með lánveitingum og hagstæðri verslun. Kínverjar hafa einnig gert Ástrala fylgispaka sér og allir vita að sjálf Bandaríki Norður-Ameríku eru helstu skuldunautar Kínverja og hafa því fjármálakerfi stórveldisins í hendi sér. Og er þó fátt eitt upp talið. Þriðja heimsstyrjöldin verður ekki háð með hefðbundnum vopnum því allir vita að þá verður enginn sigurvegari þegar upp verður staðið. Styrjöldin er háð með kænsku á viðskiptasviðinu og kapphlaupinu um ítök og áhrif. Heimurinn er að verða ein viðskiptaheild og rafrænir fjármunir fljúga milli heimsálfa með leifturhraða. Tilgangur minn með þessu blaðakorni er að vekja umræðu um vaxandi áhrif Kínverja hér á landi. Síður en svo hef ég eitthvað við þá þjóð að athuga, þar sem alþýða manna virðist elskulegt og duglegt fólk og velkomið hingað. En undir blíðmælgi ráðamanna og auðjöfra þessarar ágætu þjóðar getur leynst ásetningur sem við erum grunlaus um og getur komið okkur í koll. Við Íslendingar erum gestrisin þjóð og við eigum að taka vel á móti gestum en við eigum jafnframt að vera á varðbergi og gjalda varhug. Mig langar í þessu samhengi að vitna í skýrslu sem út kom í Noregi eftir síðari heimstyrjöldina um samband Noregs og Þýskalands fyrir stríð og er eftir Carl J. Hambro sem hafði verið forseti norska þingsins frá árinu 1926 og naut mikils álits og trausts á Stórþinginu. Carl var vel menntaður, kunnur rithöfundur og mælskumaður með afbrigðum. Í skýrslu sinni segir C.J. Hambro að það hafi vakið furðu og undrun í Noregi hve margir Þjóðverjar í innrásarliðinu töluðu norsku reiprennandi og einnig hve margir Norðmenn voru fylgisveinar innrásarhersins. Í skýrslu Hambros stendur. „Leynt og ljóst höfðu Þjóðverjar lýst yfir vinarþeli sínu, já, og meira að segja ást sinni til Noregs. Leynt og ljóst höfðu þeir á allar lundir reynt að treysta sambönd og auka skilning milli landanna. Þeir efndu til norrænna móta í Þýskalandi og buðu þangað fjölda Norðmanna; þeir sendu fyrirlesara, leikara, söngvara og vísindamenn til Noregs og þeim var tekið opnum örmum og það var hlustað á þá af einlægni. Það sem kom Norðmönnum mest á óvart, var ekki árásin sjálf, heldur hitt, er þjóðin komst að raun um, að stórveldi, sem árum saman hafði lýst yfir vináttu sinni, kom nú allt í einu fram sem erkióvinur[…]og hafði árum saman unnið með þýskri nákvæmni að vandlega sundurliðaðri innrásaráætlun með áþján landsins og yfirdrottnun fyrir augum." Einnig kom fram í skýrslu Hambros að allmörg þýsk ungmenni hefðu notið gistivináttu norskra heimila, lært tungumálið og vissulega var það sárt að sjá þessi ungmenni sem túlka fyrir innrásarliðið. Carl J. Hambro bætti því svo við að það sem gerðist í Noregi gæti gerst annars staðar og varast þyrfti 5. herdeildirnar sem vinna hljóðlaust. Þessi grein mín hefur þann eina tilgang að vekja athygli á því að við Íslendingar þurfum að vera vel vakandi gagnvart ásælni annarra þjóða í íslenskt land og látum ekki stundarhagsmuni villa okkur sýn. Þrátt fyrir og ef til vill fremur vegna alheimsvæðingar verðum við að halda vöku okkar og verum minnug orða Einars Þveræings Eyjólfssonar sem talaði gegn því að Ólafur digri Noregskonungur fengi Grímsey að gjöf snemma á 11. öld því að þar mætti fæða her manns. Tökum gestum okkar af vinsemd en verum á varðbergi og höfum regluverk okkar skýrt og afdráttarlaust í sambandi við eignarhald lands og gæða þess. Með vinsemd og virðingu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðanir Mest lesið Opið bréf til hæstvirts innviðaráðherra, Eyjólfs Ármannssonar, um íslensku og ábyrgð Nichole Leigh Mosty Skoðun Embætti þitt geta allir séð Ragnheiður Davíðsdóttir Skoðun Hver er viðskiptalegur ávinningur af EES-samningnum? Sigurbjörn Svavarsson Skoðun Börnin á Gasa Ebba Margrét Magnúsdóttir Skoðun Hver á dómur að vera hjá ungmenni fyrir að fremja alvarlegt afbrot, jafnvel morð? Davíð Bergmann Skoðun Styðjum þá sem bjarga okkur Jens Garðar Helgason Skoðun Er kominn tími á Útlendingafrí? Marion Poilvez Skoðun Janus og jakkalakkarnir Óskar Guðmundsson Skoðun Immigrant Women: Essential Workers, Rising Voices on Labor Day Maru Alemán Skoðun Samtalið um dauðann veldur okkur óöryggi Ingrid Kuhlman Skoðun Skoðun Skoðun Styðjum þá sem bjarga okkur Jens Garðar Helgason skrifar Skoðun Hver er viðskiptalegur ávinningur af EES-samningnum? Sigurbjörn Svavarsson skrifar Skoðun Embætti þitt geta allir séð Ragnheiður Davíðsdóttir skrifar Skoðun Opið bréf til hæstvirts innviðaráðherra, Eyjólfs Ármannssonar, um íslensku og ábyrgð Nichole Leigh Mosty skrifar Skoðun Hver á dómur að vera hjá ungmenni fyrir að fremja alvarlegt afbrot, jafnvel morð? Davíð Bergmann skrifar Skoðun Sigursaga Evrópu í 21 ár Pawel Bartoszek skrifar Skoðun Verkalýðshreyfingin, Dagbjört og ESB Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Börnin á Gasa Ebba Margrét Magnúsdóttir skrifar Skoðun Myndir þú ráða fatlað fólk í vinnu? Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Hvað ert þú að gera? Eiður Welding skrifar Skoðun Rauðir sokkar á 1. maí Sveinn Ólafsson skrifar Skoðun 1. maí er líka fyrir fatlað fólk! Geirdís Hanna Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Verkalýðshreyfingin á næsta leik í Evrópuumræðunni Dagbjört Hákonardóttir skrifar Skoðun Á milli steins og sleggju Heinemann Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Heiðrum íslenska hestinn Berglind Margo Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Allir eiga rétt á virku lífi — líka fatlað fólk Anna Margrét Bjarnadóttir skrifar Skoðun Er kominn tími á Útlendingafrí? Marion Poilvez skrifar Skoðun Janus og jakkalakkarnir Óskar Guðmundsson skrifar Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir skrifar Skoðun Hvað ætlar þú að vera þegar þú verður stór? Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Samtalið um dauðann veldur okkur óöryggi Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Sköpum störf við hæfi! Unnur Hrefna Jóhannsóttir skrifar Skoðun Immigrant Women: Essential Workers, Rising Voices on Labor Day Maru Alemán skrifar Skoðun Tikkað í skipulagsboxin Samúel Torfi Pétursson skrifar Skoðun Það sem er ósagt varðandi vinnubrögð hjá Háskólanum á Akureyri Þóra Sigurðardóttir skrifar Skoðun Sjúklingur settur í fangaklefa Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Opið bréf til fjármálaráðherra, Daða Más Kristóferssonar Íris Róbertsdóttir skrifar Skoðun Ég kalla hann Isildur; mentorinn minn er gervigreind Björgmundur Guðmundsson skrifar Skoðun Hvað er „furry“ annars? Jóhanna Jódís Antonsdóttir skrifar Skoðun Jafnaðarmennskan og verkalýðsbaráttan Sigfús Ómar Höskuldsson skrifar Sjá meira
Það hefur vart farið fram hjá neinum að úfar eru með þjóðum um allan heim, ýmist vegna viðskiptahagsmuna, landamerkja eða hugmyndafræði. Engum dylst heift og misklíð milli trúarhópa. Áhugi þjóða á norðurheimskautasvæðinu er umtalsverður bæði vegna siglinga og auðæfa sem leynast kunna á hafsbotni. Kínverjar reyna að hasla sér völl á Grænlandi og þar hefur þeim orðið nokkuð ágengt. Áhugi Kínverja á Íslandi er öllum augljós. Kínverjar eru skipulögð þjóð og öguð og þeir hafa fyrir löngu gert sér grein fyrir því að auðvelt er að komast til áhrifa í krafti auðs, eins og dæmin sanna í mörgum Afríkuríkjum þar sem þeir hafa keypt stór landsvæði og leigja önnur. Einnig hafa þeir gert þjóðir háðar sér með lánveitingum og hagstæðri verslun. Kínverjar hafa einnig gert Ástrala fylgispaka sér og allir vita að sjálf Bandaríki Norður-Ameríku eru helstu skuldunautar Kínverja og hafa því fjármálakerfi stórveldisins í hendi sér. Og er þó fátt eitt upp talið. Þriðja heimsstyrjöldin verður ekki háð með hefðbundnum vopnum því allir vita að þá verður enginn sigurvegari þegar upp verður staðið. Styrjöldin er háð með kænsku á viðskiptasviðinu og kapphlaupinu um ítök og áhrif. Heimurinn er að verða ein viðskiptaheild og rafrænir fjármunir fljúga milli heimsálfa með leifturhraða. Tilgangur minn með þessu blaðakorni er að vekja umræðu um vaxandi áhrif Kínverja hér á landi. Síður en svo hef ég eitthvað við þá þjóð að athuga, þar sem alþýða manna virðist elskulegt og duglegt fólk og velkomið hingað. En undir blíðmælgi ráðamanna og auðjöfra þessarar ágætu þjóðar getur leynst ásetningur sem við erum grunlaus um og getur komið okkur í koll. Við Íslendingar erum gestrisin þjóð og við eigum að taka vel á móti gestum en við eigum jafnframt að vera á varðbergi og gjalda varhug. Mig langar í þessu samhengi að vitna í skýrslu sem út kom í Noregi eftir síðari heimstyrjöldina um samband Noregs og Þýskalands fyrir stríð og er eftir Carl J. Hambro sem hafði verið forseti norska þingsins frá árinu 1926 og naut mikils álits og trausts á Stórþinginu. Carl var vel menntaður, kunnur rithöfundur og mælskumaður með afbrigðum. Í skýrslu sinni segir C.J. Hambro að það hafi vakið furðu og undrun í Noregi hve margir Þjóðverjar í innrásarliðinu töluðu norsku reiprennandi og einnig hve margir Norðmenn voru fylgisveinar innrásarhersins. Í skýrslu Hambros stendur. „Leynt og ljóst höfðu Þjóðverjar lýst yfir vinarþeli sínu, já, og meira að segja ást sinni til Noregs. Leynt og ljóst höfðu þeir á allar lundir reynt að treysta sambönd og auka skilning milli landanna. Þeir efndu til norrænna móta í Þýskalandi og buðu þangað fjölda Norðmanna; þeir sendu fyrirlesara, leikara, söngvara og vísindamenn til Noregs og þeim var tekið opnum örmum og það var hlustað á þá af einlægni. Það sem kom Norðmönnum mest á óvart, var ekki árásin sjálf, heldur hitt, er þjóðin komst að raun um, að stórveldi, sem árum saman hafði lýst yfir vináttu sinni, kom nú allt í einu fram sem erkióvinur[…]og hafði árum saman unnið með þýskri nákvæmni að vandlega sundurliðaðri innrásaráætlun með áþján landsins og yfirdrottnun fyrir augum." Einnig kom fram í skýrslu Hambros að allmörg þýsk ungmenni hefðu notið gistivináttu norskra heimila, lært tungumálið og vissulega var það sárt að sjá þessi ungmenni sem túlka fyrir innrásarliðið. Carl J. Hambro bætti því svo við að það sem gerðist í Noregi gæti gerst annars staðar og varast þyrfti 5. herdeildirnar sem vinna hljóðlaust. Þessi grein mín hefur þann eina tilgang að vekja athygli á því að við Íslendingar þurfum að vera vel vakandi gagnvart ásælni annarra þjóða í íslenskt land og látum ekki stundarhagsmuni villa okkur sýn. Þrátt fyrir og ef til vill fremur vegna alheimsvæðingar verðum við að halda vöku okkar og verum minnug orða Einars Þveræings Eyjólfssonar sem talaði gegn því að Ólafur digri Noregskonungur fengi Grímsey að gjöf snemma á 11. öld því að þar mætti fæða her manns. Tökum gestum okkar af vinsemd en verum á varðbergi og höfum regluverk okkar skýrt og afdráttarlaust í sambandi við eignarhald lands og gæða þess. Með vinsemd og virðingu.
Opið bréf til hæstvirts innviðaráðherra, Eyjólfs Ármannssonar, um íslensku og ábyrgð Nichole Leigh Mosty Skoðun
Hver á dómur að vera hjá ungmenni fyrir að fremja alvarlegt afbrot, jafnvel morð? Davíð Bergmann Skoðun
Skoðun Opið bréf til hæstvirts innviðaráðherra, Eyjólfs Ármannssonar, um íslensku og ábyrgð Nichole Leigh Mosty skrifar
Skoðun Hver á dómur að vera hjá ungmenni fyrir að fremja alvarlegt afbrot, jafnvel morð? Davíð Bergmann skrifar
Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir skrifar
Skoðun Það sem er ósagt varðandi vinnubrögð hjá Háskólanum á Akureyri Þóra Sigurðardóttir skrifar
Opið bréf til hæstvirts innviðaráðherra, Eyjólfs Ármannssonar, um íslensku og ábyrgð Nichole Leigh Mosty Skoðun
Hver á dómur að vera hjá ungmenni fyrir að fremja alvarlegt afbrot, jafnvel morð? Davíð Bergmann Skoðun