Tveir ávextir 8. september 2011 06:00 Þegar árangur þróunarsamvinnu og hjálparstarfs er metinn er eðlilegt að rýnt sé í tölur. Þær segja okkur m.a. að börnum sem sækja skóla í þróunarríkjum hefur fjölgað um 40 milljónir á átta árum. Á bak við slíkar tölur eru þó einstaklingar sem eiga sínar fjölskyldur og heyja sína lífsbaráttu í gleði og sorg, líkt og við öll. Tveir slíkir einstaklingar og „ávextir“ þróunarsamvinnu eru okkur ofarlega í huga. Sá fyrri heitir Omsula og er 18 ára drengur frá Kenýa. Móðir hans dó af barnsförum þegar hann var 5 ára gamall og nokkrum árum síðar lést faðir hans. Omsula fór þá með eldri bróður sínum til Nairobí. Bróðir hans fékk vinnu en þénaði aðeins 3 dollara á viku. Það dugði ekki fyrir mat, skólagjöldum og húsaleigu og varð fátæktin til þess að Omsula flutti alveg á götuna þegar hann var 12 ára. Hann sameinaðist gengi götustráka og leitaði í vímuefni til að afbera þjáningarnar. Eftir ár á götunni frétti hann af heimili ABC barnahjálpar og komst þangað. Hann er nú í góðum framhaldsskóla og dreymir um að verða dómari. Hann er afar þakklátur Þórunni, starfsfólki ABC í Kenýa og stuðningsaðila sínum á Íslandi fyrir að gefa sér tækifæri. Hinn „ávöxturinn“ heitir Refilwe Motlhanka og er frá Botsvana. Heimsæki maður Disney World í Flórída á maður líklega ekki von á því að starfsmaðurinn sem tekur á móti manni sé uppvaxið munaðarlaust barn frá Afríku sem á þróunarsamvinnu allt að þakka. Refilwe og fjögur systkini hennar lentu ung á götunni en fengu svo móður og heimili í SOS barnaþorpi. Með hjálp styrktarforeldra gekk hún menntaveginn og bauðst síðan að fara til Flórída og vinna þar sem starfsnemi. Í dag starfar hún hjá Stanbic bankanum í Botsvana og lifir góðu lífi. Yfir hundrað þúsund fyrrverandi styrktarbörn starfa nú sem kennarar, flugstjórar, kokkar, endurskoðendur, þingmenn, félagsráðgjafar o.fl. um allan heim. Þróunarsamvinna ber ávöxt. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Við erum 40 árum á eftir Einar Sverrisson Skoðun Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Þá verður gott að búa á Íslandi Bjarni Karlsson,Jóna Hrönn Bolladóttir Skoðun Þeir vökulu og tungumálið sem stjórntæki Jóhanna Jakobsdóttir Skoðun Þingmaður til sölu – bátur fylgir með Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Skipulögð glæpastarfsemi er ógn við samfélagið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir Skoðun Þétting á 27. brautinni Friðjón R. Friðjónsson Skoðun Faglegt mat eða lukka? III: Tækifæri fyrir löggjafann Bogi Ragnarsson Skoðun Mamma er gulur góð einkunn? Díana Dögg Víglundsdóttir Skoðun Evrópumet! Háskólamenntun minnst metin á Íslandi Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Skoðun Skoðun Skipulögð glæpastarfsemi er ógn við samfélagið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Við erum 40 árum á eftir Einar Sverrisson skrifar Skoðun Þétting á 27. brautinni Friðjón R. Friðjónsson skrifar Skoðun Þá verður gott að búa á Íslandi Bjarni Karlsson,Jóna Hrönn Bolladóttir skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? III: Tækifæri fyrir löggjafann Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Þingmaður til sölu – bátur fylgir með Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Þeir vökulu og tungumálið sem stjórntæki Jóhanna Jakobsdóttir skrifar Skoðun Umburðarlyndi og kærleikur Snorri Ásmundsson skrifar Skoðun Kolbrún og Kafka Pétur Orri Pétursson skrifar Skoðun Brottvísanir sem öllum var sama um Finnur Thorlacius Eiríksson skrifar Skoðun Mamma er gulur góð einkunn? Díana Dögg Víglundsdóttir skrifar Skoðun Gervigreind í vinnunni: Frá hamri til heilabús Björgmundur Guðmundsson skrifar Skoðun Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Engu slaufað Eydís Ásbjörnsdóttir skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? II. Viðurkenning og höfnun Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Krabbameinsfélagið í stafni í aðdraganda storms Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Lénsherratímabilið er hafið Einar G Harðarson skrifar Skoðun Þéttur eða þríklofinn Sjálfstæðisflokkur Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Bras og brall við gerð Brákarborgar Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Auðlindarentan heim í hérað Arna Lára Jónsdóttir skrifar Skoðun Héraðsvötn og Kjalölduveitu í nýtingarflokk Jens Garðar Helgason,Ólafur Adolfsson skrifar Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir skrifar Skoðun Hvað kosta mannréttindi? Anna Lára Steindal skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? I: Frá kennslustofu til stafbókar Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Hvers vegna ekki bókun 35? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun 1 stk. ísl. ríkisborgararéttur - kr. 1,600 Róbert Björnsson skrifar Skoðun Ný nálgun fyrir börn með fjölþættan vanda Guðmundur Ingi Þóroddsson,Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar Sjá meira
Þegar árangur þróunarsamvinnu og hjálparstarfs er metinn er eðlilegt að rýnt sé í tölur. Þær segja okkur m.a. að börnum sem sækja skóla í þróunarríkjum hefur fjölgað um 40 milljónir á átta árum. Á bak við slíkar tölur eru þó einstaklingar sem eiga sínar fjölskyldur og heyja sína lífsbaráttu í gleði og sorg, líkt og við öll. Tveir slíkir einstaklingar og „ávextir“ þróunarsamvinnu eru okkur ofarlega í huga. Sá fyrri heitir Omsula og er 18 ára drengur frá Kenýa. Móðir hans dó af barnsförum þegar hann var 5 ára gamall og nokkrum árum síðar lést faðir hans. Omsula fór þá með eldri bróður sínum til Nairobí. Bróðir hans fékk vinnu en þénaði aðeins 3 dollara á viku. Það dugði ekki fyrir mat, skólagjöldum og húsaleigu og varð fátæktin til þess að Omsula flutti alveg á götuna þegar hann var 12 ára. Hann sameinaðist gengi götustráka og leitaði í vímuefni til að afbera þjáningarnar. Eftir ár á götunni frétti hann af heimili ABC barnahjálpar og komst þangað. Hann er nú í góðum framhaldsskóla og dreymir um að verða dómari. Hann er afar þakklátur Þórunni, starfsfólki ABC í Kenýa og stuðningsaðila sínum á Íslandi fyrir að gefa sér tækifæri. Hinn „ávöxturinn“ heitir Refilwe Motlhanka og er frá Botsvana. Heimsæki maður Disney World í Flórída á maður líklega ekki von á því að starfsmaðurinn sem tekur á móti manni sé uppvaxið munaðarlaust barn frá Afríku sem á þróunarsamvinnu allt að þakka. Refilwe og fjögur systkini hennar lentu ung á götunni en fengu svo móður og heimili í SOS barnaþorpi. Með hjálp styrktarforeldra gekk hún menntaveginn og bauðst síðan að fara til Flórída og vinna þar sem starfsnemi. Í dag starfar hún hjá Stanbic bankanum í Botsvana og lifir góðu lífi. Yfir hundrað þúsund fyrrverandi styrktarbörn starfa nú sem kennarar, flugstjórar, kokkar, endurskoðendur, þingmenn, félagsráðgjafar o.fl. um allan heim. Þróunarsamvinna ber ávöxt.
Skoðun Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson skrifar
Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar
Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir skrifar
Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir skrifar
Skoðun Ný nálgun fyrir börn með fjölþættan vanda Guðmundur Ingi Þóroddsson,Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar