Opinberun Hannesar Haukur Viðar Alfreðsson skrifar 1. október 2011 06:00 Bíó Eldfjall Leikstjórn: Rúnar Rúnarsson Aðalhlutverk: Theodór Júlíusson, Margrét Helga Jóhannsdóttir, Þorsteinn Bachmann, Elma Lísa Gunnarsdóttir Eldfjall hefst á mögnuðum svipmyndum Ósvalds Knudsen frá eldgosinu í Heimaey 1973. Atburðarásin færist til nútímans og við fylgjumst með Hannesi, geðstirðum húsverði frá Vestmannaeyjum, sem er að fara á eftirlaun. Hann er leiðinlegur við konuna sína og ónærgætinn við brottflutt börnin sín. Hann er eins konar mennskt eldfjall, ófrýnilegur, ógnvekjandi og gæti gosið hvenær sem er. Þegar konan hans veikist tekur Hannes þá ákvörðun að sinna henni heima fyrir. Hún er rúmföst, ófær um að tjá sig, og Hannes þarf að baða hana og mata. Líkt og hrörlegu trilluna í garðinum sem hann reynir að laga, telur hann sjálfum sér trú um að hann geti lagað eiginkonuna. Eldfjall er dramatísk og á köflum erfið. Það er sársaukafullt að fylgjast með vanmætti manns sem vill laga það sem brotið er en getur það ekki. Öll höfum við verið í sporum Hannesar, eða í það minnsta fylgst með af hliðarlínunni. Stjörnur myndarinnar eru aðalleikararnir tveir, Theodór Júlíusson og Margrét Helga Jóhannsdóttir. Senur þeirra saman eru gífurlega sterkar, sem og einleikur Theodórs í öðrum atriðum. Hins vegar fannst mér vanta örlítið meira púður í persónur Þorsteins Bachmann og Elmu Lísu. Þau léku hlutverk sín vel en mér fannst eins og persónurnar hefðu þurft meira pláss og eilítið meiri dýpt. Myndatakan er stórglæsileg og af gamla skólanum. Tónlistin er falleg og sparlega notuð. Í heildina er myndin áferðarfögur og fagmannlega gerð. Rúnar má vera ánægður með Eldfjallið sitt. Niðurstaða: Falleg og íburðarmikil mynd en erfið, enda um erfiðan mann. Lífið Mest lesið „Ég vakna á hverjum degi og þrái ekkert meira en að fá hann aftur“ Lífið Stjörnulífið: „Hann er pabbi minn“ Lífið Ákváðu að vera um kyrrt á Englandi þegar Trump náði kjöri Lífið Stökk fjörutíu sinnum úr flugvél í Dubai Lífið Trylltist þegar hún varð fyrir árás byssumanna í Ríó Lífið Millie Bobby Brown í hóp Íslandsvina Lífið Grátbað um að fá að deyja en fagnar nú öllum framförum Lífið „Ég gat ekki haldið aftur tárunum“ Lífið Stór saga í litlum umbúðum: „Barnæskan mín er greypt í minnið“ Lífið Sætar og seiðandi einhleypar sumarskvísur Lífið Fleiri fréttir Gamli er (ekki) alveg með'etta Mömmustrákur skýtur uppvakningum ref fyrir rass Norah Jones: Tíminn stóð í stað þar til ljóskastarinn vakti mann Neistalaus trekantur leiðinlega fólksins Er Stalín listgagnrýnandi í Hörpu núna? Wardruna í vanda – þegar dulúðin náði ekki flugi Tom Cruise hrasar á síðasta snúning Messan sem var ekki tímamótaverk – en mig langaði samt til að gráta Sjá meira
Bíó Eldfjall Leikstjórn: Rúnar Rúnarsson Aðalhlutverk: Theodór Júlíusson, Margrét Helga Jóhannsdóttir, Þorsteinn Bachmann, Elma Lísa Gunnarsdóttir Eldfjall hefst á mögnuðum svipmyndum Ósvalds Knudsen frá eldgosinu í Heimaey 1973. Atburðarásin færist til nútímans og við fylgjumst með Hannesi, geðstirðum húsverði frá Vestmannaeyjum, sem er að fara á eftirlaun. Hann er leiðinlegur við konuna sína og ónærgætinn við brottflutt börnin sín. Hann er eins konar mennskt eldfjall, ófrýnilegur, ógnvekjandi og gæti gosið hvenær sem er. Þegar konan hans veikist tekur Hannes þá ákvörðun að sinna henni heima fyrir. Hún er rúmföst, ófær um að tjá sig, og Hannes þarf að baða hana og mata. Líkt og hrörlegu trilluna í garðinum sem hann reynir að laga, telur hann sjálfum sér trú um að hann geti lagað eiginkonuna. Eldfjall er dramatísk og á köflum erfið. Það er sársaukafullt að fylgjast með vanmætti manns sem vill laga það sem brotið er en getur það ekki. Öll höfum við verið í sporum Hannesar, eða í það minnsta fylgst með af hliðarlínunni. Stjörnur myndarinnar eru aðalleikararnir tveir, Theodór Júlíusson og Margrét Helga Jóhannsdóttir. Senur þeirra saman eru gífurlega sterkar, sem og einleikur Theodórs í öðrum atriðum. Hins vegar fannst mér vanta örlítið meira púður í persónur Þorsteins Bachmann og Elmu Lísu. Þau léku hlutverk sín vel en mér fannst eins og persónurnar hefðu þurft meira pláss og eilítið meiri dýpt. Myndatakan er stórglæsileg og af gamla skólanum. Tónlistin er falleg og sparlega notuð. Í heildina er myndin áferðarfögur og fagmannlega gerð. Rúnar má vera ánægður með Eldfjallið sitt. Niðurstaða: Falleg og íburðarmikil mynd en erfið, enda um erfiðan mann.
Lífið Mest lesið „Ég vakna á hverjum degi og þrái ekkert meira en að fá hann aftur“ Lífið Stjörnulífið: „Hann er pabbi minn“ Lífið Ákváðu að vera um kyrrt á Englandi þegar Trump náði kjöri Lífið Stökk fjörutíu sinnum úr flugvél í Dubai Lífið Trylltist þegar hún varð fyrir árás byssumanna í Ríó Lífið Millie Bobby Brown í hóp Íslandsvina Lífið Grátbað um að fá að deyja en fagnar nú öllum framförum Lífið „Ég gat ekki haldið aftur tárunum“ Lífið Stór saga í litlum umbúðum: „Barnæskan mín er greypt í minnið“ Lífið Sætar og seiðandi einhleypar sumarskvísur Lífið Fleiri fréttir Gamli er (ekki) alveg með'etta Mömmustrákur skýtur uppvakningum ref fyrir rass Norah Jones: Tíminn stóð í stað þar til ljóskastarinn vakti mann Neistalaus trekantur leiðinlega fólksins Er Stalín listgagnrýnandi í Hörpu núna? Wardruna í vanda – þegar dulúðin náði ekki flugi Tom Cruise hrasar á síðasta snúning Messan sem var ekki tímamótaverk – en mig langaði samt til að gráta Sjá meira