Dagur Norðurlanda Ragnheiður H. Þórarinsdóttir skrifar 23. mars 2011 05:45 Í dag, 23. mars, er dagur Norðulanda en dagurinn hefur um árabil verið tileinkaður norrænni samvinnu. Á þessum degi árið 1962 hittust fulltrúar ríkisstjórna Norðurlandanna í höfuðborg Finnlands til að skrifa undir samning um náið og skuldbindandi samstarf á fjölmörgum sviðum. Samningurinn sem nefndur er Helsinkisáttmálinn, er grundvallarsamningur í norrænu samstarfi og fjallar um samstarf Norðurlandanna á sviði réttarfars, menningarmála, félagsmála, efnahagsmála, samgangna og umhverfisverndar. Í honum er kveðið nánar á um störf Norðurlandaráðs og Norrænu ráðherranefndarinnar og hann festir í sessi formlegt samstarf þjóðþinga og ríkisstjórna Norðurlandanna. Samningurinn kveður einnig á um að Norðurlöndin skuli vinna saman á alþjóðavettvangi og hafa samráð sín á milli. Hinn upprunalegi texti samningsins hefur verið endurskoðaður nokkrum sinnum t.d. þegar ríkisstjórnirnar komu meiri formfestu á samstarfs sitt með stofnun norrænu ráðherranefndarinnar 1971 og þegar Grænland, Færeyjar og Álandseyjar komu inn í samstarfið árið 1983, en grundvallarhugmynd hans hefur ekkert breyst. Helsinkisáttmálinn kveður á um fjölmörg gagnkvæm réttindi Norðurlandabúa sem við höfum um áratugaskeið vanist að taka sem sjálfsöguðum hlut við dvöl á hinum Norðurlöndunum, í ferðum eða viðskiptum milli landanna. Fjölmörg gagnkvæm réttindi hafa verið við lýði árum og áratugum saman án þess að okkur þyki það annað en sjálfsagt að njóta sömu réttinda á hinum Norðurlöndunum og þeirra sem við njótum heima hjá okkur. Þetta nána pólitíska norræna samstarf varð ekki til á einum degi. Þjóðþing Norðurlanda höfðu lengi haft náið samstarfs sín á milli, Norðurlandaráð var stofnað árið 1952. Og á undan þessu öllu höfðu þjóðirnar sjálfar komist að nauðsyn þess að vinna saman og halda vinatengslum og stofnað Norræna félagið. Norrænu félögin voru stofnuð fljótlega eftir fyrri heimsstyrjöldina, árið 1919 í Svíþjóð, Noregi og Danmörku, árið 1922 á Íslandi og 1924 í Finnlandi. Því er með réttu hægt að segja að norrænt samstarf hafi þrjár meginstoðir: Norrænu ráðherranefndina, Norðurlandaráð og Norræna félagið. Vissulega fer fram fjölbreytt og öflugt norrænt samstarf á ýmsum sviðum þjóðlífsins en þessir þrír aðilar starfa að norrænu samstarfi á grundvelli þeirrar meginhugmyndar að Norðurlönd eigi eitthvað mikilvægt sameiginlegt og eigi sameiginlegra hagsmuna að gæta við lausn ýmiskonar mála. Norðurlandasamstarfið hefur notið þess frá upphafi að eiga sér víðtækan, þverpólitískan og styrkan stuðnings fólksins sem byggir Norðurlönd. Sjaldan eða aldrei hefur verið deilt af sannfæringu um hvort norrænt samstarf eigi rétt á sér, heldur einungis um leiðir að settum sameiginlegum markmiðum. Norræna félagið gegndi mikilvægu hlutverki í tengslum við stofnun hinna pólitísku samtaka Norrænu ráðherranefndarinnar og Norðurlandaráðs, og beitti sér mjög í þeirri vinnu sem leiddi til norræna vegaréfasambandsins, sameiginlega vinnumarkaðarins, samningsins um félagsleg réttindi og tungumálasamningsins, en hann fjallar um rétt okkar til að nota eigið tungumál í samskiptum við yfirvöld annarra Norðurlanda. Og ekki má gleyma vinarbæjarsamstarfi sveitarfélaga en þar gegnir Norræna félagið lykilhlutverki. Norræna félagið á Íslandi er gamalt og gróið félag sem fyllir 9. tuginn á næsta ári. Hlutverk þess er að efla norrænt samstarf, einkum í félags-, menningar- og umhverfismálum og styrkja vináttuböndin við frændur okkar á hinum Norðurlöndunum. Félaginu hafa verið falin framkvæmd margvíslegra mikilvægra norrænna verkefna, s.s. Halló Norðurlönd, Nordjobb og norrænu bókasafnsvikunnar. Það stendur einnig fyrir tungumálanámskeiðum sem hafa notið vaxandi vinsælda. Skrifstofa félagsins aðstoðar fjölda manns í viku um flest það er varðar norræn málefni, stór og smá. Sú hefð hefur myndast á undanförnum árum að Norrænu félögin fagni degi Norðurlanda á ýmsan hátt. Norræna félagið á Íslandi notar þennan dag m.a. til að veita viðurkenningu félagsins einstaklingi, sem hefur lagt mikið og óeigingjarnt starf af mörkum til að efla norræna samvinnu. Að lokum vil ég óska okkur öllum til hamingju með daginn! Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Köllum Skjöld Íslands réttu nafni: Rasískt götugengi Ian McDonald Skoðun Hverjir eru komnir með nóg? Nichole Leigh Mosty Skoðun Að leigja okkar eigin innviði Halldóra Mogensen Skoðun Evrópusambandsaðild - valdefling íslensks almennings Magnús Árni Skjöld Magnússon Skoðun Málþóf sem valdníðsla Einar G. Harðarson Skoðun Alltof mörg sveitarfélög á Íslandi! Gunnar Alexander Ólafsson Skoðun Lýðheilsan að veði? Willum Þór Þórsson Skoðun Þið voruð í partýinu líka! Gísli Sigurður Gunnlaugsson Skoðun Sameiginleg yfirlýsing 28 ríkja um málefni Palestínu, hvers virði er hún? Einar Ólafsson Skoðun Öryggi betur tryggt – fangelsismál færð til nútímans Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Sameiginleg yfirlýsing 28 ríkja um málefni Palestínu, hvers virði er hún? Einar Ólafsson skrifar Skoðun Alltof mörg sveitarfélög á Íslandi! Gunnar Alexander Ólafsson skrifar Skoðun Öryggi betur tryggt – fangelsismál færð til nútímans Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Lýðheilsan að veði? Willum Þór Þórsson skrifar Skoðun Evrópusambandsaðild - valdefling íslensks almennings Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun Köllum Skjöld Íslands réttu nafni: Rasískt götugengi Ian McDonald skrifar Skoðun Hverjir eru komnir með nóg? Nichole Leigh Mosty skrifar Skoðun Að leigja okkar eigin innviði Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Málþóf sem valdníðsla Einar G. Harðarson skrifar Skoðun Klaufaskapur og reynsluleysi? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hvernig spyr ég gervigreind til að fá besta svarið? Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Ertu bitur? Björn Leví Gunnarsson skrifar Skoðun Er hægt að læra af draumum? Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Afstæði Ábyrgðar Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Klassapróf fína fólksins – eða hvernig erfingjar kenna okkur að lifa Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Fjárhagslegt virði vörumerkja Elías Larsen skrifar Skoðun Við ákærum – hver sveik strandveiðisjómenn? Kjartan Páll Sveinsson skrifar Skoðun Þið voruð í partýinu líka! Gísli Sigurður Gunnlaugsson skrifar Skoðun Af hverju varð heimsókn framkvæmdastjóra ESB að NATO-fundi? Helen Ólafsdóttir skrifar Skoðun Veimiltítustjórn og tugþúsundir dáinna barna Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Bragðefni eru ekki vandamálið - Bann við þeim myndi skaða lýðheilsu Abdullah Shihab Wahid skrifar Skoðun Swuayda blæðir: Hróp sem heimurinn heyrir ekki Mouna Nasr skrifar Skoðun Skattar fyrst, svo allt hitt – og hagræðingin sem gleymdist Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Áfangasigur í baráttunni við hernaðinn gegn heimkynnum villta laxins Ingólfur Ásgeirsson,Árni Baldursson skrifar Skoðun Þetta er allt hinum að kenna! Helgi Brynjarsson skrifar Skoðun Þjóðþrifamálin sem stjórnarandstaðan fórnaði á altari útgerðanna Heimir Már Pétursson skrifar Skoðun Sleppir ekki takinu svo auðveldlega aftur Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Opið bréf til fullorðna fólksins Úlfhildur Elísa Hróbjartsdóttir skrifar Skoðun Vill Sjálfstæðisflokkurinn láta taka sig alvarlega? Dagbjört Hákonardóttir skrifar Skoðun Þjórsá í hættu – Hvammsvirkjun og rof á náttúrulegu ástandi árinnar Gunnar Þór Jónsson skrifar Sjá meira
Í dag, 23. mars, er dagur Norðulanda en dagurinn hefur um árabil verið tileinkaður norrænni samvinnu. Á þessum degi árið 1962 hittust fulltrúar ríkisstjórna Norðurlandanna í höfuðborg Finnlands til að skrifa undir samning um náið og skuldbindandi samstarf á fjölmörgum sviðum. Samningurinn sem nefndur er Helsinkisáttmálinn, er grundvallarsamningur í norrænu samstarfi og fjallar um samstarf Norðurlandanna á sviði réttarfars, menningarmála, félagsmála, efnahagsmála, samgangna og umhverfisverndar. Í honum er kveðið nánar á um störf Norðurlandaráðs og Norrænu ráðherranefndarinnar og hann festir í sessi formlegt samstarf þjóðþinga og ríkisstjórna Norðurlandanna. Samningurinn kveður einnig á um að Norðurlöndin skuli vinna saman á alþjóðavettvangi og hafa samráð sín á milli. Hinn upprunalegi texti samningsins hefur verið endurskoðaður nokkrum sinnum t.d. þegar ríkisstjórnirnar komu meiri formfestu á samstarfs sitt með stofnun norrænu ráðherranefndarinnar 1971 og þegar Grænland, Færeyjar og Álandseyjar komu inn í samstarfið árið 1983, en grundvallarhugmynd hans hefur ekkert breyst. Helsinkisáttmálinn kveður á um fjölmörg gagnkvæm réttindi Norðurlandabúa sem við höfum um áratugaskeið vanist að taka sem sjálfsöguðum hlut við dvöl á hinum Norðurlöndunum, í ferðum eða viðskiptum milli landanna. Fjölmörg gagnkvæm réttindi hafa verið við lýði árum og áratugum saman án þess að okkur þyki það annað en sjálfsagt að njóta sömu réttinda á hinum Norðurlöndunum og þeirra sem við njótum heima hjá okkur. Þetta nána pólitíska norræna samstarf varð ekki til á einum degi. Þjóðþing Norðurlanda höfðu lengi haft náið samstarfs sín á milli, Norðurlandaráð var stofnað árið 1952. Og á undan þessu öllu höfðu þjóðirnar sjálfar komist að nauðsyn þess að vinna saman og halda vinatengslum og stofnað Norræna félagið. Norrænu félögin voru stofnuð fljótlega eftir fyrri heimsstyrjöldina, árið 1919 í Svíþjóð, Noregi og Danmörku, árið 1922 á Íslandi og 1924 í Finnlandi. Því er með réttu hægt að segja að norrænt samstarf hafi þrjár meginstoðir: Norrænu ráðherranefndina, Norðurlandaráð og Norræna félagið. Vissulega fer fram fjölbreytt og öflugt norrænt samstarf á ýmsum sviðum þjóðlífsins en þessir þrír aðilar starfa að norrænu samstarfi á grundvelli þeirrar meginhugmyndar að Norðurlönd eigi eitthvað mikilvægt sameiginlegt og eigi sameiginlegra hagsmuna að gæta við lausn ýmiskonar mála. Norðurlandasamstarfið hefur notið þess frá upphafi að eiga sér víðtækan, þverpólitískan og styrkan stuðnings fólksins sem byggir Norðurlönd. Sjaldan eða aldrei hefur verið deilt af sannfæringu um hvort norrænt samstarf eigi rétt á sér, heldur einungis um leiðir að settum sameiginlegum markmiðum. Norræna félagið gegndi mikilvægu hlutverki í tengslum við stofnun hinna pólitísku samtaka Norrænu ráðherranefndarinnar og Norðurlandaráðs, og beitti sér mjög í þeirri vinnu sem leiddi til norræna vegaréfasambandsins, sameiginlega vinnumarkaðarins, samningsins um félagsleg réttindi og tungumálasamningsins, en hann fjallar um rétt okkar til að nota eigið tungumál í samskiptum við yfirvöld annarra Norðurlanda. Og ekki má gleyma vinarbæjarsamstarfi sveitarfélaga en þar gegnir Norræna félagið lykilhlutverki. Norræna félagið á Íslandi er gamalt og gróið félag sem fyllir 9. tuginn á næsta ári. Hlutverk þess er að efla norrænt samstarf, einkum í félags-, menningar- og umhverfismálum og styrkja vináttuböndin við frændur okkar á hinum Norðurlöndunum. Félaginu hafa verið falin framkvæmd margvíslegra mikilvægra norrænna verkefna, s.s. Halló Norðurlönd, Nordjobb og norrænu bókasafnsvikunnar. Það stendur einnig fyrir tungumálanámskeiðum sem hafa notið vaxandi vinsælda. Skrifstofa félagsins aðstoðar fjölda manns í viku um flest það er varðar norræn málefni, stór og smá. Sú hefð hefur myndast á undanförnum árum að Norrænu félögin fagni degi Norðurlanda á ýmsan hátt. Norræna félagið á Íslandi notar þennan dag m.a. til að veita viðurkenningu félagsins einstaklingi, sem hefur lagt mikið og óeigingjarnt starf af mörkum til að efla norræna samvinnu. Að lokum vil ég óska okkur öllum til hamingju með daginn!
Skoðun Sameiginleg yfirlýsing 28 ríkja um málefni Palestínu, hvers virði er hún? Einar Ólafsson skrifar
Skoðun Öryggi betur tryggt – fangelsismál færð til nútímans Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar
Skoðun Klassapróf fína fólksins – eða hvernig erfingjar kenna okkur að lifa Sigríður Svanborgardóttir skrifar
Skoðun Bragðefni eru ekki vandamálið - Bann við þeim myndi skaða lýðheilsu Abdullah Shihab Wahid skrifar
Skoðun Skattar fyrst, svo allt hitt – og hagræðingin sem gleymdist Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar
Skoðun Áfangasigur í baráttunni við hernaðinn gegn heimkynnum villta laxins Ingólfur Ásgeirsson,Árni Baldursson skrifar
Skoðun Þjóðþrifamálin sem stjórnarandstaðan fórnaði á altari útgerðanna Heimir Már Pétursson skrifar
Skoðun Þjórsá í hættu – Hvammsvirkjun og rof á náttúrulegu ástandi árinnar Gunnar Þór Jónsson skrifar