Þið voruð í partýinu líka! Gísli Sigurður Gunnlaugsson skrifar 21. júlí 2025 12:00 Þið megið ekki gleyma því að þið voruð í partýinu lí ka! Gagnrýni stjórnarandstöðunnar á heimsókn Ursulu von der Leyen er svo full af hræsni og tvískinnungi að engu er líkt. Þið öskrið „óformlegar aðildarviðræður“ en hafið sjálf verið með báða fætur fastar inni í sömu „aðildarviðræðum” árum, ef ekki áratugum saman. Munurinn núna? Það eruð ekki þið sem stjórnið ferðinni, og það er bráðfyndinn farsi að sjá tilvistarkreppuna sem virðist vera farin að valda alvarlegu hjartsláttarflökti.Við skulum aðeins rifja upp Rishi Sunak, Olaf Scholz og Emmanuel Macron, ásamt fjölmörgum leiðtogum ESB, komu árið 2023 á leiðtogafund Evrópuráðsins sem snerist að miklu leyti um öryggismál, orku og stuðning við Úkraínu (hrós fyrir það!) á sama tíma og Framsókn og Sjálfstæðisflokkurinn sátu í ríkisstjórn. Þá var engin umræða um þjóðaratkvæði eða fullveldi. Þá var það bara „nauðsynleg samvinna“ og enginn vogaði sér að tala um „fullveldishótun”. Sauli Niinistö, forseti Finnlands, kom í október 2022 í boði sömu ríkisstjórnar og rætt var um samvinnu við ESB á sviði öryggis- og loftslagsmála. Þá var slíkt samstarf talið sjálfsagt. Hluti af alþjóðlegri ábyrgð. Samvinna. Jafnvel þótt aðilar væru að samþykkja pólitískar skuldbindingar sem voru bæði umfangsmiklar og varanlegar.Frank-Walter Steinmeier, forseti Þýskalands, kom í opinbera heimsókn árið 2019 í valdatíð VG, Sjálfstæðisflokksins og Framsóknarflokksins, og ræddi varnarmál, loftslagsstefnu og orkusamstarf við íslenska ráðamenn. Enginn stóð á torgi þá með plaköt um leynilega ESB-aðild, öskur og tilvísanir í „þjóðarsvik”. Enginn. David Cameron, forsætisráðherra Bretlands, kom til Íslands árið 2015, þegar Sjálfstæðisflokkurinn og Framsókn voru við völd, í „Northern Future Forum“ þar sem rætt var um orku, nýsköpun og fleira. Fastlega má gera ráð fyrir að einnig hafi verið rætt um varnarmál og ESB almennt. Sjálfstæðisflokkurinn stóð þar í brosmyndatöku og passaði sig að minnast ekki einu orði á ESB. Ekkert breytt nema sjónarhornið En þegar kona frá Brussel stígur inn með kaffibolla og nákvæmlega sömu umræðuefni, bara án byttupennans og skuldabréfsins, þá skyndilega fáið þið taugaáfall og samstarf verður að „þjóðarsvikum“, fundur verður „bakdyrameðferð“ og sjálfstæði landsins sagt standa á mygluðum brauðfótum. Af mönnum sem skrifuðu undir samninga „í gær“. Núna á að trúa því að hún hafi smyglað ESB-aðild inn í möppuna með croissantinu. Hvað breyttist? Nákvæmlega ekkert. Nema að nú hentar umræðan ykkur pólitískt. Það eina sem aðgreinir þessar heimsóknir er starfsheiti gestsins. Umræðuefnið er hið sama, öryggi, orka og samstarf. En þið látið tákn og titla ráða meira en innihald. Það kemur sennilega fáum á óvart að akkúrat það sé kjarni málsins hjá þeim sem harðast gagnrýna þetta mál. Þetta er eins og að horfa á einhvern snúa sér við, benda á eigin skugga og öskra „svikari"! Ef heimsókn Ursulu er „óformlegar aðildarviðræður“, þá voru heimsóknir Steinmeier, Niinistö, Sunak og Cameron það líka. Og ef það var allt í lagi þá, þá er það í lagi núna. Annað er bara vanþroskuð dramatík fyrir baklandið. Það er ekki lýðræðisleg umræða heldur sjálfsefi og minnimáttarkennd dulbúin sem sjálfstæðishyggja. Þeir sem gagnrýna heimsóknir fulltrúa ESB vegna áhyggja af fullveldi eiga skilið að rödd þeirra sé tekin alvarlega. Enginn vill missa tök á ákvörðunum sem skipta þjóðina máli. En ef við skoðum hvaða efni eru reglulega rædd í þessum heimsóknum, þ.e. orka, öryggi, innviðir, umhverfi o.s.frv, þá eru þetta ekki ný viðfangsefni heldur hluti af því samtali sem Ísland hefur þegar tekið þátt í áratugum saman með virku samþykki allra helstu stjórnmálaflokka. Hingað til án algjörar hnignunar lýðveldisins. Þúsundir samþykktra ESB-tilskipana og engin mótmæli þá Það má líka minna á að Ísland hefur um áratugaskeið verið í nánu og bindandi samstarfi við Evrópusambandið í gegnum EES-samninginn, Schengen-samstarfið, Erasmus, orkusáttmála, loftslagsmarkmið Parísarsáttmálans og fjölmarga milliríkjasamninga. Það hefur ekki þvælst fyrir ykkur fyrr. Ekki einu sinni þeim ykkar sem nú eru hafblá í framan af blæstri í rammfalska áróðurslúðurinn. Þvert á móti hafa „ykkar“ flokkar samþykkt, undirritað og hrint í framkvæmd ótal slíkum skuldbindingum. Ef það var samstarf þá, þá er það samstarf nú. Ef það var ekki „þjóðarsvik“ þá, þá er það ekki „þjóðarsvik“ nú. Að þykjast nú vera í losti yfir einfaldri heimsókn eins framkvæmdastjóra er ekki ósvipað gestgjafa sem móðgast yfir því að fá ekki boðskort í eigin veislu. Það er ekkert nýtt við stefnu ykkar, bara hvar þið sitjið þegar myndavélin smellir af. Og eigum við þá ekki að ræða aðeins orkupakkana? Í gegnum EES höfum við þegar samþykkt meira en 10.000 ESB-lög, reglur og tilskipanir. Sjálfstæðisflokkurinn og Framsóknarflokkurinn hafa verið í ríkisstjórn nær samfellt í gegnum allan þann tíma. Tugi milljarða sem Ísland hefur fengið í gegnum samstarf við ESB? Það hefur ekki truflað ykkur hingað til. En kaffi með framkvæmdastjóra? Nei, þá er fullveldinu ógnað og gulu stjörnurnar sagðar nálgast landhelgi bláa landsins óðfluga og það verði brátt umkringt. Á meðan þið öskrið „fullveldi“, þá samþykktuð þið orkumarkaðsreglur ESB en látið eins og heimsókn framkvæmdastjóra ESB sé yfirþjóðlegt „valdarán“! Ekki koma nú og kvarta yfir heimsókn og samræðum við ESB um öryggi og innviði þegar þið hafið sjálf samþykkt og tekið upp reglur sem ekki aðeins móta raforkumarkaðinn, heldur líka öryggisstefnu, neyðarviðbúnað og innviðastjórnun Íslands. Og kallið það bara EES. Þegar þið stjórnið því, þá er það samstarf. En ef einhver annar gerir það, þá er það „yfirgangur“, „leynimakk“ og „þjóðarsvik“. Samstarf virðist bara vera samstarf svo lengi sem þið fáið að stjórna PowerPoint kynningunni. Þegar kaffi með framkvæmdastjóra verður að „fullveldishótun“, þá hefur eitthvað skolast til í sjálfsmyndinni. En að mínu mati er það kannski ekki heimsóknin sjálf eða veiðigjöldin sem eru að trufla ykkur og valda ykkur ótta, heldur eitthvað mun einfaldara og yfirborðskenndara. Eitthvað sem flestum er orðið ljósara með hverjum degi, nema þá þeim sem enn telja sig búa yfir einkarétti á fullveldishugtökum og útdeilingu kaffitárs og vínarbrauða. Ég vil taka það fram að ég skrifa þetta sem djúpt hugsi og hálf hryggur Sjálfstæðismaður.Þetta er ekki stuðningsyfirlýsing við ESB aðild. Að gagnrýna hræsni er ekki að styðja aðild. Það er að krefjast samkvæmni og heiðarlegrar umræðu. Það er það minnsta sem við skuldum þjóðinni. Höfundur er 35 ára sjálfstæðismaður í leyfi frá flokksbindingu Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Evrópusambandið Mest lesið Takk starfsfólk og forysta ÁTVR Siv Friðleifsdóttir Skoðun Umgengnistálmanir – brot á réttindum barna Einar Hugi Bjarnason Skoðun Tölfræði og raunveruleikinn Jón Frímann Jónsson Skoðun Meðsek um þjóðarmorð vegna aðgerðaleysis? Pétur Heimisson Skoðun Eldra fólk, þolendum ofbeldis oft ekki trúað Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir Skoðun Tími ábyrgðar í útlendingamálum – ekki uppgjafar Friðþjófur Helgi Karlsson Skoðun Þjóðarmorðið í Palestínu Arnar Eggert Thoroddsen Skoðun Tóbakslaust Ísland! - Með hjálp stefnu um skaðaminnkun Bjarni Freyr Guðmundsson Skoðun Ekki kjósa Stóra stoppið í Ártúnsbrekku Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun 37 milljarðar gefins á silfurfati Gunnlaugur Stefánsson Skoðun Skoðun Skoðun Sorglegur uppgjafar doði varðandi áframhaldandi stríðin í dag Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Tóbakslaust Ísland! - Með hjálp stefnu um skaðaminnkun Bjarni Freyr Guðmundsson skrifar Skoðun Meðsek um þjóðarmorð vegna aðgerðaleysis? Pétur Heimisson skrifar Skoðun Tími ábyrgðar í útlendingamálum – ekki uppgjafar Friðþjófur Helgi Karlsson skrifar Skoðun Takk starfsfólk og forysta ÁTVR Siv Friðleifsdóttir skrifar Skoðun Þjóðarmorðið í Palestínu Arnar Eggert Thoroddsen skrifar Skoðun Eldra fólk, þolendum ofbeldis oft ekki trúað Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Tölfræði og raunveruleikinn Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Umgengnistálmanir – brot á réttindum barna Einar Hugi Bjarnason skrifar Skoðun Frá dulúð til daglegs lífs: Hvernig nýjasta gervigreindin vinnur með þér – og gerir þig klárari Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Stjórnun, hönnun og framkvæmd öryggisráðstafana í Reynisfjöru Magnús Rannver Rafnsson skrifar Skoðun Ósýnilegur veruleiki – Alvarlegt ME og baráttan fyrir skilningi Helga Edwardsdóttir skrifar Skoðun Baráttan um þjóðarsálina Alexandra Briem skrifar Skoðun Lagaleg réttindi skipta máli Kári Garðarsson skrifar Skoðun Pride and Progress: Advancing Equality Through Unity Clara Ganslandt skrifar Skoðun Hver rödd skiptir máli! Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Sýnum þeim frelsið Þorbjörg Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Endurhæfing skiptir öllu máli í Parkinson Helga G Halldórsdóttir skrifar Skoðun Hinsegin í vinnunni Halla Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Við stöndum þeim næst en fáum ekki rödd Svava Bjarnadóttir skrifar Skoðun Sumarorlofið fór í baráttuna fyrir barni - er það sanngjarnt? Sigríður Auðunsdóttir skrifar Skoðun Sjálfstæðisstefnan og frelsið Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Sjö staðreyndir í útlendingamálum Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Þegar fjölbreytileikinn verður ógn: Afneitun, andstaða og ótti við hið mannlega Haukur Logi Jóhannsson skrifar Skoðun Einmanaleiki: Skortir þig tengsl við þig eða aðra? Sigrún Þóra Sveinsdóttir skrifar Skoðun Svargrein: Ísland á víst að íhuga aðild að ESB Ágúst Ólafur Ágústsson skrifar Skoðun Fjölbreytni í endurhæfingu skiptir máli Hólmfríður Einarsdóttir skrifar Skoðun Sumarfríinu aflýst Sigurður Helgi Pálmason skrifar Skoðun Úr skotgröfum í netkerfin: Netárásir á innviði Vesturlanda Ýmir Vigfússon skrifar Skoðun Fordómar gagnvart hinsegin fólki – Reynslusaga Geir Gunnar Markússon skrifar Sjá meira
Þið megið ekki gleyma því að þið voruð í partýinu lí ka! Gagnrýni stjórnarandstöðunnar á heimsókn Ursulu von der Leyen er svo full af hræsni og tvískinnungi að engu er líkt. Þið öskrið „óformlegar aðildarviðræður“ en hafið sjálf verið með báða fætur fastar inni í sömu „aðildarviðræðum” árum, ef ekki áratugum saman. Munurinn núna? Það eruð ekki þið sem stjórnið ferðinni, og það er bráðfyndinn farsi að sjá tilvistarkreppuna sem virðist vera farin að valda alvarlegu hjartsláttarflökti.Við skulum aðeins rifja upp Rishi Sunak, Olaf Scholz og Emmanuel Macron, ásamt fjölmörgum leiðtogum ESB, komu árið 2023 á leiðtogafund Evrópuráðsins sem snerist að miklu leyti um öryggismál, orku og stuðning við Úkraínu (hrós fyrir það!) á sama tíma og Framsókn og Sjálfstæðisflokkurinn sátu í ríkisstjórn. Þá var engin umræða um þjóðaratkvæði eða fullveldi. Þá var það bara „nauðsynleg samvinna“ og enginn vogaði sér að tala um „fullveldishótun”. Sauli Niinistö, forseti Finnlands, kom í október 2022 í boði sömu ríkisstjórnar og rætt var um samvinnu við ESB á sviði öryggis- og loftslagsmála. Þá var slíkt samstarf talið sjálfsagt. Hluti af alþjóðlegri ábyrgð. Samvinna. Jafnvel þótt aðilar væru að samþykkja pólitískar skuldbindingar sem voru bæði umfangsmiklar og varanlegar.Frank-Walter Steinmeier, forseti Þýskalands, kom í opinbera heimsókn árið 2019 í valdatíð VG, Sjálfstæðisflokksins og Framsóknarflokksins, og ræddi varnarmál, loftslagsstefnu og orkusamstarf við íslenska ráðamenn. Enginn stóð á torgi þá með plaköt um leynilega ESB-aðild, öskur og tilvísanir í „þjóðarsvik”. Enginn. David Cameron, forsætisráðherra Bretlands, kom til Íslands árið 2015, þegar Sjálfstæðisflokkurinn og Framsókn voru við völd, í „Northern Future Forum“ þar sem rætt var um orku, nýsköpun og fleira. Fastlega má gera ráð fyrir að einnig hafi verið rætt um varnarmál og ESB almennt. Sjálfstæðisflokkurinn stóð þar í brosmyndatöku og passaði sig að minnast ekki einu orði á ESB. Ekkert breytt nema sjónarhornið En þegar kona frá Brussel stígur inn með kaffibolla og nákvæmlega sömu umræðuefni, bara án byttupennans og skuldabréfsins, þá skyndilega fáið þið taugaáfall og samstarf verður að „þjóðarsvikum“, fundur verður „bakdyrameðferð“ og sjálfstæði landsins sagt standa á mygluðum brauðfótum. Af mönnum sem skrifuðu undir samninga „í gær“. Núna á að trúa því að hún hafi smyglað ESB-aðild inn í möppuna með croissantinu. Hvað breyttist? Nákvæmlega ekkert. Nema að nú hentar umræðan ykkur pólitískt. Það eina sem aðgreinir þessar heimsóknir er starfsheiti gestsins. Umræðuefnið er hið sama, öryggi, orka og samstarf. En þið látið tákn og titla ráða meira en innihald. Það kemur sennilega fáum á óvart að akkúrat það sé kjarni málsins hjá þeim sem harðast gagnrýna þetta mál. Þetta er eins og að horfa á einhvern snúa sér við, benda á eigin skugga og öskra „svikari"! Ef heimsókn Ursulu er „óformlegar aðildarviðræður“, þá voru heimsóknir Steinmeier, Niinistö, Sunak og Cameron það líka. Og ef það var allt í lagi þá, þá er það í lagi núna. Annað er bara vanþroskuð dramatík fyrir baklandið. Það er ekki lýðræðisleg umræða heldur sjálfsefi og minnimáttarkennd dulbúin sem sjálfstæðishyggja. Þeir sem gagnrýna heimsóknir fulltrúa ESB vegna áhyggja af fullveldi eiga skilið að rödd þeirra sé tekin alvarlega. Enginn vill missa tök á ákvörðunum sem skipta þjóðina máli. En ef við skoðum hvaða efni eru reglulega rædd í þessum heimsóknum, þ.e. orka, öryggi, innviðir, umhverfi o.s.frv, þá eru þetta ekki ný viðfangsefni heldur hluti af því samtali sem Ísland hefur þegar tekið þátt í áratugum saman með virku samþykki allra helstu stjórnmálaflokka. Hingað til án algjörar hnignunar lýðveldisins. Þúsundir samþykktra ESB-tilskipana og engin mótmæli þá Það má líka minna á að Ísland hefur um áratugaskeið verið í nánu og bindandi samstarfi við Evrópusambandið í gegnum EES-samninginn, Schengen-samstarfið, Erasmus, orkusáttmála, loftslagsmarkmið Parísarsáttmálans og fjölmarga milliríkjasamninga. Það hefur ekki þvælst fyrir ykkur fyrr. Ekki einu sinni þeim ykkar sem nú eru hafblá í framan af blæstri í rammfalska áróðurslúðurinn. Þvert á móti hafa „ykkar“ flokkar samþykkt, undirritað og hrint í framkvæmd ótal slíkum skuldbindingum. Ef það var samstarf þá, þá er það samstarf nú. Ef það var ekki „þjóðarsvik“ þá, þá er það ekki „þjóðarsvik“ nú. Að þykjast nú vera í losti yfir einfaldri heimsókn eins framkvæmdastjóra er ekki ósvipað gestgjafa sem móðgast yfir því að fá ekki boðskort í eigin veislu. Það er ekkert nýtt við stefnu ykkar, bara hvar þið sitjið þegar myndavélin smellir af. Og eigum við þá ekki að ræða aðeins orkupakkana? Í gegnum EES höfum við þegar samþykkt meira en 10.000 ESB-lög, reglur og tilskipanir. Sjálfstæðisflokkurinn og Framsóknarflokkurinn hafa verið í ríkisstjórn nær samfellt í gegnum allan þann tíma. Tugi milljarða sem Ísland hefur fengið í gegnum samstarf við ESB? Það hefur ekki truflað ykkur hingað til. En kaffi með framkvæmdastjóra? Nei, þá er fullveldinu ógnað og gulu stjörnurnar sagðar nálgast landhelgi bláa landsins óðfluga og það verði brátt umkringt. Á meðan þið öskrið „fullveldi“, þá samþykktuð þið orkumarkaðsreglur ESB en látið eins og heimsókn framkvæmdastjóra ESB sé yfirþjóðlegt „valdarán“! Ekki koma nú og kvarta yfir heimsókn og samræðum við ESB um öryggi og innviði þegar þið hafið sjálf samþykkt og tekið upp reglur sem ekki aðeins móta raforkumarkaðinn, heldur líka öryggisstefnu, neyðarviðbúnað og innviðastjórnun Íslands. Og kallið það bara EES. Þegar þið stjórnið því, þá er það samstarf. En ef einhver annar gerir það, þá er það „yfirgangur“, „leynimakk“ og „þjóðarsvik“. Samstarf virðist bara vera samstarf svo lengi sem þið fáið að stjórna PowerPoint kynningunni. Þegar kaffi með framkvæmdastjóra verður að „fullveldishótun“, þá hefur eitthvað skolast til í sjálfsmyndinni. En að mínu mati er það kannski ekki heimsóknin sjálf eða veiðigjöldin sem eru að trufla ykkur og valda ykkur ótta, heldur eitthvað mun einfaldara og yfirborðskenndara. Eitthvað sem flestum er orðið ljósara með hverjum degi, nema þá þeim sem enn telja sig búa yfir einkarétti á fullveldishugtökum og útdeilingu kaffitárs og vínarbrauða. Ég vil taka það fram að ég skrifa þetta sem djúpt hugsi og hálf hryggur Sjálfstæðismaður.Þetta er ekki stuðningsyfirlýsing við ESB aðild. Að gagnrýna hræsni er ekki að styðja aðild. Það er að krefjast samkvæmni og heiðarlegrar umræðu. Það er það minnsta sem við skuldum þjóðinni. Höfundur er 35 ára sjálfstæðismaður í leyfi frá flokksbindingu
Skoðun Sorglegur uppgjafar doði varðandi áframhaldandi stríðin í dag Matthildur Björnsdóttir skrifar
Skoðun Frá dulúð til daglegs lífs: Hvernig nýjasta gervigreindin vinnur með þér – og gerir þig klárari Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun Stjórnun, hönnun og framkvæmd öryggisráðstafana í Reynisfjöru Magnús Rannver Rafnsson skrifar
Skoðun Ósýnilegur veruleiki – Alvarlegt ME og baráttan fyrir skilningi Helga Edwardsdóttir skrifar
Skoðun Sumarorlofið fór í baráttuna fyrir barni - er það sanngjarnt? Sigríður Auðunsdóttir skrifar
Skoðun Þegar fjölbreytileikinn verður ógn: Afneitun, andstaða og ótti við hið mannlega Haukur Logi Jóhannsson skrifar